Нема потреба од контрирање на вака осетлива тема. И едното и другото се многу битни. Стручна помош е клучна и неопходна. Но и поддршката и позитивните мисли играат голема улога. Секој убав збор е добредојден.
На која возраст се децата отприлика? Дали се помали или може да работат? Немаш ли некој во странство? Немаш ли роднина која живее сама за почеток да живеете кај неа? Ќе треба подалеку да сте од "човекот", најдобро да не знае кај сте. Навистина тешка ситуација во држава во која полицијата и социјалните служби не се доволно заангажирани. За почеток да се собере донација и да најдете стан да имате за основни работи па со тек на време да најдеш работа? Не ти ја знам целата приказна и не знам како да те советувам. Ти сакаш ли да живееш со твоите деца ама без него?
Decata se 7 I 4 god,pogolemoto mn privrzano za tatkp mu,a maloto za mene,sakam zivot nov samo so decata,ama se mali I nema kako da pocnam,baska I zakanuvanjata od tatkoi se tuka,ne mozam I toa da dozvolam da go vidat decata,a go poznavam,ke go stori toa bez dvoumenje
Imas li nekoi rodnini koi za pocetok bi ti pomognale da se smestis kaj niv so decata. I moras nekako da najdes rabota za da mozes da si odis od tamu. A tatko ti sto misli ic da ne ti e gajle gledaj ziva glava da spasis od toj covek. Obavezno prijavi nasilstvo vo policija toa ke ti bide potrebno za ako se razvedes socijalnite rabotnici znaat so kakvi traumi se soocuvaat decata i da toj nema pravo da gi gleda bez prisustvo na socijalen rabotnik..
Што ќе стори? Најди работа , и буквално игнорирај го маж ти. Не влегувај во расправии,ако се дери гледај го, ама во глава нека ти се врти нешто друго. НИШТО од она што го вели не ставај на срце. Не си ти крива и не давај да те убеди во тоа. Тој тоа сака, скршен дух за да се осеќа господар. ОБАВЕЗНО на лекар ако имаш самоубиствени мисли. За скоро се има лек. Пробај пријателки да најдеш, макар и онлајн. Ако се твоите заостанати, не очекувај сфаќање, но раскажи им ако те малтретира. Децата им треба мајка. Дури и ако не си силна и стабилна, пробај тоа да го промениш, а не да исчезнеш. Безизлезот е најмногу во глава. Тоа се менува на лекар и со разговор, а реалноста твоја, само ти можеш да пробаш ја менуваш . Лесно е оддалеку да се каже, ама сети се кога си имала 7 години, што би сакала ТИ мајка ти да направи.
I jas sum porasnata so takvi traumi,jas koga bev mala polesno mi bede majka mi da si zamine,ama ne,I taa nemade kaj da odi I trpese se za nas,I eve sega e mn obolena,se znae od sto
@Nikomamin не смееш да тргнеш со мислата немам каде. Ако немаш, ќе напраиш се за да најдеш! Никој од нас не ти е во кожа, и никој не ги носи твоите чевли, ама самата ти мораш да си најголемата поддршка на себе си. Имаш 2 златни деца кои зависат од тебе. Знам дека во моментов се ти изгледа далечно и недостижно, ама ти си жена и си посилна отколку што мислиш. Батали родители, батали го секој на кој не можеш да се потпреш. Прибери се и смири се. Диши длабоко. Земи си неколку денови за себе и направи план. Не е доцна да имаш добар и мирен живот на страна со децата. Збори со човек од социјални служби. Инсистирај да ти помогнат и да те сместат во сигурна куќа. Биди упорна. Колку и да мислиш дека ти треба некој да ти биде грб, почни да веруваш дека самата ти си најдоброто што може да ти се случи на тебе. Пак ќе ти кажам, ти си посилна отколку што мислиш, ти можеш се и сама. Знам дека се чувствуваш немоќно, ама тебе ти треба само одлучност! Моментот кога ќе одлучиш да се бориш и да ги исцрпиш сите можни опции, е пресвртниот и веќе пола работа ќе е завршена. Никому не кажувај што ќе планираш. Што може жената, ни ѓаволот не може! Немој тоа да го забораваш! Немој да се откажуваш.
Јави се на овие што работат со жртви на семејно насилство, зборувај и со психолог, со матичниот, со социјални служби, полиција.. било кој.. Со време од сите информации, ќе можеш да донесеш одлука кој пат да го тераш. Смртта ти е финална. Ако имаш храброст да посегнеш по својот живот, и никогаш да не уживаш во ништо што некогаш си уживала, тогаш мора на тоа исто место, да најдеш храброст, да пробаш да смениш нешто.. уште еднаш, и уште еднаш... Не губиш ништо, а можеш да добиеш... Има шанса. Побарај помош
@Nikomamin Не очекувај поддршка од родителите, ама нема ли да успееш да пробаш да си заминеш дома со децата? Што сакат нека зборат твоите барем да имаш кров и да не си физички малтертирана, за да можеш веднаш да побараш работа. Милум -силум да си се вратиш дома, не знам дали имаш брат/сестра па да помогнат некако ако живеат со твоите. Сум минувала низ истото што минуваат твоите деца и верувај да ја немаше мајка ми не знам што ќе се случеше со мене. Ако те нема тебе кој ке ги чува децата? Сопругот? За да ги тепа и нив потоа? Мисли на нив и верувај на никого не му е подобро без мајка. И не знам колку време си пиела терапија, аама мислам дека треба да ја продолжиш. Плус не мора ниту судски да се разведуваш ниту ништо едноставо одиш кај твоите на поседок со едно кесе алишта на неколку дена, па тие неколку дена ги продолжуваш уште неколку и одбиваш да си одиш.
Не вреди да го правиш тоа. Не оставај ги децата. Ќе им фалиш. Како што рече @Режисерот ќе имаат и трауми.. Имаш начини како да се поправиш немој така..
Moже некој да ми каже што се случи со @Nikomamin каде е и дали е жива...ме фати паника сеа кога гледам дека не пишува повеќе на форумов.
Толку лие е лесно да се умри? А пак тешко лие да се живее без мотив, надеж во животот? . Животот ние даден од бога, здрави, прави за разлика од некои кои имаат некаква по преченост и го живеат животот и се горди што се живи, додека некои здрави и прави сакаат да си заминат. Живејте го животот без разлкика каков е, давајте напори. Бог знае кога секој треба да си замине. ПОГОЛЕМ грев прајш ако сам си го одземиш животот, итоа страшен грев кој ни бог не го опростува. Тој го дал духот за човекот да живее на планетата која тој ја створил, а не за да се убиваме. Тој знае кога е крајот за сите, до тогаш ЖИВЕЈТЕ ГО ЖИВОТОТ. Јас секогаш велам, КОЦКИТЕ ќе си се наместат сами.
Vi blagodaram za grizata drustvo,tuka sum,ziva,za zdrava ne sum bas,ziveam nekako,se boram,prvo so samata sebe pa I so se drugo.
