За разлика од тоа што свекорот и свекрвата ги сакам како родители, како ТАТКО и како МАЈКА, и така ги доживувам, тие ми се дел од мојата фамилија, сопругот не го сакам како БРАТ, го сакам како партнер, како сопруг, ме привлекува, и тој е дел од мојата фамилија но не го сакам како брат па затоа и не го викам така. Да го сакав како брат немаше да ми биде сопруг, ќе ми беше најдобар другар и премногу битна личност во животот, а ќе си имав друг сопруг.
Не не, те сфаќам од една страна тоа ти е дека ти се посебно драгоцени. Општо ми звучи клише, кај други речиси и го немам чуено. Но, мислам дека уште поклише би ми било јас да го користам. Затоа и не би го користела.
Ооо колку ги има да знаеш Најинтересни ми се овие, кога пред комшивките ќе и каже мамо ќе пиеш ли кафе? И ова другата, од шеска до шеска насмеана Се знае на кого може да се каже мамо и тато.
Најискрено стварно јас бев многу против тоа, и ми беше глупаво, не можев да ги разберам некои од другарките кои му де обраќаа така на свекорот и свекрвата, некогаш дури и неубаво од моја страна им се смеев ми беше глупаво и чудно, им велев јас никогаш нема да му викам така на моите свекор и свекрва. Но испадна никогаш не вели никогаш. Дури порано кога на почетокот не им викав, на една куќна слава од нивни роднини бев нападната зошто не сум им викала така, јас се збунив пред толку луѓе не знаев што да одговорам, свекрвата веднаш скокна во моја одбрана и рече дека јас како сакам така ќе си ти викам, дека кога неа воопшто не и сметало кој биле тие да се мешаат, и тие и самите и пред и после тоа ми имаа кажано дека не им е битно како ги викам битно му е почитта, љубовта и разбирањето... Кога ги засакав како вистински родители, кога свекорот ми стана таткото што цел живот го немав и кога осетив прв пат во животот како е да се има татко и да се грижи и да те сака, почнав да ги викам така, ми се смени целосно мислењето, бидејќи искрено и од срце ги сакам како родители, а и тие буквално ме гледаат како своја ќерка. Е сега еден пример, можи е малку глуп примерот, како што имаат луѓето повеќе на пример брачеди, двајца, тројца и повеќе сите ги нарекувате брачеди но не сите исто ги сакате, секогаш ќе има некој со кој сте поблизок , повеќе ќе го сакате, епа така слично можам да го објаснам тоа со мајките, имам две мајки но мојата биолошка мајка секогаш ќе ми биде најсакана, најбитна, но ете имав среќа да имам и друга жена во животот што ми е како втора мајка и што ме сака како ќерка. Понекогаш не мора некој да ви е во крвно сродство па да го сакате и доживувате како член од фамилија..
A drugite, kako gi narekuvate vasite svekor i svekrva? Patem si razmisluvam, zosto ovie nazivi -svekor i svekrva, ne se koristat vo sekojdnevieto za razgovor kako vujna, tetka, strinka... zosto ako i se obratis so svekrvo na svekrvata zvuci loso, a koga na tetka se obrakame so tetka si e najnormalno..?
Стварно ли? Ме збуни скрос сега не знам дали си озбилна Не бе зошто да ти се карам, таман работа. Кој ќе ме вика на гости после во куќата на море на зетот
И јас мислам назив за обраќање. Дајте да смислиме, бар душава да ја опуштиме, да не сме во грч леле како да ѝ речам сегаа, дај нек ме види да ѝ се обратам . Јас размислував за ова нашево форумсково свеки м? Шо велите хахах? "Како си свеки? Ќе ги збуниме. "Свекрво" леле стварно е груб, изгледа дека во зборот има крв и сликава шо ми се создава во глава да не ви ја опишувам А кон машкиот со "свекоре"? Кој ги измислил имњава аман никако не се погодува. Јас на почетокот од нашиот брак им се обраќав со мамо и тато, ама како поминуваше време гледав да ги одбегнувам овие називи. И онака живееме одвоено, а порано се живеело во една куќа, па од почит кон нив, им се обраќале така. Откако нѝ се роди детето, престанав, не ми се изговараат тие зборови и решив да ги викам со баба и името нејзино, дедо и името негово. Си викам па тие му се баба и дедо на моето дете, не грешам ништо ако им викам така ниту ги навредувам, а и не замеруваат, сеедно им е, такашто бар со цела уста да се обраќам
Тоа е она што зборувам, нема правила и кој како се чувствува и осеќа така може да си прави и да вика кој како сака. Доколку јас, или било кој, ги доживува родителите на сопругот и како свои родители, без разлика тоа што не му се биолошки родители ако тие така се однесуваат ( како родители ), ако те сакаат и прифаќаат како свое дете, доколку заслужуваат и доколку некој се чувствува лагодно со тоа зошто па и не би ги викал мама и тато ? Мојот сопруг ја сака и почитува мојата мајка како родител, а и таа го сака како свое дете, блиски сме, фамилија сме, но ете тој се срами и не знае како да и се обраќа, додека јас го немам тој проблем, секој човек е различен. Тој дуру и на неговите родители им се обраќа на име, понекогаш на татко му му се обраќа со татко, тато... Постојат секакви приказни, секакви животни стории, сакам да кажам дека нема правила и дека секој можи да се обраќа како сака, а доколку се обраќа и кон други личности со мамо, тато не значи дека не ги почитуваат родителите биолошки. Инаку навистина има и многу кои што им викаат мамо и тато на свекрва, свекор-свекрва но само си прават лице, тоа не е искрено, тоа е сосила и дволично, така викаат бидејќи така "требало" и заостанато е тоа од порано. Но има и ретки случаи кога навистина се сакаат како крвна фамилија и тоа мамо и тато и го чувствуваат, го викаат од срце. Има и такви кои ги сакаат и ги почитуваат свекорот и свекрвата но ги викаат на име или некако поинаку. Не постои грешен начин, освен тоа дволичното, кој како си се осеќа така треба да си прави.
Најозбилно. Ја гледам еднаш годишно, немаме куќни слави, не се заедно со мајка ми во ист простор за да има забуна која мајка ја викам. Мајка ми ми рече, викај ја мамо, ќе и значи многу, и јас како послушна ќерка, ете... Не дека на секое ја мамувам де, не сум- маааамо дај ми ова, мамо кај ми е она. Со други зборови- жената е многу ок. Не е совршена, ама погодени сме. Да беше некоја караконџула ваљда немаше да ја викам мамо... Ми требаше некое време дур ми текне за кој зет се збори...ама ми текна, у реду е, мозочни келии 3, сеуште живи
Ама кога девојка се мажи, семејството во кое се мажи не ја посвојува па да "заслужат". Се заслужува почит, убав однос, добар муабет, ручек, дружење, помагање кога е потребно ама да ги викам мама и тато не. Мене и комшиката може да ми се најде ко никој, па мама ли да ја викам. Но ок, твојата ситуација е таква, ти така ги доживуваш. Но дека генерално ТРЕБА тоа да се практикува, според мене апсолутно не
Си ги нарекувам по име свекорот и свекрвата уште одма им кажав јас лице не правам на никого да ја викам мамо а после да ја пцујам ми нема логика знаејќи дека никогаш нема да ги сакам како моите родители. Друга работа називот мама/мамо е за да се вика родителот, а не кој што стигнеш. Мајката имала непреспани ноќи и нервози цел живот ради тебе, а свекрвата уво ќе ја боли . За мене навреда е друга жена да наречам мамо освен таа што ме родила
Само сакам да прашам. Не хејтам, реално ме интересира. Тие што сметаат дека викањето мамо тато е знак на почит, значи по таа логика вашите мажи не ги почитуваат вашите родители. Зошто не се они мама и тато за нив? И не баба и дедо не е на исто рамниште со мама и тато.
Од самата помисла ми се стега душава да наречам друг мама и тато.Тешко ми е на душава бе. Свекор и свекрва си ги викам тетка .... чичко ...., некад и свекрвче , свекорче. Ама мама и тато неможам никој да нарачем освен моите најдобрите, единствените. Никој ниту ме тера ниту се љути.
Како може да споредите свекор и свекрва со посвојување,па дури и да кажете дека иако не се биолошки родители не треба да ги викате “мамо и тато”. Луѓето што ви дале се и отвориле врата од својот дом и својот живот не заслужиле за “мамо и тато”, додека пак онаа биолошка заслужила. Свекорот и свекрвата заслужила. Ох…иронија.
Друг пат кога сакаш да ме прашаш нешто, цитирај ме да видам, а не вака иза леџа и подмукло. Прочитај уште 7-8 пати што е пишано, зошто ама ич не си сфатила што е кажано во постот и не режирај драми без потреба. Женската зборува за биолишки родители бе
Сум пишала пример. Ич не ме интересира кој како си прави, ама дека мене ме оговарале ќе пишам пример. Комшиката млада околу 32/3 год ја прашувала свекрва ми дали ја викам мамо. Свекрва ми и одговорила дека секој си има своја мајка за да ја вика така. А таа како не сум била воспитана затоа не сум викала Не, јас сум воспитана мн убаво да не сум лицемерна пред се. Дотичната урла мамоооо ќе пиеш ли кафе, да слушнат сите. А ја колне и пцуе позади грб(сум била сведок) Јас не ја мамкам свекрва ми, а имаме супер и искрен однос.