Разговарајте за да ви олесни душата

Треба сериозно да се запрашаш всушност каде грешиш ти и да проработиш на твоите грешки. Да се промениш за доброто на самата тебе. Неможат сите луѓе наоколу да те избегнуваат туку така ме разбираш? Најверојатно постои некој проблем што те кочи во социјализацијата и комуникацијата со луѓето наоколу. Увиди го тоа и реагирај, не очекувај од околу да ти помогне некој доколку ти самата не се смениш и проработиш на твојот карактер нема никој да ти помогне и да ти даде подршка.

Исто така разговарај со мајка ти и отвори и се, кажи и што те мачи сигурна сум дека таа ќе ти помогне и ќе ти биде најголема подршка доколу и кажеш и разговараш отворено со некјзе. Нека не ти биде срам ниту страв да побараш помош од сопствената мајка ќе видиш дека ќе се почуствуваш многу полесно.

 

Ќе може да ми пратиш такви линкови од youtube.. баш да видам

 

Сети се дека Никола Тодоров е министер за здравство во Македонија и веднаш ќе ти биде awesome таму каде што си.

 

Еве на вакви видеа мислев. Може нема да ти го сменат животот ама барем додека ги гледаш ќе се осеќаш подобро.
Поздрав

 

Се обидувам да ја кријам интровертноста и да бидам што поотворена и комуникативна. Ми сметаат бучни места и гужви, но некако успевам и тоа да го нашминкам. Kога требаше да се претставувам пред цел клас (односно два класа) почнав да се тресам, вцрвенувам, трема и анксиозност ме фати. Кажав тоа што требаше да се каже, но сакам да ја совладам таа анксиозност и трема.

 

Повеќе самодоверба женска.Верувај во себе.Ништо не е страшно како што си замислуваш.И јас секогаш се врцрвенувам во образите ама не од шо ми е срам, ете онака.Викај си себе дека си кул,дека си најубава и така и ќе е.Ние сме она што мислиме дека сме.

 

Здраво феминки.. Се зачленив годинава, но не сум многу активна.. Незнаев каде да пишам, барав некоја тема.. Штом ја видов оваа одма ја отворив, па да ви ја изнакажам мојава "приказна".. Прва година сум средно образование. Знам дека има многу поголеми проблеми од мојов, но морам со некој да споделам...

Епа еве вака:
Веќе кажав дека сум прва средно. Учам во општа гимназија. Многу ми е тешко.. Тешко ми е затоа што е многу напорно. Секој ден имам по минимум 5 лекции за учење. Знам, сега ќе речете дека ако тука ми е тешко, како ќе ми биде кога ќе одам на факс. Во основно бев одлична. Секогаш сум имала 5-ки. И не е затоа што е основно па ми попуштале, навистина учев, читав... Бубалица сум, тоа неможам да го скријам, не ни сакам. I'm proud of myself. Но, верувајте ми, од кога почнав да одам во средно училиште, така кажано се стопив. Неможам глава да кренам од книгиве. Октомври сме а, мене ми е смачено уште сега. Од кога почнавме, дома 5-ка не сум донела. Само 3,4,2-ки. И кога и кажувам на мајка ми, кога ќе и го погледнам ликот знам дека е разочарана. Многу ми е тешко, незнам што да правам.

Имам можност да се префрлам во друго училиште, но незнам дали е тоа правиот избор

Без хејтање, ве молам.

 

И мене ми е многу напорно... 1 месец бев прва смена и касно си легнував бидејќи само навечер можам да учам после полноќ и до доцна седам учам па спијам .. цел месец спијам дневно по 6 сати највеќе некогаш и помалку.. несоница ме исто така мачи.. ( не знам како ќе издржам уште 2 недели до тримесечие ЌумрамМ!

 

Учи повеќе на час. Секоја лекција е поврзана со претходната. Штом си ги научила повеќето, следењето на час ти помага да сфатиш се’ во врска со новата лекција. И книгите ќе ги користиш само за потсетување. Тоа со бубањето ти е многу лоша навика, мора да ја смениш. Најверојатно се трудиш да запомниш се’ на памет и се нервираш кога ќе испуштиш нешто, па пак ја препрочитуваш и повторуваш лекцијата реченица по реченица. Ако не е така слободно исправи ме.
Треба да ја сфатиш поентата и оттука е лесно, можеш да импровизираш и многу подобро ќе ги помниш најважните факти.

Земи маркери, потцртувај го најважното (ама не тоа да испадне цела лекција означена) и читај. Не да го учиш на памет, туку да го разбереш. Мислам дека во тоа е проблемот кај тебе. Прашувај се. Што значи ова, како е поврзано со претходното, како е применето во вистинскиот свет, барај примери на интернет... така многу полесно ќе помниш.

 

Оној што ги врти грб, е тој да си го избегнувате лепотици.

 

Pisuvam tuka za da mi olesni i bi prifatila i nekoj sovet, sum pisuvala i drug pat na temava za problemite sto kruzat vo falilijata kaj moite i tuka kaj mene i pokraj sekojdnevnite problemi i nervozi koi veruvam deka sekoj gi ima no veke stanuva nepodnoslivo, jas sum nervozna bidejki sum skoro cel den doma dodeka mm e na rabota pomina mnogu vreme i ne mozam da si najdam rabota da si go popolnam vremeto ne bi sakala da imam deca dodeka ne najdam rabota no gledam kako ideata mi tone i uste poveke patam. Od druga strana e tuka familijata na mm koja sekogas ima potreba od nesto i se razbira toj e sekogas tuka za se no tie za nego ne, ako toj pobara nesto nema nemozat nesakaat i sekogas so molbi doagja do nestoto posle dolgo vreme, jas se karam zosto nikogas ne veli ne zosto dozvoluva da go iskoristuvaat ,zosto stoi so navednata glava kako da e nesto dolzen nesto no toj prodolzuva po staro na obicna kontrola mu najdoa 150 visok pritisok sto e premnogu za mlad covek,ne znam dali se nervira poradi niv ili za karanicite so mene?! Ne sakam da prodolzat kako dosega da go iskoristuvaat no se plasam da se raspravam dane mu se sluci nesto a i onaka nema efekt raspravanjeto

 

Види кети, јас не знам за какви проблеми станува збор а ниту пак каков однос и маки имате вие во домот, но сакам само да ти кажам дека не е коректно од твоја страна вака да зборуваш, гледано вака навидум за проблемов.

Значи тие му се родители на твојот маж исто како што и ти имаш свои, најнормално нешто е да го боли за нив и да сака да им помогне, исто како и ти што би посакала и би реагирала за твоите родители.

Делот каде што викаш дека тој не е должен да им помага, ќе ти кажам само дека многу грешиш и си себична, тој е должен да им помогне и тоа како, ако ним не им помогне што го израснале во возрасен човек тогаш на кој?! Како што и ти би постапила за своите така и тој за неговите.

Значи коментарот, постот, советот, критиката како и да сакаш да го сватиш ова е најдобронамерно, јас само сакам да ти објаснам дека најверојатно грешиш и си себична. Наместо да се караш секојдневно со сопругот пробај да си бараш работа и да си го исполниш животот, и да, ако треба и ти да помогнеш онаму каде што е потребно, и пробај да сватиш дека наместо да се расправаш со сопругот секојдневно за сосема најнормални морални вредности треба за застанеш до него и да уживаш во брачниот живот.

Како рекле "за своето боли, а за туѓото не" нели?! Размисли малку.

 

тешко е.... тешко ми е , тешко е да гледаш личност што ја сакаш најмногу на цел свет , а тој припаѓа на друга , едноставно тој ми е све а јас за него никој и ништо .... Зошто не може да се врати времето назад ? па да го поправам све што згрешив и пропуштив ..... Сега мојата срека ја има друга ..... жалосно е тоа што кој и да дојде кој и да се појави никој не е како него , никој не може да ги разбуди пеперутките во мојата утроба ..... се прашувам дали некогаш ке го осетам мирисот на среќата која што одамна веќе ме напуштила ...

 

Се правам среќна, како ништо да не ми е, јака...ама ми е тешко, мислите разлетани, морам да издржам..

 

се чувствувам среќна но на срце имам една голема рана, а тоа е болеста на мојата сестра. јас и се смеам и се шалам се радувам и се, но само јас си знам како ми е мене. а некои велат деек сум била без душа ми доаѓа да ги задавам. што треба пред сите да застанам и да се тажам. не тоа не е решение треба да бидам силна за мајка ми сестра ми татко ми за сите. а оние кои ми е се ситат на маката господ ќе ги казни. дали ако некој има болен во семејството недај боже само ќе седи и плаче или ќе се потруди да му помогне. секако дека ќе му помогне, никој нема да застане и пред секого да плаче и ќе се насме и ќе се нашали но само тој ќе знае како му е во душата

 

Draga vitamina ako pravime muabet za normalni luge seto ova sto go napisa ti e normalno no ne e taka spored mene, ne e normalno za brat sto namesto da stani vo 5:30 stanuva pred 5 za da go nosi bratot na rabota i odporucek go ceka cel sat da go zemi namesto da dojdi i da odmori doma i posle toj mu vika glupavidiot i red drugi pogrdni zborovi sto ne smee da gi zamisli izleguva navecer vo 3 se javuva zaglavil nekade da odi da go zemi platata ja trosi uste ne zemena i potoa mm izigruva banka, tatkomu i majkamu resile Da odat nekade toj e licniot sofer po gosti nie ne odime ne ni prasuvaat dali sakame sekade odat tie ako se bunis dofrluvaat kako denesnite nevesti mnogu setale. I koga ke dojdi vreme da gi precekaat tie gostite kaj sto bile mm pravi pazar i spored tebe ova e normalno?? Jas mislam deka dovoolno trpam Da bese nekoja druga odamna ke ja nemaa

 

Толку сум потиштена и празна што боли. Се што имам и чувстувавам се пикна толку длабоко што веќе не го ни осеќам. Како да ми се забрани да чувствувам. Да, тоа и се случи. Цело „добро“ се пикна длабоко во мене а цело “лошо“ излезе пред сите. Што се случи? Што ми е мене? Друг ли ми го направи ова или сама си го направив од тоа што се загубив самата за да се вклопам, да му се допаднам. Се загушив.

 

Лош период што сите луѓе го поминале или го поминуваат. Никој не е ниту совршен ниту најсреќен ниту ништо. Се ќе помине, се ќе заборавиш работите ќе се сменат на подобро, животот постојано ни носи нови работи, нови искушенија нови личности. Уживај не се замарај.

 

Фала ти на утехата. Да, се ќе помине и ќе се смени но моментални сум на огромна раскрсница во животот од чиј избор ми зависи понатаму текот на животот а овој избор во исто време влијае на мене и на моите дома. И при овој стрес каде што размислувам и треба да решам ги имам овие горенапишани чувства...

 

еве нешто интересно сега што го прочитав на сликата. Инаку гледај по правиот пат да тргниш на раскрсницата а за чуствата има време, тие можат да се променат преку ноќ/