Свекрвите и снаите – проблеми

A zasto se nerviras na muabetite,koga nikoj ne te posoci tebe...
Site spodeluvame mislenja..i nas bi ni bilo super da sme vo maloto mesto (so platite sto gi zimame tamu,no...jas ne bi se vratila)od kade sto e mm... on samo zbori da si renovirame...
Ajde pa druga matematika da napravime, 3 deca imam -1 od niv da saka da odi na faks vo sk primer, ke me kosta 20000 evra(za 4god).
Nemozam da zamislam kako bi se dvizela smetkata togas...
Zavisi koj kako gleda na rabotite,na kratkorocna ili dolgorocna osnova.
Ne mora ni covek da zivee vo golem grad ako ima svoja konforna zona tamu kade sto e ...
Imw pa i druga opcija stranstvo da se zamine kako sto i vprocem site nie sakame potsvesvno i znaeme deka tamu e spasot

 

А каде прочита дека се нервирам?

 

И јас ќе го кажев истото. Си скратив од многу работи само за да имам мир во куќа. Од почеток проба да го ремети мирот и си доби карта во еден правец. Ни спрат од куќа не сакам. Што е можно подалеку. Уште пред да се омажам кажував дека со старци нема да живеам. И успеав во намерата. Кој сака нека живее во заедница. Јас сум против. Сам свој газда сум и немам намера тоа да го променам.

 

Амбиција е лоша работа да ја искажуваш јавно. Или способност во случајов. Поготово меѓу жени.

Не има и од таквите кои живееме во други градови, со никакви наследства, кои сами плаќаме кирии, сметки, уживања, се што имаме потреба и сакаме во животот, не се секирајте. Пробајте тоа да ви е мотивација некаква, а не да ги шуткате луѓето надоле ако рече некој дека е задоволен од неговиот живот.

Али да не заборавиме, од темава имаше членки на кои им сметаше @Offspring и буквално ја избркаа жената од темата, само затоа што зборуваше како сама се снаоѓа со близнаците и никој не и помага. Досадна била, само она била жена змај, нека престане да биде горда на сама себеси. Мене ми беше одлична мотивација тогаш општо за животот, иако нити бев мажена тогаш, нити деца имам сеуште, али претпоставувам не секој извлекува позитива од нечие искуство.

 

Многу влијае како растеле истите тие жени. Ако се растени во дом со 3 генерации, поголеми се шансите да имаат такво размислување.
Мајка ми е дојдена во друг град штотуку полнолетна и никогаш се нема вратено во својот ниту во градот на татко ми.
Сами со тато не израснале без помош од мајки баби и слично. Само сестрата на мама додека студирала тука доаѓала на ручек и некогаш на преспивање, па и се наоѓала ако има помош.
А колку и да не верувате, без пари и без постојан дом успеале да стигнат до тоа денес што го имаат. Без денар од родители.

И ова е за фалење и ќе ја фалам постојано и неа и сите што успеале вака. А на сите други што плукаат по некој што успеал сам, срам да им е.

 

И моите се во тие кои што се што имаат постигнале сами. Една лажичка немале помош од некој.
Ни сум растена во куќа со три генерации, ни сакам да растам дете така. Отсекогаш живееме сами.
Ама тогашните времиња и овие во кои ние живееме не се исти!
Не плукам по никого, само воочувам дека оној кој успеал да биде самостоен денеска, не треба да го смета за неспособен другиот кој не успеал (иако не викам дека нема неспособни). Ама не се сите такви и не треба силење над нечии животни проблеми.

 

Не зборувам дека треба тој што успеал да го критикува тој што не успеал. Работата е тука што кога ќе каже некоја дека успеала, одма ја напаѓаат. Друго е кога некој ќе се потсмева, друго е кога ќе се даде совет преку личен пример..

 

Никоја не беше нападната без причина. Истите тие критикуваа дека како што тие можеле, другите исто така требало да можат. А реалноста е дека не можат сите.

 

Добро, сите имаме различни гледишта на работите. Само сметам дека некогаш некои зборови се сфаќаат како напад, иако се одговор на баран совет

 

@GrimTheReaper не критикуваше никого. Даде нејзино искуство и сподели совети како да постапат другите, кои не се задоволни, сосема на коректен начин. Има куп слични мислења на темава, искуства и размислувања.

После ти и се згнуваш, сосема некултурно, со тоа кажи кој ти даваше пари цело време дур си ја тргала пола плата настрана. Пишуваш со големи букви, ко некој да е слеп, или ментално неспособен за да те сфати. Таа цело време ти одговара на најкултурен можен начин.
Нема што да напаѓаш така одредена членка зашто ти не се согласуваш со нејзиното мислење. Подобро ќути си и не пробувај да си го оправдуваш понашањето.

 

Пред да се силиш со коментари, повикај се на истиот кој го коментираш, па види што е пишано.
Со какви букви сакам, со такви ќе пишувам. Ако ти бодат очи, не читај, или избери ја опцијата игнор.

Членката рече - скоро цела плата на страна три години.
Знаеш ли колку време е тоа?
Знаеш ли оти некој ја нема таа опција да седи кај своите и се да му е подмирено, а он само да си штеди? Напротив, некои треба на родителите да даваат.
Како тогаш не ми е логично прашањето - како живеела три години кога се штедела?

Не изигрувај судија, па и после цела недела од кога е дискусијата.
Досадно ти е, дефинитивно.

 

Не можеш да пишуваш со какви букви сакаш. Има правила за пишување мислења, побарај ги.

Што се однесува на другото, кое го редактираше после 10 минути, исто ко мене што ми текнало после недела да ја читам темава, од кај знаеш дека не ја трошеле платата на сопругот, а ја заштедувале нејзината? И можно е да штедиш така ако живееш скромно, самата членка се објасни дека не трошела многу во тоа време.

 

Никого не омаловажив, ниту пак навредив. Тоа е лично моја перцепција и гледиште кон иднината. Немам намера да приложувам отчет за тоа како ние го постигнавме истото, всушност и повеќе од доволно кажав. Можеби не плаќав сметки за струја и за вода, туку лично мои сметки, но, НО, факултетот ја си го финансирав, возачката јас ја финансирав, свадбата исто така, ако знаеш тие колку вредат заедно, малтене колку цели сметки во три години распределени, па и повеќе. И јас би сакала некој да ми ги поклонеше тие работи, но се изградив како човек и како целина. Секогаш ќе има изговори доколку нема нималку труд. Се постигнав, со буквално крв на рацете. И не сум само јас, целото мое опкружување функционираше на истиот принцип и тоа додатно ми даваше кураж и мотив да се трудам за повеќе.

 

За денес да имаш се што ќе посакаш и мирно да живееш.
Тоа е тој макотрпен труд.

 

Ајде сега вака. И јас сама БЕЗ ПОМОШ, си платив факултет, возачка, кола, свадба (подоцна и крштевка) и цел спрат кренавме со мм од нешто заштеда и од кредит, итоа се до мои 25 години. Живеам во куќа со свекор и свекрва, на посебни спратови, сама си гледам дете без помош ничија буквално, сегде си го носам со мене. Ама боде очи (во претходните постови на повеќето членки) тоа што за успех се смета ако свој стан се има купено. Исто работи имаме јас и ти направено, скоро 15.000 еур потрошивме за спрат, со тоа што мм повеќето работи сам ги правеше, без мајстори. Ако не сум дала за стан 40.000-50.000 еур не значи дека не сум успешна и амбициозна. Зошто да земеш кредит од 5000 еур на 23 години и да го исплатиш за 2 години и те како е успех. А тоа што живеам со нив во иста куќа, сигурна сум дека имам повеќе мир од многу членки што се посебно во станови, со оглед на тоа што мм е на моја страна и ги стави во ред. Барем утреден син ми кога ќе потпорасне, ќе му средиме соба на средниот спрат и нема да се срами да си донесе девојка плашејќи се дали ќе ги слушам што зборат и што прават.

 

Браво за тебе и маж ти. Ова е подеднакви успех како да купиш стан или куќа. Но, знаеш и сама дека многу членки тука што се жалат живеат на посебен спрат, а пак имаат проблеми. Затоа секој втор совет е да се одделат скроз.

 

Фала ти. Не е дека јас немав проблеми, имам пишувано на темава,ама се среди све,барем сега за сега.

 

Аман бе Невенче колку буквално сфаќаш. Кој како му одговарало така направил, купил стан, купил куќа, средил спрат итн.
Пак ќе кажам таквите постови се однесуваат на луѓе што живеат во заедница на еден спрат а претходно не се замарале по тоа прашање, пред брак. Пошто нели се повикуваат на традиција жената оди кај мажот и тоа е тоа. И после не чини.

И никој не вика дека секогаш оди се подмачкано, излегуваат препреки проблеми кои може и не се наши но не засегаат. Но тоа не значи дека не треба да се бара начин. Никој не негира дека животот е непредвидлив. Точно има особи што покрај тоа што не добиваат поддршка од дома туку мора и да помагаат па и тоа е причина плус за поголем чекор. Сама го имам направено повеќе пати паднав, не ми излегле калкулации секогаш точно, дошло до болест но нема откажување.

А од друга страна познавам многу особи кои и покрај тоа што од дома се подмирени и платите им се за себе заштедиле некој денар само за на одмор да одат. И не не биле мали платите.
Е за тие верувам пишуваме сите тука на форумот.

 

Како имаш повеќе мир од мене и зошто мислиш дека немам, не те разбирам. Ако ти чини животот во заедница, уште поубаво, никој не бара да се правдаш. Еве сподели тогаш, како се живее во хармонија со родителите на твојот сопруг. Подобар совет би дала ТИ, него јас во случајот.