Разговарајте за да ви олесни душата

Па и би славела да ти кажам право, ама сега не ми е до тоа

 

Многу ми е лошо
Некој за разговор?

 

@Лејди Гага ох, си се спасила веруј.

Памтам како опишуваше дека ем што работата е ужасно напорна, тешка и за никаде, згора на тоа си имала работа со токсичен гад од колешка, а ништо помалку токсични не биле ниту тие претпоставените, кои не те ценеле веројатно доволно.
И поарно што вака испаднало.

Прилики ќе имаш, ќе се снајдеш, ќе се поклопат коцките, само биди си трпелива, упорна, откажување нема, ќе биде се во најдобар ред.

И ја прекинав да идам на работа. Едноставно здравјето, мирот и спокојот немаат цена.

Тераме даље, нешто поубаво сигурно нè чека

 

Не дозволувај оваа ситуација да те натера да се сомневаш во себе. Ако си давала 100% секој ден, тоа веќе кажува дека си сериозна, работлива и посветена. Понекогаш местото, тимот или околностите едноставно не се поклопуваат со нас – и тоа нема врска со способностите.

Тоа што не ти го продолжиле договорот не значи дека не те бива, туку дека тие имале свои причини што веројатно немаат врска со твојата вредност како работник. Нормално е да те фати страв дека истото ќе се повтори, но секое ново работно место е нова приказна, нова енергија и нова шанса да бидеш ценета таму каде што треба.

Продолжи со апликации, не губи самодоверба – понекогаш токму после вакви моменти се отвораат подобри можности. Твојата посветеност е ретка и токму таа ќе те донесе до вистинското место. Не се предавај.

 

Првиот ден откако ми ја соопштија веста не бев со мислите на работа присутна.
Многу бев лута, со сила отидов на работаприметувам дека од време на време станувам нервозна. И си ја префрлував вината на себе, затоа што секој ден беше борба, а и да бидам искрена многу работи не ги можев таму... Иако ми ги покажаа! Но наоѓав свој начин, тогаш тоа за нив беше погрешно. Ок
Секој има право на свое мислење.
Но не сакам да дојдам до тој степен да не можам да си ги исконтролирам емоциитеиако се случило да им повишам тон на колеги кои биле неправедни спрема мене и пациентите.

Едноставно не можам таму да се однесувам како ништо да не се случило, иако максимално се трудам да си ги контролирам негативните емоции! Стварно незнам што ми е... Очигледно сум во фаза на жалење.
Јас уште од почетокот и кажав на шефицата дека ми треба време поради тоа што сум неискусна.
Трудољубивоста и емпатијата се работи што никогаш нема да ми ги земат

 

@Лејди Гага верувај, тоа место не е за тебе! Близина со шефици нигде не ти треба, бори се за твое место под сонцето. Одработи си - земи си плата. Цени си го времето и наплати си ја секоја минута која е отповеќе. Стварно не сакам да звучам клише, ама кога-тогаш ќе бидеш на место каде вистина ќе бидеш ценета.

 

Не звучи воопшто клише - и јас се надевам дека наскоро ќе дојде денот кога ќе отидам на некое место кадешто ќе се пронајдам

 

А можеби и шефицата има удел во одлуката повеќе од тоа колку тебе те бива ?


Јас дојдов да си кажам дека ми е тешко многу ,осамена се осеќам. Немам на кого да се доверам... за ништо.
Моите мисли од црни поцрни ...
Дури и веќе тешко ми е на глас да ги кажам ,од ненавика.

 

Тука сме за разговор

 

Повели,