Разговарајте за да ви олесни душата

Конкретно за тоа што те бара за разговор би сакала да изнесам свое мислење.
Јас на твое место, би одела. За последен пат да разговараме и да кажам се што ми лежи на душа. Тоа не значи дека би се смириле. Туку дека целосно би се ослобила од таа ситуација, емоциите и зборовите ќе ги оставам во тој момент. Ако ти имаш нешто што ти лежи и сакаш да му го кажеш, направи го тоа сега. Да не ти текне после неколку години и да те мачат неискажани зборови. Ако немаш што да му кажеш, батали го. Или пак ако имаш доволно сила, ислушај го. Може дополнителен closure ќе добиеш.

Јас не сум имала ситуација ко твојата, но имав еден дечко што го сакав премногу. Многу работи не му кажав, чував, криев. Да му ги кажев, може многу поинаку ќе ни беше сега. Затоа поради тоа искуство се водам секогаш се што имам да кажам, да го направам тоа пред да биде доцна. И да не ме копа години подоцна.

 

@Hellobeautiful @Cosmic Girl
Значи и денес еве сега пак ме бараше да се видиме..
Јас се осеќам дека се е кажано и немам веќе што да кажам и дека немам потреба да се видиме на некое место за да разговараме.
Ниеднаш не го навредив, не се расправав туку се смирено кажав како што е и како што било.
Не осеќам омраза према него туку моментално премногу се сакам себе што некој и светот да ми го подари не би му верувала.
Му дозволувам да се искаже мислејќи дека и него ќе му биде полесно да се соочи со ситуацијата.
Искрено му кажувам дека веќе нема шанса за нас да не се надева.
Тој упорно плаче и моли за шанса дека се ќе испраел дека не е веќе така дека имал и план како тоа ќе се одвивало.
Сега не можам да си верувам ни во себе после се, а не па во некој друг.
Премногу сум ладнокрвна дури не се препознавам, а многу длабоко ми гори во душата.
И од себе сум изненадена што толку сум смирена во ситуацијата и приземјена и со цврста одлука.
Можда многу долго време ќе го сакам не знам ни сама зошто, но не е се во љубовта.
Дури мислам дека е подобро да си со некој каде љубовта не е огромна, но да има компромис, разбирање, хармонија и почит.
Џабе беше да се каже те сакам на збор кога ги немаше останатите работи.

 

@JoanaS тој сака те врати, да те убеди да му дадеш шанса. И да се видите ете, се знае што ќе биде разговорот. Што би можело да остане нерешено без тој разговор? Мисли во живо ако се видите ќе омекнеш и ќе попуштиш, така ми изгледа ова. Па сега ти си знаеш како сакаш и колку си сигурна да одиш напред без него.

 

Zdravo nova sum na catov...epten sum zatvorena osoba neznam zasto drugarki prijatelki nemam ednostavno neznam zosto ne sum zadrzala dali e do mene ili do ljugeto neznam....ednostavno se grizam za semejstvoto i tolku ....koga ke vidam koleski moi kako setaat se druzat im zaviduvam mnogu...ama neznam nekako sum iskacala so drustvo i sum bila na masa povlecena....dali od detstvo mi ostanalo nekoja trauma neznam dali e do godinite...

 

Во иста ситуација сум. Те сфаќам тотално

 

Ако му простиш, голема е веројатноста неколку месеци да се однесува добро и потоа пак да си продолжи по старо. Не се враќај на старо, продолжи напред.

 

Искрено, подобро 1-2 добри другари, отколку 1000 другарки/другари кои што само попунуваат време со тебе и после некое време сфаќаш дека дружбата била еднострана ..

 

Vaka jas so soprugot sme od 2008 god zaedno..so toa sto koga ni se rodi deteto posle nekolku meseci se razdelivme 6 god ne bevme zaedno osven sto moravme nesto okolu deteto da se gleame...posle tie 6 god nie se smirivme zaedno so toa sto rece deka se smenil a jas go prifativ zatoa sto go sakam mnogu mu prostiv za greskite ...no sekogas ke ima vo mene ona malo zarce nedoverba posto kako velat starite casa koga ke skrsis ne se lepi taka i ova ama ete funkcionirame dobro nekogas velam dali ke mi bese podobro sama so deteto ama ete mislam i na maloto na denesno vreme tesko e da najdes nekoj koj ke te saka so dete a podobro e so tatko da raste...ili pa se plasam deka ke ostanam sama posto mnogu go sakam i e pojako od mene...razmisli si mnogu pokasno e mnogu tesko da odlucis za mnogu raboti godinite minu aat ne gi trosi dzabe poZz

 

Членката веќе решила да не се враќа пак кај него.
Не знам зошто ја убедувате, таа најдобро знае како ѝ било. Чим е решена да продолжи сама во животот значи не било најсјајно.
Нема што тука да размислува, го заврши тој дел, сега ѝ преостанува да се посвети на себе, малку и таа да живее среќно, а не да гледа другите да ги прави среќни.

 

@JoanaS Јас би разговарала со него, очи во очи од причина што треба и на овој начин да му објасниш дека е готово зошто гледам дека не разбира.
Оди, разговарај, кажи му повторно што имаш и не потклекнувај.
Такви слатки зборови не ти се потребни, туку дела, а на дела никаде го немаше кога ти беше најпотребен.
Гледам дека веќе си се средила и продолжи понатака.
Ќе успееш, само не се уништувај, не вреди, доста тортура беше.
Клише е ова батали се но ти заслужуваш многу подобро од ова и си свесна за тоа.

Не дозволувај манипулации, зошто таков човек тешко да се промени, а и да се смени, залудно е, изгубената доверба не се враќа толку лесно а ти во се ќе имаш сомнеж а тоа нема да биде брак, и нема да ти биде убаво а треба да уживате во тие мигови.
Добро е што сето тоа ти е јасно.
Продолжи напред, токсични луѓе не ти се потребни.

Со среќа.

 

Zdravo na site. Izvinete za latinicata nemam kirilicna podrska. Mnogo loso i skrseno se custvuvam. Mnogugodisna borba za bebe, taman se izraduvavme spontan, periodicni problemi so soprugot, bolesti se mi se sobra, ne mozam da izdrzam veke. Mnogu sakam da se druzam i vistinska prijatelka sum brzo se vrzuvam,no nikoj ne me saka. Site porano ili podocna se odalecuvaat od mene. Ne znam vo sto e problemot, dali e do mene se prasuvam?!
Sekogas na site im stojam na raspolagajne za se, no koga ke dojde red za mene nikoj nema. Imav prijatelka i rodnina sto mi bese kako rodena sestra sto sekoj den zboruvavme, dva meseci ja nema me izbegnuva. No zosto se prasuvam?!
Malku si go srediv zivotot najdov dobra i stabilna rabota i site se povlekoa od mene kako da ljubomorat, a jas sum si ista. Neznam veke vo sto da veruvam. Mnogu problemi mi stojat na glava. Imam retka bolest za koja treba da primam terapija dozivotno, borbata za bebence... Zgora na se i mojot soprug periodicno znae da oladi od mene ne razgovara, se zatvara vo sebe. Probuvam da razgovaram so nego samo veli nisto ne mi e. Posle odreden period ke si dojde na sebe ke pocne i da razgovara i se, no zosto taka se slucuva pojma nemam.Ke mi pukne glavata se custuvamam kako najlosiot covek na ovoj svet iako nikomu nisto ne sum napravila. Se custvuvam osameno i beznadezno..

 

Најпрво жал ми е што имаш така болни периоди во животот и разочарувања.
Не сакам да те нападнам нити па имам право да те судам.Не знам каков човек си , но се гледа дека немаш лоши намери и сакаш искрени пријателства.Верувам ти е тешко постојано да се разочаруваш од блиските.
Можеби е проблемот до нив.Но не можам точно и тоа да го потврдам.
Ти можеби си добра пријателка и би им се нашла ама еве кога се гледаш и слушаш со нив дали често и редовно зборите за твоите проблеми?Има луѓе што колку и да те сакаат се напнуваат од негативна енергија и постојано муабети за проблеми.Да бидам подиректна дали вашата комуникација се должи на твое постојано жалење.Можеби тоа им е напорно.Доколку да, можеби тоа е една од причините.Во тој случај размисли каква енергија шириш и каква привлекуваш.
Конкретно за пријателката прашај ја отворено.Ако сте стварно блиски која и да е причината ќе ти ја каже.А доколку без причина се одалечила тогаш продолжи си понатаму.
А што се однесува до сопругот, претпоставувам и он си има полоши моменти и се исклучува ненамерно.И можеби не споделува со тебе за да не те вознемири бидејќи е свесен дека ќе му помине.
Немој да бидеш строга со себе само подлабоко размисли за твојот однос со луѓето.Кога приметуваш дека се одалечуваат,дали се е добро и наеднаш се случува или постепено...
Можеби налетуваш на неискрени личности а можеби несвесно правиш нешто што ги турка од тебе.

 

Ne razgovaram cesto za moite problemi.. Ok se slucuva zboruvam nekogas, no ne sekojpat. I jas sum gi slusala tie lugje koga imale problemi. I pokraj se sto se slucuva stojam cvrsto (bar taka izgleda). Po priroda ne sum licnost sto kuka, sto non stop se zali. Mojot skprug sekogas veli ti si najsilnata zena sto ja poznavam. Sekogas gledam da izvlecam nesto dobro od se. Se nadevam deka ke pomine ovoj period.

 

Се осеќам осамен денес не можам да се расположам, цел ден ми се плаче.
Се мислам и си викам абе Рио и порано си имал вакви тешки денови, но ќе помине
Но како секогаш не ме одбегнува проклетата руминација, црната мисла и прашањата кои се вртат во моето мозоче
Овој процес го именував како self bullying.
Затоа одлучив моите мисли да ги пишам тука.
Може ќе ми помине ако споделам
Не ми се смејте лол

Несреќен си затоа ти е вака
Немаш никој
Никој не те сакал
Другарите не те сакаат
Нема кој да ти помогне
Немаш ни брат ни сестра
Нема смисла да се бориш
Безнадежно е се
Само тебе те повредуваат
Може ова го заслужуваш

Ова се дел од моите мисли знам ќе помине но мачно е многу се шмукнав под јорган се кријам

 

Сите овие депресии, анксиозност, токсична средина и трауми што сум ги доживеал завршуваат овде со мене. Ќе основам семејство какво што отсекогаш требаше јас да имам.

 

+1

 

Цел месец ми е вака..
Само никогаш не се научив да се кријам под јорган..
Се правам пред други дека не ми е така..ич не чини ни моето вака

 

Знам дека е многу тешко, претешко е, ама од секое лошо барајте нешто убаво, макар ситница.
Јас секогаш вака гледам на работите, ако имам лош период, го препишувам на тоа што, и тоа што се случило за добро е.
Така требало да биде, и подобро порано што се случило отколку подоцна. Секоја мака не прави посилни. На почеток ни изгледа како во круг да се вртиме, ама верувајте дека не е така.
Кога нешто лошо ни се случува прво сме многуу разочарани, дадете си време и препуштете се на чувствата ама не предолго и немојте да се сожалувате. Јас не запишувам ама секогаш на глас размислувам дека во моментот ми изгледа како лошо и одма ги вадам и добрите причини кои произлегле а верувајте секогаш има.
Никогаш не ја развлечувајте негативната мисла. Колку повеќе сме негативни толку полошо се чувствуваме. Ако ви се плаче, плачете ама немојте и постојано, барајте сила од нешто, секогаш има од што да црпиме сила, ама пред се научете да се сакате себе си.
Јас не сум нарцис, ама се сакам премногу и затоа гледам на секој можен начин сама да си бидам утеха и потпора за се.
Верувајте и да го имате целото внимание, и тешење и утеха, џабе е ако вие самите не си бидете потпора.
Јас на пример не сакам тешење од друг, исто не ми влијаат негативните зборови од друг како и позитивните ако јас сум во лош период.
Секогаш си давам време, ама не предолго оти колку повеќе тагуваме, тагата станува подлабока.

 

Периодов сум онака, мех, за никаде.
Пред неполн месец, од прилика толку, дома имавме пожар, глетката беше застрашувачка.
Среќа пак брзо реагирав, инаку ќе настрадав.
Шокот отпосле дојде.
Не сум добро, немам време да посетам психолог, луѓето не ме оставаат на мира по тоа, само качување на глава секој ден.
Бев на доктор после тоа, ми препиша дијазепами, ама не ги пијам, не сакам да се учам на лекови.
Психички не сум добро, се распаднав.
И со него не сум во добри односи.
Мислам, не сме се карале, но преќинавме со гледање и комуникација, ниту сама не знам зошто.
Татко ми не беше баш најдобро, проблеми со срцето, испадна не е тоа што мислиме, ама пак боли
Не знам што повеќе ме боли.
Сето насобрано.

 

Издржи.
Ако ти треба нешто пиши ми слободно, ќе си збориме, ќе пробам да помогнам колку што можам.Важи?