А ако нема кој да вари грав и да менува пелени, како? А еве мора да работиш. Еве имаш работа на која треба да си нонстоп на телефон, а две деца се околу тебе И не е само варење грав и пелени, многу повеќе обврски се. Еве знам самохрана мајка со 2 деца, работи од дома, преморена е и не знае како ке издржи. Децата и се во изолација, односно сите се во карантин (особено што едното е во градинка со дете кое имало корона). Ај дај насока некоја како да не и е тешко и како да изведе да изгледа како да не е со децата?
На полагање Многу кусогледи и ограничени размислувања. И не е дека некој не е родител, затоа што на темава се изјаснија и членки кои немаат деца, а ја разбираат ситуацијата. После се чудиме од каде потекнуваат прашањата кога ќе се мажиш и дали планираш да имаш деца.
Welcome to my world Од дома работам последниве 15-тина години, па ова не ми е нешто ново. Имам 5 и пол годишно дете и претходно сме се наоѓале во слична ситуација кога била болна и не одела во градинка, па ова не ми е којзнае колку ново, меѓутоа... Има една голема разлика, сега не можеме да излегуваме, не може да дојде баба или тета да ја причува, да ја прошета, не можеме до парк да ја прошетаме, па од тој аспект ни е многу тешко. Најголем проблем ни е физичката неактивност. Друг проблем ми е вниманието кое сака целосно да и го посветам постојано, сме зборувале и претходно дека мораме да работиме, ама тешко сфаќа. Затоа во ваквите ситуации кога седи дома, сопругот е тој кој работи најмногу, а јас работам ептен итни проекти или проекти со претходни клиенти кои не можам да ги одбијам, се останато ми е на стенд бај и се трудам да и посветам внимание. Баш сега периодов работам на еден итен проект и дома ни е ептен весело Сопругот се труди да ја анимира, ама она мене ме бара и тоа за работи за кои нормално не и требам. Не сум одделена од неа, работната соба е до дневната, вратата е постојано отворена, доаѓа кога сака, често седи во соба на биро до мене и си црта или работи “на компјутер” како мене...
Моето е 9 м, требаше скоро во градинка да почне, јас на работа. Ќе се одовлечи тој период, но јас нема шанси од дома да работам со него сама. Не се заигрува сам, паѓа многу, лази на секаде, се качува, не седнува мирен 2 мин. Некогаш за да одам до вц и цртани ќе му пуштам, инаку нема тв, па ќе го седнам во хранилка, но еднаш го најдов да стои на хранилката, сега си го земам со мене. Ништо живо не го интересира да биде мирен. Кога мм, мора нешто да сработи, морам во раце да го држам да не списка,а тој да има состанок, па да се чудат дека го колеме дома. Станува во 6, а јас до 10.30 сум изморена веќе што го бркам по станот се наведнувам да го земам. Не се жалам, далеку од тоа, но порано ќе си излезевме и мн ми беше од помош таа прошетка од неколку часа. Јас не би можела да работам со него од дома, евентуално навечер, ама веќе сум преуморна се комирам и јас. Јака ви душа, стварно.
И мене ми сте најаки вие мајките. Све нешто неможете, за све нешто децата ги користите ко изговор. Прашањето ми е ако кукате и целиот живот ви се сменил, зашто воопшто раѓате?!
Многу сте превртливи Да не може човек да се пожали. Да се пожали некоја што нема деца колку е тешко, напорно, депресивно толку време дома, огромна поддршка и давате, а ако се пожали некоја со деца: Што си ги раѓала ма? Безобразни сте многу. Ете не им е на сите тешко. Сепак зависи и до каква работа, колку внимание сака таа работа, а зависи и до децата, некои знаат да се заиграат со часови, а некои ич. Не зборам за мене, јас сум дома со децата, ама не работам од дома. И не ни можам да се замислам да работам. Алал да им е на мајките кои периодов се дома со деца и плус од дома работат
Раѓаат затоа што тоа им е желба, како што ми е и на мене за во иднина. Во нормални услови работат градинки, некои имаат помош од баби и дедовци, некои имаат дадилки. Не прочитав тука да кука никој за животот пред февруари, сите кометираат дека тогаш се снаоѓале секој колку и како можел и се изнаоѓале решенија. Кога планираш семејство не земаш во предвид апокалипси и пандемии кои МОЖДА ќе се случат.
И пак како и во секоја друга тема, наместо да се даде поддршка и предлог решенија (секоја чест на исклучоци), и овде се плука, куди и осудува
Жалосно е што не си ја разбрала поентата на темава. Никој не се жали, само убаво е кога ќе видиш како од некои луѓе излегуваат на површина комплексите и фрустрациите. Одвај чекате некој нешто да пише, да побара совет, па да му се нафрлите со навреди. Зошто раѓала бе Значи, ова е вонредна состојба и е тешко за сите, без разлика дали сме родители или не, дали сме вработени, студенти, пензионери или основци. Цел живот ни се поремети преку ноќ, па ок е да се побара совет или едноставно поддршка. Ова твоево е исто како ние да почнеме да ги вреѓаме сите што се жалат дека им е досадно што седат дома. Луѓето што работат од дома а имаат големи деца или воопшто немаат деца го имаат целото време и простор на располагање, можат да се посветат целосно без да се тресат што прави детето само во другата соба. Совет се бара, а не осуди и навреди. Ако не знаете да комуницирате цивилизирано или ви се повраќа од мајките, не знам што воопшто барате во темите за мајки. Ќе кажам за себе. Кога сум сама со децата, работам на рати. Кога е маж ми дома, работам фул работно време. Денес е сабота, јас работев иако тоа не беше побарано од мене. Во нормални услови кога одам на работа, викендите и празниците ми се слободни. Ама, вонредна состојба е па работам без проблем и викенди. Уште се прилагодуваме на ситуацијава, на никој не му е лесно. До сега не видов вакви напади по другите теми, а реално повеќето се жалат од се нешто. Ама ко во очи да ви брца некој кога ќе видите тема отворена од мајка.
Напишав па се предомислив и си реков не вреди. Само ми текна на една сцена од "Тесна кожа" - Сидо родила си.....
Онаа категорија на вработени кои останаа први дома, родители на деца до 10 год., не случајно беа во таа категорија и сосема разбирливо е дека не можат да ги исполнуваат р.обврски како што можам јас, мајка на 18 год. ќерка. Колку можете, толку работете. Работете попладне, навечер, ако работата ви го дозволува тоа. Одговорете на тел. и кога плачат, и кога пеат, тоа никому не му смета. Тоа што е сега потребно е да бидеме одговорни, секој според своите можности.
И мене ми беше друг муабетот, ама нема везе. Да не ви дадеа да седите дома со децата, ќе викавте како јас со мали деца ќе одам на работа, па не дај боже ќе им пренесам нешто. И ви се дава шанса да седите со вашите најмили, е неможело да се работи. А тек замислете да немавте опција од дома да работите, ни плата, или пак минимална да добивате и да не можете да се прехраните. Бидете среќни што воопшто имате таква опција. Јас имам колешка која е родител и сите заедно работиме од по дома, нит се жали нит ништо, чак и се восхитувам, а работата е таква што бара константно внимание и работење. Вие ако се најдовте навредени, жалам. Извинете што можете само вие да дискутирате за оние што немаат деца, дека им било лесно, дека појма си немале што е тешко, а кога некој ќе реши да возврати на тоа, вашето его по дифолт доаѓа до израз.
Кој мисли така? Маж ми на пример кога дете е у градинка а јас на работа 8 саати не мрднува од работа, а после пак работи кога ќе си дојдеме. Ама јас го чувам детето. Сега и двајцата работиме од дома, ама и детето е дома, и не е 100% сработено ко кога би биле без дете. Веројатно да живеевме со баби, некоја ќе можеше еден ручек да направи или 10 мин да шричива дете на конференц кол, ама нема така. Јас на конференс кол станав сосе телефон и кренав дете од земја кое падна и врескаше оти се удрила. Ама нели... сме нашле па сме зашле, овие без деца кога можат, можеме и ние, коа веќе сме биле доволно глупи да имаме деца.
Замислете како им е на наставниците кој имаат деца мали дома, а други 26 на пример чекаат онлајн час од нив. А да немаат кому да ги остават поласаат,саат. Нели изолација треба.Не дека нешто ги бранам, ама реално треба да се сфати секој, секоја работа си бара концентрација и внимание. Зарем и на оваа тема и во ваква состојба се препукувате и напаѓате мајките со мали деца што се приморани вака?
Ова ќе ми биде веќе четврта недела како работам о дома. Мојата компанија уште пред вирусот ја имаше потребната инфрастуктура за работа од дома и дури во просек секој о нас работеше еден не неделно од дома. Но сепак разликата е огромна. Прво, работам во бранша која се смета за есенцијална и нашата работа мора а продолжи биејќи ранливи категории луѓе зависат од тоа, значи морам да имам исто нивно на концентрација и ефикасност. Е сега, тоа е тешко бидејќи дома немам сооветно опремено простор за извршување на обврските. Мојот сопруг исто така работи од дома и цело време мора да комуницираме и координираме за кој каде ќе биде, дали му е потребна тивка соба итн. Па да не зборам за готвење три оброка дневно (обично имаме храна на работа па не готвиме многу често во текот на работната недела), чистење (многу повеќе неред се ствара), набавување намирници или што и а ни треба. И двајцата сме организирани по прироа и интровертни, па се нервираме еден на друг кога нешто не изпаѓа по план. На работа имејли и состаноци се организираат и испраќаат уште во 7 сабајле па до 10 вечерта, зависи кој каков распоред има. Се јавауваат за ситници на приватни телефони (се каам што им го дадов мојот број) во никое време. Искрено само ги жалам и се обидувам да им дојдам во пресрет на моите колеги, а и сите оние кои имаат деца по дома, бидејќи мораат да бидат добри работници, родители, наставници, се во исто време.
Извини, ама не ни дадоа дома да седиме за да се заштитиме. Туку затоа што дете до 10 години не може само да седи дома. И не, не сме заштитени од вирусот, еве маж ми оди на работа и може да ни го донесе дома затоа што се меша во народ. И замисли, на нас што ни дадоа дома беше кажано дека може да не ангажираат два до три саати во денот за да сработиме нешто, а не фул работно време да работиме како да сме регулар на работа. А сепак повеќето жени работат цело работно време. Ако немате некој совет да дадете, не паметувајте и не се расфрлувајте со навреди. Ако си човек, ќе кочиш бар во ек на пандемија и ќе покажеш емпатија и разбирање кон другите.
