Разговарајте за да ви олесни душата

Секогаш помислувам на оние од инстаграм што им е чисто по дома
(Јас од патувања мислам дека не сум средена по дома алишта,алишта еден куп. Пери-суши ќе се шекнам ако не дојде некој да ми помогне

 

Ама буквално ко идиот се осеќам кревам глава си мислам конечно завршив сеа раат кафе ќе ставам и гладам исто ко нигде ништо да не сум фатила...

 

Ако одиш на работа џабе се нервираш, јас сум дома, големата ми е в градинка, додека тера прва дремка малиот праам јадење за сите посебно
врти машина за садови кога е он веќе буден, играме, фаќам алишта ако можам, ко ќе му дојде другата дремка пијам кафе раат и си работам тоа што имам..
попладне сите се собираме и јадеме, а играчки се растурени до 22ч, и тогаш веќе и големата е заспана и раскревам се, навечер обично бришам со џогер само, мијам садови, бришам редам на место оти сум мрдната и сакам утрото да пијам кафе во чисто
кога е буден мали исто усисуваме заедно, во кенгур го носам и со него, немам како поинаку...
и стандарт в недела мини генералка, деца носам на два саати кај баби, менувам постелнини итн., ама креветите ми се на ногарчиња па не влечам барем.. правосмукалка игра и џогер... машини нормално не знам колку
мм често вика дека немаме попаметна работа за в недела па затоа чистиме

п.с. купи корпи за играчки и само бутај навечер, тоа ми е финтата

 

Веќе една година и повеќе дечко ми има проблем со психата, со размислување и понашање. Со него сум веќе четири ипол години и трите години заедно со него беа прекрасни. Не знаеше лош збор да рече ниту пак да ме навреди. Е сега наеднаш почна да размислува чудно да зборува лоши работи за сите околу него. Ја изгуби работата поради неговото однесување. Нон стоп си менува мислење, еднаш е среќен задоволен следниот ден ги вреѓа сите посебно мене. Беше на психолог не му помогна, почна да се лекува со струи и тоа не му помага. Дали некој имал слично искуство? Тој е 29 години. Сигурна сум дека не користи дроги. Размислувањата и муабетот што го прави му се како на 14 години. Порано си беше нормален

 

Веројатно ќе му треба психијатар и некаква терапија со лекови. Сигурно нешто се случило (за тебе и цела околина минорно) за него тригер за да почне ова да му се случува. Можеби е некакво биполарно нарушување, ама стручно лице ќе знае повеќе

 

Пиеше и лекови некои таблети за депресија и смирување ама не му помагаат тоа е и проблемот не знаеме што да правиме и каде да бараме лек. Тој живее во Германија и таму одеше на психолог ама ништо. Еден ден кажува се осеќам многу добро помина се веќе оздравувам, после два три дема пак по старо

 

Искрено, ова е веќе трет случај што го слушам за некој кој живее и работи во Германија. Со други двајца сум имала само интеракции во живо неколку пати и буквално ги опиша во постот. Онака mood swings, нагло и неочекувано. Моја претпоставка е заради драстична разлика во начин на живот и преобемни обврски на работа. Ама во секој случај, ако не се подобрува туку станува полошо, треба да размислува за враќање назад. Сто пати имам кажано, џабе парите ако ментално и физичко здравје деградираат со тек на време.

 

Многу лесна дијагноза му препиша, ова е нешто многу посериозно и мислам лекување со стручни лица и соодветна тетапија мора да има.

 

Не знам.. можеби навика.. Тешко е но како поминува време така се навикнуваш . Одбирам да се концентрирам и размислувам з друго, место на тоа. Она пазарење, готвење, читање, чистење, не е лошо тоа, секој се чувстува или почувстувал така.

 

Можда е би поларец, еднаш одење нема фајде. Постави му ултиматум, сеа грубо звучи но ти си тука за било што, со него си, ама и не како ќе му дувне ветар така да се понаша. Можда тоа ќе го мотивира да побара адекватна помош ..

 

Ама касно заспива мојава.
Умирам за спиење почна да ми се одразува и на психа дури. Јас заспивам пред неа ,порано станував околу 1 часот и средував играчки ,миев садови ако останале. Сега немам сила до вц да одам а навиката да станам си стои...
Корпи има и си ги превртува играчките и седнува у корпа или стои над па прави концерти .
Еден период ме имаше фатено нервоза само ги клоцав во ќош. Сега па ме нервираат ако не се на место

 

Кај виде дијагноза? Инаку со самото тоа што пишав дека е најпаметно да си дојди дома, значи мислам дека е повеќе од сериозно.

 

Па тоа да се врати (дека живее и работи во Германија), таму да се лекува. Тука ќе го испуштат.

 

Па беше таму на психолог и пиеше антидепресиви и не му помогнаа. Значи човекот еден ден му е се добро се смее има волја за живот ги сака сите и после два дена се мени скоз се расправа, ги вреѓа сите, нервозен е. Пред тоа да се случи значи од него немаше подобар. Не знаеше лош збор да каже, позитивен, со сите знаеше муабет да направи

 

Епа еве ти пиша членката, не одела терапијата таму. Осамен човек, па уште со депресија, па и живее во странство, ќе се распадне сам без поддршка.

 

@Spicy Senorita Мене проблемов ми се виде голем и мислам дека тука многу ни е слабо здравството. Само зависност ќе му створат со антидепресиви (Јас до толку не верувам во овие нашиве)
(Шо знам ова не ми е носталгичен проблем, може има нешто друго)

Девојче а да поразговараш со поблиската фамилија (Што понатаму)
Он сака Германија да остане или не? Се пажалил некогаш дека му е тешко или слично. Тука на форум не можеме ништо со неговата состојба. Само можеме тебе да ти кажеме збор два. Или бива или не бива и врска и релација и се. Човек мора да е свесен обострано, ако сте заедно мора да се освести. Понашањево може да потрае

 

Па да нон стоп сум во контакт со мајка му. Тие фамилјарно живеат таму и сите го имат приметено дека е сменет. Мајка му не знае што понатаму еве бараме лек. Не сакаме да пие антидепресиви сакаме да најдеме добар психолог само со зборување да го насочи кон добри работи. Пишав овде со цел да не имал некој слично искуство. Инаку знам дека не можете ништо да помогнете. Еве цела фамилија, јас, психолози и антидепресиви не можат да помогнат веќе една година

 

Очигледно не разбирате дека има некој проблем,и зошто да не пие антодепресиви,ако еден не се погодил друг ќе се погоди или било каков психијатриску лек.Никој во фамилија не сака да си признае кога има психички проблем,ако требаше за дијабет да пие лекови ,нема проблем.Одење на психолог треба повеќе време за да помогне не или 3 пати.Имав во фамилија дете што му пишаа лекови,и родителите не му даваа тогаш,АЈ ЌЕ ПОМИНЕ.,сега татко му се кае што одбил,бидејќи траумата останала и се продлабочила и пак е на лекови ,ама во потешка ситуација од порано.

 

Пробај во друга тема Анксиозност, депресија дај им поширок опис може ќе добиеш некаков фидбек. Побарајте на инстаграм, има добри што работат со инфлуенсерите (секој ден ги читаме)

 

Како тоа Не сакате? Кои сте вие па да неќете?

Антидепрњсив е боље него некој да земе со нож и да ме убие, аман со таа стигма за апчиња.
Има криза човекот некаква и се мачи, слушаш што ќе каже лекар/ психијатар, односно матиченкај и да ќе го насочи. На некои работи не може само со зборење треба и нпомош од блиски и апче.
Блиски кои ќе верглаат исто и ќе бидат огромна подршка ,а не збори два пати со психолог и чао. Процес е тоа, макотрпен, борба со сам себе не е лесна и едноставна……