Можеби не требаше да ја ставам ова тема овде но ми треба помош.За на училиште психологија ме праша како се однесуваат децата во пубертет јас кажав дека често влегуваат во конфликти и се несигурни.Таа ме праша зошто слушаат гласна музика треба да напишам како есеј.Ако можи помош од некој што знај или што студира психологија да ми поможи не во смисла да ми напиши есеј туку да ми кажи во кратки црти особините во пубертетот и НаЈбитно зошто слушаат гласна музика :/
Не сум стручна во ова, некој друг ќе ти помогне, ама дека јас сум влезена во пубертет ќе ти ги кажам моите промени. Пубертетот е најбурниот период од животниот циклус и се случува од 11 до 14 години. Тогаш децата се повеќе се свесни за работите што ги опкружуваат и полека созреваат. Промените кај машките се: длабок глас, појва на мустаќи и брада, мускули и сл. Кај женските тоа се: појава на гради и млечни жлезди, тенок глас, месечниот циклус... Исто така се чувствува поголема нервоза, напнатост, излагање на мозолчиња, појава на влакна итн. А навистина не знам зошто слушаат гласна музика и дали е тоа една карактеристика од пубертетот, значи ја од моја гледна точка ти ги кажав работите, некој постручен ќе ти пообјасни. Поздрав.
Тинејџерка сум и баш да кажам како да ми е сеедно за сите работи едноставно кратко кажано ЛУД ПЕРИОД понекогаш претерувам со однесувањето спрема родителите иако не е добро тоа ама некогаш сум во право а ме нервира коа тоа некој не го прифаќа!
пезнам многу на јас сум во пубертет и мозам да ти кажам за себе -ми пречи се околу мене -се појавуваат мозолчиња кои ме полудауваат -се појавуваат влакненца на под пазувите и на интимните места -мојата кожа станува масна -сосата ми станува мрсна за најмногу два дена -станувам се помрзлива -се повеке јадам чоколади и немозам да издрзам без нив -ме загрижуваат телесните миризби -им се спротиставувам на родителите без оглед кој е во право а за гласна музика понекогас пуштам од инает на родителите или кога сум нервозна се обидувам да пеам и да слушам гласна музика...
Абе што да кажам..јас сум тинејџерка. Постојано сум во лоши односи со родителите, со другарките летаме во облаци..па едно лицемерие што има, дволичност, љубомора тоа на живци ми доаѓа, ама ајде. А родителите пак и тие минувале низ тие год. ама сега како јас да не сум тинејџерка (кажувам како родителите го гледат тоа)..ме гледаат како ''бебето на мама и тато'' :/// и само по мене викање облечи се ќе измрзнеш, зошто не е расчистена детската соба бла бла, глава да ти пукне ..абе и јас сум голема за да знам што му треба на моето тело . А наставниците пак сите ти се петки само еден не можеш да измолеш 5 да ти пише и право се ствара револт право да земаш да го убиеш на лице место или на некоја наставничка без коса да ја оставиш. Ама пубертет шо сакаш др.
И јас сум тинејџерка,и немам многу комфликти околу мене освен со некои кои се љубоморни на мене .Незнам навистина зошто ни и јас, секогаш слушам гласна музика!
Еве и јас сум тинејџерка па да се смешам во темава.Како прво има повеќе видови на тинејџери има некои кои си лечат комлекси на другите лудуваат и глумат среќни влегуваат во многу комфликти обично каде се посилни и ќе скршат некого но само тие си знаат што ги мачи но основна работа ги мачи сакаат да бидат најдобри.А додека јас спаѓам во следнава група на тинејџери.Ова си тенејџери кои имаат лоши спомени зад себе од семејно насилство па се до насилство на школо и улица зависи размислуваат поинаку од другите и се многу поретки знаат да си го уништат ,,живото,, заради некои кои не вределе.Јас искрено некогаш самата се прашувам дали сум добра личност или па лоша па немем многу пријатели и си кажувам ако сум лоша сакам да ми го кажи некој тоа но тоа да биде личност која ја почитувам и ако таа ми каже дека сум лоша подготвена сум да се сменам.Плачиме често бидејќи допрва сваќаме дека светот е свртен наспроти нас и се имаме само себе си за подршка.Влегуваме во конфликти за да докажеме дека светот не е свртен против нас иако длабоко во себе го знаеме тоа.Слушаме гласна музика за да не размислуваме за она што не мачи,не сме самокритични бидејќи сакаме да се заштитиме самите од себе (да не признаеме дека грешиме) иако многу често паметот ни лета во прашањето КАДЕ ЗГРЕШИВ?ГОСПОДЕ КАЖИ МИ ПА ДА СЕ СМЕНАМ.Гледаме по ,,кул,, момчиња иако паметот ни е во некој сосема друк (шармантен,знае да те насмее,обичное постар,не е многу убав но има звезда ви себе,знае да те чита како буквар,знае дека го сакаш иако му немаш на никого кажано,знае некогаш да трге да го направи првиот чекор но застанува бидејќи се плаши од твоите постапки) ОВА ГО НАПИШАВ СПОРЕД СЕБЕ ЗНАЧИ ЕВЕ КАКО СЕ ГЛЕДАМ СЕБЕ СИ И ДРУГИТЕ ТИНЕЈџЕРИ п.с.Ова каде што е појаснувано зошто и како е според мене
Јас може да се каже дека завршив со овој период и речиси никогаш не слушав гласна музика,но и кога пуштав гласна музика тоа беше на слушалки,и така решавав задачи од физика и математика,некако ми помагаше да се сконцентрирам,се сеќавам само дека тогаш бев заљубена и летав во облаци,како што вели девојката над мене ТОЈ беше постар и многу згоден,“кул“,а потоа станав некако меланхолична и се повлеков во себе.За несигурна мислам дека не сум била,од секогаш иммав самодоверба,па најверојатно и за тоа не си го поставив прашањето КАДЕ ЗГРЕШИВ?
