Разговарајте за да ви олесни душата

Не верував дека другарките, "другарките" ќе ме остаат на цедило.

Се прашувам јас каде згрешив? Многу им ќутев прво, за секој збор што ќе ми го речеа. Никогаш први не креваа на телефон, секогаш ми ѕвонеа по 10 мин, јас ејј ќеф да ги видам и секогаш тука за помош и мислење.
Или некогаш ќе чекав по цел месец да ги видам. Се вадеа со обврски низ дома, деца, работа.

Пред 3 дена сами си излегоа и никој ништо, ма дс едната знаеше и укажав дека псоле што ми се случи со еден дотичен господин, ми е лошо и се затварам дома.
И пак јас излегував коа ќе ме свикаше она. Глумев ок дека ми е, само за да испаднам френд.


А, обратно?

 

Еее, од вакви да се пазиш највеќе.

Кај си згрешила, нема грешка.Си постапила како добар пријател и на крај, ете што се случило.Исто и на мене.Им одиш по газот, па кај сакале тие, таму и ти.И кога ќе ти текне, е тогаш боли најмногу.

Крај на краишта, иде животот понатаму, крај стави и продолжи си со животот кај што си останала пред тие.Не вреди да се понижуваш за себични луѓе и од корист што гледаат да имаат од другите.

 

Se dogovorivme nekako da se zapisam majkami ke mi pomoga valjda i svekrvata ama mi e strav dali ke mozam da ucam bidejki sea so bebe i plus godina pauza na slavjanski sakam da odam ama vikaat deka mnogu e stegnato a planiram ovie denovi da odam pa mi treba mislrnje ve molam kazete ako znaete neshto za tamu ako ste slusnale neshto.

 

Можеш! Јас учев претежно ноќе, со бебе што стануваше по 5 пати да цица. Ќе и дадев да цица и продолжував. Е сега бев хронично неспиена, ама нешто мора да трпи. Јас завршив на Гоце Делчев во Штип, вонредно нормално, тогаш ми беше многу тешко, 100 пати ми идеше да се откажам, но од оваа перспектива многу ми е мило што не се откажав. Се' се може со силна желба, добра организација и поддршка од дома. Со среќа и само напред!

 

Dali ima nekoja clenka sto e psiholog ili e raspolozena za razgovor mnogu mi treba nekoj so koj bi razgovarala vo lp?

 

Не сум психолог ама сум ти на располагање за разговор

 

Можам и јас

 

Se prasuvam kade zgreziv?
cel zivot pravi dobrina na kraj da ispadnes budala da ti se ismejuvaat
samo besilkata e spas

 

Aj ne tuku tresi gluposti

 

Си правел добро на погрешни луѓе. Не е во тебе проблемот. Каква бесилка, за други ти ќе си го уништуваш животот? Кои се тие па бесилки да спомнуваш заради нив?

 

Kon site pocit no na nikoj ne veruvaj .

Kon site pocit no nikogo ne veruvaj .

 

Ее, па мораш некому

 

Ме интересира нешто да прашам.
Дали и добрите луѓе знаат да лажат понекогаш? Или да си добар значи дека си чесен и искрен секогаш без исклучок?

 

Секој човек лаже. Тоа е она кога од едната страна на рамото ти стои добриот ангел а од другата лошиот и тe наговара на погрешно. Секако дека има добри луѓе, чесни, искрени кои ни на мравка не газат, но кога се во завидна или лоша не избежна ситуација се користат со лага за да се фатат и за последната сламка да се спасат од злото што го направиле.
Особено на денешницава каде живееме во погрешно време, секој човек те гледа во очи и те лаже.

А и познатиот австриски уметник за цртање кој не го примиле на ликовна академија во Виена а подоцна и Фирер на Германија рекол: "Ако некогаш кажете доволно голема лага, а потоа ја повторувате доволно често, верувајте дека луѓето ќе почнат да веруваат во неа.

 

За да бидеш добар не треба некоја посебна причина, доволно е да бидеш/делуваш/си. Добриот човек е прво добар од што не знае за поинаку; е добар првенствено за себе и осознал дека може да им служи со добрината и на тие околу него. Добар човек не значи да си ја вагаш добрината, исто има разлика од лага до лага т.е која е суштината позади лагата. Ако е за да заштитиш некој тогаш тоа и не е така лошо, ако лажеш за да предизвикаш надразнувања на другата личност од што ете, така ти се сака (едноставно сакаш денес некој да пострада, па знаеш како да го направиш тоа) - па и не си баш добар човек. Добриот човек не значи и совршен човек и тоа е просто така, ама убаво е да ја поседува самокритичноста и да се разобличува секогаш кога фаќа кривина..да нема его. Најбитното. Да тежнее кон една хармонија за себе, за околината.

 

Како што поминува времето, категориите ми стануваат се повеќе порозни, а некогаш и исчезнуваат сосема. Секој си гледа тоа што сака да си го види, и сите секој ден си се лажеме, и себе и другите. Апсолутните морални императиви се недостижни и во секојдневното постоење можеби остануваат само намерите, кои може да се означат како добри и лоши.

 

Pishi mi, jas sum I dvete.

 

Како би се справиле ако дознаете дека личност од најблиската фамилија не ве сакала воопшто и напротив, не гаела убави чувства спрема вас?
Not my first rodeo шо би рекле америте, ама така тешко ми падна…
Ваквиот податок ми мава во core believe-от- зошто некој би ме сакал.

 

Се оддалечуваш и нормално и ти твојата љубов шо била за неа ќе му ја дадеш на друг шо стварно му треба. Некогаш луѓето шо ни значат, не разочаруваат и ни оставаат прашања неодговорени од каде иди тоа, таа завист, таа омраза, зошто така мислеле, зошто така направиле, зошто не не сакале, јас викам на нив нека е ако така решиле тогаш и не мора да се дел од мојот живот и да му давам толкаво значење.
Животот продолжува, не се замарај.

 

Имам огромна дилема во поглед на следната ситуација. Ми се ближи дипломската, и навистина не знам кого да поканам или не поканам, да нема гужви или пак лутење ако некој не дојди. Проблем е што не можам да издвојам конкретна личност (пр. Не сакам да биди присутен татко ми, но сакам да биде мајка ми, воедно сметам дека таа ќе ми се налути ако не ја викнам. Вујко ми ми помогна околу стипендијата и заслужува повеќе да биде присутен од татко ми, но ако ги спојам заедно ќе биде незгодно бидејќи се во лош однос. Плус, имам уште 3-4 другарки од кои глупо би било да изоставам било која, а ако ги викнам сите заедно мислам дека ќе имам преголема трема и нема да испрезентирам најдобро). Како да постапам?