Разговарајте за да ви олесни душата

Нека си идат.
И врата ќе им отворам за среќен пат. Таман сама ќе си останам за секогаш.

 

Абе не е баш така, ама во ред, сепак не можеме да те убедуваме тука ако ти нешто навистина не сакаш. Секако промената мора да тргне од нас самите.
Јас ти посакувам се најдобро и се што посакуваш и што побрзо да се осамостоиш.

 

Не дека не сака, туку е безнадежна и без правец и затоа така пишува.
Еве јас ѝ напишав некои прашања и совети и не ми одговори, океј нема врска, ама пак ќе напишам, мора да почне од некаде, секој чекор вреди, без разлика колку е мал.Најлошо што може да направи е да ја прифати ситуацијата во која што е и да изгуби секаков оптимизам и волја.

 

Нормално е дека ќе ме боли, во право си, не сакам да замислам таков однос да има баба ми со мене.
Еве баш сега се присетив, татко ми ми има нешто слично речено кога го одбив за нешто бидејќи сметав дека не треба тоа да го направам. Иако бев нервозна, не му одговорив ништо освен извини не можам, бидејќи знам дека со тоа уште толку тој ќе се изнервира и од ништо ќе ја направиме голема работата а не го сакав тоа.
Може да не се изреагира бурно безразлика како се чувствуваш во моментот.

 

А зошто ја нападнавте малечка, оти вратила така на повозрасна личност? Која баба, би рекла на внука си, се ќе ти се врати? И јас би изреагирала бурно во тој момент, оти баба ми ако нема почитување за мене, зошто и јас би имала? Постара била? Океј.


@edna_malecka да побараш работа? Единствено решение е ова, знам дека ќе е тежок почеток, ама би побарала цимерки, како што те советуваше @bicycle, или доколку имаш роднини, кои би ти помогнале?

 

Баба и ја нема тепано ама затоа родителите да.
Плус, и баба и не е светица со она - се ќе ти се врати.
Какво колнење е тоа?
Мене еднаш една баба на блиска другарка ме навреди - цел живот да страдаш затоа што и покажав каква тетратка си имам купено кога седевме кај другарката.
Се запрепастив.
Нели од старите треба да гледаме пример, а каков пример ни даваат?
Нели треба да ги почитуваме нив? Ама дали тие нас не почитуваат?
Нема везе, јас не им враќам, туку само се дистанцирам.
Ама ако некој ми нагази на жуљ е тогаш лошо е.
Од тоа ќути си трпи си, не враќај со исто на глава ми се качија.
Секако, не враќам со пцовки, ама им покажувам кај им е местото.

И да го среди малечка речникот дали нејзините блиски ќе се променат?
Не.
И имам дадено совет да проба со нив на убав начин и има пробано, ама знаете како се вика, теле се учи вол не.
Они не научија како да бидат родител.
Речникот не и е во ред, ама и тоа што прават со неа не е во ред.

Што порано замине од дома тоа подобро.

 

Не заслужува девојчето да се однесуваат така кон нејзе и автоматски ниту еден од кај нејзе не заслужува почит.Ич не ми е гајле кој колку години има, дали ми е баба или тетка, ако ме малтретира нема шанси по дифолт да го почитувам.

Само, речникот и изразувањето што го користи со нив многу е веројатно дека го користи и со друштво и големи се шансите луѓето да бидат одбиени од таквиот однос.Се извинувам ако грешам, ама најчесто е така.Затоа треба да почне да прави разлика и да се одвикнува од тоа што го научила во семејството.
.
.
.
И те молам девојче, земи ги во обзир и нашите мислења, некогаш од странци ќе добиеш поискрен совет отколку од близок.

 

А ти колку години имаш? Убаво би било кога до секој член би стоело колку години има.
Зборовите го дефинираат човекот како личност. Тоа што го рекла баба и ја опишува баба и. Тоа што го рекла малечка ја опишува малечка. Зборот ни е да не дозволи да има речник како нив заради себеси. Колку далеку може да стигне со таков речник?
И нас ни викале ѓавол да ве земе огнот да ве изгори да легнете да не се разбудите и слично па ние никогаш не сме вратиле и никогаш не сме ги употребиле тие зборови.
Зборот останува кај тој што го изговорил, нема никаква поврзаност со мене, јас имам убав речник и не се спуштам на такво ниво.
Ја сфати поентата? Јас ако речам малечка ти си будала, значи не е малечка будала туку јас сум.
И ‘се ќе ти се врати’ не е навреда, колнење или пцуење. На сите се ни се враќа како и да е.

 

Не треба да се трпи и ќути. Не треба да се дозволи некој да ме малтретира. Ама има разлика од малтретирање до коментирање без култура, ниско и просто. Како што вели @gjoker4e, зборовите го дефинираат човекот.

И јас сум од дисфункционално семејство. Некое време веќе не живеам со родителите. Со татко ми не ни комуницирам одкако не живееме заедно, еве со месеци се немаме слушнато.
Бурно реагирање, реакција без размислување, инаетење и слично не водат никаде.

 

Во право сте ај.

 

Леле не мора од ќотек да ја кршат за да речете дека се не-родители.

Има родители што 24/7 се намќори пред деца. Све се они нервозни, све не им е денот, све некој ги изнервирал, све некој друг им е крив. Па пред детето си истураат нервоза, детето им е криво што шефот ги натерал да останат прекувремено, детето им е криво што се сопнале на камен на улица. Па од секој збор на детето создаваат кавга и бараат начин да си подигнат его со омаловажување и како хехе испаднале у право. Еден убав збор, насмевка, среќа не излегува од нив.

Е овие...овие се некст левел. Може никогаш не го удриле (мада што не верувам дека вакви не се служат со по некој шамар) и му дале леб и покрив над глава, ама нон стоп бе да се понашаш како кон туѓинец и еднаш љубов да не покажеш према свое дете, треба стварно да ти фали нешто, оти вакво однесување не е здраво и нормално.

Одвратно е колку во темине за врски за сѐ и сешто викате "Раскини", а на теми родители - деца "Седи и ќути"

 

Се согласувам дека нивните зборови говорат за нив, нашите за нас и дека речникот прави разлика ама не се сите толку смирени, претпазливи и трпеливи. Настрана тоа, @edna_malecka полнолетна си, уште си мала но доволно за да почнеш веќе да се осамостојуваш и да најдеш некоја работа. Сум поминала низ нешто слично, се' додека не направиш некоја промена, додека не се оддалечиш од токсичните луѓе, ќе се чувствуваш лошо. Но не може тоа одма, а и ти сигурно тоа го знаеш. Прво да заработиш нешто, да имаш заштеда, па потоа побарај стан. А други роднини немаш, да ти помогнат некако?

 

А ја имаш читано? Девојчето што нема претрпено од нејзините, вие се фативте за нејзините зборови, а каде е малтретирањето од нејзините родители? Лесно е да пишеш на форум, ама во реалноста и не е баш така. Колку и да трпиш, и да се обидуваш да НЕ возвратиш на такви зборови, понекогаш од нервоза кажуваш што ти доаѓа на памет.
И не, не би приќутала ако некој ми каже "да ти се врати". Па ако сака, и 100 години нека има.

 

Мислам дека кога живееш со токсични луѓе е многу тешко да избегаш од таа средина и со тек на време попримаш дел од нивните токсични карактеристики.

Токсични луѓе не заслужуваат почит и затоа најчесто не се однесуваме кон нив со иста почит како со другите луѓе. Проблемот е тоа превземање полека на истите карактеристики и постепено така ги третираме сите наоколу како што ги третираме нив. Така и ние полека стануваме токсични. Советите на членките се добронамерни.

Од друга страна тешко е да се промениме кога сме во таква токсична околина и под константен стрес. Па овде би рекла добар совет, во малку погрешно време. Нека се фокусира на тоа да избегнува ситуации кај што знае дека ќе и створат нервоза, а во меѓувреме постепено да прави планови како да се тргне од таму.
После полесно е да работи на промени.

 

Лесно ви е на вас не сте поминале низ тоа што таа поминува и не можете ниту вие ниту јас да знаеме како се чувствува некој друг, секој кој бил нервозен кажува такви зборови без да размислува и како да се воздржи да не врати кога постојано ја напаќаат....

 

23 години живеев во дисфункционално семејство. Многу добро знам што значи навредување, малтретирање, понижување, па и тепање. Иако не живееме повеќе заедно уште имам трауми и се борам со анксиозност и панични напади. Значи, не зборам на памет.

 

Со одвратни луѓе живееш.
Ама не му се секирај.
Учи, работи, собери парички и ко ќе си заминиш од таму, има да се преродиш!

 

Еее ми фали тоа време кога излегувавме на кеј да шетаме и грицкавме сончоглед, некогаш па не ни купувавме туку само шетавме. И сите ќе ги сретневме на кеј, сите млади се движеа таму, на кеј и во центар (за Куманово зборам). На кафе идев еднаш на месец и тоа зимските денови. Летово исто многу ретко на кафе, ама на кеј сите ќе ги сретнев, со сите ќе застанев, ќе седнев на клупа па шала смешка. А сега кеј остана запустен за жал. Сега само кафичи и ништо друго (што искрено мене ми е досадно) за кафана треба баш пари, одам понекогаш ама не е тоа тоа, мислам јас уживам во кафана боемски човек сум ама не е како на кеј да ги сретнеш сите него си ограничен седиш на едно место и ти доаѓа сметка 4000. Не е веќе ништо исто.

 

Буквално ниту еден не и рече седи и ќути. Сите и рековме да си оди што побрзо и да не ќути ама да употребува соодветен речник за нејзино добро.

Ако сака слободно може да го користи нивниот речник и таа да ги малтретира како и тие неа.
Ние ја советуваме како е најдобро и што е добро.
На пример јас да сум машко никогаш не би имала девојка со таков речник. Дури и последнава реченица и е ,во право сте ај, не звучи воопшто убаво.

Ниту еден не ги оправда ни нејзините родители, не знам од каде додавате зборови во темава. И моите биле слични па никогаш не сум ги навредила или да повишам тон бидејќи тоа ме етикетира мене, не е добро тоа, немам никаков плус во животот од тоа, не знам како да ви објаснам.

 

Premnogu sum custvitelna za ovoj svet premnogu.
Imam 23, zavrsiv fakultet, pocnav da rabotam. Se preseliv vo drug grad koj e mnogu blizok do mojot roden grad.
Ne rabotam po struka no i toa ke bide. Momentalno imam dobra plata pa ne se opteretuvam tolku.
Moite me gledaat kako se na svetot. Se bi dala da imam barem eden brat ili sestra. Ne mi treba ni pari, ni soba, ni nisto....
Premnogu se privrzani se mene, a toa me gusi. Sekoi slobodni denovi si odam doma, da sredam da iscistam. Gi nosam na rucok, na kafe, vesela sum i sakam da pominuvam vreme so niv. No tie kako da nemaat svoj zivot, sekogas vo mene gledaat.
Sekogas drugite se podobri od mene. Stalno mi zboraat kako ne sum znaela da se snajdam, deka drugite me koristele, deka uste ne sum mozela decko da si fatam. Deka moite drugarki imale a jas uste ne sum inala nikogo. Stalno se trudam da i objasnam na majka mi deka e dojdeno loso vreme, deka se trudam, no se e za edna vecer. Nemozam da i raskazuvam slucki avanturi. Taa nema mnogu prijatelki pa saka da se ponasam kako drugarka.
Pravam se, no tie ne se zadovolni.
Ete denes slusnav kako zborat deka sum nemala vreme za niv, deka samo sum se druzela so lugje koi me koristat, a sekoi slobodni denlvi gi koristam doma, i gledam da ja sredam kukata kolku sto mozam.
Drugite kerki bile kako drugarki sk majkite a jas ne sum sakala nisto da i raskazuvam. A sto da i raskazuvam koga ednostavnk nemam srekja vo ljubovta, za seks dejtovi li da zboram..
Lugje vo godini se, pominale mnogu, i sekogas sum se trudela da gi zadovolam no zaludno. Vrvot bese koga gi slusnav kako me ogovaraat deneska. Kako sum bila smotana, veke 23 sum imala a uste sum se druzela so drugarki, sum zavisela od niv, da sum imala i decko ke bilo podrugo.
A samite tie se zemale malce postari, me dobile na postari godini i sega se vo godini pa ocekuvaat da fatam decko pobrzo i se toa.
Koga se druzam so tetka mi so prvi bratucedi se ljubomorni, koga ne se druzam zosto se druzam. Se borese so kancer do pred nekoe vreme, stalno mi vika ke me razbolis, ke si umreme taka sami....
Koga se raspravam so niv se osekjam vinovno, custvuvam vina, se custvuvam neubavo no se pomalce gi podnesuvam. Neznam kako da si pomognam, neznam kako se ponasam, me gusat.

Kako da go smenam toa, kako da ne bidam tolku custvitelna... Kako koga se dopira do mene