Ова ме потсети на еден виц. После секс, мажот и вика на жената-мила подај ми вода. Од другата соба се слуша - Стевче мама сега како што си испотен уште вода ти фали
Леле мојава ја премина секоја граница. Тазе породена сум и се прави само да ме нервира. Од прв ден се сама правам со две деца а таа е задолжена само за мешање. Знаете дека ги носи децата од деверот нон стоп овде, а моево е како опседнато со нив и ако дојдат прекинува што и да прави и бѕквално побеснува. Вчера на пример го однесе моево горе кај нив и ги гледам слегуваат доле по скали сами и едново дете му вика на мпево оди ти сега долу јас не доаѓам нема со што да си играме и го турка а на скали застанати. Среќа се погодив тука во моментот инаку ќе леташе по скалите. Не сакам ни да помислам што ќе се случеше. И одма мојов почнува да плаче да писка па следат коментари од стариве ххх не е умен (за моево дете) само ти си умен, ти си најубав, злато од баба од дедо и јас од нервоза урлам по моево. Цел ден остана ни јаден, ни пиен ни спиен и ко дојде време за легнување пискаше на цел глас. Денес ајде реков конечно јаде и мирен е, свекрвиштево виде дека го хранам и дека јаде и се качи горе и го донесе едното дете. Па почна да го провоцира и син ми стана од јадење, почна да плаче, јас викав да јаде, него го фати инат, ми го фрли телефонот и не ме оставаше да го надојам бебево и ми истури какао над него. Среќа ладно беше. Го удрив и урлав. Срам ми е да кажам ама немам веќе нерви. Не е детето криво. Се отепав од плачење. Син ми писка вика плаче, јас урлам по него, бебево се штрекнува на секое викање и еве го плачр не можам да го смирам а инаку е премирно бебе. Детево ми остана пак не јадено заради други и пак му се изнавикав ради други. Маж ми беше излезен да купи нешто му кажав вика ќе и кажам веќе да не носи деца бар дур јаде ама џабе ќе и кажува. Имаме кажано и претходно ама за инат уште повеќе ги носеше. Не можам, ќе збудалам, а најмногу ми е жал за децава што растат со ваква мајка како мене. Бесот од други тие го јадат. Изгубив секаква контрола над сопствените деца.Сакам само да ме нема.
Ало жено, освести се. Што ти се случува? Ти наместо да си ги заштитиш децата, на крај ти ќе бидеш таа што ќе ги повреди. Земи ги децата и оди, ако сака маж ти да дојде со тебе супер, ако не сами. Што ако беше какаото врело, што ако паднеше детето по скали, што ако го удриш лошо и го повредиш? Ете, сте имале среќа ама не дај боже ќе дојде ден кога стварно некој ќе биде повреден. За твоето психичко здравје да не почнувам. Имаш малечко за кое треба да се грижиш, поголемо кое треба да го воспитуваш, смири се, прибери се и разговарај до маж ти. Не си го прави ова, погрижи се за децата.
@Ninamina2021 во афект пишав така директно ,се согласувам со се што кажа @Jana06 . Ќе си разговараш со сопругот ,не за да и рече вака или така ,туку за да си одите од таму... Тоа не е нормално. Ако не дај боже се повреди било кое од децата ,на било кој начин што мислиш кого највеќе ќе го боли !? Клуч на врата тука не помага ,може да одмогне само.
Како да заклучам? Со нив живеам нема клуч на ниту една врата на нашиов спрат. И да заклучам можам во спална, ама не можам цел ден во спална да го поминам. Кујната е заедничка морам да спремам да јадеме и ние и дете.Е затоа кај другиве има и кога спијат се клучат кога јадат кога одмараат. Јас готвам од прв ден откако излегов од болница, дојди девер од горе таа му вика седни да јадеш, и тупни му од јадењето што сум го готвела. И не.е ова еднаш секој ден е. Еве ја пред малку дојде да ми донесе вода за капење за детево биддјќи уште нд можам да кревам и ми го дпнесе другото дете од девер ми. Моето е горе со едно од децата. Дали бебе да капам дали да го гледам детево од девер ми кај што се качува по кревет. Дојде растури играчките на земја и си заминаа. Не е нормална. Маж ми вика што и да одлучиш те подржувам. Му кажав јас мпјата одлука одамна која е ама ништо не превзема.
Е сега ќе си седниш и ќе му кажиш дека е нож до коска и дека немаш веќе грам трпение. За доброто на сите 4 да си одите од таму...или ќе си одиш сама. А ме интересира на ситуацијава со скалите и какаото што вели мт?
И имаш кажано се на свекрва ти во лице шо се ти смета и шо се таа прави? Не е криво детето на него бесот шо го истураш, туку на тие шо те прават такви работи. Јас не знам како трпите ни 5мин да немате приватност. Зошто не се преселите, шо вели на сето ова маж ти, реагира или не?
За какаото сеуште ништо, еве уште не е дојден. Сега се случуваше тоа. А за скалите му кажав, демек се изнервира и ништо. Се на се- НИКАКО. Кажано е 10000 пати и јас и маж ми и знаеш што прави? Намерно уште толку ме нервира и контра ми оди, намерно ги носи децата овде и ги остава по цел ден ако треба, демек ништо не ми можете мој е спратов. Има кажано таа: во чија куќа сакаш да командуваш. И маж и јас безгласна буква сме. Едно големо НИШТО сме. Наше ништо не се цени, не се важи.
Знам за една многу слична ситуација кај што жената заврши на болница од стрес. Можеш да замислиш каква траума за децата е тоа. Оди пред да се упропастиш скроз, најозбилно. Ако рекол дека ја поддржува а не презема ништо најди ти стан под кирија, спакувај се, викни такси и кажи му да се качи. Ако више решил да се понаша ко мало дете.
Мене болница не ми бега тоа сигурно. И најмногу заради тоа сакам да избегам од овде зошто не сакам да се упропастам психички и физички и да ги оставам децава со ненормални луѓе.
Тука е крив мажот ти и каков однос е тој нејзиниот. Тогаш нека си седи на спрат, ако можите финанскиски одете под кирија. Друго решение не гледам кога и мажот ти и ќути. Така само се повеќе ќе се нервираш и нервираш, психички трауми, лошо за тебе уште полошо за децата. Совреме спакувај куфери и оди.
Сама или со него мораш да си заминеш. Превземи ги работите во свои раце, имаш живот пред тебе а на децата им треба здрава и среќна мајка.
Притисок ми се поткрева кога те читам, искрено, не сакам да сум ти во кожа Разбран ли е маж ти? Смирено да му објасниш, дека лошо ти е живеењето, не можеш да функционираш со две мали деца така, или нека си ги држат тие горе кога веќе си имаат спрат или правете план како и вие да имате свој простор. Знам како е со две мали, ама плус свекрва, плус внуци, и пискањето на твоето, и тоа што си викала и си го удрила, јас не би издржала, секоја чест на истрајноста твоја!
