Види вака,и јас имам пеги но јас си ги сакам.Пегите се нешто што всушност го краси лицето.Помисли на тоа дека има многу луѓе на кои целото лице им е покриено со мозолчиња па размисли дали тоа е поубаво да имаш или да имаш пеги.Тоа е нешто природно и тоа ти го краси лицето,немој да мислиш дека не си убава само заради пегите. Од друга страна, јас имам многу малку самодоверба.И многу ми е криво зошто е тоа така.По некогаш мислам дека воопшто не сум вредна и дека сум неспособна за разлика од другите,а всушност тоа не е така,знам дека не сум до толку неспособна како што мислам а недостатокот на самодоверба ми прави да изгледам така.И кога сум во некоја поголема група на луѓе и имам многу срам и трема и не можам да зборувам нормално.Се имам страв дека ќе кажам нешто погрешно дека ќе се избламирам и дека ќе бидам исмејувана и слично.Зошто мислам така и јас не знам,многу се чувствувам лошо.Не знам како да си помогнам себе си,барем да стекнам малку повеќе самодоверба
Самодовербата ми е најголем проблем и таа не ми дава да продолжам.Другите проблеми скоро ги решив,идев на психијатар,психолог,невропсихијатар,примав/примам терапија,ама самодовербата секогаш ке ми биде проблем и за неа нема терапија.
Немам самодоверба т.е доведена ми е до најниско ниво па ке работам периодот повторно да си ја повратам
самодовербата кај мене е поврзана со изглед .Значи од време на време ми излегуваат болчиња по лицето а самодовербата ми е тогас 10% (за среќа не сум без ич ) а втора причина ее стојам во сенка од другарки ако може тоа така да се кеже али си работам од време на време и на тоа подобро мистериозно и помалку срамежливо него отворено како весник и слободно
Ако немаш ти сам самодоверба не очекувај од никого. Најдобро ти да веруваш во себе од никој да не го очекуваш тоа.
мојата самодоверба? незнам ни воопшто дали некад сум ја имала ....се се темели на мојот надворешен изглед едноставно имам 10-15 кил. повеќе неможам да се гледам ...не искачам не се дружам не правам ништо откако се здебелив се мислам дека сите на мене ми се смеаат порано не бев таква има еден дечко кој пред некое време му кажа на братучед ми дека му се свигам му пишав два пати на фб и ми рече као демек му е мило со сум му пишала ми се свига незнам дали да му пишам пак или не што ако ме покани на кафе и кога ке види кокава сум сиг нема да ми пише никад !!! хелп
И во друга тема го имам ставено линков, но и тука ќе биде од корист. http://www.youtube.com/watch?v=ikzMR2W33kY
Ух, страшна работа е самодовербава. Некогаш (да не речам скоро секогаш) знае да биде многу важен и одлучувачки фактор во животецов, така да секогаш треба да се стремиме кон поседување доволна доза од неа. Само видете, и премногу самодоверба не е добро според мене. Леташ у облаци, све ти е рамно, мислиш Атлантида си ја открил и неретко на крај ... паѓаш. Затоа се' во границите на нормалата, па така и со самодовербата. А јас категорично ќе речам дека во моментов имам поголема самодоверба од било кога. Целиот овој пресврт во животот што ми се деси, несомнено многу придонесе да чувствувам поголема самодоверба во мене и да бидам значително повеќе задоволна од она што го правам. Така да, секогаш треба да бидеме свесни за оние недостатоци или било што, што не спречуваат да бидеме посамоуверени и да се стремиме кон нивно елиминирање/подобрување/ или прифаќање такви какви што се.
Имаше една реченица одеше вака, 'don't forget to fall in love with yourself first.' Да, свесна сум за тоа што сум, која сум, и кога би имала можност да бидам било која друга личност, повторно би избрала јас. Знам колку вредам, колку можам и колку неможам, не ми треба признание од никој друг. Свесна сум за моите квалитети колку што сум свесна за моите недостатоци. Е сега многу е битно човек да е свесен за тие недостатоци, во спротивно самодовербата преминува во ароганција. Многу е лошо исто кога не си свесен за своите квалитети па повремено комплиментите или критиките се тие кои ти ја менуваат сликата за себе. Еве денес станав со еден голем рог на чело, па сега ли мораше да ми испадне, па не одам на Нова Година упм! Се зезам, баш е симпатичен а воедно и ја со него.
Јас имам периоди кога сум посамоуверена и кога не сум. Ова е период кај што не сум, и стално се јавува истата причина. И покрај тоа што имам дечко, кој го сакам и ме сака, од време на време ми годи нечие туѓо внимание, ми годи фактот дека и на некој друг сум му симпатична. Едноставно ми се свиѓа кога некој ми ласка. А во овие периоди се осеќам како да сум невидлива. Да биде полоша ситуацијата, мојата (веќе не) најверна другарка е стварно преубаво девојче, и таман ете сме искочиле, сум се дотерала, се осеќам супер, и оддеднаш забележувам дека сите мажи прво гледаат во неа, некои имаат храброст да и се пуштат, а другите пак се осеќам како на мене да гледаат втора шанса, т.е дека попрво би и се пуштиле на другарка ми, ама не го прават тоа за да не ги одбие. Не сум и љубоморна, зашто сметам и дека јас сум забавна личност (никогаш не покажувам знаци на ниска самодоверба) и дека физички сум океј, ама во тие моменти некако се разочарувам од себеси, не се осеќам доволно привлечна покрај неа, а така и се осеќам понекогаш дури и кога не сум во нејзина близина. И постојано имам некој страв да не ме остави дечко ми за некоја поубава девојка, дека можда мојата екс најверна другарка ке ми го украде.. Стварно страшно. Кога ми проаѓа овој период сум океј. И после пак истото и се се врти во круг. Помош?
Не за џабе рекле "There's always gonna be that one girl who is prettier than you, you'll just have to find that one boy who doesn't care." А не го сфаќам делот каде што викаш дека ти е страв дека твојата екс најверна другарка ќе ти го украде? Прво,нели ти е поранешна,значи веќе не комуницирате толку? Како тогаш би ти го украла? Второ,штом додека сте биле најдобри другарки си се плашела за истото значи не било вистинско другарство затоа што да е вистинска другарка нема да го направи тоа. За непривлечноста уживај,секој си има нешто посебно што го прави да привлече некого.Остани си позитивна,насмеана и со самодоверба - мажите најмногу сакаат такви
Паа, не коминицираме многу, да, а тој страв постои(еше) затоа што таа и дечко ми имаа некако повеќе заеднички работи отколку што јас и он. Мислам, нас баш тие спротивности не споија, и не гледам на нив како проблем, ама си имав мисли ко у стилот, што ако он сфати дека поинтересно ке му биде со неа и слично. Во тие моменти стварно пробував да не гледам на другарка ми како закана, зашто она и не се поставуваше така, ама едноставно кога е во прашање момент на ниска самодоверба и малку љубомора, тоа е тоа. Тоа што сега не се дружам со неа е од друга причина. Јас сум најчесто расположена и позитивна. Хех. Решив да пишам тука зашто моментално не се осеќам како што сакам, дури не ми се ни искача многу. А и времево си го прави своето.. За мене едноставно не е невозможно да се има самодоверба. Имам многу работи прочитано на интернет за тоа како да ја постигнеш, и ред други работи од тој тип, имам волја и се тоа, ама едноставно периодов ми е таков. Ке ми помине. И фала многу.
Самодовербата е важен дел од нас, кој ни е најпотребен ако сакаме нешто да започнеме, ако сакаме нешто да постигнеме, да бидеме некој и нешто. Самодовербата е нашиот најголем пријател, особено ако пред нас стои голем трнлив пат, а уште повеќе ти е потребна самодовербата ако твоите “пријатели’’ велат дека нема да можеш тоа да го поминеш, ако ти велам ти си слаба, ти нема да можеш. Е, тогаш треба да имаш силна самодоверба и да кажеш: Верувам во себе, знам дека можам затоа молчи и гледај ме!
е јас од денс поцнав да работам на својта самодоверба со тоа што си решив ке гледам само за мене мене да ми биде убаво и ке бидам за себе прво а после за другите!кога мене ми е се на место средна наместена и се немозе никој да ме гази!
Ако немаш самодоверба знај дека во ништо нема да успееш,ниту пак ќе создадеш слика кај другите дека си личност со став која верува дека ќе успее,и пробува и личност која знае да се одбрани себе си,во случај некој да ја исмејува. Секој треба да биде свесен за своите квалитети и да се сака себе си!