Зошто да ја контактираат службите? Моите се разведени, јас живеам со татко ми па никогаш никој не ме исконтактирал за дали некој дава алиментација, а се разведени пред 3 години.
Би ме фатило уште година ипол студирање, се надевам не повеќе. Инаку имам и брат и тој е студент, при крај на студии. Татко ми зима добри примања но не доволнo да издржува три лица сам, мајка ми си отвори свој бизнис и не знам колку зима, зависи од продажба но убедена сум дека зима добри примања. За цела домашна работа околу домот јас се грижам, може мајка ми барем една алиментација да ми плаќа. Не е дека нема да преживеам без таа алиментација али не е дека и она ќе пропадне без тие пари што ми следуваат законски. Од татко ми не можам да барам и џепарлак, доста финансиски трошоци си има човекот, немам ни срце да барам уште. Не сме во некои најблиски односи со мајка ми, али ми ѕвони секој втор ден да праша што правам додека нема работа во работен ден и секогаш ме прашува глупави прашања од типот "што има денес ново", никогаш не ме прашала дали имам доволно пари или како се снаоѓаме дома. Баш денес зборев со нејзе, ми се изнафали што си купиле со дечкото за дома (рамка со слика од 1500 денари) и ред други работи. И кажувам дека треба да упишува семестар и дали има да плати некој дел од семестарот, она само ми кажа немам ништо и ми смени тема. Никогаш нема платено ни денар за моето студирање. Сум побарала да ми купи еден прашок за перење и сум добивала одговор "јас не сум повеќе во таа куќа, нека купи татко ти", а со тој прашок треба да се перат нејзини деца. Што и да спомнам да треба да се купи секогаш одговор и е "татко ти". Не верувам дека би прекинала контакт скроз со мене бидејќи најголема поддрша она има од мене, секогаш кога и треба некој да ја ислуша и за сите проблеми нејзини јас сум тука. А кога јас ќе спомнам алиментација се претвара во најголема жртва. Еден шал дали си имам купено зимава, сите заштедени пари што ми се ги чувам за да излезам со партнерот, не можам и од тоа да се ограничам и да седам само дома. Според нејзе јас треба и да работам и да одам на факултет и да не сум финансики никако зависна. (не е дека воопшто добивам некакви финасии од нејзе).
Не, не ме контактирал никој. Не гледа причина зошто би ме контактирале? Демек социјалната служба е загрижена дали јас зимам алиментација?
Погрешно се изразив. Има причина да, само не гледам зошто би ме исконтактирале? Во смисла не си засега нив тоа.
Ah taa tvoja majka e za kotek jas da ti kazam devojko. Ima pari za ramka a decata sto gi rodila i ostavila kaj tatko im koj gi vrti. Jas bi ja tuzela i oko nema da mi trepne. Duri i ako treba bi prekinala kontakti so takva nemajka. Ona ke si se kurci so deckoto a decata tatko im se da im misli. Abe tie deca ne gi donel on od kaj majka mu ili od prviot brak. Nemoj da ja stedis, po muabeyive ne zasluzila..
Да знам, само што брат ми си се соочи со фактот дека нема да добива алиментација и не верувам дека би се нафаќал и тој да ја тужи. Сум зборела и со него на темава.
Затоа што тоа им е работа. Не учествувало социјалното при разводот? Ако си била малолетна тие со сигурност биле инволвирани. Би требало да проверуваат како стојат работите. Кај мене сѐ се одвива преку сметка во банка, па се има увид за сѐ. Кога имав ист проблем како твојот, тие средија што беше до нив. Јави се, или отиди лично, мислам дека ќе ти кажат што и како понатаму.
А јас пишав "при разводот", не знам дали си имала и тогаш 22 години. Поентата ми беше дека во тој случај социјалните служби се задолжителен дел од процесот за изборот на старател, оти нели, зошто да им биде грижа на социјалните служби дали некој ти плаќа алиментација или не, од каде тие поврзани со разводите. Дадов совет, ако сакаш примени го, ако сакаш не.
Отприлика после година дена мислам доколку немаат деца.Со деца и неспогодбен развод може и подолго да се влечат по судови.Прво рочиште обично свикуваат после 2-3 недели.
Исто напишав дека се разведени пред 1 година, така да не, не сум била и тогаш малолетна. Сепак фала ти на одвоеното време и советот!
@Kiki_Riki123 Според ова што го пиша, имаш доволно причини да ја тужиш. Кога веќе самата таа не мисли на своите деца, а очигледно не е во финансиска криза, тогаш полесно ке можеш да донесеш конечна одлука.
Нема врска дали си била или не, тие имаат должоност да проверат и ако треба да пратат опомена ако нема исплаќање на средства. Или да утврдат поради кои причини не се плаќа. Тоа со малолетен/полнолетен беше само еден пример за нивните задолженија како служба. Доколку нема исплаќање на средства, безразлика дали имаш 7, 17 или 27, се додека има основ за плаќање на алиментација, истата мора да се исплаќа кога има просотор за тоа. А социјалните служби можат да се вмешаат ако има некаков проблем, за да го решат, или да кажат како да се постапува понатаму. Нема на што, мило ќе ми биде ако помогнав на некој начин. И сѐ што кажав за тебе, важи и за брат, додека студира. Тужбата може да се развлече, во меѓувреме ти можеби и ќе завршиш со факултет. Брат ти сигурно. Што не значи дека не треба да поднесеш, јас би поднела да бев во твојата ситуација, ама прво ќе гледав да најдам друго решение, јер да бидеме искрени, пари ти требаат веднаш за нормално секојдневие.
Како јас не дознав за законов порано Мајка ми денар не даде ни за мене ни за брат ми. Ни кога бевме малолетни, ни како студенти. На толку молење макар и за учество со 50 денари, се правеше чукната жената. @Kiki_Riki123 јас бев во полоша ситуација. Да знаев дека ми следува алиментација ќе тужев без око да ми трепне.
Јас сум моментално студент, бев и средношколец и основец. Освен мене има и 11 годишен син. Ќе си порасне и тој студент ќе стане, ама денар од тој "татко" што само преку крв е татко, ни видовме нити има да видиме, иако на суд треба да дава 2.500 од дете. Не знам за какво контактирање и проверки од службата зборите ама само знам и имам да кажам дека к*р ги боли (простете ми) за каква е состојбата по семејството. Само мајка ми некоја светица изгледа изиграва што не го тужи!
Se zemavme zosto ostanav trudna i dodeka bev trudna eden period ziveevme sami vo stan pod kirija. Nekolku meseci pred da se porodam se preselivme kaj roditelite na mm zosto nemozevme da si dozvolime da plakame kirija, ne bev sposobna da odam na rabota poveke i plus so malo bebe si ima i trosoci. Iako ziveeme pod ist pokriv jas i mm ziveeme oddleno na prviot sprat. Se bese ok dodeka da se porodam no dodeka bev vo bolnica moite i negovite roditeli se ispokaraa za pricini vo koi nema da navleguvam no rezultatot e toa sto moite nemozat da doagaat ovde nitu da me vidat mene nitu vnukata. Koga si dojdov od bolnica ne ocekuvav pomos od nikogo osven od mm da mi pomaga okolu deteto, da napravime za jadenje i slicno zosto se znae kakva e edna zena tukusto vratena od bolnica. Svekrvata znaese da pomogne po nekogas da izmie sadovi i da zacisti. Zakrepnav malku po poraganjeto polesno mozev da si gi izvrsuvam obvrskite i pocna... Psihicko maltretiranje od mm pa i od svekorot, navredi od mm sekogas koga ke pobaram nesto od nego (go mrzi bilo sto da pomogne pa i negovite obvrski ne saka da gi izvrsi) vrsenje pritisok sekoj den... Kolku moze da postigne edna zena edna nedela po poraganje? Pa sega skoro ke napolnam 19 god kako prvo ne sum ni naviknata na rabotata sto ja vrsat tie sto se domakinki full time. Spomnav deka nasite familii se ispokaraa, ete taa ista vecer na mm mu ja napolnile glavata so gluposti i sega me tretira kako da ne sum covek. Kako minuva vremeto site vo ovaa kuka si go pokazuvaat vistinskoto lice koe i ne e mnogu ubavo, kako sto velat vo mojot kraj mnogu virani (rasipani) lugje. Neznam dali da razmisluvam za razvod... Moite se spremni da me zemat i mene i deteto kaj niv zosto znaat za se sto se slucuva ovde. No toa i ne e se. Dodeka ziveevme sami koga ostanav trudna pak se odnesuvase na ist nacin sprema mene. Maltretiranje navredi sekoj den. No toa bese na pocetokot na mojata bremenost, mislam deka sakase so toa da me natera da go abortiram deteto no so tek na vreme prestana. I kako toa da ne bese dovolno ednas i me siluvase dodeka bev trudna 3 ili 4 mesec. Koga go kazav toa na negovite majka mu bese sokirana a tatko mu se smeese. Neznam zosto ne otidov na ginekolog togas. Edna drugarka me sovetuvase da odam na psihijatar da ja objasnam mojava situacija i da pobaram nekakov dokument deka pretrpuvam psihicko maltretiranje doma i deka ako sakam da se razvedam toa ke mi pomognelo. Navistina neznam sto da pravam. Ne sakam kerka mi da zivee so razvedeni roditeli no vo isto vreme ne sakam da raste vo takva sredina i plus da bidam maltretirana sekoj den. Da napomenam majka mu na mm ima pretrpeno i fizicko maltretiranje od nejziniot soprug a kako velat krusata pod krusa pagja kakov tatko takov sin.
Девојче спасувај се. Работава никој нема да ја опраи. Види само како е за да не ти го земат детето. Со лесно!
