Разговарајте за да ви олесни душата

Вистинска поетеса,романтична душа

 

Da spodelam momentalna situacija i jas,pa vie kazete svoe mislenje kako go gleate resenieto od vasa perspektiva..pred 3 god tatkomi pocina a mesec dva pred toa se razvedoa so majkami..taa se premazi i zivee so mazot i a jas i sestrami ziveeme sami.imame baba so zivee na istata ulicka do nas ama ona si e svoja kukja nie svoja sepak,inaku ona ni pomaga okolu rucek i perenje odnosno kaj nea rucame poveke i pereme alista zaso nasata masina se rasipa a pari nema za nova ni za popravka,znaci zenata kolku moze pomaga vaka ama ne e toa toa ne ti e u kuka so se vika a i da se preseli kaj nas nemoze zaso nema mnogu prostor a so sestrami se kako dve lamji samo se karaat nemaat nikakov zaednicki jazik..e sea problemot spored mene e sestrami,ona otkako tatkoni umre ne saka da vidi rabota a kamo li da odi i da raboti nesto da zaraboti da donese doma malku da mi se trgne od vrat okolu trosoci za hrana i smetki..ona si ima decko i se gledaat cesto a kontaktira so majkani poveke od mene(ja nikad u zivot sum nemala blizina so nea)i koa e neso vo tesnec da mora da plati neso so svoi pari na pr za smetka danok za imot i mobilen so se na ime na sestrami ona i gi plaka i plus so i dava pari za drugi raboti ja podnovuva so obleka i dzeparlak za vo grad a ne ja motivira da raboti i koa sum zborela so nea direktno ona samo vika nemam vlijanie i avtoritet vrz nea ne me slusa a nekam da gladuvate i zatoa i davam pari a ona mn retko pazari za doma znaci tie pari za sebe gi trosi neznam..i mene mi e mnogu maka se osekam zaglaveno od site strani i sum veke vo depresija zaso ova veke pocna dolgo da trae..ne mi e mene maka so ona se grizi za sestrami koja ima 21 god ne e mala icc, tuku zaso bas za toa so i dava na tacna i ona i decko i so raboti so hrana i ona jade so nego na rab ili kaj nas doma dur sum ja na rabota (on nosi hrana od kaj nego na rabota zaso sestrami neke da jade kaj babamii)ii sestrami zatoa neke da raboti zaso ima koj da plaka smetki da kupuva hrana od edna strana a od druga ima druga osoba so ja podnovuva i ima pari za izlaganje..plus go krie deckoi koa ne sum ja tuka on doaga i odma si odat dvajcata idat vo grad koa ke stasam od negde begaat od mene zaso znaat deka ke im zboram zaso taka se ponasaat pederski..kako bubreg vo loj zivee ona a ja crncam samo za leb i margarin so se vika niso ne gledam od platata,vo ista kuka domuvame a totalno razlicen zivot ziveeme..,mene 60 min mi trebaat da stasam na rab,fakticki dur pazaram za doma plus mi se fakaat 13 casa nadvor od doma i koa ke dojdam sum skapana i nemam volja za nisto i se vo kukava e moj grb..imam 28 god ama ne mi se sviga zivotov veke..drugarkite napreduvaat rabota decko a ja tapkam vo mesto na dnoto sum..zgora na se kako kapak imam golem problem so komunikacija so novi luge posle tatkovata smrt kako da se povlece voljata za zivot vo mene i nemozam da se povrzam da fatam decko da steknam novi prijateli da najdam nova rabota so mi e poblizu..ovaa odvaj se pogodi so dobri kolegi i ne mi se napusta veke pola godina sum tamo ama site gi drzat neprijaveni zaso ne vodat za luge za ispomos i dva saati gubam vreme vo idenje vrakanje..navistina neznam kako da si pomognam ve molam za mislenje sovet,izvinete na dolgiot post..

 

Мислам дека решение би било да се преселиш да живееш сама или со некоја другарка која исто работи е посветена на работата на тој начин трошоците ќе ти дојдат упола најдете некој стан што ти е во близина на работата за и тој проблем да го тргнеш, по дома исто ќе имаш кој да ти помага. Прими сочувство за татко ти Исто за да се помириш со загубата јас би пишувала во дневник за да го извадам негативното од себе се што ме тишти да излезе некаде и на тој начин мислам ќе се чувствуваш подобро. Тука сум ако ти треба некој за разговор слободно пиши Ќе се запознаш со некого кога ќе се чувствуваш спремна да бидеш во нова врска и решен проблем хаха. Мој топол совет е да си фатиш дечко, знаеш љубовта помага да се помириме со загубата. Исто имам и други идеи ако оваа не ваља ќе те советувам друго Поздрав

 

Не знам што да правам и не знам како да си помогнам на самата себе да искочам од оваа болест, депресија. Значи едноставно немам волја за ништо, ниту ми се јаде, ниту ми се искача. Секој ден се чуствувам све полошо и полошо, не сакам да бидам со луге. Искочив да најдам работа, се плашам од тоа да не не успеам, дали јас можам, дали јас ке успеам, и си викам не ти не можеш, и нема да успееш. Толку ли сум глупава да не успеам за една работа, си ја изгубив самодовербата некако многу, и не знам како ке го преживеам све ова. Си викам спаси ме господе, ама не сака ете, така ке немам маки Секој ден сум само со негативни мисли, не знам како да се дигнам, не знам, не сакам да ми биде вака. Сите околу мене ги нервирам, а моите највише. Се осекам дека све повеке и повеке тонам...Пред се самодовербата ми отиде прва. Душа ме боли што сум ваква, што се уништувам дали има и за мене помош не знам.

 

Може ли некој да ми пише ЛП?

 

Боли да ти се случат лоши работи,
Боли недајбоже загуба на близок,
Боли физичка повреда,
Боли секој пораз...
Ама најмногу што боли е кога неможеш да се искажеш на блиските и не те разбираат, а те разбираат тотални странци, соживуваат со тебе и можеш да разговараш..Е тоа е многу грдо

 

На моменти ми иде да си посегнам по животот и око нема да ми трепне за тоа.

 

И мене.. но што после тоа?

 

Прееска ми се деси ситуација која е многу непријатна.
Јас, сестра ми и една наша другарка бевме во кафич, требаше да станиме. Наплативме сметка и во меѓувреме поминаа друга наша другарка со нејзина другарка. Се поздравивме јас и сестра ми со нашата другарка, малце муабет и таа продолжи со нејзината другарка, при што отидоа на маса во близина на нашата, а на таа маса седеа 2 типови со кои и не сме во некој добар однос-се испостави дека типот кој ѝ се додворувал порано на сестра ми (и тоа во период кога имаше друга девојка, ама и ден денес тоа го прави само не толку често), сега е во врска со другарката на нашата другарка.
Ние си заминавме, а додека бегавме јас ѝ пишав порака на другарка ми, каде ја предупредив за типовите (дека не се добри и дека дечкото на другарка ѝ ѝ се додворувал порано на сестра ми). Потоа гледам порака како другарка ми ми вели дека другарка ѝ сака да разговара со мене, при што јас ѝ велам дека нема шо да разговараме ние две и кога гледам-девојката ми ѕвони. Ме праша кога дечко ѝ му се додворувал на сестра ми, при што одговорив-пред година до две отприлика, а потоа почна да ме напаѓа за моето мислење за него, при што јас ѝ опцув и ја блокнав.
Кога си дојдов дома ѝ ја објаснав цела ситуација на другарка ми, дека намерата ми беше само да ѝ дадам до знаење со кој си има работа и притоа да останам дискретна, бидејќи да сакав да напрам драма ќе им одев на маса да разговарам во лице , при што добив одговор дека ништо од тоа не сум требало да кажам, дека ова било апсурдно, дека НЕ СУМ ТРЕБАЛО ТАКА ДА ЗБОРАМ ЗА ТИПОВИТЕ (овој шо ѝ се додворуваше на сестра ми и другар му) и сл., а за тоа што другарка ѝ разговараше со мене без моја дозвола т.е. што го сподели мојот број без одобрение само ми се извини, а за другарка ѝ ми рече дека самата видела кога телефонот светнал и збеснала.
Од сето ова, мене ме боли најпоќе делот каде другарка ми ми рече дека не сум требало да кажам така за типовите (она со големите букви погоре), бидејќи се осетив како нив да ги става пред мене а притоа едвај ги познава, додека јас нив од средно ги познавам, поготово тој шо ѝ се додворуваше на сестра ми (и шо ден денес ѝ се додворува повремено). Исто така, мислам дека се крена премногу драма. Што мислите вие за целата ситуација, а поготово ова последното (шо најмногу ме здоболе)?
П.с. се извинувам за долгиот текст.

 

@Istata od vcera те советувам да си мислиш прво за себе, а после за другото. Пресели се, ќе си ги тераш работите сама и чиста сметка. Ти не си одговорна како се однесуваат другите. Немој да си ставаш толкав товар и да ја премислуваш по стопати ситуацијата. Откако ќе го направиш ова, другото само по себе ќе се среди.

 

Мислиме дека луѓето некогаш не се спремни да ја слушнат вистината заради тоа што се заслепени од љубов.

 

Ова претпоставувам се однесува на другарката на другарка ми. Или грешам?

 

Еден ден фала ќе ти кажат.
До тогаш не се замарај.
Си постапила човечки за друго уво да не те боли.

 

Јас искрено мислам дека иако е коректно е баш непотребно. Ако тој тоа го правел пред да иде со нејзе тогаш зашто тоа да се споменува? А ако не сум разбрала добро и он уште се удвара наоколу тогаш ок ама јас пак не би се мешала. Сама таа ќе си дознае кога тогаш, чим имате заедничка другарка зашто да се ствара некоја непотребна негативна атмосфера. На крај само ќе се испокарате, што и се случи и сега реално која корист од тоа?
Ова е мое мислење, јас сум секогаш искрена ама ако увидам дека со докажување на вистината нема да се постигне нешто добро тогаш ќе се повлечам. (Ова го научив покасно во животот зашто цел живот мислев дека треба да се исправаат криви дрини).

 

Јас не разбрав кога и се додоворува на сестра ти дечково (пред година две или се уште повремено) или ти не и одговори точно на таа девојка дека и ден денес и се додворува повремено?
Со муабетов и се додоворувал на сестра ти пред две години кога оваа не ни била со него не те ни разбирам што си сакала да постигнеш? Што би ја засегало сегашнава девојка што овој правел пред 2 години?
Е сега да си била целосно и најдобронамерно искрена би и ја кажала вистината дека се уште го прави тоа, се додоворува на сестра ти, па да и дадеш до знаење што прави тој, што е фер од твоја страна да и се каже на сегашнава девојка но не е и најнеопходно.
Јас во ваква ситуација би и кажала ако ми е пријателка со која многу добро стојам, знам дека има доверба во мене и знам дека ќе ме сфати добронамерно. Вака само непотребни драми и збрки и ширење невистини испаѓа работава.

 

Мојата намера беше да ја заштитам другарка ми, не да расипам нечија врска. Воопшто не помислив на нивната врска кога ѝ кажав на другарка ми, јас не ни мислев дека толку далеку ќе стигни работата. А нејзината другарка ме нападна мене за тоа што го кажав, така да сметам дека ќе е поарно да си поќутам.
Иначе типот зјапа во сестра ми (а можеби и во други девојки потајно, кој го знае, ама не ме интересира за други), тоа е целата работа, со таа разлика што пред год-две тоа беше активно, сега е повремено, а знам и со бившата се скара поради неа (сестра ми).

 

Многу јасно оти ќе и' рече заедничката другарка. Не си требала да се мешаш, глеј си пред себе и мирна глава. Они си знаат.

 

Па сега види ти како што ти си и мислела добро на другарка ти и си и рекла и таа и мисли добро на другарка и па и пренела што слушнала од тебе. Според мене кога си почнала да зборуваш за некого си требала баш ова што го пишуваш тука да го кажеш, дека се уште тоа го прави. Она ти се јавила да си праша и ти всушност си и кажала дека тоа го правел, а не си и кажала точно дека се уште тоа го прави. Е да си и кажала дека уште го прави и би ја засгнало и со право би ја засегнало, да знае на што е со него и како понатаму. Вака без врска испаднало и другарка ти со право така изреагирала на ова што си направила.

 

Да не ме нападнеше можеби ќе ѝ кажев. Сега не сакам да ѝ кажам, нека си увиди сама. На крај краева, јас имав сосема друга цел. Во секој случај ти благодарам за споделеното мислење.

 

Ич не си требала да се мешаш.
Човечки е тоа што си ги предупредила за типовите ама никогаш не можеш да знаеш каква реакција ќе добиеш од спротивната страна. Затоа најпаметно ти е да стоиш понастрана, за да не си отвораш вакви проблеми.

Само за пример ќе ти кажам, во темата брачни неверства многу членки кои дознале дека нивни познанички се изневерувани бараат совет за тоа дали да им кажат дека се изневерувани. И ако разгледаш малку низ темата ќе забележиш дека скоро сите совети се за тоа да не им се кажува, токму од таа причина што не можеш да ја знаеш нивната реакција. Накрајот ќе испаднат тие криви, дека сакаат да им го растурат бракот и дека се љубоморни.

Слично е и во твојов случај, ти сега испадна лошата и љубоморната.
Јас би се мешала само доколку се работи за ептен блиска особа, роднина на пример.