'Лесно' е од страна да судиме некому и да коментираме, но само тој кој се решил на таков чин и единствено тој си знае низ што поминал и зошто го направил тоа!! Секој ден се почесто се слуша за нечие самоубиство. Од тинејџери па до пензионери... Само ќе искоментирам дека тој кој решил такво нешто едноставно ќе го стори, а оние кои се 'закануваат' " ќе се убијам" само бараат внимание. Дали е храброст или кукавичност, не знам што да речам за тоа, но сепак зад таквите личности се крие многу подлабока причина за тој чин од само "си патеше од главата", и баш тоа патење за жал сеуште се гледа со потсмев а треба посериозно да се сфати и превземе нешто. Доволно е само малку за да се сменат гледиштата и вреднувањето на животот, лесно може да 'прегори' некое нервче во мозокот и тоа е тоа!
Самоубиството е далеку, многу далеку од кукавичлук..кој не верува нека проба сам да си крене рака на себе или ете нека се исече малку па да види дали е кукавичлук. Жално е да гледаш такви луѓе кои се соочуваат со преголема мака која нажалост не се во состојба да ја издржат па посегаат по својот живот како би го симнале тој "товар" Денешниот живот, каде се вреднува материјалното не им оди во прилог на психички болните луѓе, на поемотивните и срамежливите, затоа е во пораст суицидот...но форумов може и те како да помогне, колку толку за да си ја олеснат маката..затоа и реков да ни каже што мака има, со добри намери бев.
@BabaRada те сфаќам потполно во однос на претходното понудено на коментарот на членот, но жално е што тие кои на вакви линости им се најпотребни во вакви ситуации не ги сфаќаат сериозно, како некоја членка погоре што спомна дека побараната помош кај родителите наишла на простачки коментар -срамота е на психијатар да оди. Затоа луѓе со проблеми бараат помош по форуми од непознати и наидуваар0т на претежно потсмев(секоја чест на исклучоците кои искрено се загрижуваат и човечно посочуваат решенија и помош) , но од блиски примери само знам дека кој намислил само ќе го прочиташ на некролог, за жал неколку случаи блиски имав каде сите беа шок и изненадување, а луѓе кои од друга страна кукале и се заканувале само барале внимание.
Ништо не сум изживеала, јас немам никаква мака и само плачам по внимание. Се покаав што пишав тука, со цел да ми биде полесно.
@Аматиел14 е читав во една друга тема, ако се сеќаваш подобро и л.п. имаме споделено. Од тие неколку инцормации кои ги знам за ебе претпоставувам зошто си разочарана, веројатно ако размислуваш дека животот не ти е вреден и помислуваш кон самоубиство има некој поголем проблем, но самото тоа што еве бар на форумов побара помош значи си свесна и не го даваш така лесно животот. Верувај можам да замислам како се чувствуваш, но самоубиството е решение само за тој кој го врши, тоа е само доаѓање до крајот по кратка постапка и убрзување на она што секако мора да дојде за сите но мнооогу пред време и на погрешен начин. И ако си религиозна знаеш декс е тоа грев. Сигурно имаш семејство, некој кој се грижи за тебе и му си се на светот, замисли како ќе се чувствуваат тие после тоа без тебе??? Сега скоро не шокира едно самоубиство во градов, мајка и татко се збогуваа со син, место свадби да му прават и внуци да им носи го погребаа!!! Со денови плачев и не ја извадов мајка му од мисли. И за него ми е мисла колку само страдал човекот за да си пресуди сам на таков начин плус со овој наш менталитет одма му залепија етикета, ко на сите так и случки! Само кажи ми дали има некој со кого би можела да поразговараш?? Тоа за што правевме е проблемот??? Знам не е едноставно, но тпа СЕ РЕШАВА!!! Во секое време сум тука ако сакаш да поразговараме!!! Во л.п., овде.. секаде
Ти благодарам. Сега разговарав со дечко ми, му реков ако инаш нешто што сакаш да ми кажеш, а не си ми го кажал, кажи ми сега, утре можеби не ќе можеш, се се случува, од кај знаеш, може ќе ме удри кола и слично и толку е. А тоа дека ако умрам ќе му биде на некој тешко, не викам не, ама не верувам дека би му било потешко од мене.
Ете имаш и дечко кој те сака, значи си уште млада, пред тебе има живот.... За останатите навистина секое чудо за 3 дена, но размисли за родителите, брат сестра.... Ако па се нервираш за дечкото... не вреди, ма има дечковци колку сакаш. Не знам искрено што да ти речам зошто не знам што конкретно толку те мачи... Ако сакаш пиши ми л.п. тука сум!!! П.С. зар не си љубопитна како жена во иднина да имаш во себе друг живот, да родиш свое дете, да видиш тек тогаш што е љубов и за што вреди животот!?!??
Сите имаме лоши моменти и периоди, еве и мене сега на пример ми е се преку кур, ама самоубиство е решение? Не бе мила. Запамти само дека за се има решение. Пробај зборувај со некој поблизок, мајка, сестра,...било кој. Сама мора да си помогнеш, за да ти замине таа мисла од глава. Цел живот е пред тебе и не смееш така да размислуваш. Ако сакаш биди сама и исплачи се, ако сакаш еве пиши овде и ќе ти дадат совети, ако сакаш зборувај со некого очи во очи битно труди се да ти биде подобро. Плус можеш да побараш помош од стручно лице. Ако долг прериод ти е така, тогаш слободно појди на разговор кај психолог. Ќе ти даде совети, ќе ти помогне. Не мора никој да знае дека си била, ма да и да знаат, па што? Нема ништо страшно, ни срамно во тоа. Во денешно време се повеќе и повеќе луѓе посетуваат психолози/психијатри, чисто за да им дадат совет и да можат да се отворат пред некого. Зборувај, не се затворај во себе и знај дека следат поубави денови
@Аматиел14 поназад во темава, јас и ти имам разменато неколку реченици, а ако не се лажам и во лп. Дали причината поради која се чувстуваш вака се работи за истиот проблем? Ако да дали би сакала пак да поразговараме во лп? Можеби нема многу да ти помогни ама некогаш да кажиш и на најогорчен начин како се чувствуваш, колку да ти олесни - е сосем океј. Ако сакаш - пиши ми ќе разговараме и пак ќе те потсетам, биди храбра и продолжи да живееш, го можиш тоа. Ете душо, имаш луѓе кои те сакаат, кои ќе плачат по тебе. Колку и да ти е лошо тебе, неможи да се рамни со загуба на некој кој го сакаш неизмерно.
Не знам за што станува збор ... какви се тие маки и тн. секоја планина своја тежина ... Јас можам да ти раскажам една приказна за една девојка што се нашла во ситуација од никаде и од ништо животот да и се смени не за 180 не за 360 степени туку се претумбано неколку пати. И стои девојкава еден ден, преку глава и се и си вика вака како тебе, ова никаде го нема, тој си замина, се спаси останаа сите овие маки јас да ги тегнам,а тек што ме чека, си викала. Стои така девојкава ги гледа луѓе до пред некое време луѓе на кои требало да им верува, тие да и верувааат,а сега се пред неа само ... не знам дали постои соодветен збор за таква подлост. И стои ги гледа бледо, од друга страна луѓе кои ја сакаат и патат заедно со неа ... срцето и се кинело. Нема каде мора да се бори ... поминуваат години таа бара низа одговори на своите прашања и дилеми,а во меѓувреме станува секое утро, секое утро сонцето ја буди, водата уште таму си тече и еден ден гледа едно прекасно сонце и си вели тој се спаси, а јас останав да го гледам сонценцето и да тегнам. Поминало време пак проблеми ... пак преку глава и било се ... е, доста ми е ! си рекла Многу ја разочарале оние кои ги сакал и им верувала ... поминало време ... обични смртници се, секому му доаѓа преку глава ... и простила. И уште го гледала сонцето, наспрема почетокот на приказната сонцето на неботот го гледала и месечината и уште ккао и некогаш кога била дете им се радувала, ветрот го осеќала, колку убав и пријатен бил летниот дожд повторно осетила ... сонценцето било се поубаво и поубаво и посреќно. Насмевката полека но, се врќала. Многу сме мали, мнгу малку мозокот ни разбира ред нешта но, сите сме важни во овој простори време во кое живееме едни на други, едно заминување и едно доаѓање прават ГОЛЕМИ промени, а навидум се се чини неважно за некој трет. Сите сме поврзани на некој начин, сите имаме некоја цел овде, сигурно постои некој таму некаде што минува низ истото или слично како и ти И ТОА ЌЕ МИНЕ, насмевни се утре е нов ден, не знаеш што може да донесе и што може да однесе. Убав е животот, најди некоја ситна, тебе важна работа и негувај ја и милувај, расти и радувај се со неа. Чувај се девојче тагата минува, болката минува, ништо не е вечно.
Запомнете еднаш.... секогаш кога ќе помислите дека ви дошло преку к**, сетете се дека на сите нас ни е дојдено дотаму поради различни причини. Секогаш кога мислите дека ви е тешко, сетете се дека има луѓе со уште потешки маки, кои се борат со цела сила и срце да си го средат животот. Секој човек на планетата има лоши страни, моменти и чувства.... но има и добри. Сами одлучувате на кои ќе им придадете поголемо значение. Ако го величате лошото, тогаш не ни очекувајте доброто да се истакне и да си го покаже своето лице. Никој не може да ме убеди дека нема ниту едно убаво нешто во неговиот живот... дали човек кој ве сака, или прекрасни спомени, таленти итн. Самоубиството не е решение.... борбата и желбата за подобра иднина е тоа што ќе ви го отвори патот.... самоубиството само ќе остави тажно и уништено семејство, а светот и понатаму би продолжил да си се врти најнормално како и без вас. Значи, освен што би уништиле едно семејство... друга цел не би постигнале. Поздрав!
Ајде на 17 год ке се утепувала и ке остави дечко од 19 год. Жити се. Кај си да дојдам да те истепам? Не бе срцка не се самоубиваш ти, допрва е твоето од журки, дечковци, шетања, работа, заработка, плажи, мориња, скијања ехеееее. Кај да е ке заврши пубертетов и се ке ти биде послесно. Јас мислам дека тебе ти треба нова диета и да почнеш да читкаш повеке книги еве една по моја препорака http://www.kniga.mk/bidete-svo-psihoterapevt.html
Od tesko ima uste potesko.Neznam zasto si razocarana,no ima mn mn poloso od tvoeto pa ene se trudat da bide kolku tolku dobro,samo ako ne e tajna kolku god imas?
(se izvinuvam za fontot) Edinstveno poradi majka mi i sestra mi ne gi pijam site naednas. Po 5, po 6 tableti Helex, se vozdrzuvam. Probav da odam na psihijatar, bev 2 pati. Mi dade oruzje v race. Mi prepisa antidepresivi, i pokraj toa sto rekov deka imam samoubistveni misli. Mi poveruva covekot deka nema da go napravam toa i mi gi dade. Neznam ni dali zboruvanjeto so nekogo kako mene bi pomognalo.Neznam sto bi pomognalo. Nitu mozam da umram,nitu mozam da ziveam. Se zgaziv sebesi, jas samata se ubiv. Nikogas nema da si prostam, nikogas nema da zakrepnam. Se izmoriv od borbata so samata sebesi. nemozam
