[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Само што заврши Вовед во анатомија, епизодата со свадбата на Изи и Алекс. Ах како може серијава да ме расплаче чудо едно, ама секогаш се воздржувам бидејќи има некој во соба и срам ми е да плачам. Така ме научија, дека созлите се знак на слабост, моите родители. А поголема слабост е да се криеш цело време, да не можеш да признаеш дека ти е тешко и дека сакаш да се исплачеш. Да немаш храброст да се појавиш пред најблиските со расплакано лице.
И секогаш серијава ме потсеќа колку сакам да учам, и да живеам. Иако според мене се две спротивности... освен секако она пасивното учење, без притисок, тоа не е спротивно на живеење. Добро доаѓа со оглед на тоа дека правев пауза од учење, кое од старт го осудив на пропаст. Ама решив да не ми е гајле, и нема да ми биде. Нема пак да дозволам еден факултет да ми управува со животот и да ми биде причина за депримирање. Секако дека сум свесна колку некој друг вложува во моето образование, и секако дека нема да оставам никого на цедило, само што ете, не можам да постигнам се на време овој пат. И мило ми е. Јас живеев. Ете тоа ми е одговорот кога ќе ме праша некој што правеше сево ова време. Живеев! A time you spent enjoing is not a time wasted. И така е. Немав време од кафиња, немав време од шетање, немав време од daydreaming, немав време од глупирање, немав време од компјутер, немав време од лежење, немав време од не правење ништо. Немав желба за тоа, мислите ми беа предадени на друг. И секако ќе преживеам. Сум преживеала метафоричен ураган, една испитна сесија е обична кашлица.
А можно е и само да се тешам. Како и да е важно полесно ми е.
Нема празничен пост, сакам шаренило.

 

СДК итно е да го прочитате ова http://www.idividi.com.mk/vesti/makedon ... index.html

 

СДК денес имав прекрасен ден со дечко ми од сабајле насмеани до уши се разбудивме гушнати... потоа се потепавме во тоа снегот како за рассонување, или не баш, пошо таа романтична тепачка и брканица траеше речиси 3 часа (онака детски и заљубено) се вративме исквасени до гола кожа... се рассоблековме да се исушиме и пресоблечеме... кхм не успеавме да се воздржиме и одолееме еден на друг па се фрливме на една партија секс и денот го завршивме со романтични филмови, а атер снегов и студенилава, го пуштивме и „Eight below“ (морам да признаам прекрасен филм) и така... Сега заминав на спиење, се осеќам како да ме прегазил камион од 5 тона имајте пријатна вечер

 

Everyone thinks that every girl's dream is to find the perfect guy...crap...in fact, every girl's dream is to eat without getting fat

 

http://www.fakulteti.mk/news/12-01-07/z ... drugi.aspx

многу добра приказна..

 

Некогаш сфаќам колку е чуден животот и колку е кревка душата. Колку малку треба за да се допре дното и да се стигне до крајот.

 

Се спремив. Се нашминкав. Излегов на ладново, и нормално прва стигнав на договореното место, ко секогаш. Убаво и нагласив на мојата "другарка" дека немам кредит ни за да титнам. Веројатно тоа требаше да и даде до знаење дека треба да ми се јави кога ќе пристигнат. Но не, изгледа сме се разминале и никој не ми се јави цели 20 минути, додека си дремев на ладново. И откога поминаа 20 минути, пак смрзнувајќи си се вратив дома. Пред да стигнам дома ми стигна порака - Каде си?. Моите другарки (читајте го ова во наводници, ме мрзи да менам фонт) иако сите имаат бесплатни минути, дури не можат да издвојат време да ми се јават, туку ми пишат порака со надеж дека ќе им вратам со мојот непостоечки кредит.
И така заврши мојата саботна вечер, која уствари требаше да ми биде релаксација, оти прееска решивме со дечко ми да не се гледаме ни слушаме извесно време.

Да, баш така. А најчудно е што не сум дури ни разочарана. Изгледа се навикнав во последно време на ова, па сеедно ми е. Ако порано не ги сакав луѓето, сега не дека ги мразам, али ако има тема за мизантропи, ќе ве молам да ми ја посочите . Сакам активно да пишувам во неа. Сакам да ги искажам моите ставови кон луѓето, колку мислам оти сите сме лицемерни и дека најдобро би било да не фати времето на дедо Ное и сите да не избрише од планетава.
Е така, а сега ми преостанува да се стоплам пред печката и да изгледам некој филм со мајка ми на тв - барем знам дека она нема да ме разочара додека го правиме тоа

 

Сдк оваа вечер премногу чад од цигари во воздухот,малку црвено вино во крвта, неколку насмевки и полн стан луѓе ме направија да се почувствувам задоволна .

И сега кога веќе нема што да се праве барем семинарската да си ја довршам

Секое паметно искористено време носи некои резултати,добри ...
Ќе ве читкам но повеќе ќе читкам за "Wulf" , "Morality Plays" , "Mystery Plays" ...

Spoiler

и не знам шо ми е која песна и да ја слушнам една мисла ми тропка во главата... дека сеуште нема трага од него

 

Е нема и нема ! Таман ќе речам, од утре барем леб не јадам, што има за ручек тоа, по малку ќе каснам без леб, и етеее зелници, кифлички, пирошки, банички, мекици ... Аха да, абе што е битно битно леб не јадам, нели - баница без леб Што благо изедов покрај овие колоквиуми.. Готово , таман ослабев малку и сега пак, седнувам и се осеќам како ми виснува стомачето и ѓевречињата од страна. Епа цел распуст ќе се убијам од вежбање и играње, уствари повеќе играње бидејќи 5 минути играње ме препотува како 30 минути вежбање. Таман да се опуштам и да ги истресам сите овие нервози и стресови. Нема да оставам ништо за испит и крај беее, крај и извичник ! Ќе лежам цел распуст, ќе излегувам, ќе шетам и ќе читам книги, еден куп книги изнакупив а уште не сум ги ни чепнала. Уште утре одам и си вадам нова членска во библиотека е така (уствари Недела е , кај ќе одам црна јас) ..
П.С. Ме трогнаа приказниве
http://www.fakulteti.mk/news/11-10-06/i ... kazni.aspx

 

СДК дека веќе не сум БелаДона, туку ДебелаДона.

 

СДК дека се` повеќе и повеќе грешам. Најлесно ќе ми биде доколку од целава ситуација излезам само јас повредена, бидејќи некако оди по надолна линија. Не сакам оној кој е најмалку виновен да биде повреден, баш поради мене. Добро е да знаеш дека си внел светлина во нечиј живот, дека некому си му ги сменил сите лоши навики во добри и си му мотив за живот, но лошото е во тоа што се` е залудно. Ме повредиле мене, јас повредувам други... се` оди ланчано.
Почетоков на новава година ми тргна релативно лошо. Црното некако го потопува белото. Ми треба слобода и топлина. Некои луѓе премногу ми фалат и не ми се деновите исти како порано. Долгите муабети, смеењето. Ми недостига да ми рече дека никој не го смее како јас, да ме гушне и да ми зборува мило како порано. Многу мрачно ми изгледа новава година, многу.

http://www.youtube.com/watch?v=0WRebGLoZEo&NR=1&

 

Сдк ... енос сеа дознав дека skyangel е одмојот град ... + ја познавам

и друго ... не сте свесни колку обожавам коа ХЕРПЕСОТ ќе ме нападне аууу -.-

 

О, конечно завршија празниците, а со тоа ставив крај на неколку приказни.
Мразам краеви, но кога е морално, тоа е. Неверството е како непозната вода, кој ќе згази во неа сигурно ќе се удави.

Носталгична сум и не љубам промени.
Не сакам промени на места, ниту промени кај личности затоа што постојано патиме и сакаме времето да се врати. Сите ние грчевито се држиме за минатото и фантазираме за иднината.. затоа не' нема во сегашноста. А јас го живеам сега времето, и не жалам за минатото, бидејки така ке загубам многу моменти и прилики од сегашноста.

Има ноќи каде чашата е преполна со инспирација, а некогаш.. сакам само да се тутнам во еден ќош од креветот, да шмркнам какао и да гледам во една точка.

 

СДК

 

Сармите во желудник .......... check
Тортата во колено ............ check
Слатките низ цело тело ......... check
Фрлање на вагата за да се уништат доказите на набацување кила .........check
Цела фамилија накачување 1-3 кила ........... check
Убаво поминување на празниците ........... check
Заљубеност ............... check
Гасење свеќа со прсти ........... check
Христос се роди ........... check

Учење за колоквиуми .......... error file not found

 

Nice one.

СДК епен збунувачка вечер мамата...
Прво, сега дознавам како и кога усвари умрел Киро Глигоров. Надвор сум од овој простор и време.
Второ, многу ми се спие.
И да, трето, врска немам зошто коментирам на темава.

Бидете ми поздравени.

http://www.youtube.com/watch?v=cM0T9fumD5k

 

Мислам дека почнувам да се заљубувам во него Не ми се верува колку ме потресе помислата дека можеби не сум му важна повеќе.Влезе во кафиќот кај што бев јас и на брзинка излезе не ме ни виде,не ме ни примети ЛЕЛЕ! Колку се потресовв и изнервирав Се чудам на самата себе!
Дојдов дома и му пишав порака да ми се јави и тој одма ми се јави и ми рече не ме видел и се ми објасни дека брзал ( а он во тренерки и парики дојде во кафиќот да бара торта)..
За џабе се потресов.
Не ми се верувааааааааааааа како се почувствував во тој момент,зарем е можно?!?!?!
ЈАСС?!!! во НЕГООО??!!?!?!?
Ова не ми го требаше дефинитивно.Незнам што и како да ке правам,ама оваа неможам,а и несмеам да си го дозволам!!!!!
Тој на свои 22 години немал врска.Не е озбилен и несака врска и со мене е најдого.Мислам на мување
Ама јас оваа несмеам да си го дозволам!!!!!!
Ако ме преокупира тоа чувство,тешко ми се пишува,знам!!!

УФФФФ,ужасна вечер,ова не го очекував од самата себе,ова не!

туку ај ..

 

http://a3.sphotos.ak.fbcdn.net/hphotos- ... 0240_n.jpg :/

 

Разгледај низ темава, па потоа прашај се повторно.