Што има да се меша фамилијата. Така е, кога има разни “добронамерни“ советнички... Тие знаат подобро од родителите... Утре кога разведените ќе се соочуваат со нови проблеми, “добронамерните“ советнички ќе бидат со нив да им помагаат за се` во животот. Од финансиски проблеми, до помош во растењето на децата...
Не знам на кои советнички алудираш, но време е некои од вас да излезат од пусто турско мајндсет и да влезат во 21 век, каде сопружници се две возрасни и независни индивидуи способни да носат одлуки сами за себе, а и да се носат со грешките, не мора цело село да биде инволвирано во нечија интима. Всушност тоа е и причината зошто се разведуваат голем број парови.
Абе ај ако не и кумови,девери, нсјбољи другари/ки нека се зберат сите. Море луѓе не се работи за деца, како така? Ќе иде некој у мировна мисија, божем 20 век па со стројници се зимаат. Свашта по земјава...
Ако сме 21. век, да бидеме за се`. Ама тоа што ни одговара од 21. век применуваме, што не ни одговара, убаво ни е од 19 и 20. На пример: родителите не треба да се мешаат, ама треба да даваат пари и испомошти. Другарките и другарите треба да не` советуваат... Другарките, па и другарите не се мешаат? Ама тие се “најдобронамерните“. Си сакаат слободни другари и другарки за да си ги тераат ќефовите. А, семејството нека страда.
А пак некои од "добронамерните" членови на фамилијата од што не знаат до кај им е границата, не ретко се дел од причините за развод.
Ова е веќе претпоставување, од каде знаеш дали и кој на кого советувал и какви намери има некој. Многу предрасуди во две реченици Совет ќе бараме каде сакаме, не значи и дека ќе го примениме.
zatoa sto nekogas nema dogovor. Zatoa sto vo nekoi situacii pozadinata skoro nikoj ne ja Znae. Konkretno mojata situacija, planina ke pomestam ama dete ne zasluzuva ni da ima ni da gleda. Jas ke mu plakam da ne mi se priblizuva, ne toj alimentacija da mi Plaka.
Нема да те прашам зошто си одлучила така, но ќе ти кажам една работа. Ако не те кршел од ќотек, не е пијаница, коцкар или некој што ќе го изгуби детето по пат- дефинитивно треба да си го гледа. Мислам, стварно претеруете со тоа вашата лутина да ја изразувате преку детето. Тоа сака и татко! Така да, ако не е штетен по детето не е фер да го лишиш ДЕТЕТО од втор родител.
Seto sto go napisa teoretski e dobro napisano. Nedaj boZe da se razvedes i daj boze da ti e ubavo kako sto ti e. Koga ke trgnes po toj pat, garant ke smenis mislenje. Kako ato kazav i pogore, pozadinata nikoj ne bi ja znael, osven ti i toj. I kako ato kaza clenkata nikoj od arno nw bega. Jas se razvedov i do kraj na zivotot, ke se boram za deteto, i da ne dozvoluvam Da go gleda, se vodime po resenie ama od sto moram. Boljde deteto da izrasne samo so eden roditel odkolku so dvajcata od koj edniot ne moze sam da se gleda ne dete da gledal i od navikite ato gi ima da gi prenese na deteto. Ne bree niz trmja ke odam ama sama ke go ispravam na pat. Vo mojot slucaj, maz mi picna da primetuva deka Ima dete, da go bara i da kupuva za nego pos razvodot, od koga nekoj od strucnite lica mu ima kazano dva tri zbora. Taka da stom Majkata ne go dava deteto so pravo ke go dava. A tebe, daj boze da ti e ubavo sekogas i daj boze toj tatko da prave se za deteto kako so kaza.
Не знам што и како е твојот случај, но од не гледање со родител, најмногу ќе страда детето. Ако те повредил тебе не значи дека ќе го повреди и него. Ако е лош родител тоа детето треба да го утврди, а не ти да ја носиш таа одлука за него. Со водењето инает меѓу себе, родители често не гледаат дека децата страдаат. Во нивен интерес е да се расчисти со минатото и пропаднатиот брак и да се делува стриктно кон благосостојбата на детето.
Јас пак ќе повторам, ако психички и физички влијае во состојбата на детето во никој случај, ама детето да е среќно со него, да се грижи за него да им забранам да се гледаат? Во никој случај! Секако ако причината е неверство. Доколку се работи за физичко малтретирање најчесто кон жената и на децата се префрла, така да и јас не би дозволила без мое присуство гледање.. Ти си ја знаеш причината за разводот. Јас напоменав добро што, како и кога дете би гледал. А затоа што ме изневерил дете нема да користам никогаш.
Каква заштита, не трескај. Никој никого не штити. Социјално (треба да) се засега за правата на детето и тоа е се, каква мајка, каков татко. Не знам дали знаеш, ама во државичкава нема двојно старателство. Така што замислата за еднаквост помеѓу родителите е невозможна, од аспект на тоа што мора да има примарен и секундарен родител. На хартија. Пак си се родителите родители подеднакво, ако се нормални и совесни. Ако е се во ред со мајката, нормално дека ќе и припадне неа, го родила тоа дете, или тоа ти нема врска тебе? Меѓутоа во денешницава има и многу деца кои припаднале на таткото. Ова е нешто од општа култура кое треба да се знае. Тие пак нека си се договараат заеднички зад сцената ако е возможно, ама реални да бидеме, кога дошло до развод најчесто не е од што така им текнало, секогаш односите се нарушени. Соништава за утопија ти се нереални. Не постои такво нешто како "мајката не го дава". Информирај се. Не смее, тоа е кривично дело. А "не плаќа алиментација" имаш на секој чекор. Би им одзела дете на родителите за да се опаметат? И што ќе правиш со него, ти ќе му дариш среќа, љубов, грижа и се што му е потребно? Или во сиропиталиште би го згрижила, да биде поголема траумата.
Здраво Малку да сменам тек на разговор,ако некоја сака после развод да смени презиме во моминско,нека ми пише за да не трча по шалтери за потребни документи како јас што трчам и да и заштедам време. Додека да дојдеш до момент да вадиш нова лична карта со моминско презиме требаат и други документи.
Сите се мешаат онолку колку ќе им се дозволи. Дали јас ќе се разведам е моја лична одлука како жена, ниту они ме мажеле нити било кој ќе ме мори ако се решам да се остаам.
Да сумираме. Правата и одговорностите се истопропорционални. Ако некој/а очекува од родителите (првенствено тие) нешто, тогаш треба и да ги слуша. Ако се самостојни, нема што да се консултираат. За жал во Македонија, сакаме сите да сме самостојни, ама уште да сме врзани со родителите. Да не ги слушаме, ама тие се должни да ни обезбедуваат се` и сешто.
И тука не се согласувам. Јас имам ќерка. Јас сега на 3 ипол месеци се трудам да и овозможам се што и треба и што не и треба, што од должност што од што сакам. Така ќе биде и кога ќе има 30 год здравје боже, и тоа не ми дава за право да се мешам во нејзините лични избори и животни одлуки.
Не е исто да се договараат дали денес ќе јадат грав или ориз или да се мешаат дали да се разведат или не. За се има граница.
Да јавам, да не ме мислите.. се врати бебушот на тета Снашка ми откако му се извини на брат ми, бидејќи за ситници решила со мало дете да си оди, еве се вратија денес дома. Е сега, брат ми кој како што пишав не е виновен (не дека се работи за мој брат), отпрвин беше горд и не сакаше да и прости, зборувавме со него и се смирија. Фала на сите за советите, иако некој пишуваше дека тоа си е измеѓу нив двајца што во суштина е така, сепак понекогаш вреди и по некој совет од блиските и постарите.
Ај ве молам за едно упатување и насока Другар е разведен повеќе од 10 години. Децата 11 и 16 год имаат. Децата воопшто не сакаат да седат со мајката. Жената си има дечко , мислам тоа е нималку битно , сепак е млада 36 год има и животот не и застанал, но воопшто нема грижа за децата. Ни ручек, ни облека, цело време ги уценува и казнува со негледање со таткото и неговата фамилија која премногу ги сака и се грижи за нив кога се дојдени. Он се распрашувал по адвокат демек и му рекле дека и 10 денари ако зимала таа повеќе плата неможело да му се додели старателство. Децава се полни трауми, големото два пати бегаше од кај неа. Не сакааат ич со неа, дури и кога ќе им се јави несакаат да зборат со неа. Дали има шанси таткото да земе старателство и што како да постапи? Дали децата можат да се изјаснат каде сакаат да живеат? Малце хаос напишав , ама мислам ме разбравте. Фала ви однапред
Ако децата сакаат да живеат со таткото-можат. Тоа е нивни избор со кој родител сакаат да живеат. Јас и брат ми малолетни заминавме од кај нашата мајка и се преселивме кај татко ни. Брат ми на негови 12 години, јас две-три години подоцна. Кога тој се пресели се укина алиментацијата. Е сега, проблем е колку децата се спремни да го искажат нивниот став...
