Свекрвите и снаите – проблеми

ooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooo кој кого да теше нз ама знам дека што подалеку толку поарно а кој сака да ти помогне ке дојде ке ти помогне тоа е златна нема спас истата ситуација сме

 

еленика па што се замараш со неа кога маж ти те подржува и како може да ти наредува со рана од царски да рибаш тепих бре жено па што си ја слушала не рибам и крај ако сака и до месечината нека скока
па земи заминете си ако имаш стан од твоите што ја трпите уште ???

 

чекаме да се среди станот да се поднаполни основни раб еее златна па се дере бе гомна ме рани колне ме уште што не нз што да кажам немам зборови сето тоа додека маж ми е на раб ко е дома снашке лицемерка е невидена па и ме има и ударено одозгора на се

 

еее да тоа е подалеку подобро ама кога немаш услови мораш да се правиш наудрен со такви поинаку нема а и мојава исто сине маце ова она и јас и кажував на другарками како глуми пред други и ја викав да доаѓа и таа леле од арна поарна сине злато трча да послужи да кажуваш на други ке речат измислувам колку е добра кутрата а сами кога сме паразитира и провоцира јас му велам на маж ми таа ја згрешила професијата актер да била до сега признанија ке беше полна ама таа таква јас велам туга срека за сите добра за домашните лоша

 

1 - Некој погоре што напиша дека е туѓа куќа. Туѓа е, ама дали е убаво и каво е чувството да се живее во туѓа куќа и на несигурно? Секако дека не е убаво.
И ако вие сте мажена таму, имате деца, тоа пак ли не е ваш дом?
Па, ако е така, јас не сакам цел живот да живеам стресено, дека е туѓо.
И ако сакам нешто да подновам, реновирам, да не смеам или не можам, зошто да не се фрлат парите за џабе за нешто што е туѓо.

Затоа кога се мажите, мажот отворено треба да ви каже: ова е и твој дом и овде ги имаш истите права како и сите. Само така ќе се чувствувате безбедно, ама и среќно.

Друг проблем е што многу родители умираат, па децата се караат за имотот. Не се чека ништо до последно. Уште децата кога имаат свои партнери најдобро е со повреме да се среди работата, да се подели имотот.
А, не утре да ти прави притисок мажот, снаата и трети лица.

Пример: брат ми си има сега девојка за сериозно и прашање на време е кога ќе се земат. И што ако таа невеста дојди дома и не знае што е нејзино, фактички не знае каде се мажи.
Затоа родителите со повреме се што беше за брат ми му препишаа нему, и сега тие двајца си се безбедни, знаат на што се, и можат слободно да си преместуваат, реновираат, се што сакаат.
Мене како женско, ми следуваа други работи, со кои јас си се сложив и повеќе не смеам, ама не ни сакам да им се мешам на брат ми и идната снаа.
Многу би било убаво, ако сите со повреме си знаеме на што сме. Пораат ќе ни е животот.

2 - За случајот кога внуката влегувала со кондурчиња. Истиот случај беше со внуците на бившиот. Слатки дечиња беа, ама деца како деца сакаат да прават бељи и да растураат.
Го разбирам тоа, зошто и јас сум била дете. Но, за се си има граници.
Што ако креветот, постелата не е моја, смее сега да валка, а јас сум ја перела претходно?
Како тоа дете ќе се научи на култура и на почитување на туѓиот имот и труд?

Е, што се случуваше кај нас? Мене исто така ми беше незгодно да им преречам на дечињата нешто, ама кога навистина ќе претераа ќе им кажев со збор поозбилно (иако никогаш не ме сфаќаа озбилно зошто учни беа да си прават што сакаат), и потоа дечко ми ме обвинуваше дека не ги сакам, зошто така сум им пререкла. (Пр. со кондурчиња се качило едното на поставена маса за јадење). И никаквата е...Некогаш и со убаво да сакаш да кажиш, ќе те сфатат накриво..
Само тука се виновни нивните мајки што ги нема да си ги воспитуваат децата и да ги учат на бон тон.

 

Е ајде де...да не ќе ме утепа случајно ако не рибам? Грижи си се за здравјето и на тебе и на мт и на дечињата ќе им треба...

Чудно ми е, како си дозволувате во дом кој е и ваш да ви прават атмосфера дека сте на работно место и дека свекрвата ви е шеф, па ако ви рече „рибај“, вие ќе рибате и покрај болест/рани од операција/бременост и слично. Како што бре на неа и' е удобно, така треба и мене да ми биде удобно, да не беше така и свекрвата ќе си седеше кај нејзините...

 

Воопшто не убаво чувството кога знаеш дека живееш во туѓа куќа, и кога постојано си под надзор. Чувствуваш притисок, да не направиш нешто погрешно, да не кажеш нешто погрешно, па дури и сите немаме иста смисла за хумор. Може да се случи да сакаш да кажеш некоја шала и да бидеш погрешно разбран, па правдај се. За вториот болд, дека тоа е и мој дом, тоа ни го рекоа родителите на сопругот уште кога им соопштивме дека ќе се вериме, ама само зборови се тоа. Не велам јас дека мене некој од нив ми напоменал или ми пререкол дека тоа не е моја куќа, туку едноставно јас не ја чувствувам за своја. Имаме различни правила во животот и нема оставено место за компромис. Ситни работи, детали и постапки укажуваат и потсетуваат на тоа дека тоа не е моја куќа. Инаку куќата е на име на сопругот, а ние сепак планираме да се селиме од таму.

Спојлер

Прост пример: Сопругот мој и свекор ми се пушачи, јас сум анти пушач. Додека бевме дечко и девојка, многу полесно беше, сопругот се воздржуваше, не пушеше толку интензивно пред мене, внимаваше да не ми смета чадот, кога одев кај нив на гости и не памтам да било зачадено во дневната. Но откако почнавме да живееме заедно, и двајцата пушачи, нормално си продолжија со својот живот, си пушеа како што си пушеле и порано, како кога биле сами. Мене очите ми се осетливи, често ми се вцрвуваат и ми солзат при толку голема количина на чад. Морав често да излегувам од дневна, за да ми се смират очите. Но , ниту еднаш јас не им реков, особено не на свекорот да не пушат во дневната. Сопругот, фала Богу забележа, и сам одлучи дека нема да пушат во дневната. И ден денес во дневна не се пуши, а свекорот мој на сите им раскажува, демек на шала, како јас сум им забранила да пушат во дневната. И како сега јас да се осмелам да кажам нешто ако ми смета?

И тоа и јас сакам да кажам, ако и преречам нешто на внуката, свекрвата ќе ме обвини дека не ја сакам! А мила ми е, ја сакам, и многу ми е жал што ни мајка и ни свекрва ми не дозволија да се зближам со девојчето, како што мојот сопруг е близок со моите внуки. И за последното болдирано се согласувам, само ќе додадам дека освен мајките виновни се и бабите.

 

Еве и јас да ви се исповедам,се омажив млада ми леташе паметот и бидна шо бидна со мажот на почетокот имавме несогласување и стално ради нејзе се случуваше се обавезно го пикаше носот кај шо не и е местото и имаше капаче на секоја дупка да стави и кавгите ни идеа поради неа.Но сега се среди бидејки самиот слушна со неговите уши што ни мисли зад грб...Инаку во брак сме 1година и 6 месеци и од кога дојдов кај нив постојано кутев а она постојано си зборуеше јас не сум чистела,еднаш ја оставив постелата така зошто имав температура за да си легнам оти не ми беше арно свадба направи дома,сум перела навечер абе глупости....и сето тоа го правеше настрана од мене го кажуваше...и уште што не ми правеше и веке еднаш ми пукна филмот како и секој нормален човек и фанав ја отерав у пичку матер и дадов се по капата па дури почна да "плаче" и од тогаш па навакај збор не слушнав од нејзе...........

 

Мислев дека само мојата свекрва е таква Ние со мм не се расправаме поради нас нешто двајцата, секогаш поради свекрва ми или сестра му. Истото и мене ми го прави. Пред свекор ми кажува како јас не сум чистела, пред мм така на шала ќе каже дека не сум чистела дека многу сме шетале двајцата, абе свашта... И мојата така има испади малку кемка, плаче така демек таа е жртвата таа е жртвеното јагне... с с с. И така јас убаво и фино веќе не се замарам со неа. И ти гледај многу, многу да не се замараш со неа да и обрнуваш внимание, што ќе рече галје ти е не ја слушај од едно влегло уше од друго излегло. И само "ахам, да, добро". Така правам јас и си влегувам во соба и си правам што си сакам. Не и се притресувај толку многу. Колку повеќе и обрнуваш внимание толку повеќе таа од инает така зборува и прави. Остани ми поздравена и се надевам ќе го решиш овој проблем.

 

Се убаво Agrona ама неможам да ја трпам веке па постојано коментира,буцка,ми се меша во се и сешто ја ке се фатам за шпорет да праам макарони на пример ја ги ставам на 5 она ми ги намалуе скришум на 3,ја го пуштам бојерот скроз да се стопли она до пола и ми го гаси скришум....ја шо и да напраам нечини кој ја еб*ава на крај од сега реков дека нема да и кутам повеке и готово ...

 

Па дур и ќутиш така ќе ти прави..Не ми се верува, срамота..Да пуштиш бољер и да ти го гаси...Господе...Па да неможеш на раат јадење да си направиш..Јака ти душа...Што се замислува таа...Па ти не си туѓа во таа куќа...Чим си се омажила за нејзиниот син, веќе си рамноправна таму исто како сите други..Дај и го тоа до знаење и терај си по свое...

 

Жени, само со муабет се решава се. И со политика. Точка. Политика на прво место. Не велам да правете апла лице пред нив, ама малце политички и да видете како се средуваат работите. Еве јас ќе се земам за пример, ако прочитате од мене мислења поназад, ќе видете дека имав и јас доста проблеми со свекрва ми и со нејзиното мешање. Ама лека полека, ден по ден, се средија работите.
Еве сега сме да не речам супер, си знае пак од време на време да промрмори нешто, ама и укажувам упорно дека греши.
П.С Ама мора да функционира и она: од едно влезе, од друго уво да излезе.

 

ај да се исповедам и јас.....јас сеуште не сум знаа а богами како шо иди јас не ни планирам да се мажам за брзо.......значи мајка му на дечко ми понекогаш стварно могу ме нервира и ме вади од такт ете на пример сношти........паднавме нешто на муабет за работи шо останале кажани од старите.....и му викам јас не вервам во такви работи,тие мене ми се бабини деветини,јас си вервам само во Господ и тој ме чува му велам и та ко ми се ококори,ми вели ко ќе дојдиш тука во 12 навечер нема да се капиш,после 10 навечер ако има алишта да се сушат нема да земиш од жица и да се облечиш,ко ќе се породиш нема да излегваш навечер дури не поминат 6 недели,ко ќе имаш бебе од ко ќе го искапиш навечер нема да ја турваш водата ..........и јас му велам јас во тие работи не вервам освен за седењето дома навечер ко ќе се породам и налет то ми се пушти и господинот,демек како можиш да не верваш ова она......ете така му велам,не вервам мене мајка ми така ме има научено и најмногу шо ме изнервира господинот ми вели та мајка ти ништо не знај.......е тогаш и му викам во ред е,вие вервајте ако сакате јас не вервам....и та скапаната одма почна некој фаци да прај,одма пали цигара,демек се изнервира......впрочем само то и го знај,цигарата и цел ден пред телевизор........зато од денес друг лист ќе свртам...не чини да си арен на денешно време

 

Не е само свекрва ти. Кај нас сите постари комшивки се такви, не чинело ова, не чинело она...
И ги гњават и помладите. И мене знаеле да ме заплашат за нешто...
Затоа, немој со строгост да се спротиставуваш, туку едноставно кажи дека во тие работи не сакаш да веруваш, зошто не сакаш да си го комплицираш животот со измислици, и рекла-казала муабети.
А, за реакцијата на свекрва ти, не знам, некако многу рано се покажува како строга и дека сака да е по нејзино...
Како и да е, биди на своето, држи си дистанца..

 

и јас да си ја олеснам душичката одамна ме немало тука, еххе ама сепак мислам дека ни треба една тема: свекрва-снаа-золва
јас претходно имам пишувано дека се сложуваме супер со свекрвица, живееме на различни спратови, а и додуша од почеток си ги разјаснивме работите и супер ни е... ама ете почна сега оваа идила да се руши, еххе
золвата моја се вери и баш на веридбата , кога отидовме кај зетот ние седевме во друга соба, а другите гости си се забавуваа во друга соба и ние бевме како одделени од сите. Е денес не викнаа на гости, ама мажево мое и вика ке дојдиме ама ако не разделите пак поке не идеме... и после тоа таа и се јавила на свекрвица, цела расплакана , па оваа свекрвица навредена, изнервирана како можело така да и речиме, толку им било местото, тие чест ни е правеле, абе аман, се запали жената, и ми вика ти ја прајш сета работа?????? е тогаш ми пукна филмот и и викам јас нити реков нешто, ништо, ама убо викаат старите туѓо си е туѓо !
а мажево мое кутро мн се изнервира, и нормално кажува како беше работата. Па после ми вика сверквица јас не сум ја сакала золвами, некам да одам на свадба, абе господ да чува, а свадба закажаа за почеток на март, дотогаш јас здравје боже може ке немам направено ни 6 недели со бебето, ке одам на свадба...
а и плус золвами е бремена, и цело време само за неа ми зборува, и се лоши, мака и е, аман де и јас сум бремена, фала богу не сум болна, така и таа ...
мн се нервирам секој си го гледа кефот, а јас морам да им удоволам... ама нема им кажав дека и јас ке си правам мене како шо ми одговара, а и битно шо мажево ме подржа, фала богу бев во право

ама ја знам јас неа, ке се качи после горе и како ништо да не било ке си се прајме ...
навистина се изгледа некои во право кога велат дека проблемите настануваат дури од како ке се мажи золвата

 

Тешко нас шо живееме со свекрвите ние си знаеме ...

 

Најмногу мразам ко рече некој живееш со свкерва таа ти помага а знае ли тој некој дека најтешко нешто е да живееш со АПО!!!

 

Zdravo na site
Kako sto se reklo "sekoj so makata" taka i jas kako novopecena snaa otvoriv na forumov da procitam nesto za odnosot: "snaa i svekrva" i voedno ako mozam nesto da naucam od vas
Gi citav poveketo vasi komentari i vo mnogu od niv se pronajdov i jas. Seuste ne sum se preselila zvanicno kaj momceto, go dadovme zborot i si davam vreme da si posedam doma ne radi sto glumam ludilo tuku poradi sto imam osekaj deka jas ke si imam maka so svekrvata . Znam deka site luge sme razlicni i deka kako sto mene ke me nerviraat negovite taka i jas mozi ke gi nerviram niv, nenamerno se razbira, no ete jas uste dodeka bevme decko i devojka "procitav megu redovi " deka svekrvata namerno provocira i nervira i zatoa ne deka nemam hrabrost da se soocam so nea no poznavajki se sebe si znam deka ke mi go rasipi celoto raspolozenie okolu svadbata i si vikam deka vo nekoj afekten moment nema da izdrzam da i prekutam i deka ke ja rasipeme celata rabota . Golem provokator e, znae da navreduva, golema mrza e, znaci mazot nea se i pravi a taa samo nareduva po site, ne e prosta, obrazovana e ama ne tolku kolku sto taa si misli deka e i se pravi kadra da komentira za se i sesto, pocnuvajki za mene, za mojata familija, ne deka taa gi posteduva i kerka i i sin i , ednostavno takva e ama mene toa najpoveke me plasi bidejki jas sum TOTALNA SPROTIVNOST od nea. Ne se falam, no samostojna sum veke 10 god, znam da preziveam bez da mi pomagaat mama i tato, pedanterija nevidena sum, mnogu retko baram pomos od nekoj drug za nesto, znaci godini nanazad se sama si pravam, ne se mesam vo tugi raboti, ne gi osuduvam lugeto okolu mene, nemam dusa da navredam nekogo( barem ne namerno), vnimavam sto zboruvam, ne sum smizla, ne sum razgalena ednostavno skromna licnost sum ..... i zatoa znam deka sekojdenvno ke se nerviram so svekrvata bidejki i so mene ke se odnesuva kako da i sum sluga vo kukata plus si dozvoluva da iskomentira i za izgledot pr. "Na sto ti odgovara ova" a nejziniot stil e kako Novogodisna elka i toa ednostavno me iritira, da mi komentira nekoj sto e poveke od mene ke prifatam ama ova nema smisla. Pa davajte soveti, kako psihicki da se spremam za zivotot sto me ceka

[mod-kirilicai790jkt][/mod-kirilicai790jkt]

 

Јас не ве разбирам навистина, ќе речете оваа два дена живее со свекрва и и одма паметува, ама не е така, јас сум со дечко ми скоро 6 години, и скоро 5 одам кај него најнормално, значи луѓето см имала време да ги проценам колку толку, ама нели се рекло за да запознаеш некого треба да започнеш да живееш со него.
Прво што многу ме израдува откако решивме да се вериме е што таа за се се советуваше со мене, вака дали сакаме, така дали сакаме. Второ се што се договоривме така остана, не направи ништо за да не натера да се засрамиме или да се покаже повеќе. Кај мене се однесуваа феноменално, како цел живот да се знаат со моите, и не престанува да ми повторува колку убаво си поминала колку и се допаднала мојата фамилија. И да прави лице, битно ми е што не дозволи да се нервирам за сите работи кои штрчеа кај мене дома, ко на пример баба ми која заспа на креветот и захрче и слично Откако заврши се си тргнавме накај Скопје и не знаете какво изненадување сум добила, сум се расплакала ми се чини. Ме пречекаа со шампањ и со сите салтанати, а во одајчето ко што се зафркававме со дечко ми ме пречека најголемото изненадување, елка накитена во бојата на моите очи, наместено се подредено и на завесата закачено преубаво срце направено од мали срциња со букви на кои пишува Добро ни дојде! Бидеќи и било непријатно да ме пречека без никаков поклон ми купила буквално цела бовча, но за да не не засрами и да не ни биде непријатно ми ја даде дома, внатре имаше работи кои сама да сум ги бирала немало да си ги погодам, се што сум сакала си памтела и ми купила, имав подароци и од золва ми и од тетка му на дечко ми.
Постов не ми е да се пофалам, сакам само да посочам дека не се сите свекрви аповци ко што викате, дека ако малку се потрудиме сите може да ја имем мојата свекрва покрај себе. Не е дека се е мед и млеко, имаме и ние моменти кога не ни се збори, кога и е тешко, кога е нерасположена, ама нема сега на се кусур да фаќам, фала богу, кога не и е денот ќе си се повлечам, ќе се правам дека и мене не ми е, ама тоа е еднаш на три месеци, не секој ден. Јас сум од почеток со неа поставена фино, без да и права лице, без да и се улизувам, па така и она. Јас сто пати сум кажала и многупати ме предупредиле, немој отпосле се менуваат, јас не верувам во тоа. Би сакала да ви доловам еден момент од овие два дена за да видите колку се они радосни за нас, но не можам да го направам тоа, едноставно не е верно колку тие ме имаат прифатено како таквако што сум, не како друг член. Се надевам се ќе остане вака, стари како стари дека нема да ги фатат бубачките и дека нема никогаш да си речам ах што ми требаше да се фалам. Јас си ги имам најдобрите свекрва и золва на свет, свекорот не ми е многу дружељубив ама барем не е лош

 

Moре, поучена од искуството и најубаво е да се влезе в куќа без никакви надежи за свекрвата (и остала фамилија на м-от), освен дека мт нема да дозволи да не те почитуваат, па макар било и лице правење. Потрезвено се гледаат и добрите и лошите страни и секогаш знаеш “колку е саат“ и секогаш си спремна да се одбраниш. Е сеа најубаво е одвоено да се живее. Позитивната работа е што нема кој да ти се меша и да те повредува, а од друга страна релативно негативното е што малку се ладат односите, блискоста и слично, сеа не баш она ЛАДАТ, ама далечината си го прави своето. И знаете што? Гајле ми е. Никогаш не ми ни било. Секогаш сум гледала на мм да му биде удоволено, но за возврат да биде потпора и заштита, да застане зад мене кога некој не се однесува убаво со мене. Некој викаше дека се трудел да и' угоди на свекрвата, трчал по лекови и сл. Сум помагала во лошо, да, ама ептен замарање, не.

Секогаш сум создавала атмосфера во која на сите им е јасно дека мм ми е на прво место, а и тој да се пофалам. Затоа и тие што помалку не' сакаат, не се осмелуваат веќе на нешто поболно од формален разговор. Кога ќе се почувствува таа блискост меѓу мажот и жената и спремност во лоша ситуација едниов да застане зад другиот, некако сите тие лоши фацички се осеќа дека ја губат моќта. Да не зборам за тоа дека родителите на мм почнаа страшно повеќе да го почитуваат кога видоа дека е цврст карактер во однос на мене, а и мене моите.

За блиските врски кои се прекинале со некои од роднините пак, свесни се дека си се самите виновни и треба да се пресреќни што очите ни' ги гледаат и што не им го пружаме истиот третман. Не ми е поентата да се пофалам, туку да ви посочам дека мажите многу сакаат да се чувствуваат најважни во животот на жената. Да се замарам со свекрва? Ако нешто не ми чинело, сум си седела во соба до едно 15 минути пред да дојде дома од работа. Тогаш јас фино лепо одам у кујна, му сервирам од јадењето, варам кафе, спремам нешто благо за покасно (купечко де, ставам во зделички или чинивче, зависи што сум купила) и ме наоѓа весела и расположена дома. Значи тоа е рај за еден маж. Не ретко ми кажува „Едвај чекам да си дојдам дома.“

Јас трчам, да, ама за мм. И “добронамерните“ другарки некогаш знаат да ми кажат „Ма не трчај толку будалче“. Јас им викам „Трчам додека знам за кого трчам. Кога ќе се смени лентата, оставам се' и гајле ми е за сите убави моменти.“ Ете таква сум.

Трчам, да, ама затоа што сум свесна дека (да чукнам у дрво), кога сум нешто болна или не ми е добро, нема порастрчан и поиспаничен човек од него.

И некогаш уз муабет ќе каже „Среќен сум што те имам.“ Па и среќен е искрено.

Така што, се радувам на убавите моменти кои ми ги пружиле, ги враќам со иста мера, но не си дозволувам во срцето да почувствувам некоја блискост. Така ми е најудобно.