За разводот не би коментирала ама за караници пред децата и те како можам да ти раскажам од близок пример во фамилија.Детенцето им порасна во ненормална средина постојано слушајќи викање карање разделби,од се ова лошо само насилство не виде фала му на Бога.Две години родителите живееја посебно па ајде мкни го од сабајле кај едниот навечер кај другиот.Е сега тоа дете е страшно наполнето со бес нервоза а богами и доста агресивно.Сите деца сака да ги удри помали поголеми независно од возраста.На бебињата им се дереше во фаца само за да ги расплаче и слично.Многу пати ги советував да одам на психолог не отидоа нивна одлука нели.Сега е потсмирен ама секогаш кога ќе слушне викање почнува и он да вика да плаче да им вика вие сте глупави чим вака се дерете.Немојте родители за доброто на вашите деца тоа да го правите затоа што отпосле целиот живот ќе си имате грижа на совест.Најмалку што можеме да направиме за децата е да им дадеме среќно и безгрижно детство,тоа ни е обврска.
Јас можам да кажам пример за мојот маж.Неговите се развеле кога он имал 9 години.Моментот кога се вратиле од судница,кај што биле поделени со брат му,едниот кај мајка му другиот кај татко му,не може да го заборави.Живееле под ист покрив,и тоа уште повеќе ја усложнила ситуација,се јавила некоја љубомора.И ден-денеска, они да не се видат. Сега кога ја фатил пееската,суште има трауми,и фактички сите овие години во потсвест му се тие моменти. Значи,разводот е нај страшен за децата! Ова го кажувам од лично искуство,со човек од разведени родители
Да, точно дека разводот е страшен и трауматичен, ама и живеењето секојдневно со родители што не се поднесуваат и секојдневно има кавги и расправии исто така е страшно ако не и пострашно од развод бидејќи е постојано. Јас секогаш сум за опцијата развод кога веќе бракот не оди.
Во право си , се што си пишала, децата секогаш страдаат за грешките од родителите. Конкретно за твојот пример, нивните родители се виновни за тоа т.н ривалство меѓу децата. Родителите си ја ,, тегнеле" секој својата страна, вклучуваќи ги децата во истото. Резултатот си го пишала, за жал. Мое мислење е дека секое дете заслужува мирно детство, топол дом , далеку од кавги, нетолеранција, навреди, насилство итн... Родителите што си имаат, нека си имаат меѓу нив , без да ги засегнуваат децата во нивните конфликти. Дека е подобро да трпиш се и сешто, само да децата имаат двајца родители и тоа не е во ред. Секој ден да се плашиш од нешто т.е потенцијана караница , има големо влијание врз психата на децата. Може да резултира со последици многу покасно.
А што па расправии ? Не можат да разговараат нормално? Да успијат деца па да седнат? Не можат да се контролираат?
Со некои луѓе не можеш да разговараш нормално. Знам многу жени кои им е страв од мажите, буквално страв. Затоа што постојано им се дерат и ги навредуваат.
Секоја чест за оние парови кои остануваат цивилизирани по разводот. Забележувам дека тоа е реткост. Знам за случаи каде што мајката ги труе децата против таткото. Па и обратно. Другарка моја е дете на разведени родители. Мајка и постојано и зборува против татко и. Нема потреба од тоа. За што и да било помеѓу нив, не треба да ги малтретираат децата.
Ах, бе луѓе, секој нормален луд ќе се стори со сопружник кој газот не го мрда, нон стоп е уморен и му фали нешто. А и децата сами по себе се напорни, да не се лажеме, што бебиња, што поголеми, секое време свое бреме. Па и да се развика, и да е нервозна мајката на која планина и натежнала на плешките, нормално е. Молчи пред детето, молчи пред родителите, молчи пред свекрвата, молчи пред овој, пред оној, пука... Згора на се, две деца не се малку, со домашни обврски, работа и маж што нон стоп мрчи. Не ќе да е до жената, до него е. Мислам дека токму ова речиси никакво посветување на некои татковци на домот и детето се причина зошто многу мајки не сакаат да си го прошират семејтвото со второ, трето и така натаму. Друго, убаво ја советувате членката да излезе со друштво на кафе, да си приушти некое задоволство. Ама, па како да ги остави децата со таков татко кој не сака да преземе обврски. Не дај Боже, ќе им прифали нешто на децава, па таа ќе си префрла на себе. Тоа е, претешко е кога едниот е преодговорен, а другиот мува не го лази. По мене, полесно жена ќе се снајде сама со се, откако ќе свати дека е сама, отколку со маж што не мрда со мал прст и е само дополнителен товар во домот.
Ako gledm deka mm ne saka da mi pomaga okolu decata i bilo sto za po doma ondak nema potreba da bidime zaedno.Sekoj po svoj pat deca neka gleda koga saka i toa e toa
@Lonely1604 , ти читав и други мислења. Тој твој сопруг, знае дека страдаш од анксиозност и напади на паника? Не гледа дека не можеш да излезеш од дома зашто бебето те бара само тебе? Не знае дека не спиеш со месеци и дека си опседната со добросостојбата на децата и твоето здравје? Срцето ми се скрши кога читав низ што минеш... И не, не си лоша мајка! Ти си прекрасна мајка, а тој е лош татко! Има да го подбериш и да му кажеш дека: Или ќе се оправи, или децата ќе си ги земеш и уште еднаш нема да ве види.. Па тој нека оди после да гледа утакмици и да шета со другарите и нека се дудла кај мајка му, дури не цркне! Е*ати мажите македонски, кои не знаат што значи да се биде сопруг и татко!
Таков е стандартниот македонски живот за еден маж, чест на ретки исклучоци. Тука е жената за се а онда коа жената нема време мама ќе ја викнам она има време. А јас од јутра до сутра секојдневно ќе сум си у кафич или у кафана и ќе си трошам дневницата за да утре ако не идам другариве ќе ме заебаваат како сум папучар и пижамар по дома. Ама мене ми е срам па морам да одам за да не падне бруката у градот а не ми е срам да со жената моја да се тртирам како се третирам, исто и со децата. Да немам за ништо да приуштам а за у кафана да имам. Ама битни се другарите. Ахам. Да не можам еден одмор или еден стан да си дозволам а за пиво да имам. Ама битно не е срамно да жената ја идпоцењава и рамни со нула а другарите и кафаните најбитни се. Е другарки мои јас ова го видов доле скоро во секој еден маж.. и се чудам и се крстам како дозволуваат или се помируваат со фактот дека таму така било.. мене нрнормална ме правеа.. Е другарки мои од вакви да бегате што подалеку додека нозе не ве држат!!!
Затоа е убаво малку да си поживее парот заеднички живот пред брак. Сами во гарсоњерче и тогаш сѐ се гледа. Нема криење, глумење. Ако бива, бива, ако не, секој по својот пат.
Да ми си здрава и жива!! Јас сакав така, мојот и неговиот тате, Бог да ги прости, не ни дадоа, па моравме да стапиме во брак. Само среќа сме имале, да ни е убав бракот, иначе, ќе колкнвме се' живо. Ги жалам тие што ја немале нашата (ја и мм) љубов и разбирање, а се омажиле/ожениле оти други им рекле дека треба. Сите што имаат можност: Обавезно да поживеете прво заедно!! Слушајте ја Нарциса... паметно зборува
И на мама и тато не им беше сеедно, ама ќерката "распуштена" си истера по нејзино Рака на срце, збор лош не ми кажале, ама еднаш неделно одоколу имаше "што планирате?" А да не зборам, дека на свекрва ми сите почнале да ѝ честитаат кога мм (тогаш дечко) се отселувал од дома Тоа гарсоњерчето и брак ни донесе
Горда сум на таквите како тебе! Со вас, и мојата ќерка ќе направите да има полесен живот, со вашото спротивставување на 'традициите'. Благодарна сум ви за тоа, бескрајно
Јас бракот го немав планирано. Јас не се имам ниту верено.. Сиве овие церемонии низ светот и екот на модава ми се толку непознато чудни!!! Немав нити запросување никакво.. Со маж ми бев доолги години заедно. Навидум немаше ни година како се запознавме и почнавме заедно да живееме, нит планиравме свадби, церемонии, веридби, запросувања.. ма ништо.. Се додека еден ден не отидов странција со него и решивме дека ќе се регистрираме сал сами без никого озвен сведоци.. другар на маж ми купив јас фустан од и беј и тоа невестински а он одело од продавница и отидовме и се венчавме така од навидум чиста мира Ништо не беше планирано.. Се спонтано и емоционално предскажано .. Одпосле во мк покрај крштевката на син ни решивме во 5 до 12 дека ќе се венчаме бев си сошив друг фустан и ајд. Без церемонии без народ без ништо Ова вака изгледа навидум покрај сите луѓе што слават организираат ..чудби фешти е чудно нели И сами.. во се сами.. И ден денес и пред 3 5 7 години вака беевме ..сами И така.. Битно се љубиме до небото и назад, си удоволуваме.. Не ме запросил не ми купил прстен али ми има купено отповеќе накит од било ичија свадба , нема нешто на светот што сум посакала а не сум добила.. исто важи и за мене кон него. Уште сме оние две диви суштества со истата страст и чудесија во себе!! Значи.. ТоВа е. И им е чудно, и нека им е. И на мене ми е чудно да прават фешти па утре да ги нема дома од кафана да не можат да излезат оти тоа таму така било. Да да , мало морген!!
@WildMk и моите прекршувале традиции и "семејни правила", па може затоа и немаше "забрани" од нивна страна. Како и да е, имаме една ќерка, втора е на пат, се надевам и ние ќе бидеме кул за 20-тина години @vitamina исто и ние, слично. Мм не ме запроси, седнавме на маса и се договоривме. Веренички прстен немам и не ни сакав да ми купува. Матично и интимен ручек. Фустан купен од продавница од ГТЦ, и нарочно не ѝ кажав на продавачката за што е, иако беше упорна, затоа што ќе ме упатеше во некој бутик за венчаници Не велам дека е така правилно, туку дека треба да биде младенците како сакаат. Ние сакавме така. Нашите желби ги ставивме на прво место. И тоа сѐ толку брзо се одвиваше, за да "народот" помисли дека јас сум трудна, па затоа оттаму нашето брзање и неправење на свадба со сите салтанати
Е ја растена сум во таква околина. Имам 40 години. И еве, не сум како нив. Цел живот, мајка ми, на секој мој став ми одговара со: Со тебе никој не може да се разбере! Ама знаев, цел живот знаев, од дете.. дека јас сум во право, а тие грешат.
Види, и мм е растен во таква околина како твојата, ама изгледа му се смачило Имаше некои убедувања од страна на неговите, ама тоа мислам дека беше заради "што ќе кажат другите". Башка, и финансиите имаат удел тука. Не може да те уценува некој, ако знае дека сам си плаќаш. Или едноставно сме се погодиле двајцата со исти размислувања и многу инаетливи Али стојам на тоа дека родители треба да ги почитуваат желбите на нивните деца за вакви работи, а не да лечат фрустрации оти тие не можеле да имаат свадба како што сакале, пошто нели и нивните родители имале некои желби.
