Разговарајте за да ви олесни душата

Па пишав дека пиеше и ме му помогнаа. Не ги пиеше два дена туку подолг временски период. Еве последните ги пиеше скоро три месеци. Се има пробано се. И антидепресиви и зборување со психолози

 

Значи такви лекови де пијат подолго година и повеќе, ако еден лек не одговара се менува, се прави контрола. Психа не се лечи за 6 месеци нити година.

 

Мислам дека тоа што му треба не се антидепресиви, туку mood stabilizers ако е биполарен или има такви промени.

 

Па опишав и горе дека се менува, еднаш е среќен, задоволен сака се да промени да стане подобро, два дена потоа пак исто се понаша. Не е некој тежок депресивец да седи дома и да не го интересира ништо

 

Веројатно треба стручно лице да го следи подолго и да го “види“ во двете фази, а тоа е малку тешко, зашто кога е депресивен секако ќе побара помош, ама ако се чувствува добро, што бара на лекар, нели. Тешко е да се погоди терапијата и искрено не знам како точно ја погодуваат.
Не сум стручно лице, само сум на некој начин паталец публика, како тебе

 

Какво е тоа чувство кога некој ќе ве избрише од социјални мрежи а пред тоа сте работеле заедно долго време и добро се знаете?

 

Шом така решил.
Ти блокирај го.

 

Никакво, не се замарам.

 

На моменти ми е тешко што ми се промени животот, јас се променив откако ми открија ретка болест.
Немам желба и амбиција да правам работи како порано, се чивствувам како да тапкам во место и сум go with the flow.

 

Од кога се случи ова со девојчето Вања постојано имам некој страв во мене, можеби и дека живееле кај мене во комшии, па секојдневно поминувам од кај зградата и постојано се потсеќам на тоа.. Се плашам да одам сама накај дома навечер, му викам на дечко ми до врата да ме испрати, дома по 10 пати проверувам дали сум ја заклучила вратата, се будам среде ноќ и не можам да заспијам до сабајле мислејќи на случајот.. Почнав да не читам веќе ни Фемина, ни Твитер ни Фејзбук само за да не се потсеќам бидејќи стварно многу лошо ми влјаие психички кога се потсеќам на настанот.. Се мислам да одам на психолог, бидејќи не можам сама да го совладам стравот кој го чувствувам.

 

Ваљда неубаво, ама барем во тој момент би сфатила со кого сум имала работа. Можда и подобро е на овој начин да се разидете.

Нееее, како не на негово ниво да паѓаме. Само лабаво.

 

Никогаш не тапкаш во место. Радувај му се на животот (ако ти е тешко тоа како мене, тогаш на мали ситници, дури и најмалите може да го променат чувството), пробај да изразуваш благодарност, покрај тоа што ти дијагностицирале ретка болест. На животот, на здравјето.
Ти посакувам побрз опоравок, а ако ти е потребен разговор, слободно можеш да ми пишеш.

Сите изгледа сме се чувствувале исто, кај некој траело пократко, но кај некого со денови.
Според мене ништо не може да ти се случи (бидејќи не си вмешана во таков акт), безбедна си, убаво е што се пазиш, секогаш е тоа клучно, но твоето психичко здравје е многу важно. Мора да одиме понатака, гадна работа се случи, мора да ја прифатиме, за да преминеме преку тоа. А секако, можеш и со разговор со стручно лице, може ќе ти олесни повеќе, секогаш сум за тоа, отколку да се трпи.

 

Викаат она што не можи да те скрши те прави појак, епа јас не мислам така .
Баш мислам неприликите во животот ти ја кршат волјата, па макар и челична била.
Пред две години имав замисли, желби, амбиции, али откако ми се случија низа непредвидливи настани немам.
Заглавив во лавиринт, мислев сум меѓу добри луѓе, сфатив не сум.
Ништо не ме прави среќна се е глума
Некако како животот да изгуби смисла и оставам се да потоне околу мене.

 

Одлично. Имам правило да не додавам пријатели на фб често оти нема со што да правам муабет со тие луѓе, и да ме избришат нема да се замарам воопшто само пријатели на фб се, друго ништо. Еве јас почнав и да ги блокирам колешките на работа што се оти многу ги сакам некни на фб имав 360 пријатели сега гледам деја 280 пријатели пола ме избришале и не се замарам, едноставно ни доаѓа да го избришам фб засекогаш

Одамна немам пишано овде и да ви кажам дека конечно почнав да бидам среќен, кој ме читал овде и знае за што сум пишувал тука, решив да се не замарам воопшто оти знам дека кармата постои и ќе им врати на луѓето што ми згрешиле. Решив повторно да бидам среќен и да не дозволам некој да ме понижи или навреди воопшто, веќе е да се врати bitch time, иначе да ви кажам дека решив конечно да отидам до гимназијата кај што учев и да побарам да ми дадат уште една година да завршам за да имам 4 години завршено гимназија.и да можам да се запишам на 34 год на правен факултет за адвокат. Иначе да ви кажам дека баталив се ниту се јавувам прв, ниту пишам прв освен со еден другар што се допишуваме нон стоп. До толку сум станал лош и амбициозен и без страв што дури и на шефот на работа му се заканив дека ќе си одам од работа ако не ме почитува како вработен и да не се однесува како да сме пријатели оти уствари и не сме пријатели со него. Како што си правев порано планов А, Б, В во случај да не успее некој план си правам резервен план повторно. Луѓе имајте верба во себе и верувајте дека можете да успеете сами без ничија помош и ако најдете личност што ве цени и што прави се за вас и што се фрла во оган за вас да ја чувате оти довербата е се. Луѓе се познаваме овде само на пишување оти се е анонимно, сакам да ви кажам дека има и лоши и добри денови, и кога ни е лошо треба да дадеме се од себе за да бидеме добри и да не се предаде за ништо, се е до начинот на размислување и како се цениме ние себеси и што мислиме за самите себе. Кој ја гледал серијата Suits сигурно знае на оваа реченица од одличниот Harvey Specter: "I don't give a shit what you think of me, i care about what i think of me. Иначе понекогаш треба да бидеме како Harvey Specter да им покажеме кој е главен во играта. Луѓе бидете среќни не се оптеретувајте за ништо будете позитивни и среќни и весели, еден е животот. Кога сум решил одгодина да одам на факултет на 34 години можете и вие да успете се што ќе замислите .

 

Луѓе уште 10 дена има до Нова Година. Во Новата Година сите да бидете весели, среќни, позитивни, насмеани, сите негрижи, депресии, разочарувања недоразбирања да ги тргнете на страна, и да се ставите вие на прво место. Вие сте најважни се е минливо и не треба да се разочарувате, се минува само треба да бидете јаки и да кажете дека можете да успеете во животот. На 01.01.24 год да си кажете било поминало, кој ќе ви се јави да ви честита честитајте му, кој не едноставно заборавете го и оставете го назад во старата година како што правевте до сега. Вие сте најважни и се може да успеате ако сакате, треба сами да си давате подршка и самодоверба да имате. Можете се ако сакате не треба да слушате никој што ќе ви каже за вас, бидете горди што се постигнале, и научете дека лојалноста е се, треба да ја давате и треба да ја добиете.

 

Имам многу што да кажам, ама ќе оставам од сабајле лабаво.
Битно годинава посјебано не можеше да финишира у секој јебен поглед.

 

Šo da kažam....se e dzabe,samo deka i mene mi e teško,ama teram pozitivno sekoj den,nemoži ništo da me zapri.

 

Nekoj za razgovor?

 

Edna koleska od rabota resila da mi go mesti svojot brat... (Sama se ponudila jas ne barav) A ona 45 a bratot mozam da zamilslam, koa gledam kolku godini I'ma bratot 40 si pomisliv ccc koja razlika vo godini so koj pamet ti mene kje mi mestis jas 20 I kusur a toj 40 moze tatko da mi bide pred se zar tolku ti licam na nekoja so se nema ebeno so nekoj tolku se custvuvam navredeno.

 

Не се навредувај, тоа значи дека ѝ се допаѓаш како личност па сака и во фамилија да те прими.