Да ве израдувам, во случај некој да пробува да ве хакне на фемина, безбедни сте. И ја еве одвај се самохакнав, не па некој друг. Кај сте бе. Еве ме и мене. Малце шетав, не многу, малце... па после тоа малце повеќе ме претрупаа обврски, па во глобала во секојдневниот живот јадам, спијам и пробувам да испливам на површина. Фала Богу па ваква риба како мене нема проблем, нели. Се разбираме е работава. Проблемот со мене е што по Х пат во животот ми се потврдува дека престоувањето надвор од Македонија ми дава толку многу енергија, ме полни со толку голема позитива, не можам да ви опишам. Шетањето сама, губењето во нов град, истражувањето на некои уличиња, наоѓање нови кафичиња, ресторанчиња, па седиш замотан со шал и шмркаш некое кафе кое повеќе личи на торта и за кое си работел пола саат да го платиш, ама нема веза, битно уживаш. Целата таа атмосфера ме опушта, ми дава сила, ме тера да се сакам себеси, да уживам во животот, да бидам позитивна и насмеана, хиперактивна, полна со енергија. Едно, две, три и веќе престанав да бројам места на кои се чувствувам повеќе како дома неголи овде. Домот е кај што е срцето, нели? Ме опушта толку многу и толку брзо, се прилагодувам, ми одговара западњачки дух на незамарање со глупости, терање сопствена работа и сносење одговорност за личните постапки и дела, толку многу, што со самото тоа што штрапнувам тука, ме мава едно црно добредојде, ме тера да го преспијам денот и да ги поврзам заоѓањето и изгревањето на сонцето. Толеранцијата за глупаво и незрело однесување ми е нула. Решението за мојата нетолеранција ми е тотално игнорирање на све и свашта, малце сум намќоресто расположена во последно време.... ама барем кога сум си сама не морам никого да толерирам. Можам комотно да си наполнам батерии. Искрено и тоа ме плаши по малце, си станувам доволна на самата себеси. Не сакам некој да допре до мене, а и да сакам, на крајот испаѓа геј, има женска од пет години или е премногу затрескан во кариерата. Да бе, и такви имало. Одлично. Ми тргна годинава со зафатените, ама ај, си траам. Може ќе ме огрее сонце и мене. Ми дојде една генијална идеја и ќе си ја истетовирам. Да бе, озбилна сум. И тоа голема е идеичкава за тетоважа..... Да ви кажам право, ќе си ја истетовирам на бутчето и око нема да ми трепне. Е и тој ден го дочекавте да го видите, да ви кажам дека ќе се тетовирам. И така, со тоа што ќе се затрупаш со обавези мине побрзо времето. Окапав печалејќи занает што не сакам да го работам цел живот, ај грбот што ме боли како за добро утро, ама газов веќе кога ќе почне да те боли, е тоа е веќе знак извичник. Па почнав и да се разгибавам во слободно време, ете ќе се правам риба плус за да ме омажите преку барата. Како на шкгри да дишам, морееееееееее..... а шкргите ми се излетиве надвор од место што те гуши. Ме гушат истите места, неамбициите и желбите за работиче, за шестче, за дванаесет илјадарки, за станче, за одморче.... Грабајте море, грабајте во животот, или ќе ви грабнат. Скопје органски престанав да го поднесувам веќе година дена. Ми смета, ме замара, напорен ми е, исфорсиран ми е, нечист ми е, бучен ми е, Скопје мисли дека е топ оф д ворлд, а не е ни на опашката од топот. Хм, чудна работа, дали со љубовта која завршила таму, завршува и љубовта кон градот каде што истата била? Ќе да е така. Уште месец и пол и ќе заврши и мојата авантура таму, што почна многу убаво и филмски, а ќе заврши нешто како нем, црно-бел филм. Без среќен крај, без тажен крај, едноставно, само крај. Или време за нов почеток, ја пре би вака. Во глобала добро ве најдов, и вие ми фалевте.
Ве читам низ темите - некои задоволни, некои помалку или незадоволни од изборот на своите посилни половини... Па го прочитав случајно ова и ми се виде соодветно да го споделам... Тоа е тоа, генерално, но и најважно покрај љубовта! Во животот, сами ги донесуваме своите одлуки и ги правиме своите избори... Дали ќе одбереме да сме нечии принцези, дали ќе одбереме да веруваме во бајки?! Јас... Почнав да верувам, откако секој ден чувствувам како е среќа да се биде покрај него, откако дознав како е да се биде принцеза на некој кој ми подарил цело едно кралство, кралство на вечна пролет...
Си шеткам така по темиве и си читам мислења, кога почна да ми се појавваат машки ликови. Почнав една по една феминка, да ја замислувам како маж. Кога @Daleron би била маж, би била инспектор или агент со чисто лице и остар поглед. Со способност да го извлече и најмрачното и најдлабокото од криминалецот. Би бил маж кој би дознавал доверливи информации за многу дипломати. Би бил маж кој Македонија ке ја претвори во Израел. Со одличен физички изглед и со многу жени. Би имала 2-3-4 деца, но секако никој тоа нема со сигурност да го знае, зошто би биле и повеќе од заштитени. Кога @eloves би била маж, најверојатно би била професор и класен раководител, кој ќе го има најдобриот клас, со најголеми достигнувања. Сигурно во својата успешна кариера, нема да свика ниту еден родителски состанок, зошто знае дека родителите се доста напорни и напнати. Учениците во него ќе гледаат пријател и пример и ќе биде многу почитуван и познат, со многу државни и светски признаниа. Најверојатно наставата во петок, ќе ја одржува во природа. Ке биде достапен 24/7 за маките на своите ученици. Кога @Bridget би била маж, би имала бркови и многу вишок килограми.Ќе биде пензиониран бизнисмен. Ќе биде многу строг и наметлив во малската чајџилница и секогаш ке ги убедува останатите дека нема потреба ж’тата ракија да ја викаат ж’та, зошто е бела. Ќе им наметнува мислења и ставови, кои сите мора да ги прифатат како исправни, но сепак длабоко во себе, додека ги мазни брковите, ќе знае дека не е во право. Маж кој дома знае да лупне на маса ако супата доцни 2 минути. Најверојатно ќе живее со 3те сина, кои милом или силом мора да ги донесат снајките во ред. Ќе очекува од снајките да бидат постојано посветени на домот и семејството, зошто сепак ќе им остави 3 куќи и една фабрика. Кога @Nausicaa би била маж, би работела на царина и се ќе има донесено под конец. Ќе има најдебели нерви, за на секој посебно да му објасни што и каде е проблемот со неговата пратка. Најверојатно сите пратки би стигале во време и ден, кога купувачот ќе посака и би биле фино и добро спакувани, без можност за оштета. Најверојатно ке има до 32 год старост, многу слаб, но флексибилен убавец. Ќе зборува 5-6 јазици. Кога @joy1 би била маж, би била гинеколог. Најверојатно на сите тазе мајки ке им го продолжи породилното милом или силом на дршавата и законите. Во акушерското одделение сите родилки ќе имаат посебни соби, а сите бебиња дома ќе заминуваат со креветче и пелени за наредните 2 год. Кога @Rose96 би била маж, би била најпознат фудбалер, оженет со најдобриот модел, кој најверојатно ке има своја линија на производи за мода и убавина. После секој даден гол, ќе испраќа по еден бакнеж на својата сопруга, а после секој натпревар ќе прави луди журки. Кога @anina би била маж, најверојатно би била директор на некоја детска градинка, каде редовно ке се одржуваат претстави, со цел да собере што повеќе донации за децата без родители. Ќе биде најомилениот лик, а за Нова год, сигурно ќе се маскира во дедо Мраз и ќе се симнува низ оџакот на половина претсава. Кога @tessie би била маж, сигурно ќе биде социјален работник или брачен советник. Толку успешен, што стапката на разводи ќе ја донесе на 0.03%, но, не поради неусшноста како совеник, туку дека конечно ке сфати дека не секој брак заслужува да опстои. Најверојатно и оние кои во животот свој се заколнале дека веќе нема да бидат со нивниот партнер, после сеансите, ќе излегуваат пеејки, држејќи се за рака. Кога @marama би била маж, сигурно ќе биде најпознатиот дизајнер, кој ќе се избори да се донесе закон, за сите луѓе мора да се стилски облечени. наверојатно со таа убавина ќе биде тешко швалериште, па често ќе биде недостапен на тел, за интервјуа и емисии. Уф си забегав малку, ама ме испука некој филм. Ај јас ќе продолжам со шарање низ темиве, па пак ако ми дојде некоја ваква замисла ќе ви пишам. Малку да се намсееме, немој некоја од вас да се налути.
Од денеска ќе ги бројам деновите, ама тоа броење е толку тешко, секој ден и секој час ти изгледаат како година, но што ми останува друго освен да чекам да поминат деновите и да дојде денот кога ќе се случи она што животот ми го спакувал. Подароците на животот понекогаш се толку убави спакувани во најубавии кутии, со најубава панделка и мислиш од твојот подарок нема поубав на свет, зошто ти се чувствуваш најсреќен и мислиш не постои некој или нешто што би ти ја уништило твојата среќа, НО понекогаш животот ни подарува и не пријатни подароци, со многу страв, нервоза и стрес. Подароците на животот не можеме ние да ги избираме туку ТОЈ животот ги избира за нас, понекогаш ни носи среќа и радост а понекогаш тага и страв. Сакам да кажам дека се чувствувам како да сум ја потрошила сета енергија за животот, исцрпеноста на телото ми влијае и на мојата душевна состојба, се борам за да соберам сила за напред за броењето на деновите и за Х денот кога ќе дојде
Се стегнав овие две недели со учењево па се надминав себеси... Земам да учам и пак си викам абе што учам јас и ова го знам менаџмент на човечки ресурси најтешкиот предмет мене ми е најлесен ... А пак незнам зошто последната лекција никако не ми влегува во глава дали сум возбудена дека при крај сум хахаха па што ме интересира како се води интервју ...
СДК дека е многу безобразно кога некој ке те праша КОЛКУ ПЛАТА ЗЕМАШ? Јас мислам дека е многу некултурно тоа. Посебно кога ,,прашувачот,, е некое лице кое не ти е блиско. Плус ако почне да ти го прави и домашниот есап со цел да ти ДОКАЖЕ дека и се да платиш ти остануваат многу пари. Божееее....
Денеска сум току рано станата... што се осеќам дека е 5 попладне. Пола обврски завршени... па еве ме на заслужен одмор од саат време, додека смислувам што да јадам да ве читнам што сте пишале. Мала компарација од лани ова време и сега. И тогаш и сега ми се (беа) поглавја на нов поинтересен период во животот! Тогаш беше професионален со многу големо искуство и поука на крај, а сега... ќе видиме битно има убав почеток. Што ме плаши подсвесно на неуспех, иако нема причина незнам зошто ама потсвесно се плашам да не ги разочарам најблиските. А мал милијон пати ми кажале дека нема причина така да размислувам. Кој перфекционист сум и знам дека тоа ќе ме уништи еден ден.. И еве типичен пример како overthinking-от не чини. Се потсетив на некои шанси од минатото и си сиздадов секирација за момент што ја немаше пред неколку минути, а ја занемарив оваа новата убавата! Него да сменам тема во позадина имам пуштено некој фолдер со rnb од 2003 или 6та. Песните се сексови, такви sex jam cd мислиш. Usher, Cris Brown Ne Yo, Ja Rule класика, времето кога бев баш она тинејџерка... носталгии Периодов ми е интересен, надевање на ниво на фантазирање... хаха И ај да си се вратам во реалноста... решив шпагети ќе си направам. Па back to my assignments. Ајде позз и многу љубов до Вас!
Убав е животот кога имаш зошто да живееш,причина за да продолжиш напред со храброст и без плашење.Убаво е кога одеднаш се ќе се промени на уште поубаво,неочекувано и незаборавно нешто,кога еден ден ќе сватиш дека целата жртва не била узалуд.
Деновиве се чувствувам како некој да ми ја приклештил душава, па не ѝ дава да мрдне. Толку лоши работи видов и прочитав на интернет, што посакувам да се исклучам од овој свет во кој владее толку злоба, па да не може ништо да допре до мене. Таква сум си, емотивна, си земам сѐ при срце и не можам да останам рамнодушна. Си се самоизмачувам со гледање тажни видеа и читање лоши вести, а сестра ми цело време вика по мене: Аман, не си ја мачи душата, не гледај такви работи. Не можеш ништо да смениш. Викендов ме докрајчи оваа фотографија од детенце од Сирија И ми текна на едно мое мислење кое го напишав тука. До второ одделение јас не знаев за зборот омраза, а детенцево ги кренало рачињата како знак дека се предава, зашто мислело дека фотоапаратот е оружје. Некое време гледам право во нејзините очи, сѐ додека моите не се наполнија со солзи. Си мислам, како јас го гледав светот на нејзини години, а како таа го гледа сега. Не можам... стварно не можам...
Срце ме заболи и мене кога ја видов сабајлево фотографијата, само си помислив уште колку вакви деца има кои не знаат што е тоа безгрижно детство... Некои работи може ни изгледаат далечни од наша перспектива, но ниедно дете никогаш и никаде во светот не заслужува очиња полни со страв и солзи.
Значи нема поубаво чувство од тоа кога на некој сакаш да му докажеш нешто, а не ти верува. Потоа вистината сама излегува на површина
Понекогаш си пуштам на јутуб песни на јазици кои не ги познавам. Мелодијата, ритамот се е одлично. За текстовите незнам и не ме интересира, битно интересни песни имаат овие грците, на грците барем песните им чинат... И шпанците имаат прекрасни песни, нема збор.
Ако некогаш очајно си ги барате во вас грешките, размислете повторно.Не знам, еве за тие околу вас. Да не испадне после дека наместо преголемата желба да ви ,,помогнат‘‘ е токму онаа да ве однесат во некоја провалија. Ќе те тапкаат по рамо, а .. Ех, пуста реалност. Само едно не сфатив. Постои ли лек за таа ваша болест? Поточно кажано, што сѐ се крие позади таа ваша личност?
Да се собереме ние 5 девојки во државава што немаат никаква професионална фотосесија една, а камоли десет, а не сме модели како и сите нали, да видиме кај згрешиле нашиве во воспитувањето. Што ви е со фотосесииве луѓе? А бога ми што се чудам, колку фотографи, толку модели, еден куп!!!
