Разговарајте за да ви олесни душата

Некој за разговор?

 

Dali nekoj poznava dobar psiholog koj ima iskustvo so licnosti koi boleduvaat od dijagnosticirano bipolarno rastrojstvo? Vi blagodaram <3

 

Pisete mi vo privatna poraka

 

Pisete mi vo privatna poraka

 

Pishi mi koga i da sakas

 

Некој за разговор?

 

Луѓе да знаете колку ме мачаат овие мисли (знам дека морам да ги тргнам мислите ама ајде де) дадов пред една недела отказ од работа за да заминам по работа во Хрватска. Најдов работа извадив документи се и ми рекоа дека е готова визата и дека може да отидам за Хрватска да работам во фирмата. Е сега мислам ми ако автобусот направи сообраќајка на сред пат 18 часа пат е се може да се случи, дома мајка ми како ќе биде сама ако и затреба помош ќе нема кој да и помогне а знам дека ќе плачи дома, стариот мој исто како да го немам дома, влегува излегува како газда ни се замара за дома дали треба нешто или не треба, целата плата за него со ја троши ама не ми е битен него, битна ми е мајка ми да биде здрава и жива овие неколку месеци. Не знам малку и страв ме фаќа нешто ново е таму, сам, дали ќе се снајдам некако во таа средина со други луѓе и све. Страв ме фаќа дали ќе успеам а ако не успеам да не ми се смејат тука, а прво ќе почне да се исмева стариот мој дома па после другите. Совет некој да даде што отишол за Хрватска по работа.

 

Објави на фб во групата женски домаќински муабети
Од таму најмногу ќе ти одговори и ќе добиеш секакви различни мислења и совети.

 

Хахахахаххахаха.... Не сум член таму, инаку машко сум и затоа не ме сакаат таму... Замисли некоји мамчки ќе напишат..... "МАМИЧКИ ХЕЛПППП ДА МУ ПОМОГНЕМЕ"

 

Хаха па добро то зависи што ќе прашаш
Ништо не е страшно барем два три коментари асални ќе ги добиеш xd

 

Zdravo, veke nekolku dena mi trnat stapalata i racete pa duri i peckaat nz kako da go opisam ova ne me boli no kako da pulsiraat . Bev pred 1 ned ispituvav krv se bese dobro, pijam magnesan b6 i bedoksin no pak istoto, mislenje?

 

Самата помисла дека не сум омажена ме јаде одвнатре и ми прави проблеми на сите животни полиња. Се одразува и на работата и професионалниот развој.
За жал моите поранешни партнери со кои имав врска не беа заинтересирани за нешто посериозно.
Сега кога доаѓаш во животна фаза кога си во зрели години, сите те гледаат со поинакви очи, а и притисокот од околината е се поголем и поголем.
Љубовта е најважна во животот. Ако се немате реализирано на приватен план исто ко да немате ништо.
Ова со мене излезе големо животно искушение, тешко е и претешко да си сам.

 

@herbst-girl ај тишина. Поарно сама и мирот отколку да те влечка некој, а ти да си даваш наивно надеж. Може вака стои грубо пишано, ама не секогаш зависи од нас.

 

Се согласувам со тоа потполно. Меѓутоа секој се стреми да си пронајде некој кого му припаѓа или взаемно си припаѓаат еден на друг. Нема ништо лошо во тоа да се биде сам но сепак не е мал проблем. Од финансиски и да социјални причини пред се, некогаш имаш потреба да поразговарам со некого или да отидеш на кафе, да се прошеташ да идеш на викенд, годишни одмори и сл. Оние што се сами знаат колку губат.

 

Се пронајдов али полошо ..за жал

 

Ама чекај, дали тоа значи дека во поозбилна врска треба сама да се запросиш? Зашто моето искуство вели дека мажите не знаат што сакаат. Немаат планови за иднината како нас жените (со чест на исклучоци што лично ги знам); животот го гледаат површно и за нив емоционалниот багаж кој го носиме ние (биолошки) за нив е мачење. Прават калкулации во љубовта, муабетот ми е подобро сам да ти дојде во животот отколку ти да го бараш. Сè е ризик, не велам не ама тоа не значи дека ти не треба да се цениш. Осаменоста постои и во врските, убавите моменти и патувања се минијатурно делче и на крајот сепак се сведува на тоа колку машкото до тебе е способен да гради иднина со тебе. Под способен да му е вреден газот и сам иницира дискусија околу теми за иднината.

 

Се разбира дека тоа е минијатурно делче, но неговата вредност и те како е голема кога го немаш сето тоа. Затоа ценете и бидете благодарни за работите кои што ги имате и онаа личност која е покрај вас и која се одлучила да го помине животот со вас, затоа што е тоа голема животна одлука и не е мала работа.
Ние што немаме некого покрај нас со цел да споделиме некои моменти, знаеме колку е вредно сето тоа и колку е значен дел од нашето секојдневие.

Водам и јас исполнет живот, имам добро платена работа, финансиски независна, имам свои хобија и интереси и времето секогаш е поминато на корисен начин. Не сум осамена имам добар социјален живот. Боли помислата кога немаш брачен другар и сопатник.

 

Јас излегов од 15 годишна врска на 30+. И мислев дека ќе умрам од осаменост.
Ама не умрев. Не што не умрев, почнав да се запознавам себе - себе сама која сум.
Знам која е тежината на животот сама, ама исто знам и која е убавината. Едно научив - ако не ти е арно со сама себе, со никого нема да ти биде. Не брзам никаде пак да сум со некого. Не е важно само да го имам (и го имам, long distance сме), туку и колку и на каков начин го збогатува животов. Живот поминат во нервоза, одбивност, лутина, ради-реда заедница, ради-реда деца - не бива.

Колку што е животна одлука да поминеш живот со некого, уште потешко се носи онаа да не поминеш (верени бевме). Ама секоја одлука е искуство и простор за личен раст. Научи со себе да ти биде добро, сама себе да си бидеш позитивно друштво - што е многу тешко, по себе знам - ама без тоа џабе ти е било кој.

 

Тогаш треба да си расчистиш со самата себе. Ти повеќе како да сакаш дете и дом, може сум грешка ама ако си реализирана на повеќе полиња не гледам што те спречува и сама да бидеш. Или во крај мера, прифати си го моменталниот начин на живот.

Да, секоја сака брак и потајно сите копнееме. Така сме создадени. Акцентот погоре ми беше дека мажите тешко се одлучуваат на таков чекор. Повеќе практикуваат долгогодишни врски кои водат кон фрустрации на женското. Ќе пишев два-три реда за љубовта ама немам време моментално. Во наредна прилика.

 

Ne mozes da zadrzis nekogo na sila, site sakame nesto no ne moze.