Разговарајте за да ви олесни душата

Se analizirav sebe si. Zavrsuvam so lugeto bez zbor, zavrsuvam bez predupreduvanje.
Taka zavrsiv so drugarka mi so ja znaev cel zivot, me ignorirase, ne razgovarav, prekinav komunikacija. Raskazav na drugive za nea, no ne se soociv. I taa ne me pobara.
So bivsiot so se gledav bev zatreskana, toj ne, glumev ladna. Ne mu priznav, da priznav I bev korektna podobro ke bese. Barem ke znaev.
So deckoto koj se gledav sega osetiv kako nasevo ne funkcionira, osetiv deka me ignorira, sakav da mu kazam da razgovarame, namesto toa mu pisav poraka deka mi nema smisla poveke gledanjeto nase. Sigurna sum deka toj ne go ocekuvame toa od mene, no sepak ladno se isponasa I toj.

 

Неможам повеќе да издржам, секоја вечер плачам, размислувам, се измачувам, неможам да заспијам. Незнам кај терам со животот, ни еден ден немам стаж од некоја работа а имам 24 години. Завршив факултет - Фармација и почнав да одам на пракса за да можам да полагам за лиценца, но некако чувствувам дека не ме исполнува тоа, со сила некако одам и на пракса, се плашам од луѓе едноставно..Ми е криво што го завршив овој факултет ама нема назад, сега да можам да го вратам времето назад не би се запишала на факултет воопшто, ама тоа е што е. Не знам воопшто што сакам во животот, изгубена сум. Упорно продолжувам да одам на пракса во Аптека иако не сум сигурна дека сакам, а со друга работа да почнам да се занимавам не бива затоа што прво ми е криво што сум изгубила 5-6 години и на крајот да работам сосема друго, а како второ тука секако влијаат родителите и околината...Изгубена сум во животот, некако гледам дека нема смисла воопшто. Многу пати сум имала самоубиствени мисли, сум размислувала како да се самоубијам...Како личност сум многу повлечена, срамежлива, затворена во себе -се плашам да комуницирам со луѓе кои не ги познавам подолго време ( пр. се срамам и на некој начин се плашам да комуницирам со вработените во Аптека, се плашам да не згрешам нешто). Имав трауматично детство - проблеми дома со родителите кои постојано се караа, тепаа пред мои очи, исто бев малтретирана, понекогаш и удирана во училиште од соучениците, и ден денес сакам да им се одмаздам..незнам повеќе што да правам, дали вреди воопшто да постојам на овој свет ионака не придонесувам ништо за општеството...

 

Сериозно оди на психолог. Не може фемина да ти помогне. Тоа е како за медицински проблем да не одиш на доктор туку да прашуваш на форум.

 

Ако сака некој да ми пише, ми треба совет.

 

Draga kako prvo probaj da se smiris,od sve ova sto nabroja nisto ne e vredno za da si go odzemes zivotot.
Prestani da se sozaluvas celo vreme,probaj da zaboravis na minatoto,veruvaj deka site imame raboti koj ne bolat do dnoto na dusata i posakuvame nikogas da ne se slucile, no vo zivotot imame dobri i losi denovi i periodi koga imame bideno na dnoto i periodi koga sme na vrvot.
Izbrisi gi solzite i prestani da taguvas,imas samo 24 godini,bidi gorda na sebe i blagodarna sto si mozela da se zapisis i da zavrsis fakultet prestani da gi gledas rabotite tolku crno i bidi blagodarna za sve zivotot sto ti podaril.
Nauci da se raduvas na malite raboti,probaj da se zbliziz so tvoite roditeli so tvoite rodnini posebno sega za praznicite, smeni nesto na sebe napravi promena koja od sekogas si sakala da ja napravis,izlezi od tvojata komforna zona i ne se plasi cekori napred samo hrabro.
Ako odis na praksa i toa ne te ispolnuva ne znaci deka tuku taka treba da se otkazis,sigurno imas i nekoe drugo hobi,zapisi se vo teretana,ili na aerobik, na zumba casovi ili na kurs po nekoj jazik ima tolku mnogu raboti koj mozis da gi pravis,ke zapoznajs novi luge i ke si ja zgolemis samodoverbata isto taka.
I sto e najvazno pobaraj isto taka strucna pomos vo megu vreme,otvorimu ja dusata na profesionalec i sigurna sum deka sve ke bidi sve vo red.
zapomni deka najdobrata odmazda e koga tie sto te maltretirale ke go vidat tvojot USPEH.
Sigurna sum deka tvoeto semejstvo kakvo i da e ne zasluzuva da te izgubi na nikakov nacin a kamoli na takov nacin.
Ajde smiri se i pocni da rabotis NA SEBE.
So sreka...

 

@nevermet18 се мислев дали да ти пишам порака или не.
Секогаш сум тука за разговор златна
Не би сакала да те "давам" со пораки.
Но, ти ми помогна доста околу факсот. Ако има нешто, слободно ми пиши, те читам често деновиве, се гледа дека ти е тешко

 

Деновиве ми се вракаат некои слики во глава што прават да се чуствувам ужасно. Ме променија како личност и ми оставија последици за цел живот. Де да можев да ги избришам засекогаш. Де да можев да разговарам со некого да се искажам.... Толку многу ме малтретираа и физички и психички во најубавите години, кога созррвав како личност..станаа причината за мојата анксиозност,ме пореметија скорз,ми оставија трауми за црл жовот.. да не беа дедо ми и баба ми како подршка мислам дека немаше да сум жива. Колку ме боли душава, ми се иде се да и кажам во фаца што чуствувам спрема нив, и дека несакам веке ни да ми се јавуваат ни да ги видам,кога и да ги слушнам ми се расипува расположение,кога и да помислам на нив се ежам..Вие кои заборавивте се ,кои се правите како ништо да не било па без трошка срам давате акл и се мешате во туги животи а мене (вашата керка) ме оболевте психички, вие немате никаква совест. Што и да ми купите сега што и да ми дадете се џабе е,мене ми фалеше вашата љубов,подршка и разбирање. Ве мразам иако сте ми родители. Можеби никогаш нема да ви кажам што чуствувам спрема вас но, откако и јас станав мајка,се прашувам и неможам да разберам како може некој да постапува со своето дете така. Никогаш нема да ви простам!

 

Draga moja, ti se imas izgubeno sebe. I jas se naigjav vo slicna sostojba kako tvojata.
Nekolku soveti.
Ostani sama. Pominuvaj vreme so samata sebe. Iskoci pesaci sama daj prostor da se imas samata sebe. Sooci se. Izvadi gi od sebe site stravovi, site zelbi, sonista, celi, stradanja. Izvadi se sto imas i stavi go pred sebe. Najdi ja vrednosta na site tie raboti. Sooci se so minatoto segasnosta idnina sto te plasi. Najdi se sebe. Nikogash ne e kasno covek da zapocne da cekori po vistinskiot pat. Nikogash ne e kasno covek da pocne da go zivee zivotot onaka kako sto toj ke go kreira. Sto ako si pominala 5 godini ucejki na toj fakultet. Toa ti pomognalo da gi otvoris ocite i da vidis deka cekoris po pat koj ne e za tebe. Istoto i mene mi se sluci. Skoro zavrsiv faks a poslednata godina svativ deka toa ne e ona sto go sakam .dodeka site kolegi odea na praksa jas dremev doma i se smetav za nesposobna zoso ne idam na praksa. Zoso zavrsiv fakultet za nisto neznam. 5 godini dadov na covek koj premn go sakav se otkazav od se za nego i drugarkite si gi izgubiv a toj ? Toj samo me koristel. Me varal, me lazel. Nikogash ne beshe tuka za mene. Preku nok me batali zaejki deka nemam ni drugarki ne se zamarase ni bar kako sum da prasa. Ama ne se kaam. Toa mi pomogna da si gi otvoram ocite da vidam kolku pogresen pat sum odela. Da soocuvanjeto beshe malku tesko ama uspeav. Se soociv deka ke mi treba vreme deka nema a bide lesno deka ke pagjam ama znaev kade imam trgnato. I da ti kazam go izodev nazad pogresniot pat. Dodeka se vrakajv ucev. Sega sum pred mojot vitinski pat. Pocnuvam odnovo. Zavrsiv ekonomski ama ne go sakam sega ke se zapisam na akadeija za programiranje. Se smeniv bev sramezliva kjutliva povlecena so niska samodoverba. Sega stojam so krenata glava. Znam koja sum znam kade idam. I znaes sto ? povtorno mi se vratija izgubenite prijateli, pocnaa lugjeto da me gledaat primetuvaat da me cenat da me sakaat, si najdov i decko. Misli pozitivno. Vdisi spokoj izdisi nemir, vdisi srekja izdisi taga. Ti mozes da napravis se so ke zamislis. Nevozmozno ne postoi i nemoze ni da postoi vo tvoite misli. Zatoa se sto ke zamislis veruvaj deka se e vozmozno.
Daj si vreme. Probajdi se sebe !

 

Ме мачи мисла, искрено да Ве прашам девојки доколку сте сами некаде и пред вас се појави убав лик со јака кола, дали би отишле со него без да го познавате.

 

Секако дека НЕ. Не трчај по богати дечковци, особено не по некои кои прв пат ги гледаш во животот. Не си на филм, мисли малку што правиш.

 

Случката беше баш како на филм. Типот изгледаше како бизнисмен, нежен поглед, преубав значи, преубав. Баш мој тип на човек. Некој со кој би го поминала остатокот од животот. Само ете мислата и стравот во моментот беа поголеми.

 

НЕ

 

А по колата го позна дека е баш некој со кој би го поминала остатокот од животот или?

 

Sto koga neznaete sto e podobro za samite vas. Koga ste pred dilema sto vi zavisi kariera, zivot. Za nekoj mesec zavrsuvam, imam dobra struka. No nesto me maci. Dali bi odbrale rabota vo grad koj e pomiren, ne se slucuva nesto, nema mnogu novi luge. No za kariera mestoto e super, mnogu podobra plata, posiguren zivot. Vo gradot ne poznavam nikoj, a I nema nekoja mnogu golema sansa za mnogu poznanastva. No ne e ni tolku loso, sredina.
Ili gradot koj e po dinamicen, ke treba mnogu mnogu trud za uspeh vo rabotata. Poniska plata, a pogolemi trosoci. Prednosta e poveke zabava, poveke drustvo. Sto mislite?

 

Na

Na tvoe mesto jas bi sednala i na eden list ke gi stvam site prednosti i nedostatoci za dvete mesta i na site ke im dadan odredena vrednost. Posle ke probam da najdam resenie za site tie nedostatoci i ke probam da se soocam so istite. Ona mesto na koe nedostatocite nema da me bolat mnogu i ona koe ke ima povekje vrednost toa ke go izberam.
Pa ke probam. Ako ne uspees i ne se pronajdes sebe sekogash mozes da pocnes od pocetok , da si go promenis zivotot ili da se vratis tamu od kaj si pocnala i da zapocne poinaku so pogolemo iskustvo.

 

Имам 30 години. Се чувсрвувам ужасно. Како да секој момент ке се скршам... опкружена сум со пријатели и луѓе што ме сакаат..но сепак јас сум очајна. Ги гледам сите како се поуспешни од мене. Во врски среќни за на инстаграм а уствари изневеруваат на секој чекор. Земаат плата 5 - 6 пати поголема од мојата (ама буквално) а имаат 0 емотивна интелигенција. И пак, ги осеќам над мене. Како јас да сум таа што не чини .. многу е тешко, не можам да се видам со други очи освен со тие на очајот. Од страна да се гледам ќе видам млада жена која е никој и ништо и не би сакала да бидам имам во близина таква личност.

 

Не . Можеби е криминалец , можеби е нешто трето . Немај толку доверба во луѓето денес . Подобро подари ја својата доверба на куче , отколку на човек кој не го познаваш доволно добро . Понекогаш излегува дека оние кои што си ги познавала со години ти се само странци , а не па некој што го гледаш прв пат . Многу пати сум се зезнала во животов , кога сум верувала на луѓе кои сум ги знаела дури 2 години .

 

Добро има некој нормален и фер у мојов живот?
Дај една, дај две дај три шанси на сите поединечно и сите ќе усерст се што можат.
Зашто?И овие шо ги рачнуам за блиски некад ептен ми идат на живци.
Све ја треба да ги викам за искачање и ја да им ѕвонам и секад се договорени.
Епа ми се прели чашката денес.Мрш у пичку материну сите да се носите.
На еден ако се јавам само.
Боље дома ќе седам него косата да ми белее од нервози и нестабилни особи.
И оној психопатон (бифш еден) те ѕвони те го нема те лево те десно.
Нема топло-ладно пријател не ми го троши времето за џабе одлучи се што сакаш.

 

Подобро ти е откако се "испука" на некој начин овде?

Едно ќе ти кажам, не моли никого, не чекај ништо. Престани да се понижуваш.
Не знам колку години имаш но кога бев тинејџерка, бев слична на тебе.
Секогаш јас организирав нешто, секогаш морав да молам, еден ден дојдов до чувство да се срамам што се имам понижувано. Им кажав што имам очи во очи. Не ми беше гајле дали сечувствуваа повредено или не.
Останав дома додека не најдов ново подобро друштво. Станав нова, подобра личност и денес се гордеам со себе.

Мој предлог, не чувај во себе, кажувај секогаш што ти смета, не молчи, ништо нема да постигнеш.
Не дозволувај да те третираат како крпа. Тоа кажува за нив, не за тебе.

Верувам дека можеш да успееш. Лажни и токсични луѓе не ти требаат.

Со среќа.

 

Многу сум под стрес. Сакам да заминам од овде барем на еден месец. Ми се смачи веќе да се нервирам и со луѓе што ич не им е гајле за мене. Од се' и од сите.
Имам несоници, треба да учам за колоквиуми и испити а не ми оди добро.
Како тргна вака наеднаш на лошо пак....