Разговарајте за да ви олесни душата

Пробано е се, еве и работам тешка физичка работа по 10-12 саати само за да се изморам што е можно повеќе и побрзо заспијам. Скоро секој ден исто, тажно, осамено, празно, истрошено. Ги правам истите работи што ме правеле исполнет среќен порано, читам книги, читам стрипови, вежбам фитнес, одам на планинарење на местото каде што секогаш одев ко че ми е тешко, шопинг прам... Џабе. Дури разговарав и со другарка психолог.

 

Дај си малку време. Ништо не е џабе, прогресот се чувствува после одреден период.
Ќе биде добро.
Според напишаното, бегаш од тоа што се случува и бараш спас во работа и спиење. Не го прави тоа, соочи се со сегашноста и собери сила да го пребродиш тешкиот период.

 

Не знам како не ви се смачи на тебе а веројатно и жена ти да ме оговарате на работно место,па и ти да изиграваш локален шериф, кај сум седела и што сум правела у моја смена.
Ти човекот од 45+ се замараш со девојка од 31 година па после ќе дуваш на јогурт.
Ама нејсе, јас ќе си соберам докази и одмаздата ќе ти ја сервирам ладна бидејќи овде има некој над нас.

Сега те оставам подлабоко да ја копаш дупката во која ќе паднеш сам.

Не барам совет,само да се олеснам преку глава ми е од човеков.

 

Мене ми рекоа пример ако 5месеци ти е лошо, ќе треба дупло 10месеци да се помачиш да се трудиш да помине
Биди среќен што воопшто можеш да го правиш тоа и тоа е прогрес

 

Колку малку треба за целиот свет да ти се сруши..
Ни на крај памет не ми беше дека некогаш ќе дојде до тука работава.
Само до пред 15 минути сè беше така сјајно. Беше спокојна и среќна.
По само еден повик сè се сруши, а јас ќе пукнам од мака што не можам никако да помогнам, не можам да те гледам ваква.

 

Ne mora da ti bide crine oti si kazala nesto sto te macelo, probaj da ne mislis se na toa i da ne sekiras i da znaes deka ke bide se vo red nema potreba da se sekiras. Nasmej se pusti muzika i zivej be free

 

Probaj so nekoja kniga ili muzika da se relaksiras i toj losh moment da go pomines, kolku sto poveke mislis na toj moment tolku poveke si pravis loso za sebe, daj si vreme na samiot sebe da pomine toa custvo so go imas i poleka poleka da ti pomine. Zemi nasmej se i raspolozi se i ke vidis deka ke bide se vo red, ke dojdat i denovi koa ke se smeesh na ova se ke pomine ako sakas da razgovaras tuka sme da znaes

 

Probaj da i dades podrska i da ja nasmeesh i da i kazes deka ja sakas mnou i da i dades hrabrost da ozdravi pobrzo i da ne se predava oti e jaka, samo so malku lubov e vidis deka ke bide podobro. Ako sakas da se isplaces, isplaci se nekade ama ne pred nejzina blizina oti veruj i na nejze ke i bide tesko. Se nadevam i ke se molam za tebe deka ke bide podobro se i deka ke bides raspolozen i vesel i sreken zaedno so nejze

 

Не знам ти каде прочита дека некој е болен?
И да, женско сум.

 

Nekako taka mi deluvase, ako sum svatil pogresno izvini

 

Jas sum na stranata na zboruvanjeto. Sekogas mi olesnuva koga razgovaram zaproblemot koj me maci. Najbitno e da se najde soodvetna licnost koja moze da te soslusa... eve i edno nesto mene sto me maci momentalno.. momentalno patuvam za makedonija mojot soprug ostana germanija jas sw trcakm seuste so vizata dokumentite i tn.. mnogu ke mi nedostiga. Ostana sam sega momentalno.. no zivotot e takov ne e se lesno ili se kako sto sme zamisluvale.. mora da se prebrodat site poteskotii sto gi imame . Toa sto ne ne ubiva ne pravi posilni..

 

Многу ми е тешко, пак почнувам да размислувам за самоубивство....невработеноста ме изеде комплетно, не гледам светлина на крајот од патот...не знам како ке се извлечам од ова

 

Невработеноста не е причина за црни мисли. И нема ништо да решиш ако направиш таков погрешен чекор..
Невработеноста е минлива работа. На секој може да му се случи да изгуби работа. На никој животот не му е совршен и никој не е совршен.
Животот има угорници турбуленции и ридови со прекрасен поглед.
Сите сме различни.
Животот е ував,само треба време за да се најде начин како да живееш убаво.

 

Јас би само вака и толку.

 

Може некој во лп да ми пише? Се срамам да го споделам проблемот тука

 

Кому му е досадно и има желба да ме ислуша може да ми пише во лп, мене ќе ми значи многу ❤️

 

Мене ли ме само ебава анксиозноста на моменти мислам дека губам контрола и се ми е под штрек и набрзина незнам како да излезам од оваа панична состојба и да продолжам нормален живот.

 

Дечки,

не знам дали се работи за психички проблем или е само моментална состојба која трае прилично подолго но би сакала да споделам со вас, можда некој ќе знае што поминал низ слично да даде некаков совет...
Имав некои разочарувања во животов, шо можда за некој не би биле толкав проблем но ете мене, ме погодија ептен и некако почнав многу затворен живот.. Многу ме измачуваа одлуки во животот што сум ги донела а притоа ми донеле некакви други потешкотии пропратно и се повеќе осеќам негативни мисли и на моменти многу голема вознемиреност ама многу. Немам некоја посебна желба за нешто да правам посебно а и дури приметив дека ништо не ме радува и не ме прави среќна. Имам прекрасни луѓе околу мене, фала му на Бога ама што и да прават може да се израдувам но само моментално, на некоја мин после во следната минута повторно ме напаѓаат истите прашања: зошто мораше тоа да ми се случи; зошто донесов одлука да живеам во странство кога ми фалат моите дома; зошто ова/зошто она... Ова подолго ми се случува и дури на моменти кога ќе ме надвладее чувството на вознемиреност до тој степен, не можам да се контролирам и се карам со некој од блиските за било што.. Си викав, ајде период е и ќе помине но долго трае и не поминува.. Ме измачуваат стари прашања но можда и морало така да биде..
Дали мислите дека треба да разговарам со психолог или некој ваш совет..
Се извинувам за долгиот пост, се надевам дека успеав да ви ја доловам моменталната состојба...

 

И јас се чувстувам исто, само од други причини.. Кај мене трае две-три години. Сум пробала со психолог и психијатар, но искрено кај мене немало ефект. Психологот може да те ислуша и даде мислење, совет, но сепак на крајот ке треба самата да се "избориш" со психата и со тоа што ти се случува. Секако ова е мое мислење и мое искуство. Јас не успеав ни со стручна помош, ни сама. Ти посакувам ти да успееш.

 

Denes koga go vidov deka nemoze sam.. koga vidov kako go nosat...reka solzi isplakav za ovaj covek vo tekot na mojot zivot...dali ova e normalno!!!
Covek od 100kg+ stana zavisen, ne deka se slucilo nesto prestrasno...no nacinot na koj se sluci.. mozese poloso da bide mnogu.
Ohhh.. dusa nemam vo sebe...
Denes denov...