Девојки ќе може некоја која го поминала ова да ми каже каква е постапката за развод? Каде се поднесуваат документите? Дали би можела јас сама или мора адвокат?
Bidejki sum nov clen ke ve zamolam za pomos, imam problem vo brak sum 8 god i imam dve deca sin od sedum god i kerka od 5 god ziveam so maz koj postojano verbalno me navreduva impostojano mi preti deka ke si odi i ke mi gi zeme decata.inaku ziveeme vo moja kuka.Pred edna godina si otide i posle sest meseci se vrati i prodolzi da me maltretira.Jas sum postojano vrabotena. Moze li da mi pomognete da znam koi se moite prava ?
Ke ve molam bilo koj da mi dade sovet Imam 2 deca (4 i 6 godini), so soprugot imame naruseni odnosi od tipot sto toj sekogas me matretira so negovata ljubomora i postojani obvinuvanja deka go izneveruvam. Sekogas mi se zakanuva deka ke me izbrka i ke mi gi zeme decata. Bidejki sum nevrabotena (suste samo so avtorski dogovor), a i nemam uslovi da zaminam nekade i da si gi zemam decata, sto bi se slucilo vo slucaj da pobaram razvod na brak i da baram decata mene da mi pripadnat. Dali centarot za socijalna rabota bi mi dodelil iako imam samo 1 soba vo kukata na moite roditeli kade bi mozela da gi rasnam. Navistina sum zagrizena bidejki ne sakam da gi izgubam decata i toa e edinstvenata pricina zosto ostanuvam da ja trpam taa sekojdnevna psihicka tortura.
gi imas site prava, samo prvo ke prijavis semejno nasilsto i tortura deka ti vrsi, za da imas pogolemo alibi na sud, deka e nasilen i ne e podoben za da izrasnuva deca, i nema da ti moze nisto. ima broevi za toa ili mozes vo policija da go prijavis slucajot i od tamu oni odma ke podnesat krivicna i na sud ke se odi.
6 причини зошто разводот е најдобра опција за вашите деца Секој кој размислува за развод, веројатно прво помислува на тешкотиите кои ќе ги помине нивното дете. Бројни истражувања покажуваат дека децата по разводот психички слабеат, се чувствуваат виновно и ја губат самодовербата. Но, секогаш постои втора, позитивна страна на работите. Иако разводот е траума за децата, по него конечно ќе имате време да му се посветите на детето наместо да се посветувате на постојаните замерки, кавги и насилство. Брет Сембер го поддржува мислењето дека разводот е секогаш правилна опција ако повеќе не постои разбирање и тоа од следниве 6 причини. 1. Ќе постојат два дома во кои нема да има постојани кавги Таквиот начин на функционирање ќе им помогне на децата да не ја собираат негативната енергија од конфликтите на родителите. Да, два посебни дома се голема промена, но тие се многу подобра опција од еден заеднички дом преполн со напнатост. 2. Смирени емотивни темели Првите неколку месеци по разводот е тешко и необично. Но, набрзо потоа родителите создаваат нова рутина и нови работи кои стануваат нормални. Децата веќе нема да мораат секојдневно да ги следат падовите на родителите, па затоа животот станува посмирен. 3. Посреќни родители Среќните луѓе се подобри родители, среќните луѓе создаваат среќна околина. И така децата се заразуваат со среќа. Иако е потребно време за рамнотежа во животот, повеќето луѓе се посреќни по разводот. 4. Децата учат што е компромис Гледајќи ги родителите кои се договараат, ја учат важноста на компромисот во животот. ниту еден развод не е едноставен и тоа е сосема во ред да го покажете пред детето. 5. Родителите кои ќе одберат лична среќа го учат детето дека и тоа го има истото право Бирањето на личната среќа е силна порака за детето. Така му покажувате дека секој има право на среќа, односно без оглед на борбата треба да стигне до неа. 6. Разведените родители често пати имаат нов талент Иако не е загарантирано, често пати разведените родители развиваат нови таленти со кои се поврзуваат со детето. Претходно, едноставно немале време за истите.
Многу често почнав да размислувам на развод, но немам храброст, немам сила, немам волја,,, 6 месечно бебе имаме... Не можам да го замислам животот без него, го сакам, навикната сум со него.,, 6години сме заедно (три во врска, три во брак). Незнам дали ме сака сеуште, тој вели дека ме сака, но ништо не укажува на тоа. Не барајте да ви објаснувам пошироко, неможам... не сум во состојба. Нема физичко малтретирање, уште тоа фали. Додуша нема некое кој знае колкаво и психично малтретирање.. но не е како што треба, проклето не е... Многу сакам да си олеснам на душава некако, да се искажам на некој без да ме осудува, но нема кај кого, веќе човек на никој не може да верува. Многу сум разочарана од животот. Единствена среќа е погледот на најпрекрасните и најмилите очиња- на моето синче.
Да не имаш пост породилна депресија? Понекогаш и доаѓањето на бебето знае да ги смени нештата, не е исто со и без бебе ( плус обврски, ненаспиеност а со тоа и нервоза, мажот автоматски веќе не е на прво место....). Ама се ќе дојде на свое место.
Незнам што е, само сакам да помине, само сакам да сме среќни тројцата заедно. Но незнам дали ќе успееме. Не сакам да го лишам син ми од среќно семејство, но ако продолжиме вака, далеку ќе сме од среќно семејство. Многу допустлива жена сум, незнам да сум барем малку строга, а сетоа тоа ме кошта. Покажав слабост спрема него. Премолчувам многу, и сега ми се качи на глава. Се извинувам за нејасниот текст, но тоа ви покажува колку сум разочарана..... Неможам да ви појаснам повеќе, бидејќи незнам од каде да почнам...
Слабост спрема некого значи љубов.... Нејасен е текстот за да дадеме други совети ама не брзај, не може одма развод. Разочарана си и збунета ама се мислам дека едно нешто си очекувала а друго се случува. Дај си шанса, разговарај со некој близок кој те разбира, со сопругот.
Na koja tema i da pisam jas ne mozam da si olesnam na dusata. Strasno mnogu posakuvam razvod ne mozam povekje , pa ova e pekol. Kako i da sum razvedena zena, samo sto soprugot mi e stranec vo domot. Vo kratki crta ke ja objasnam mojata situcaija , mi treba samo eden odgovor od vas dragi feminki. Kolku tezok moze da bide eden razvod za 24 - godisna zena i 7-mesecno bebe? Mislam , dali psihicki ke mozam sama da se spravam so toj problem? Na kratko: vrskata ni bese na zavidno nivo , pominavme dve godini so ljubov i razniranje. Dve godini sme vo brak no se e poinakvo. Jas ne znam dali sum so istiot covek omazena vo koj se zaljubiv. Vo pocetokot na brakot imase psihicko maltretiranje, navredi i ponizuvanje. Si mislev deka ke pomine , bidejki sme na samiot pocetok na zaednicki zivot i deka treba podobro da se navikneme eden na drug. Vo tekot na bremenosta bev osamena. Toj si pominuvase vreme so prijatelite , se pocesto i me navreduvase. Poradi bremenosta , za da ne mu nastetam na plodot , bev gluva i slepa na seto toa sto mi se slucuvase. Po poragjaj imase i fizicko nasilstvo , krena raka i na mojata majka. Koga mu rekov deka sakam da se razdeleme si zamina od stanot. I so pomos od policijata mu bese zabraneno da me kontaktira , da se doblizi do mestoto kade zivea , pa o ako me sretne nekade da stoi podaleku od mene. Pomina izvesno vreme , moeto meko srce se sozali i go vrativ vo stanot i ja povlekov tuzbata. Ete 3 meseci e taka , no od dadeniot zbor i nekoja promena na podobro nema. Nema komunikacija megju nas , a ako otvore usta samo navredi se slusat. Katastrofa. Nemam povekje vreme za nego , nitu pak volja da se trudam da gi sredam rabotite koga toj samiot ne saka da si ja priznae vinata i da se promeni. Mnogu razmislivam , baram vina i od moja strana no ne mozam da najdam. Vo agonija sum. Ne znam sto da pravam i najmnogu od se se plasam za posle razvod. Ve molam za vase mislenje. Pozdrav
Jas ja imam podrskata od moite. Sakam samo da znam kako psihicki ke go podnesam seto toa. Bidejki nekako se e prebrzo, svadba , pa stan pa dete , pa sega razvod. Se prasuvam sto mi se slucuva vo zivotot. Jas sum podgotvena i svesna za se . No vo nekoi momenti placam bez prestan , koga ke mi tekne niz sto li se ne pominav za kratko vreme. Pa i uste stojam vo mesto...
Lina дали му имаш речено на сопругот да седните и озбилно да поразговарате?Зошто се сменил толку кон тебе?што е причина за ваквото негово понашање?мора да има некаква причина можеби тоа ти го рекол во афект или во караница па не си обрнала внимание,но мора да постои некава причина...Не го опрадвувам во никој случај напротив,на твоја страна сум потполно според ова што го кажуваш и ја имаш нашата подршка искрено секогаш е подобро УЖАСЕН КРАЈ ОТКОЛКУ УЖАС БЕЗ КРАЈ...Ако толку ти е пеколен животот превземи мерки,твоето дете нека ти е двигател за тоа,ти само седиш во мртва точка и се мислиш што послем разводот,значи тоа е најмалку битно,секогаш твоето дете стави го а прво место и послем разводот ќе се бориш за него и неговата иднина за вас,а све останато што треба да се случи ќе се случи ако е така пишано...Но помогниси прво на самата себе и и господ да ти помогни,јас те сваќам стресови големи но на твоето дете му треба трезвен и здрав родител,вака само со трпење и жалење ништо не добиваш,кога гледаш дека човекот не го бидува тоа е, почни да се бориш барем за иднината на твоето дете,што си запнала со тоа што ќе биди послем разводот пак што ќе биди не ми е јасно,со сила работите не одат прво помирисе со тоа колку и да е тешко...
@Ina Lina И останувањето во брак во ситуација каква што опиша и разводот има своја тежина која лично треба да ја понесеш. Ако останеш во брачна заедница во која не чувствуваш дека функционираш во пар, не вреди твојата понатамошна заложба. За се нешто се потребни двајца. Ако се одлучиш за развод, периодот што следува ќе ти биде навистина тежок, но со поддршка од родителите ќе можеш полесно да преболиш доколку имаш што да изгубиш. Детето нека ти биде единствената утеха за подобар живот, прво за него, а потоа и за тебе. Тежината мораш да ја совладаш за да продолжиш понатаму и да создадеш позитивна атмосфера за твоето дете. Нема ништо подобро од растење и развивање на млада личност во здрава и хармонична средина. Како ќе поминува времето ќе сфатиш дека си донела правилна одлука. Тоа што си била свесна и на некој начин си се жртвувала во бременоста со премолчување и собиарње гнев, сега нека ти биде личен пример дека мора да ставиш крај. Молчењето не е секогаш злато, особено не сјае во твојата ситуација.
Од пишаното можам да сватам дека си осамена, трпиш навреди од него и немаш никаква комуникација со него. Од цитираната реченица веќе сама си решила дека немаш воља да се трудиш да се средат работите само незнам каква вина да признае мм и да се промени. Не е работата во менување на личности туку во прилагодување на карактери и компромиси. Колку и да ја бараш вината во себе нема ни да ја најдеш, затоа што ти мислиш дека така треба, но ако го смениш гледиштето можеби ќе сватиш дека и ти имаш направено некои грешки. Не сакам да ти кажам дека го правдам или напаѓам него или тебе туку само неутрално и од страна ги гледам работите. Искрено апсурдно ти е прашањето за ,,што после развод,,?!?! Па ти си мајка која треба да изведе дете на прав пат и со тоа треба да бидеш оптеретена а не што ќе мислат комшиите или роднините. Па и успат ,,утре,, и да најдеш некој друг нема да биде смак света отколку ако не го израснеш детето во прав човек. Знам дека ќе биде тешко но во овој момент ти си му се на детето. Треба сама да си размислиш дали ја донесуваш правилната одлука и да не паѓаш под ничие влијание за ,,утре,, не ти биде крив некој друг.
