Рангирање на болка

Мислам дека не помага такво тешење.
Секому неговата болка му е најзабележителна логично, и освен ако не се работи за драстични градиенти на болка, колку и да си емпатичен или пак логичен , во моментот кога ти се распаѓа бракот пример , не ти е утеха дека на 'Соу енд соу' му се распаднал бракот и ПЛУС изгубил работа и фатил корона..
Инаку повеќето сме склони да градуираме вака.
Пример мојот родител моментално се гасне од рак и иако знам дека други членови тука исто изгубиле родители од тоа, не ја намалува болката. Но сепак ценам дадено мислење или искажана емпатија. Повеќе е во смисол : не си сам, знаеме како е . Отколку: не е толку страшно.
Кога и да сум пробала да се самоутешам за нешто вака- не успеало или само минимално скроз.
А сепак во свеста ни е вгнездено да се споредуваме во рамки на колектив. Како за болка, така и за радост.
Интересни теми отвараш, а јас со вишок време

 

Што мислите за рангирањето на болка? Дали сметате дека е исправен начин за пружање поддршка на блиските? Дали го имате правено, свесно или несвесно? Кога сте го правеле свесно, со која цел било? Сте очекувале позитивен или негативен исход?

Мислам дека нашите проблеми секогаш ни изгледаат најтешки.
А нашата болка ни изгледа најголема... какви и споредби да правиме и да се обидуваме да се ставиме на местото на другите, тоа е само хипотетички и не можеме да се чувствуваме исто како човекот што се наоѓа во таа ситуација.

Да, сум слушала голем дел од горенаведените реченици. И да, често сум се чувствувала непријатно поради (намерно или ненамерно) наметнатото чувство на вина, некомпетентност итн.

Настојувам да ги избегнувам ваквите споредби и понекогаш е подобро само да ислушам отколку да споредувам, знаејќи дека со тоа не помагам, баш напротив. Секоја ситуација, проблем и болка се најголеми и најважни за личноста што се соочува со нив.

 

Многу е нелогично болката да ја ставаме на вага, бидејќи секој е различен карактер и различно доживува секакви ситуации. Тоа што на некој наводно му е полошо не значи дека нас не ни е лошо и треба да се осеќаме виновно и неблагодарно што сме се пожалиле.

Прави полошо да се осеќа(м), не е лесно кога некој не ти ги валидизира чувствата а ти ги осеќаш и знаеш дека боли. Не е лошо малку емпатија да се покажи.

Инаку да, често сум ги слушнала тие реченици. Најчеста споредба мислам дека е со децата од Африка, ама повеќе се користи за вина да се набие дека си размазена и не знаеш како е да немаш основни работи. Да, можеби не знаеш но тоа не го прави помалку валидно она што го осеќаш.

Реално сите си имаме некои проблеми и сите различно ги поднесуваме и се справуваме со нив. Исто така и низ животот доживуваме различни проблеми, кои во тој момент ни се чинат најголеми. Како деца можеби тоа што ја немаме играчката што ја посакуваме, на училиште што не сме добиле 5ка, како тинејџери симпатијата нѐ корпосал, на факултет сме паднале испит, во врска сме се скарале со дечкото, кога живееме заедно неплатени сметки, на работа шефот се изживува со нас, па болест/смрт на близок и сл.
Сите овие проблеми се валидни, некои за периодот во кој се наоѓаме, а некои секогаш можат да ни се случат.

За крај би кажала дека нашиов народ знае да теши со "Ќути има и полошо" без разлика низ што поминуваш. Као да, има секогаш полошо ама има и подобро. Најмалку што можиме е да пружиме поддршка на оној кој се соочува со проблем, иако од наша перспектива не изгледа како big deal.

 

Што мислите за рангирањето на болка?

Никогаш не сум сакала да ме тешат со тоа дека секогаш има полошо.
Секоја болка сакам да си ја проживеам од причина што побрзо станувам свесна и побрзо го поминувам тоа искуство. Болката како чувство, таа болна возбуденост, голема потиштеност и безнадежна неизвесност, си бара време на соочување и прифаќање.
Ако се работи за вистински вредности и цели кон кои целосно сме насочени, тогаш нивното губење или незадоволување остава последици во понатамошниот живот. Врз основа на ова, сметам дека тешењето ќе предизвика поголеми фрустрации, но не и намалување или пак исчезнување на болката.


Дали сметате дека е исправен начин за пружање поддршка на блиските?

Да, од исклучителна важност е да знаат дека во цело тоа страдање има некој кој е тука за нив. Да им се пружи помош, поддршка и да знаат дека не се сами низ цел тој процес на патење/страдање.
Не практикувам да ги тешам со тоа дека секогаш има полошо, не влева утеха кај оној кој поминува низ болката. Тој не може или не сака да ја разбере причината за болката и не може цело време да се теши со надежта дека има полошо и дека ќе помине.

 

Сите сме различни личности со различен карактер, сфаќања, размислувања итн. Па од таа причина секој различно реагира на одредена болка, може иста ситуација/болка/проблем кај повеќе личности различно да влијае и секој од своја перспектива гледа и се соочува со тоа.

Искрено јас сама себе многу често кога ќе се најдам во некој проблем се тешам на овој начин, дека таму некаде на некој му е дупло полошо од мене во моментот, со тоа не ја занемарувам својата болка туку едноставно ми дава мала утеха дека не сум единствена со проблеми и болки, дека се е минливо и мора да ја прифатам ситуацијата каква што е.

Дали некогаш сум тешела некој друг на овој начин? Да, колку и помогнало на таа личност не знам, ама сигурно ако ништо друго бар била сигурна дека сум покрај нејзе и слушам за нејзината болка и проблем.

 

Не ги утешувам другите со тоа што им викам дека таму некаде на некого му е полошо, ниту сакам така да ме утешуваат.
Апсолутно безвезна постапка која не помага.

 

Секоја личност е различна, но верувам дека барем еднаш било кој од нас минал низ нешто што не може да се опише со зборови. Емпатија фали.

Има и такви што се прави мазохисти и уживаат да повредуваат луѓе ако нешто им е споделено во доверба за некој тежок период од животот. Јас не би сакала да ме теши било кој за секакви идни ситуации и гледам сама да пребродувам сè. Правилото дека ако се најдеш некому, не значи дека и тебе ќе ти се најде. Општо во животот нема правила и не се знае никогаш кој ќе излезе г*мно.

Едно е да сакаме да сме разбрани, а сосема друго е што ќе добиеме за возврат.

 

Од кога почнавме со вежби на клиника, јас како медицинар се сретнав со нешто ново за мене. Сфатив колку животот само е непредвидлив и колку се може да ни се смени во еден момент. Луѓе што се борат секој ден за живот, луѓе што во еден миг им се срушил животот и им се сменил од корен, невини дечиња врзани за кревет, но и луѓе кои после тешка борба успеале, сите вие ситуации го сменија мојот начин на размислување и многу одблиску ја запознав суровата страна на животот, после ова секој мој проблем ми изгледаше смешен, за што се сум губела нерви и здравје и не не помислувам веќе да се нервирам за ситници, зошто не сум дипломирала на време, зошто не сум положила испит, зошто немам нов мобилен или нова облека, кој што ми рекол, дали ме навредил или не, се ми е апсолутно неважно.
Не знам дали е исправен начин на пружање поддршка, секој својот проблем си го доживува како најголем и најтежок, но да се нервираме за ситници навистина не вреди.

 

ova nekako loso postavena tema i se ispomsano i pogresno kazano
kade pr vo ova ti gledas cuvstvo na vina? (skoro site sto si pisala ama aj edno ke citiram)
„Тој не можи да си дозволи ништо и е среќен, јас имам се и пак сум несреќна. Со кое право?“ -ova e ljubomora,zavist ..kade gledas cuvstvo vina se cudam? ..primerite ti se skroz promaseni

realno glupo e i sebicno da se taka sporeduva samo da ti e demek polesno a vsunost polesno ti e zs nekomu tamu mu e poloso od tebe? toa ne e rangiranje na bolka tuku nesto drugo

jas takvi sporedbi i tesenje ne praktikuvam , prifakam ona sto e i toa e..edinstvno mozam da si pravam sporedbi so sebe si , nekoe predhodno iskustvo ,bolka i sl no so drugi ne .. nitu pak tesam nekoj na takov nacin..

 

@theowndemon нормално дека треба да се подели товарот, но попрво би споделила на стручно лице (психолог/психијатар) отколку на било кој друг.

 

izvini no toa ne e cuvstvo na vina
tvojot pr " „Тој не можи да си дозволи ништо и е среќен, јас имам се и пак сум несреќна. Со кое право?“ ..spored tebe SO KOE PRAVO? toj nekoj e sreken so nisto a ti imas se a nesrekna si , "не tи е заслуженo da bides nesrekna?
dali e toa vina ili nesto drugo, ona to pisav pogore ?
cuvstvata na vina so sebe nosat teski psihicki posledici ..tebe ona не ми е заслужена" довршено лмао." ne znaci nisto i nema nikakvi posledici t.e ima no od drug aspekt a ne vina
nie poinaku ucevme psihologija izgleda.. po ona sto ucev jas skoro site tvoi primeri se pogresni i znacat ona sto pisav zavist, ljubomora i sl cuvstva
pr cuvstvona vina e " Zosto i napraviv toa i toa na taa licnost",zosto i rekov toa? i sl (a ne trebase) ..vina se cuvstva sto te "jadat" , "grizat' od vnatre a ne tvoeto ne mi e zasluzeno

 

@theowndemon погрешно си ме сфатила, никаде не пишав дека така се тешам со тоа што знам дека на светот има луѓе што се на постелна и страдаат повеќе од се, напротив сакам да кажам дека сум благодарна на се што имам во животот и гледам на животот на подруг начин. Не се трудам да се споредувам со другите кои какви проблеми има си го гледам и си го терам мојот живот, а ако имам проблем работам на него не се тешам со другите дека некој има поголеми проблеми од мојот и треба да сум благодарна за тоа. И никогаш не сум ги тешела луѓето, па има и полошо, секој си има проблеми и нормално дека за секој неговиот проблем си е најголем, колку и да е мал и безначаен, сакам да кажам дека некогаш треба да бидеме свесни дека за џабе се нервираме и губиме нерви ако проблемот е лесно решлив.

 

neznam kako ti e nejasno koga tolku ednotavno pisav
-i dvete , i cuvstvoto na vina nosi posledici no i pred da se pojavi cuvstvo na vina kaj edna licnst ima posledici no najcesto kaj druga licnost (primer licnosta na koja i imas zgreseno)
3-ot del -ne , toa ne e cuvtvo na vina stom ti se sporeduvas so druga licnost koja e pouspesna/posrekna/podobra i sl od tebe ..ako, eve aj,pr ne cuvstvuvas zavist kon poupsena licnost so koja se sporeduvas i mislis problemot e vo tebe , toa ne e cuvsvo na vina tuku moze cuvstvuvas nezadovolstvo od sebe si ,koe moze da dovede da se cuvstvuvas pomalku "vredna" ko licnost no toa e daleku od VINA .
cuvstvoto na vina e najloso cuvstvo sto covek moze da oseti i definitivno ke te unisti i najcesto se javuva koga ke zgresis/povredis druga licnost ,mnogu retko sebesi ..ova sto ti pisuvas e sosem drugo

 

Ова е најстрашно нешто што постои. Да, за некој можеби моите проблеми се тривијални, ама за мене не се. И обратно. Никогаш не сум рекла некому, што се жалиш има и бетер.. Кога на човек му е тешко помогни му, а не да споредуваш болка и мака.

 

Eдно од најиритирачките нешта е што кога ми е тешко, ќе дојде некој и ќе ми збори како на други им е многу потешко од мене. Ова најчесто за жал го прави мајка ми. Буквално, не ми помага никако, напротив, ме повредува кога мојата болка е минимизирана затоа што на некој таму му се случува полошо. Не значи дека ако има полошо, дека мојата болка/тешкотија не смее да постои. И од што сум раснета вака, и сама си набивам вака вина кога нешто ми е тешко, одма ми се јавува некоја мисла во глава леле не смееш да се жалиш за ова, има и полошо. И трпам и потиснувам, што е апсолутно токсичен механизам, зошто кога тогаш таа болка пак ќе излезе, и пак ќе се чувствувам виновно за истото.

И работам со психолог за ова, да си нормализирам дека е океј и јас да чувствувам болка и дека е океј да поминам низ тоа, иако на некој друг му е полошо. Да не се прашувам и обивнувам себеси зошто јас не можам да се справам со одредена ситуација, а други ете можат.

А да, и она со децата од Африка и е омилена изрека на мајка ми