Свекрвите и снаите – проблеми

Еве и јас малку да споделам една ситуација и да побарам ваше мислење во врска со тоа. Свекорот и свекрвата веа на одмор две недели и кога се вратија од одмор јас дознав дека уште една недела ќе се слободни и сета се израдував ќе ми помогнат малку со малата, да ја причуваат, и јас малку да одморам, да обавам некои обврски на раат и слично. И што се случи? Не поминаа два дена заминаа пак на шетање, првично рекоа ден-два па три и останаа до саботава. Неделава колку можеше да ми се најдат? Плус викендите ми се денови кога сакам да поминувам време со сопругот и ќерката на раат а не други да ја зимаат малата, тогаш не ми треба помош кога сме си двајцата дома. Плус, мака ми падна дека реално многу не ми помагаат со малата попладне кога се дома, а ни во викенди не им била терет, освен ретки ситуации кои се бројат на прсти да сме отишле на пазарење а ради топло или некои такви причини да не сме ја земале малата. Искрено се разочарав, очекував повеќе помош со малата, на почетокот ептен добив помош додека сеуште се опоравував и после тоа одеднаш некако нагло тоа престана... Мислам дека како баба и дедо ми е пологично повеќе да сакаат да ја чуваат, а тие некако како да им е терет или не го сфаќаат како ќеиф туку во стил дај да ја причувам дур да завршиш работа, а не дај да ја причувам сакам да си играм со неа и слично... искрено малку им се, не баш подналутив, ама им кажав дека не ми е сеедно дека заминаа без консултација бидејќи сепак сметам дека треба барем малку одговорност да чувствуваат како баба и дедо кои живеат во иста куќа со нас и знаат секојдневно да сакаат да доаѓаат или да им одиме на кафе и слично. Но сто пати сум му рекла на сопругот, мене баба и дедо за кафе не ми требаат, сакам барем малку помош, а кафето нека биде успат. А не, ајде дошле да ја видат малата, ќе направам кафе, е ај сеа подржија да го испиеме кафето.

 

Знаеш што, ти си мајка на тоа дете и ти си одговорна за неа и за се друго те заболе. Се надевам дека нема да им се повтори но во случај да пак и даде прст ти на ќерка ти обрати и се пред сите нешто како аууу мама немој прстот во уста тоа е многу какано. Па они кога немаат осет немај ни ти. Кога читав ми се згади а неможам да замислам тебе како ти било.

Знаеш ли зошто волкот е дебел во вратот?
Немој да очекуваш никаква помош, ако ти ја понудат нека е добредојдена ама да се нервираш за тоа не заслужуваат. Има некои баби и дедовци кои несакаат да чуваат бебиња па кога ќе попораснат се сеприсутни но други пак се само себични и несакаат да си го жртвуваат своето време. Знам дека ти е тешко и ти треба помош сега но животот е долг па памти и врати.

 

Ми боде очи ова болдираново. Што се должни тие да се консултираат со тебе дали да одат на одмор? Немој да ме сватиш погрешно, не те напаѓам во никој случај, ниту пак сакам да те навредам, ама несватливо ми е твоето размислување. Или ова дека не ти требаат баба и дедо за кафе само. А детето има други баба и дедо? Вистина е дека треба сите да се поддржувате и помагате во се, сепак живеете во иста куќа, ама од твојот пост заклучувам дека нив ги гледаш како двајца што треба да ти го чуваат детето и да те заменуваат. Ова е мое лично мислење, без навреди. Сепак и тие се луѓе, треба да излезат, да прошетаат. Можеби додека биле млади не отишле никаде на одмор или на шетање, па сакаат сега кога нивните деца веќе пораснале и се самостојни и способни да се грижат самите за себе. А се зависи и до луѓето, можеби и не се некои љубители на деца. Јас уште не сум мажена, ама во иднина кога ќе имам дете нема да очекувам неговите баба и дедо да го чуваат. Тоа е мое дете и никој друг не е должен да си ги менува плановите и да го чува за мене малку да ми олесни. И порадо би рекла на мајка ми, отколку на свекрвата. Поздрав и секое добро.

 

Кога ќе се омажиш и добиеш дете многу добро ќе ме сфатиш што сакам да кажам. Никоја мајка ниту сака ниту очекува друг да и го гледа детето. Ниту пак јас го сакам тоа. Но сметам дека мојот живот не застанува тука, и јас сакам да имам малку време за себе во денот да го посветам на свои обврски и слично. Кога веќе сме во една куќа а тие сакаат да се однесуваме по принципот - една куќа, тогаш сметам дека можат малку повеќе помош да ни пружат. Ние цел стан додека го средувавме уште пред да се породам немавме помош, сама чистев со стомак до заби и ред други работи кои не сакам да ги зборувам сега, тоа е минато. А сметам дека треба да не консултираат затоа што тие нас секојпат за се не прашуваат и сакаат да знаат, и второ, после две недели одмор на море, зарем уште една недела треба одмор на одморот? И тие биле млади, имале мали деца и биле во позиција со голема помош од баба и јатрва, а јас сум скоро по цел ден сама. Некојпат немам време да се истуширам, да изработам лични обврски, да одам во вц и слично. Многу е лесно да кажеш совет и да бидеш суетен, тоа е мое дете, јас вака јас така. Да, мое дете е, но и нивно внуче, и сметам дека присустово на баба и дедо кај едно дете е многу важно (знам по себе, израснав без баба и дедо) но и сметам дека е од огромно значење помошта на младите. Она за кафето, ќе сфатиш исто така. Ако се има време за секојдневно да чуствувам обврска дека треба да одам или да дојдат за да се испие едно кафе, истото време би го преточила во време во кое барем малку можат да се дружат со малата, а јас да завршам одредени обврски без да се плашам дали малата е во ред кога не е на мој видик. Има и други баба и дедо, но тие не живеат со нас и нормално е да не можат да пружат толкава помош. Плус мајками не смее да крева тешко, а таткоми премногу ми помага кога се тука или сме ние кај нив. Плус, да напоменам дека свекорот и свекрвата се 15 години помлади од моите, што е многу важен факт според мене.

И да напоменам, јас нив секако многу ги почитувам и никојпат не сум им пререкла за нешто. Но, близината која ја поставуваат со нас и сакаат да ја имаат со тоа што ете доаѓаат нон стоп кај нас кога се дома, почнувајќи од 7-8 наутро до 12 на полноќ, низ цел стан се движат слободно, истото го очекуваат од нас кога сме кај нив, макар што јас немам таква практика, гледам да сум одмерена, да погледнам на саат пред да појдам, да тропнам или да влезам тивко во случај некој да спие да не го разбудам, не влегувам во спалната соба ниту во купатилото без да тропнам.

И уште нешто. Ако час-два во денот друг ти го причува детето е многу важно. Прво, детето се учи на присуство на други луѓе во отсуство на мајката, особено важно кога ќе треба да се вратиш на работа, да се ресоцијализираш и слично, и тие час-два не значат дека друг ти го одгледал детето. Едно е одгледување, друго е помагање. Како баба и дедо немаат никаква обврска од типот менување пелени, перење, пеглање, хранење, спремање храна, пресоблекување, шетање, (во осум месеци ниту еднаш не ја седнаа во количка половина час да ја прошетаат), и слично. Не се ни обврзани ручек да ни прават, сама си правам. Се што барам е малку повеќе иницијатива од нивна страна да се дружат со нејзе. Тоа е се. Ем добро за нив, ем за малата, ем јас да имам малку време лично за себе. Не за да чистам, перам, готвам и слично, туку време исклучиво за себе.

 

Се е тоа во ред, можеби и си во право и јас тоа го немам искусено на сопствена кожа, а тоа и го пишав во постот погоре. Ова е моето лично мислење сега, тогаш можеби и ќе се смени. Но се уште цврсто стојам на ставот дека тие не треба да се консултираат со вас каде да одат, исто како што и вие не сте должни да им поднесувате сметки и извештаи за тоа каде одите или каде сте биле. И како што кажав има секакви луѓе. Еве на пример родителите на дечко ми. Се земале млади, се родил дечко ми, започнале да градат куќа од темели, се родил братот на дечко ми, а неговите баба и дедо (свекорот и свекрвата) воопшто не се занимавале со нив. Никогаш немаат отидено на одмор, на викенди и сл. И како утре јас (нормално ако се земеме со дечко ми) да им речам мора да се консултирате со нас ако сакате да одите некаде? Сепак тоа е нивен живот и нивно право. Ако сакаат да помогнат ќе помогнат. Ако не сакаат - здравје, ќе се снајдам самата, нормално со помош на таткото на детето. Кај мене ситуацијата е сосема различна. Моите уште како дечко и девојка шетале, шетале и кога се земале, шетаат и сега, со нас или сами. Баба ми и дедо ми, посебно баба ми ја чувствувам како многу блиска, без разлика на проблемите што на почетокот и ги правела на мајка ми. Е поради тоа што мајка ми морала да тргне на работа, јас сум запишана во градинка на 8 месеци. Во секој случај, поентата ми беше дека ниту вие ниту тие се должни да се консултираат каде да одат и колку време. Иако живеете во една куќа, сепак сте две посебни фамилии и некои граници треба да се воспостават, за одење, доаѓање, кафиња или било што друго. Пак ќе кажам, сакав само да го споделам моето мислење (кое го имам сега, како немажена и без обврски).

 

Грл истото и кај мене , Јас не живеав со свекрвата сега , ама живеевме заедно се додека бев 9ти месец бремена после отидовме под кирија со мм. Иако има доволно простор кај свекрвата за уште две семејства за живеење
Додека бев кај неа , и помагав секојдневно без разлика што јас се нудев на секаква помош дали во чистење , готвење ... Јас иако си имав проблеми со притисокот едвај на нозе стоев , ако ја прашав Дали треба нешто да помогнам одма ке ми најдеше работа . Колку не размислував тогаш и се нервирав
Од кога се преселивме и се роди малата многу ретко доага . Јас незнам дали не ја фака мерак да дојде, а се вади со тоа има работа , Работа ама до 12ч после денот е голем може да дојде да поседи да си го види внучето и сл.
Моите неможат да доагаат , во две различнио држави сме . Иако мајками беше поседе месец дена додека се опоравам , и се привикнам .
Него друго ми е муабетот , мм на работа различно со смени по цел ден сама , имаше периоди кога навистина ми беше потребна помош , барем на час или два , колку да средам дома , да се истуширам или др. Ама не
Се сама .
Понекогаш од лутина му се развикував на мм зошто никој од неговите не доага , ама не ми е он Крив .
Се навикнав и сама . Тоа ми е

 

MacenceEna колку слично! И јас кога сум кај нив ако прашам за помош секогаш се наоѓа работа за мене, дали да се подраскрене, спреми нешто, ха! И јас многу се нервирам за ова, и многу често да се карам со сопругот за ова, но тој навистина не е крив за сето ова иако сметам дека како нивен син може да поразговара со нив малку поотворено на некои теми, плус гледам дека моите нервози многу влијаат на нас и нашето расположение. И јас како тебе, скоро се сама. Да не е сопругот кој се труди да помага кога може и колку може, ќе полудам...

 

За мене тоа се само себични родители кои си гледаат за г-зот , кога се породив незнам зошто ја послушав мајка ми која ми рече да оставам свекрва ми да го бања бебето до 6 недели, замислете чекав да стани од спиење (11часот) за да го искапи, никаква помош од нејзина страна никогаш не ми рече дај јас ќе го полчвам па ти легни малку, или пак породилно касни јас го доев син ми финансиски никако не стоевме фрижидерот празен таа си иди со ќесите од шопинг никогаш нема да и заборавам.На моменти не можам да ја поднесам. Фала му на бога сега си живееме сами мајка ми колку можи помага затоа што е жена во години (а свекрва ми 42 год. има). Никако не сака да ми го чува детето се нешто мора да оди некаде , или пак болна е ..... Јас велам иди старост и јас тогаш ќе треба да одам некаде или ќе бидам болна е со прст нема да мрднам за нив.

 

Уф препотенција до максимум тешко на свекрвати со тебе, подобро што си имате посебен стан арем ќе поживее некој ден повеќе.
Секако дека секрвати е во право за се, се има време посебно во денешно време кога пола од работите машина ги врши за нас, па дури и работиме и живееме во климатизирани простории, и со едно дете неможеме да искочиме на крај. А замисли порано имале по 7-8 деца работеле на нива, переле рачно готвеле на дрва и пак имале време за се мислам дека денес вие младите незнаете што е мака затоа сте толку "лигави" Некако ми прозвуче глупаво кога рече као јас идам во недела таму да се најадам барем да не готвам, а што се тоа родители на твојт маж тоа баш те заболе нели? Па подобро кажи им да ти донесат дома и да си одат а е се мачиш да ги гледаш. А, замисли мажот ти така да рече за твоите одам кај бабами да мавнам некое пифце па што ми е гајле за неа. Единствиено што делумно беше во право што ете детето несвесно ги става рацете на бабата во уста, тоа не е ок и нетреба да го тераш мажот ти да и рече туку кога ќе се случи тоа ти треба да и речеш бабо не му ги ставај на детето рацете во уста му се фрлаат пликчиња, (ако кажеш херпес нема да те разбере) бидејки ако и рече мажти отпосле ем ќе се навреди ем пак ти ќе бидеш крива ќе речат ете таа го набоцкала.

 

Велком то д клуб.
И кај нас беше исто, чување само колку да завршев работа, а не од мерак дека им е внуче...и тоа чување само доколку работата која треба да се заврши е и од нивна корист....пр. свекор ми ми викаше свари ми кафе ми дојдоа пријатели, јас ќе ја чувам малата, др. пр. свеки-изми садови јас ќе ја чувам , а после услугата -оди си кај мајка ти, без срам ни перде....
Сфаќаш...едноставно има такви луѓе, не се нервирај и не се замрај и прифати си го фактот дека помош од нив немаш и не ни очекувај.
Еве ако ти кажам дека дента кога не пуштија од болница со син ми, кога дојдов дома се` беше хаос....прашина еден куп, детската расфрлана со играчки и алишта, купатило хаос....а моја свеки место да потсуреди (ете сепак бебе доаѓа дома), таа го дигнала г`зот со мм во болница да не земат.
И јас си дојдов дома и така фино лепо со рана, незаздравена, ненаспана и утепана, си ја гушнав правосмукалката и крпата и си исчистив. Тоа е.
Еве и сега, помош имам само околу бањање на малиот, сега за сега спие немирно преку ден и го нишкам со количка од време на време кога ќе се подразбуди, а стариве не се ни нудат за помош. Вчера ја викнав свеки да го причува малиот, ми рече била испотена демек јас не сум, а требаше да ја нишка количката, а не да го држи во раце....Воопшто не го чуваат, дури и му реков на мм дека бегаат од него како да е лепрозен...срамота.
Ама ако, ќе издржам јас неколку месеци па и годинки додека да потпорасне и малиов, па кога нив ќе им клапне газот и кога ќе им треба помош и јас ќе бидам испотена.
Ќерка ми е поголема, па таа ми помага, го чува наутро кога раскревам, кога бришам прашина, кога спремам ручек итн. или си се крстам во мм што работата му е пофлкексибилна и може да дојде дома и да ми помогне кога навистина ќе ми затреба.
Значи при двајца возрасни дома, не одат на работа, од ништо не се уморни, јас се потпирам на 5,5 год. дете.
Така што, не е само кај вас така, навикни се и не се карај со мм за ништо.

А да, јас веќе ни кафе не им варам, ни ручеци не им спремам, ништо...го нас`скав мм да им каже дека чување од корист не ми е потребна

 

Znaci imalo gospod nekoj maz da razbere zena...kaj mene e beter...imav deneska da zavrsam nekoja rabota i bev otsutna od doma 1saat i go ostaviv maliot da go cuva mm go naraniv se i sveki bese tuka ama so VNUKA I (malata na dever mi) sedele sto sedele ii si otisle i posle jas se vrakam doma bebevo place vristi i mm mi vika daj mu voda na maliov saka (a na mm mu e strav da go rani mleko da mu dava) i mu dadov na bebevo voda i siroto si zaspa
inace bebevo mi e nauceno vo race i sega jas koga gotvam so levata go drzam a so desnata gotvam a sveki nigde ja nema...

 

А кој го научи во раце?!?! Свеки или ти?!?! Не ти е таа крива, искрено.
Зошто мм се плаши да му даде вода на детето од цуцла, фатен е во раце и нозе, па каде е татковското во него. Како може да го гледа детето како плаче и вришти без да му помогне т.е даде вода.
Преваспитај си го мм а не свеки, да ти се наоѓа по дома и да ти помага, колку си ти мајка толку и тој е татко на тоа дете.
Ајде со тек на време ќе фатите некој ритам и ќе биде подобро

 

Првите месеци од кога почнав да живеам кај нив (по веридбата, а богами и по свадбата) јас се нервирав оти свекрвата не ми даваше ништо да помогнам по дома. Ако почнев да мијам садови, ќе дојдеше и ќе ми речеше: остави те молам, многу ми е незгодно да ми ги миеш садовите. И слични ситуациии: остави зарем ти ќе ми метеш, остави зарем ти купатилото ќе ми го чистиш.... А јас мажена, пресна снаа, едно што сакав да се покажам дека сакам да помогнам, друго, едноставно сакав да се почувствувам дека сум дел од семејството и како таква имам и дел од обврските по дома, а не да бидам гостинка во куќата. И тогаш се нервирав многу. Едноставно не се почувствував прифатена. Кога готвеше (а готвеше секој ден - се уште готви), никогаш не прифати моја помош за нешто (за ова не и замерувам, и јас сум таква - не сакам некој да ми се плетка во кујна додека готвам - доколку не побарам помош). Но, среќа јас знам да готвам од мала (мајка ми ме научила). Не знам да месам, и не знам да правам торти и колачи, а тоа свекрвата сигурно нема да ме научи, бидејќи тоа го прави кога сум на работа. Дури и кога имаме некоја прослава или именден, ќе и речам да прави за викенд - за да и помогнам, но таа вели: а, што ќе правам за викенд кога секој ден сум дома- не ми треба помош.

Ама сега се навикнав. Ич не ми е гајле дали сакала или не сакала да и помагам. Кога ќе видам дека има садови за миење, а јас немам друга работа - ги мијам. Ако си имам некој друг план - барем нема да се грижам дека не сум ги измила, таа и онака не сака да ги мијам.

Во план ни е да си купиме свој дом со сопругот и да се преселиме, затоа и не се грижам што и како (иако планот ни е далеку од реализација ). Како ли ќе биде кога ќе имаме бебе (ако даде Бог)? Дали ќе сака да помогне или не - останува времето да покаже.

 

17mart ја праша ли ти свекрвата да го гледа и малиот додека ја пази внуката кога ти излезе од дома, кога веќе знаеш дека маж ти не е научен сам да го чува? Не ти е крива она тука, си го оставила детето со татко му. Него што му е страв да го држи или храни, па и една водичка да му даде, ќе го научиш полека како треба. Нема тоа неговото не знам и готово. Ќе се научи, покрај тебе, покажувај му те вака го држи, стави го на перница бебето па сосе перница нека го држи ако го е страв дека ќе го ушине или не знам од што се толку плаши. Па ти му држи шишенцето на бебето додека маж ти го држи него. Учете се, што да ви кажам.

Од бабите(свекрвата) може ти очекуваш од милостина кон внучето непрашани да се вмешаат, да чуваат, ама може не им се ни чува, они исчувале деца веќе, или пак не сакаат да ти се мешаат, за да не погрешат па да изедат по нос она, кој те праша тебе ма, или, ти ли се најде да ми го размазуваш детето. Гледаш како е по темава, ако две жени не се мирисаат баш, свекрвата е лоша ако остави и куќа и деца на снаата да си води ред, и пак е лоша ако се живо работи и ја остава снаата да одмара, или снаата е лоша оти се однесува како да дошла на гости и ништо не пофаќа по дома, или пак снаата истерала рогови и ред става ако земе своеволно да го замете дворот.


За тоа што е научено во раце, прашај во темата за бебе или дете, некоја мајка поискусна може ќе се најде да подели совет како да се одвикнувате полека од таа навика.

 

И јас ќе се сложам со феминките дека не ти е свеки крива. Прво твојот маж треба да научи да се грижи за детето од просто што му е татко и односот родител дете се гради од самото раѓање. Ќе се труди да го смири исто како што се трудиш ти,јас и сите други мајки.Впрочем и на сите нас ни се случило да ни плачат бебињата па да не знаеме зошто и подолго време да не можеме да ги смириме ,па сме се труделе на разноразни начини за да успееме.Не секогаш цицањето било решение.
А за свеки ќе кажам секоја чест затоа што според мене правилно постапила што си се тргнала и го оставила мм ти да се мачи .Прво затоа што ти не си побарала од нејзе присуство додека те нема ,а второ затоа што тој е татко и може да му го понуди на детето истото што и она.
Јас никогаш не сум барала помош од никого.Двете деца ми се родени со царски и реално периодот на закрепнување е подолг,но затоа имав разбирање од мм и кога нешто не можев не го ни правев .За ручек се договаравме па или ќе го почнам па он ќе го доврши или ако е мирно бебето ќе го направам јас. За перење сум пуштала машина навечер откако ќе заспие,а сум пеглала само неопходно или во некои 5-10 слободни минути.И мојата ќерка е цело време во раце и веќе се навикнав така да функционирам . Не викам дека ми е лесно ама па раат ми е главата и знам дека никој утре неможе да рече дека ми ги исчувал децата или дека ме бабувал мене(барем мојата свеки доколку ми дала чаша вода би се фалела по цел град ).Јас си знам со кого си имам работа и затоа си терам сама ,а и фала му на бога здрава права сум и имам сила.

 

Ве разбирам сите што очекувате „бабите да се однесуваат ко баби“, ама па не се сите луѓе исти, и колку порано го прифатиме тоа - толку полесно за сите.
Свекрва ми не живеат со нас, фала Богу воопшто не ни се мешаат, ама па и не доаѓаат колку што би сакала (кажав и претходно). Исто како кај другите мајки, сакам ќерка ми да е блиска со нив, сакам да ги гушка, да се смее, да ги чувствува како семејство, и можеби необично, ама многу сум исполнета кога гледам дека таа моја крв ги прави пресреќни....во моментов во фамилијата се мачат со старите кои имаат здравствени проблеми , неспани се со ноќи, преку ден главата не знаат каде им е, па многу често се случува да им ја однесиме малата таму, чисто колку да се опуштат, и тогаш се чувствувам преубаво.

Некои луѓе се едноставно такви, се повлекуваат на страна и си го гледаат и сопствениот мир, за што, морам да признаам, и не им замерувам. Мајка ми на пример не е таква, душа дава и за нас, и за внуците, безрезервно, безвременски, се` има приоритет освен таа самата, со што исто така не се согласувам. Помина нејзиното време, се измачила и таа како млада мајка, не мора и сега да ја малтретираме како баба, ама па сака самата, во тоа и` е суштината на животот во моментов, со оглед на тоа што татко ми е починат...

Само баланс му е мајката, нема друго....ако старите не сакаат да го чуваат детето - останува на нас, и тоа е тоа Знам како е да си уморен од се`, да сакаш само на раат да се наспиеш, да сакаш да си ги налакираш ноктите без некој да ти ги залепи одма , да сакаш да се исфенираш пред огледало без некој да те влечи за ногавица и навистина не знам каков совет да дадам за да се добие тој „одмор“, ама ако старите не сакаат и не пројавуваат самите желба - пиши кучи пропало, барајте друг излез од секојдневието

 

Zdravo na site. Vcera se registrirav samo zaradi toa sto imam golem problem.
Imam 25 god, mazena 2god i detence 2 god staro. Ziveeme vo stranstvo, a povremeno doaga na gosti svekrva mi. Veke 2 meseca taa e kaj nas ja cuva malata. So nea se e vo red, super e mnogu mi pomaga. Problemot e kaj maz mi. Minatata nedela bevme sami doma, na gosti bea oni dvete, i toj bese sosem razlicen covek, prijaten ljubezen i ne se karavme voopsto. Zakluciv deka koga e majka mu vo blizina toj se odnesuva mnogu loso, se kara, pcue, kontra odi za se. Se sekavam taka se odnesuvase koga ziveese sam so negovite i so niv mnogu se odnesuvase, i sega kako da ne saka pred maljka mu da bide dobar sprema mene, tuku pred nea me tretira isto kako nejze..
Ve molam pomagajte, neznam kako da go resam problemot, mnogu mi smeta i se nerviram premnogu.
Fala vi na site odnapred..
Pozd

 

Разговарај со него за тоа што го иритира кога неговите се во негова близина. На крај краева кажи му да се контролира со однесување пред нив а ПРЕД СЕ пред вашето дете. Ајде сега е мало и не рабира ама утре кога ќе порасне и разбира може многу погрешно да ја свати сликата.
Најди некој компромис, еве детето е 2 год. и размисли си дали можеш сите обврски сама да ги поднесеш и имаш ли потреба од помош на свеки. (претпоставувам дека работиш па таа го чува, а опција градинка ако работиш веќе е совршено решение). Друго е кога ќе дојде и ќе поседи некоја недела-две на гости а друго е когс заседне некој месец и ви ја ремети интимата.

 

Da toa e povremeno uste 1 ned e kaj nas, imame gradinka od septemvri, i ke bideme sami. Se nadevam deka ke bide podobar i razumen, oti togas pak uste potesko za mene ke bide. Nosenje vo gradinka rabota zimanje, on raboti po cel den, se e ostaveno na mene. A tuka nema koj ni 5 min da te zamene...

 

Златен игнор .. многу ми е поубаво вака откако се зачленив ја читам Лолита и ги послушав нејзините совети и не се замарам со ништо еве бремена сум кај и да е ке се породам .. ПОМОШ од свекрва ми не ни очекувам.. Ама се се враќа пробав со убаво бев добра кон нејзе и сакав да и помогнам ама не жената си има проблем со главата. не е нормално некој да оди низ цел град и да зборува како едната снаа не чини другата не чини, мажот не и чини и никој ама апсолутно никој не и чини на нејзе она е само во право.. Она била мајка а да како не секоја мајка гледа за добро на своите деца а не да оди по комшии и да ги оговара ало за своите деца збориш и тебе ти се смеат , ама ако кога тогаш ке свати што направила а највеќе ми е криво што ја сакав како мајка и сакав да и помогнам ама не заслужува ни да ја погледнам,, криво ми е што цел град ке ме гледа како да сум чудовиште од снаа, ама вистината кога тогаш излегува на виделина, она многу си ги сакала децата ако ги сака ке гледа некако да им помогне а ако не може да помогне нека не одмогнува, секој викенд значи се јавува и плаче на телефон како она била сама, убаво и вика мм имам жена ке имам и дете кај и да е не можам секоја недела да доагам и да ти ги решавам проблемите со татко ми , и мислам дека и за тоа го вика не дека сака да го види, ако толку се зажелела за нас автобуска карта и е 200 ден а не можам јас со стомакот до заби да се клацкам во кола 2саати за да дојдам тебе да ти ги решавам проблемите со мажот ти , и на крај пак ние да не чиниме .. е нема веќе така што сакате тоа правете си...
Морав малку да се испукам, стварно ми е преку глава од нејзе и не можам да го гледам мм ми како се нервира...