Се разбира дека простувам. Многу полесно знам да им простам на оние што мене ме повредиле, но на луѓето што ги повредиле моите сакани..не сум многу сигурна дека би сакала и можела да им простам..
Јас имам исто мислење како и ElenaRbd, полесно простувам на оние кои ме повредиле мене отколку на оние кои ги повредиле моите сакани...
Простувам кога ќе ми згреши некој за нешто што не ми е толку важно. Ама ако некој ми згреши за нешто што ми е важно, тогаш нема шанси да простам. Простувам, ама не заборавам.
прости ми прости ми прости ми прости ми прости ми прости ми прости ми прости ми прости ми прости ми прости ми прости ми прости ми прости ми прости ми прости ми прости ми прости ми прости ми прости ми прости ми прости ми прости ми прости ми прости ми прости ми прости ми прости ми прости ми прости ми прости ми прости ми прости ми прости ми прости ми прости ми прости ми прости ми прости ми прости ми прости ми прости ми прости ми прости ми прости ми прости ми прости ми прости ми прости ми прости ми прости ми прости ми прости ми прости ми прости ми прости ми прости ми прости ми прости ми прости ми прости ми прости ми прости ми прости ми прости ми прости ми прости ми прости ми
Зависи од ситуацијата...ако сум премногу изнервирана нема светска шанса да простам но како што реков зависи лагите ги простувам но само ако се направени за нечие добро а не за нечија корист и неверството никако не го простувам ма и кој сака нека биде никако не би го простила,а за ситници тешко се лутам но кога ке се налутам тешко на тој што е до мене или во близина
Секому простувам, за се’. И најголемите гадости што ми ги приредиле луѓето.. сум ги простила. Ама... увек сакам, потоа да, едноставно испарат од мојот живот или ако остануваат да се скроз тивки,да глумат ко ич да не се тука ... оти ипак сум човек, па може и да ги стапнам кај што ќе ги боли. А, обично правам така, у бес.. ако ми се најдат на пат кога ми кува мозокот...ќе ги цапнам за се’ претходно.
Простувам, но не секогаш. Звиси од грешката и зависи од личноста. Ако ми згреши личност што не ми е толко блиска, можам да прифатам и можам да простам, затоа што грешката нема многу да ме разочара бидејки личноста не ми е била многу мила и блиска. Но ако некоја многу мила и блиска личност ми згреши нешто што тешко се простува едноставно неможам. Ја бришам личноста од животот и продолжувам без таа личност.
Простувам и тоа многу лесно,многу сум жаловита и некој кога ќе почне да ме моли едноставно не можам да му кажам не,но сепак не заборавам тоа не го можам.
Има една мн.добра поговорка DOKOLKU SI PROSTIL A NE SI ZABORAVIL ZNACI NE SI PROSTIL VISTINSKI I OD SRCE,TOA NE E PROSTENO значи никој од нас како што читам нема во суштина простено реално...
Но тука има еден мал проблем ако не ја заборавиш таа нечија грешка, е исто како да не си простил, затоа што секогаш ке те прогонува
Јас сум за тоа дека треба да се простува.... Можеби некогаш ненамерно некако ќе постапиш и потоа искрено ќе се покаеш за тоа и ќе сакаш да ти простат затоа треба дас е сваќаат луѓето и да се простува на оние кои те сакаат и кои ги сакаш
Секогаш простувам за се ,мислам дека ако не им простам можеби веќе нема да се дружат со мене или слично, но има некои инаети кои не простуваат па да им клекнеш на колена ИНАЕТ тоа е тоа ама се толерира некако
I CAN FORGIVE BUT NOT FORGЕT. Можам да простам и простувам. Е сега има некој работи надвор од границата можеби и не треба да се прости завиви од ситуацијата. Простувам и ќе простувам.
Простувам едноставни работи, но ако нешто ме поврди не можам да простам и на другата личност тоа ќе и гоизвдам на нос. Едноставно кој еднаш ме повредил, нема втора шанса.
Не е секогаш доволно да ти простат другите.Некогаш треба да научиш да си простиш и себеси.Лесно е да простиме на некој кој не лажел, многу тешко е да си простиме себе си што сме верувале.Не дозволувајте негативните чувства да ви го заробат животот само затоа што некој близок или сакан некогаш ви згрешил. Простувајте.Да простиш на оној кој те повредил, не значи да го одобриш лошото кое што тој го извршил врз тебе, туку да бидеш над болката.
хмммм....зависи од ситуацијата дали ке можам да простам,простувам нешто што е нормално што се вели,но нешто што ја минало границата,можам да ја направам лигавата пред тебе и да кажам се е во ред но после тоа дупло ке вратам и тоа со поголема мера,а пак недај боже некој да ми работи зад грб е тогаш тој човек повеке не постои за мене,и јас се нејкам но ете таква сум
Викаат оној кој простува е поголем човек. Да, но се си има граница, Не може некој да те повредува цело време а ти да простуваш. И јас сум таков човек што простува но не заборава така лесно. Па на крај краева ако не можам да вратам јас ќе врати кармата
