И мојот крај дојде.. по втор пат! Се надевам овој пат ќе биде конечно бидејќи немам веќе сила, желба и нерви да се замарам...
И јас се разделив по втор пат, трет не сакам ни да има... не оди едноставно колку и да лепиш се крши бре
Дојде и крајот на нашата врска. Знаев дека денес ќе биде денот Ќе ми недостигаш, признавам. Тоа е животот продолжува. http://www.youtube.com/watch?v=HptBdEw2 ... ture=share
Денес се разделивме. Тешко ми е.Многу. Не помина ни еден ден,а јас не можам без него. Сакам само да умрам. Немам сили за понатаму.
Јас колку што имам видено врската ти беше, според твоите зборови, совршена. Зашто (ако не е незгодно прашањево ) е крај?
И јас се прашувам зошто?! И мене не ми е јасно. Ама повеќе не е ни важно тоа. И,не не сум сама.Песните се со мене,чоколадите (две изедов,ова е трето) и апчињата.Не помагаат апчињата многу,не знам за што користат. Сега е период кога морам да учам за да ги направам добри оценките ама јас немам сила за ништо.И за ништо не ми е гајле.Не знам како ке отидам утре во школо.Не ми се живее.Сакам да умрам.
Школо?? Јас не видов ни колку години имаш. Какво не живеење и умирање, да не си ни помислила вакви глупости. Мала си, шетај, уживај, дружи се и учи, машки има колку ти душа сака. Ако треба да е- ќе биде, ако не ќе биде нешто многу подобро.
Ех коку лесно е да се каже.И јас така на други им мудрував.Ама кога ке се осети е многу потешко отколку што може да си замислиме.
Секој жив поминал низ тоа, мора да сфатиш дека е цел живот пред тебе и да продолжиш понатаму. Учи, шетај, дружи се, се' ќе биде во најдобар ред. Премногу ти е рано да се замараш со ова верувај ми.
Здраво феминкии... Во мометов се чувствувам многу тажно,раскинавме со дечкоми,со кој ми беше до сега најубаво цели овие 2 години но ете тој си размислувал дека ние никогаш нема да можиме да бидиме среќни заедно затоа што на почетокот ме имаше излажено за некои работи за кои јас му опростив затоа што го сакав премногу,но тој продолжил да биди со мене само поради тоа дека јас го сакам и да не ми биде тешко а знаејќи дека нашето не води до никаде...и сега со овие муабети што ми ги кажа уште потешко ми е каква будала сум излегла и цело време во лажна љубов.... како да го пребродам сето ова зошто многу болии....
Неколку месечна врска пропадна.Не можам преку ноќ да го преболам.Ние планиравме да се земеме,да оформиме семејство.Да имаме наш дом,деца,среќно семејство.Заедно да се бориме во животот.И во добро и во лошо да бидеме заедно.Немавме кавги.Но ете дојде крајот.Сега што понатаму не знам.Не можам ни да се помирам дека го изгубив.Најинтересното сега доага.Зошто го изгубив?Затоа што поради мои грешки,кои што ги направив несекајки,тој тоа го знае,но ете пусти срам,никаде не води.Затоа не можеме да продолжиме.Не знам што да правам,тоа е најлошото.Од една страна него го изгубив,како без него не знам,од дрга страна семејни проблеми,моите постојано се караат,татко ми ке ја напушти работата,проблеми во школо,проблеми со брат ми и ред др. проблеми..Досега сите проблеми ги решив со негова помош,тој беше до мене.Сите радости со него ги делев.Сега дали да плачам што го изгубив него или на брат ми да му помагам,на моите да им помогнам,дали моите проблеми да ги решам.Што?Како ке живеам без него? Ние требаше заеднички живот да имаме,ама сега немам ни нсвој живот.
Болдираното мислам дека кажува многу работи. Најпрвин школо,тоа значи дека си тинејџерка.Во вакви врски секогаш се зборува за иднината,семејство и такви среќни ствари.Не гледам сериозност во муабетот,освен ако навистина сте планирале во моментов,а не во некоја иднина,неопределена. Интересен момент ми е последната реченица..како ти тоа немаш свој живот без него? Освен него,зарем не го ценеш постоењето на родителите,брат ти? Ако покрај твоите грешки не може да ти прости,не можеш ти ништо да направиш.Не знам колку драстични се грешките,и дали заслужуваш ваква реакција. Концентрирај се на проблемите,и реши ги.Ама семејните проблеми. А за него.Ако е било идеално нештото,и исполнето со љубов,ќе те побара сам и ќе прости. Во спротивно,главата горе и животот продолжува.
Силна сум јас,ке успеам. Сега морам да завршам со учењето,да го воспитам брат ми,бидејки тоа дете стварно е испуштено од раце и колку можам на моите да им помогнам. Јас ке си плачам во себе,не можам тоа пред моите да го покажам.И на моите им е криво што нашата врска заврши.Ама животот продолжува,со него или без него јас морам да продолжам.Не смеам да останам во место.Продолжувам напред.Баба ми ми вели: Ако е вистинска љубов,тогаш ке бидете заедно,ако не тогаш тој не е тој.И навистина е во право.
Големината на твојата личност не во тоа да седнеш и да кукаш зашо сте раскинале,туку и покрај сета болка ти стоеш на нозе,и се соочуваш со реалноста. Сврти го вниманието кон семејството.а се друго..шо е твое ќе си дојде
ааааааааааааааа проклет нека еееееееееееееееееееееее и сега што се разделивме го мразам го мразам душата ми ја изгоре
ако се разделивте тогаш тој не бил прав за тебе а ако е со тек на времето ќе бидете пак заедно можеби за година две или повеќе кој знае, на секој човек му стои некого за него, и разочарувањето што си го доживела сега не е разлог да размислуваш на умирачка, млада си и верувајми со такву размислување единствено што ќе постигнеш е да си ја заобиколуваш среќата, главата горе и никогаш негуби надеж дека работите сепак ќе се подобрат.
Свесна сум дека не ме заслужува.Свесна сум дека не е за мене.Ама на срцето не се наредува.Поминаа два месеци како се немаме видено.Се слушавме до пред две недели од како јас му реков да не ми врти зошто ми здосади од неговите лаги и глупости.Решив дека ќе бидам цврста и одлучна личност кога е во прашање тој.Поминaa и тие две недели.И се си беше супер,ми текнуваше на него често,ама веднаш ќе се сетев што ми се ми има направено и веднаш почнував да се занимавам со друга работа.Но ова вечер,после тие две глупави недели,пукнав.Како што велат постарите.И камен да беше ќе се скршеше.За жал така е.Пуштив песна и ми текна на него.На сите убави работи поминати со него,колку само го сакам.Колку само ми фали И се заколнав дека нема да го барам и ќе стојам на тој збор.Тој никогаш нема да знае колку само ми е тешшко без него и секогаш ќе си бидам насмеана и среќна иако во себе ќе пукам.Му ѕвонев со скриен,чисто онака.Сакав да го слушнав.Беше со другарите,се смешкаше нешто,ми падна мило.Добар е.Секогаш така нека биде.Се смирив и еве решив да си пишам тука да ми олесни Не можам веќеееееее...
Сигурно има некој кој сонува да го направи твоето срце среќно,Доколку сакаш да заборавиш секогаш биди во друштво и избегнувај да зборуваш и да мислиш на него (иако знам колку е тоа тешко) Сама кажа дека си свесна дека не те заслужува,па ти вредиш повеќе од него зарем не ?! Остави времето да го покаже својот пат, закопај гиспомените колку и да се убави... прават само да си тажна Главата горе и насмевни се луѓето како тебе што на другите им посакуваат убавина заслужуваат МНОГУ ПОГОЛЕМА УБАВИНА И СРЕЌА ! Ти посакувам добра ноќ
Мила.. го имам истиот проблем, само што кај мене тоа се деси пред една недела, само што ја се тешам со тоа дека така сакало да биде... Но чим си одлучила така, биди храбра и издржи ти го сакаш, но се е залудно кога не си среќна... Сега ќе биде тешко додека помине одреден период, но после ќе сватиме дека ова требало да се деси порано, биди храбра и ќе успееш
