Побарај стручна помош од психијатар. Сето ова може да се реши, да допре до корените на ова твое однесување, со терапии може се да се среди и да станеш нова личност. Ќе ти помогне да ги најдеш грешките и да ги исправиш, да не правиш такви работи во иднина и ќе работите на тоа да го смениш своето однесување. За се има решение доколку сакаш и имаш волја. Ова твоево е болест, не е дека таква си родена, дека едноставно си различна од другите или дека си лоша. Нешто влијаело на тебе штом си стигнала до таков степен на однесување, а штом си ги распознаваш грешките можеш и да ги поправиш и да влијаеш на нив во иднина. Разговарај со мајка ти и брати ти, нека ти дадат поддршка и побарај помош. Воопшто не е срамота тоа.
Драга Ема28, можеби се повторувам, но сакам и свое искуство да ти споделам. Посетував психијатар затоа што слично се чувствував и јас. Но, како што знаев (сега видов која грешка било тоа) да селектирам информации кои ги споделувам, не можеше да ми даде дијагноза, т.е. да ми каже кој е најголемиот проблем со мене ниту по пола година редовни сеанси. Она што научив е дека луѓето околу мене немаат многу големи очекувања, ниту психијатарот што разговараше со мене - сеансите беа корисни бидејќи можев со некого да ги споделам проблемите кои не можев да ги споделам со другите луѓе околу мене. Затоа, со текот на времето сфатив дека јас немав кон што да се стремам и дека бев во моментален баланс и дека затоа се чувствував изгубено. И дека единствена личност за која треба да исполнам очекувања сум самата јас. И дури и да не ги исполнам очекувањата, во ред е. Мој искрен совет е што побргу да најдеш нешто што навистина ти сакаш да го правиш. Нешто што те прави среќна. Да се фокусираш на една работа. И да ја потрошиш целата енергија кон тоа. Можеби ке ти треба повеќе време дури откриеш, но сите ние на светов се бориме и имаме слабости, подеми и успеси. Ако се одлучиш прво да се фокусираш да најдеш дечко или повеќе пријатели, знај дека никој не се родил учен. Постојат многу книги кои мене лично ми помогнаа да развијам комуникациски вештини, да научам работи кои можеби во моменталната ситуација нема да ми дадат одговор како треба да реагирам, но се покажале како треба понтаму. Ако побараш на интернет, ќе најдеш многу прирачници за на пр. што мажите сакаат, или како да создадеш нови пријатели. Да, можеби звучи смешно и необично, но таквите книги се напишани затоа што многумина се нашле во ситуација каде што не знаеле како да реагираат ниту што да кажат. Земи во предвид дека се е пракса. И како што погоре девојките напишаа, за сите работи ни треба самодоверба, особено оти сме женски. Но, самодовербата се стекнува врз основа на тоа како се чувствуваш самата со себе и ако човек не верува сам во себе, ретко кога некој друг ќе верува во тебе. И кога знаеш што е проблемот, направи план како да го решиш, со чекори. И не заборавај позитивните работи да ги извлекуваш од секоја ситуација. Поздрав.
Што и да е во прашање сигурно не е од вчера и сигурно не е третирано соодветно ако воопшто било некогаш, затоа има места каде сета таа мешавина на состојби може да се лечи под надзор на стручни лица. http://zk.mk/psihijatriska-bolnica-negorci?choice=Z2
Procitav sto te maci tvojot problem e resliv samo treba malku da se potrudis. Ajde vaka za pocetok otkazi se od taa namera,premnogu e sebicno covek da posegne po svojot zivot bez da razmisli kakva bolka ke nanese na sakanite.Pomisli na niv sekoj mig koga ke ti se svrti taa misla vo glava.Mozes da posetuvas psihijatar ima sto sorabotuvaat so fondot za zdravstvo kade edna seansa e 80 den. vo slucaj da imas finansiski poteskotii.Psihijatarot neka bide od tvojot pol polesno da te razbere i polesno da steknes doverba za da mozes polesno da se otvoris pred nea.Vazno e da bides iskrena prvo sprema sama sebe posle sprema nea. Pocni da veruvas vo sebe ,,silna sum mozam i ke uspeam" povtoruvaj si go ova pocesto vo sebe bidi uporna ne se otkazuvaj i ke uspees veruvaj mi za izvesen period ke ti se podobri zivotot.
Ovoj los period ke mine ke dojde vreme ke imas mnogu ubavi momenti vo zivotot veruvaj vredi da se zivee vredi za tvoite sakani za majka ti za brat ti, semejstvoto i zdravjeto se najgolemoto zemsko bogatstvo.
Здраво. Имам 17 години. Мајка ми кога била многу млада непланирано останала бремена и се венчаа со татко ми. Мајка ми не сака најмногу на свет и мене и брат ми но не знае да биде мајка (тешко ми е што го кажувам ова за мојата мајка), спалната и е секогаш растурена и други делови од станов каде не чепкам, брат ми воопшто нема нова облека, а не дека немаме до толку (јас дека сум поголема и сама си купувам), секогаш кога ќе имаме проблем е неспособна да ни помогне (кога бев помала и кога ќе ме удреше некој во школо ќе и кажев и ќе ми одговореше што треба јас да правам?!) Кога бев помала и таа ми купуваше облека често ќе ми купеше неубава и во школо ми се смееја. Татко ми секогаш кога без причина ќе не истепа таа стои на страна и ќути бидејки се плаши. Татко ми е психички нестабилен, дома си добивме навреди, понижувања (ти немаш 2 гр мозок, глупава, ненормална, свиња, дебела, вол, копиле и сл) и ќотек, а пред други не брука со неговото не/однесување. Од најмали нозе од дома од страна на татко ми бев така третирана, јас ќутев си собирав во себе, плачев и мислев дека навистина сум таква, никогаш немав самодоверба, никогаш не верував во себе, никогаш немав другарки и другари, па и роднините ме одбегнуваат, во школо во основно бев исмејувана и понекогаш ќотек, се собирав во себе и наместо да им вратам јас не знам како да се однесувам и некогаш ни јас не знам што зборам. Станав љубоморна и зависна затоа што никогаш немам осетено љубов. Не верувам во себе. Не се борам за себе. Не знам веќе како да се однесувам. Станав премногу емотивна и лесно се расплакувам дури и пред други. Јас не гледам решение. Нема причина да живеам. Ве молам некој совет не знам што да правам, помислувам на самоубиство. Не можам да издржам повеќе.
довојче баш ми е жал што се наоѓаш во таква ситуација , но мислам дека треба да седнеш со мајкати и да и кажеш све и потоа ке си донесеш заклучок што понатака , според ова што го кажа дека не си блиска со никого можи да влијае на твојата самодоверба , но верувај никаде не е сјајно ама мораш да имаш блиска личност за да си ги кажеш маките ...
Имаше тука низ темиве една за Психолог, имам читано порано, само не ми текнува каде точно, најверојатно е тука во Психологија ( не можам да верувам дека го пишувам ова, секако дека е тука, инаку каде.. ) Провери таму, сигурно има некој што работи со плави картони. Би те советувала да одиш и за позборуваш, колку за ваквите мисли толку и за да имаш на некој да се отвориш без ограничувања. Верувам дека ќе ти биде полесно. Ако не, барај некој близок роднина, некоја братучедка, другарка, било кој, и зборувај со нив. Најди некој на форумов, сигурно ќе се понудат многу девојки за разговор. Едноставно искажи се. Се ова мислам дека ќе ти помогне многу, ама највеќе се најдевам дека ќе отидеш кај стручно лице. Јас би ја повикала @Blissful ако може да те посоветува поубаво.
@frose22 Јас нема да те советувам да разговараш со мајка ти пошто и сама кажа дека е нестабилна, меѓутоа кажа и дека тебе и брат ти ве сака најмногу на цел свет... место да размислуваш за самоубиство, зашто не размислиш како да и покажеш љубов на мајка ти пр:почесто да ја прегрнуваш, да ја бакнуваш да и кажеш колку ја сакаш и колку е она прекрасна мајка, кажувај и како си го поминала денот, дека нешто си успеала во текот на денот, макар и да измислиш излажеш, натерај ја да се почувствува горда на тебе, потруди се да и бидеш пријател.Кажа дека многу млада се омажила и сигурно покрај татко ти имала потежок живот па и она не се почувствувала сакана, љубовта и убавите зборови се најголем Благослов, потруди се да внесеш барем ти некоја повесела хармонија во вашиот дом, затоа што го имаш овој товар, не ја обвинувај секогаш така уште повеќе и отежнува,не и замерувајте што нема вкус за гардероба ги има многу такви, само смирено и со позитивност мислам дека добриот однос ќе те зближи со мајка ти, пред се.А потоа полека ќе и се отвараш и ќе ја подучуваш каде греши и што ти смета кај неа,понекогаш и на возрасните им е потребна љубов.
Следниот месец ми е роденден и вечерва татко ми ми се смееше во лице како јас немам никој а и дека немажена ќе останам а он немал намера да ме рани цел живот.. Уфф зошто мене ова ми се случува? Догодина сум матурантка и вели татко ми што побрзо да најдам дечко да се омажам годините минувале.....
Баш ми е жал што поминуваш низ сево ова. Се надевам дека ќе се издигнеш и ќе го пребродиш овој тежок период. Никој не треба да поминува низ ова што ти го поминуваш. Најпрво пробај да се дружиш повеќе, и една другарка ќе ти биде доволна да не се чувствуваш осамена.. Социјализирај се, почни да правиш муабет со сокласниците, сигурно има бар една девојка која ќе сака да ти биде другарка, во тоа сум сигурна. Искористувај го цело време што го имаш да учиш, да имаш подобри оценки, и ако можеш да работиш колку толку да можеш да си сочуваш. Разговор со психијатар би ти помогнал многу, едноставно кажи и на твојата матична докторка да ти закаже преглед, се плаќа 80денари партиципација со упат.
frose22, многу ми е жал што вака млада девојка како тебе поминува низ сите овие проблеми. знам дека ти е премногу тешко. многу храбро од твоја страна што се реши да проговориш за истово и тоа е добар знак дека сакаш да се ослободиш од тешкотиите кои ги имаш. сакам да разбереш дека тие што го пијат алкохолот на “нездрав“ начин имаат многу поголем проблем отколку што и самите можат да разберат или да си признаат. тоа ги прави да се однесуваат надвор од контрола и тука за жал најмногу страдаат нивните најблиски, пред се семејството. ти НЕ СМЕЕШ да се обвинуваш за ништо, бидејќи ти не си крива за проблематичната состојба во која се наоѓаш. сите грди зборови кои ти биле упатени не ги заслужуваш, ниту треба да ги прифатиш. болеста, а тоа е алкохолизмот си го прави своето и тука настануваат длабоките лузни по психичкото здравје и за алкохоличарот и за тие во негова близина. бидејќи цел живот е пред тебе, сигурна дека имаш милион соништа и планови, побарај директна помош на 141-700 од било кој оператор. тоа е бесплатна сос линија на која можеш да се јавиш од твојот мобилен. избриши ги тие солзички и јави се.
Девојче златно веќе никогаш, ама баш никогаш во животот да не си помислила на самоубиство. Знам дека во моментот тие проблеми изгледаат нерешливи и страшни, ама верувај се додека сме живи за се постои решение. Убаво те посоветувале феминкиве да си помараш стручна помош не е срамота , напротив. Најди си другарка, излегувај почесто макар и на обична прошетка низ маало, посвети се на учењето и надоградувај се. Сигурна сум дека еден ден сите овие грди моменти ќе ги потиснеш длабоко во себе и ќе бидеш среќна. Велат дека Господ ни дава толкав товар колку што можеме да издржиме. Ти си храбра девојка и ќе помине. Те чекаат подобри времиња. Ќе завршиш со образувањето, ќе се вработаш, ќе основаш свое семејство. Зарем тоа не е доволен мотив да се трудиш? Главата горе, размислувај попозитивно. Прави работи кои те исполнуваат и живееј. Не дозволувај никој да ти го одземе животот, па дури ни тие што ти го дале.
Почни да си бериш сама пари за роденденот.Кога ке ти зборува така игнорирај го.И добро ти пишат погоре најди си повеќе пријатели,дружи се повеќе.
Пред се, уште еднаш сакам јавно да и се извинам на @<3 pleza4e <3 . За советите, благодарам од срце, што одвоивте време. Го допрев дното. Изгубив една личност која ми беше како мајка, ја изгубив баба ми. Се уште не можам да прифатам и да се помирам. Не ни живеам повеќе. Само седам во соба, повеќе не ни плачам, немам сила. Како жив мртовец сум. Ни се смеам, ни плачам. Несакам никој да видам и со никој да зборам...... Се прашувам зошто јас?!
Затоа што ти така избираш. Тоа што ТИ си затворена дома, ТИ си тажната и ТИ си несреќната е ТВОЈА вина. Ако ТИ одлучиш дека треба да се мрднеш од дома, ако ТИ одлучиш дека сакаш да бидеш среќна, ТВОЈА е заслугата за ТВОЈАТА среќа. Човек сам себе си влијае на расположението. Можам на улица да бидам, но не значи дека поради тоа треба да биде крај на се'. Живеј сега, прави тоа што сакаш, не што другите сакале, татко ти не го регистрирај. Луѓе ми кажувале дека нема да успеам во иднина, но си ветив, мојата среќа никогаш нема да биде под влијание на околината.
Девојче, мислам дека ти немаш потреба од психијатар. Тоа што живееш во нестабилно семејство не значи дека ти си за на психијатар. Мајка ти немала храброст да го прекине тоа измачување па сега се измачувате и вие децата. Ти треба да веруваш повеќе во себеси и да живееш за подобро утре. Такви насилници и пијаници постојат, но ти не треба да пропаѓаш поради тоа. Убаво ти пишаа, покажи им љубов на мајка ти и брат ти, прашај ја зошто трпи и зошто дозволува такво психичко и физичко малтретирање. Уште малку ќе бидеш полнолетна, ќе можеш да бараш работа, да се осамостоиш. Познавам едно дете од такво семејство, таткото пијаница, ги навредуваше, тепаше, бркаше од дома. Детево заврши факултет со парите кои мајка му ќе ги скриеше од татко му, заработени со копање ниви и сл. Сега дознав дека истиот тој има жена, по некоја година волонтирање се вработи на државна работа и има две дечиња, изгледаше многу среќен и навистина е. Помина низ се и се избори за себе и за своите деца. Не знам што е со татко му, ама сега синовите се големи, можеби физички посилни од татко им. Алкохолот тивко убива и нема да биде цел живот посилен од вас. Ти можеш и да го пријавиш татко ти, но не знам како би се одвивале работите понатаму, ако немате каде ќе мора да се вратите пак кај него. Тебе ти треба другар/ка, скромна и добар пријател, спремна да те сослуша и да ги чува твоите тајни, да си ја отвориш душата.Ако не можеш да ја пронајдеш на училиште, побарај ја на интернет, но подобро е кога некој физички е тука за тебе и подготвен да те гушне во неволја. Прегратката е најдобар психијатар и терапија. Среќно и повеќе оптимизам.
Нема потреба да ми се извинуваш, само требаше да покажеш знаци на живот... Жал ми е за баба ти, прими мое сочуство Несакам да си ги повторувам овде истите зборови пред сите, се надевам допре до тебе дел од тоа што ти го кажав... Доколку ти е потребен совет од човек што го поминал сето тоа можеш слободно да ми пишеш во лп...можам да ти помогнам да ојачаш и да се изградиш како стабилен и јак човек...затоа што си сеуште малечка, неможеш со бистра глава да ја согледаш ситуацијата со оглед на твојата депресивност.
