Психата како најголема болест

imam eden problem.sekogas koga sum srekna za nesto ili se e kako sto treba da bidi bilo vo koja sfera na zivotot dali e toa ljubov prijatelstvo se nesto sto mi godi,sekogas naogam nesto ili psihicki se opteretuvam so nesto so nema vrska,si pravam filmovi kako sum bolna od nesto kako mozi imam nekoja neilzecliva bolest a nemam nikakvi simptomi cesto mi se slucuva toa mn crni misli bez pricina koga se e vo najdobar red a toa najcesto mi se slucuva koga se mi e pogodeno i baram vo jajceto vlakno so bi se reklo,na nekolku pati duri ne mozam da disam od so si mislam sekakvi gluposti .ve molam za pomos

 

Не сум некој психолог, но ете да се обидам да ти помогнам.
Гледаш дека и самата си свесна за тоа што го доживуваш. Значи многу работи зависат од тебе.
Ми се чини дека таквите мисли произлегуваат затоа што можеби не се „замараш“ со други работи. Имај некоја додатна активност, насочија цела енергија и мисли кон тоа, и ќе немаат време тие мисли да те напаѓаат. Се‘ доаѓа од умот. Стравот, мислите.... се‘! Дружи се, разговарај отворено, не се потпирај на сите гласини што излегуваат на вести, како и да вртиш реалноста е страшна, затоа.. сети се дека се‘ доаѓа од умот.. од главата.

 

fala mn.i jas taka razmisluvav i ke pocnam da se zanimavam so nesto so nekakov sport i sl

 

Draga mon4ence psihata e vodic na nasiot zivot ,mislam mnogu losa rab ,imam citano mnogu knigi za toa samiot covek nekogas si go predizvikuva toa sto si go misli ednostavno ja teras mislata vo ostvaruvanje ,batali negativno mislenje probaj da zivees poopusteno i da ne zapagjas vo takvi momenti zatoa sto mnogu e tesko potoa,jas na pr sedam doma nesum vrabotena i po cel den sum po kucata i po decata mazot si tera svoeto a jas pred da se osvestam sto pravam zapadnav vo edna teska psihicka sostojba ,kako jas nesum srecna ne me biduva za ova,za ona itn ,dobiv cuvstvo deka poluduvam samo pesimisticki mislev ,sednav eden den i samata so sebe razgovarav i svativ deka ova ne sum jas i deka samata si vodam rab vo zivotot pocnav pozitivno da mislam ili voopsto da ne razmisluvam gledam najubavoto da go izvlecam .Sami si ja stvarame mislata .....POZDRAV

 

znam deka e taka i jas se trudam da bidam kako sto treba ali ne znam so mi e i na decko mi so koj odam 2 godini pocnav da mu se inaetam go krivam za se i sesto stvarno ne se prepoznavam

 

Ne znam kolku godini imas? Dali si uste vo pubertet? I jas dodeka bev vo pubertet imav neke takvo custo. Ako mi se slucese nesto ubavo, vednas ke najdev nesto sto ke me zagrizuva. Toa e zatoa sto premnogu gi analiziras rabotite, ako se sluci nesto denes ti prodolzuvas da mislis kako toa ke zavri po nekolku godini i.t.n. Nema potreba od takvo opteretuvanje. Ostavi go ivotot da tece, a ti uzivaj vo negovite plodovi.

 

fala mn znaci ne sum bila edinstvenata imam 17 godini fala epten me utesi fala pozzzzzzz

 

A da se opustis, uzivas i bides blagodarna za toa sto go imas?

 

DA TAKA I JAS MISLAM

 

Zdravo!
Problemot so crni misli i vlakno vo jajceto ne e redka pojava kaj lugjeto denes. No, toa e problem sto se resava. Mozes da go resis i sama, no za toa ce ti bidat potrebni mnogu eksperimenti i vreme, i se razbira pomos od bliski lugje. Najdobro e da pobaras pomos od psiholog, zatoa sto taka odi pobrzo i podbezbedno. Kako i da e problemot se resava. Glavnoto prasanje na koe imas odgovor samo ti e - dali sakas da bides srekna? (dali si podgotvena da go resavas problemot sega?)

[mod-reklama:1tvox5k3][/mod-reklama:1tvox5k3]

 

И јас често сум таква, некако како со ништо да не сум задоволена, а ако сум задоволена ги гледам негативностите во него. Мислам дека се е тоа период и ќе помине, со помош од блиски луѓе и ако се занимаваш со работи кои ти ги сакаш. Млада си, имаш дечко кој те сака, 2 години не е малку. Уживај во миговите со него, препушти се и гледај колку што можеш помалку нервозна да бидеш. За да ја исфрлиш негативната енергија трчај, спортувај и уште еднаш ќе кажам прави ги работите што ги сакаш, посвети се и на школото, организирај го времето за помалку да размислуваш.

 

fala mn za sovetite no podobro mi e sega ne mi treba psiholog a vo leptokarija nemam potreba da odam duri do tamu ali sepak fala

 

fala na site so mi dadovte soveti ve sakam

 

Не дека сум нешто ептен едуцирана,
ама ова што го опишуваш е анксиозност
( постојана вонемиреност и опседнатост со црни мисли и страв).

 

Mozam da kazam deka go delime istiot problem, bidejki istoto mi se slucuva i na mene. Kolku i se da e sovrseno ja baram nekoja mala sitnica koja ke gi pokaze negativnite strani. Iako sum mnogu golem optimist koga stanuva zbor za drugite, toa go nemam za mene...za mene sum najgolemiot negativec, a gledam istoto ti se slucuva i tebe. Moj sovet e da prekines da mislis so ke se sluci vo idnina, dali nekoj ke ti go svrti grbot, dali ako si vo vrska so nekoj "utre" nema da bides i sto potoa, da si zamisluvas smrt na bliski rodnini ili prijateli i nekoi slicni raboti, bidejki ovie misli ti gi unistuvaat ubavite momenti i ne ti ostavaat da uzivas vo niv. Ako nesto treba da se sluci ke se sluci pa togas ke mu ja mislis so kako, a dodeka ti e ubavo uzivaj vo toa, nema potreba da se nerviras za nesto uste pred da se sluci...zosto istoto moze i da ne se sluci, pa nervozi za dzabe...
Neznam dali ova sto ti go pisav ke go prifakas i ako go prifatis dali ke go primenis, bidejki istoto ti go vikam tebe - a go pravam sprotivnoto...no se nadevam deka ke razmislis i ke prekines so nepotrebnite crni misli za nesto sto se nema sluceno i najverojatno nema ni da se sluci

 

психата богами е опасна работа,и се произлегува од нејзе..најдобро можеш сама на себе да си помогнеш,ако почнеш да размисљуваш позитивно.ти веке си на добар пат,бидејки си го воочила проблемот.кога ке почнат да те опфакаат такви црни мисли.контрирај им,повторувај во себеси дека се е добро,дека ти си добро,дека нема причина за паника,дека се ке се среди,диши длабоко и смири се.и како што кажа и претходната форумџика,тоа што треба да се деси ке се деси,без разлика колку ние мислеле или се секирале за тоа.затоа зашто џабе да се секираш? обиди се да се релаксираш и да уживаш во животот зошто бргу поминува..ти си се навикнала да се самосожалуваш изгледа,затоа и кога се е убаво бараш влакно,несто за кое ке се фатиш,дека има нешто шо не чини,за пак да се сожалуваш и трагедизираш..немој така,најди начин и сила да си дозволиш на себеси да бидеш срекна,тоа го заслужуваш.

 

isto i mene mi e vaka

 

Психата или потсвеста како сакате е најголемиот непријател на човекот,секој си има свои бубачки во главата.Ако мислиш негативно шириш негативна енергија и обратно за позитивното.Секој има и позитивни и негативни мисли,но работата е што ние секогаш ги прифаќаме позитивните работи во животот а негативните ги одбиваме,што е и нормално,но затоа и се негативно што ни се случува е затоа што не прифаќаме.После секоја позитивна мисла,следи негативна.Како што има плус така има и минус,така и со позитивното/негативното.И мене ми се случува да мислам негативно ама гледам и избегнувам,се трудам да имам позитивни мисли,некогаш ми се случува да мислам дека нешто ми е,а уствари ништо не ми е.Мислам дека се што се случува во нашиот живот е поради нас самите,од тоа што мислиме,се е во нас,нема ништо надвор од нас.Секому му се случило пример ако се повреди некаде,да чуствува болка,тоа нормално кратко време откако се повредил се чуствува болката,но ке помине и после некое време пак ке мислиш на повредата и пак ке почне да те боли.Еве мајка ми често ми викаше дека и лупа срцето,потскокнува како да кажам и се уплаши мислејки дека нешто не е во ред и отиде на доктор и и кажаа дека се е во ред со срцето,а тоа е од што си мислела дека нешто и е.Луѓе кога не мислиме ништо не се случува,кога сте смирени,ништо не ви е.Целата работа е што ние луѓето постојано во мислите сме и во минатото и иднината,но никогаш не сме тука и сега,во сегашноста и затоа си имаме проблеми.Тоа само ке се почуствува кога сте сами,ама се плашите да бидете сами.Ние нонстоп мислиме,нема пауза, прекин,треба малку да се рестартираме.Не мислиме само кога спиеме.

 

Уфф се е до психата... ама неможам мн се нервирам, психички ме уништуваат некои работи и незнам како да си помогнам.... знам дека демек со позитивна мисла се би требало да се среди ама ако ти се случува нешто лошо како може да си помогнеме сами на себе кога ни се гледа се ко да нема излез.... :?

 

lleeee znaci ne sum edinstvena...mene ova mi se desi na 15 godini koga bev vo pubertet...mislev deka sum bolna od nesto...odev na ispituvanja.....mislev deka ke umram.....a se bese do psihata...no so pomos se izlekov i go nadminav toa a i fakt e deka toa n mn im se desava vo pubertetot...no najstrasno od se e sto sega imam 20 godini a pocnuva seto toa da mi se vrajka poftorno mn mi e neubo...mn sum cistvitelna se si zemam pri srce...i da slusnam neubavi vesti za nekogo si gi nanesuvam na mene ko mene da mi se desile...ko ke slusnam za necija smrt vednas mi se javuvaat crni misli kako demek zivotot nema smisla na kraj site umirame...osejkam strav dan mi se desi neso....ne znam da uzivam dodeka sum ziva i svesna sum za toa...i se trudam da gi pobedam ovie misli crni misli i znam deka ke treba vreme no ke dadam se od sebe....imam i decko sto me saka i se..no toa e neso kako sto rekovte ke se slucuvaat ubavi raboti i jas na negativno ke mislam ko da se plasam da sum srekna.....ve molam kazete mi kako da si pomognam i dali e ova samo period poftorno.....mora da se misli pozitivno neli...da se pobedam sebe si ....