Свекрвите и снаите – проблеми

Sekoj si dobiva sto si zasluzuva.Toa se godini godini nanazad.Veruvaj mi se slucuvale takvi raboti sto ona definitivno zasluzila da ja mnozi so nula.
Ako si I ti takva svekrva neznam sto da ti kazam oven da se pomiris so toa deka ke te mnozat.
Taa zena mene tolku mi ima zgreseno sto veruvaj I nulata e mnogu za nea.
A toa za kirii I takvi raboti veruvaj mi deka nemoze da bide zosto e mnogu tesko so dve minimalni plati koj e znae

 

Јас не би дозволила некоја снаа да ми дојде дома и син ми покрај неа да ме множи со нула.
Ако се способни за брак без туѓи очекувања бујрум надвор.

 

Јас не ја бранам неа, ниту зборам/правдам што ти има направено. Туку коментирам за односот на маж ти. Ако мајка му те малтретира или греши како што ти викаш, он треба да разговара со неа и да и' објасни што не чини. А не да остава да ти е тешко и да ќути.

 

Па ти помножи ја со 100 и трпи 100 такви исти. Остави ги другите да се справуваат како знаат и умеат.

 

Нема јас што да множам со сто или да трпам глупости.
Едноставно е!
Не се согласуваш, секој на страна.
И доста со тоа заостанатото од 14 век дека мажот мора да ја мрази мајка му, оти се женил за величествената.

Што се мажите ако нема кај да живеете, дел седат кај свекрва што ем таа им плаќа сметки па овде ја серат.
Срамота!

 

А ако не им плаќа сметки?

 

Извини што ќе те прашам, мажена си?

 

Меракот му е голем, тоа е поентата на животот. Ништо нема да се промени со парите, ама цел живот кога ќе си помислите на него со насмевка ќе го памтите.

На темава: пробајте да живеете на страна, најдете соодветно место има евтини куќарки надвор од центар. Штом сметате дека некој ве ограничува во среќата пробајте да си го решите проблемот. Кога сами ќе се грижите за сметките никој не може да ви чукне на врата непоканет.

 

Da ti ke I reces bujrum nadvor ama toa vlece mnogu po sebe.Ne e taka ednostavno jas neznam ti dali imas svekrva Ali so toa nadvor trk togas ona gubi se I sin I vnuci.Ne e taka lesno kako sto ti zamisluvas veruvaj mi

 

Пробај преку маж ти, укажи му дека тоа е совет од ваш доктор и крај.
А со неа у таков случај не и го оставај детето, а за памет нема да и дојде.
Јас знам дека мене истото ме чека, со оглед на тоа што уште сега ми коментираат за мој начин на исхрана кој е поразличен од нивен а можам да замислам за детето ко ке се роди...
Ама спремна сум да се карам за дете.

 

Игнорирање и мразење се два мнооогу различни поими. Ти ако ги мешаш за да си ја доловиш твојата поента, тоа е друго.

 

Многу е едноставно и лесно. Треба само да сакате. Еден е животот срања не трпам по никаква цена па макар децата растеле без баба и дедо.
Затоа шо ниту едни совесни и стабилни луѓе нема да си дозволат да вршат тортура на некој. Исто и за маж треба да има малце повеке боолс и да застане на страната на фамилијата па макар јадел леб и сол. Мирот нема цена.
Само шо многу сме далеку ние од тоа читајќи по темава никој не сака да испадне од комфорот па макар тортура трпел цел живот. А тоа она нека си зборува ти да си тераш по твое ако не ве допира и не ви го отежнува животот се лажете себе си.

 

Кај има такви свекрви што им плаќаат сметки на младите? И јас би така радо.

 

Многу ги има. И сметки му плаќаат и дома се купуваат за јадење тие.
Еве конкретно другарка ми, старите сите сметки ги плаќаат и дома за јадење се тие. А таа и мажот е платите за нив си ги трошат, за свои потреби. Живеат заедно и нормално се караат и кога ќе ја прашам оти не се одделат, прво мажот е не сака, немало да му стигаат пари за ништо.

 

Сериозен разговор и ти и маж ти со нив зошто сметате дека детето треба да се храни здраво, со цртање ако треба. И ултиматуми, ако не прават по ваше, нема да го гледаат.

За јадењето мака со свекрва ми немам, едино што можат да го натупаат овошје пред ручек, ама затоа мајка ми...
Штом ние одевме на гости таа имаше извадено на маса животинско царство, киндер чоколада, смоки, сокчиња, плазма, монте, овошни јогурти, кроасани....ама буквално се наеднаш. Така се разгалувале внуците
Зборување не помагаше и почнавме со мм, како таа понуди го нешто, детето пушти рака за да земи, ние грабни му го од пред нос и тргни го настрана. И кон детето- не смееш да јадеш вакво сега. Па тоа плачки и сцени, шо да ти кажувам, не знам дали повеќе од детето или од мајка ми. И ѝ реков, ако не ти е жал да плачи, нуди го, ние ќе му земаме. Ако продолжиш вака, нема да го гледаш додека не порасни доволно за да одлучи сам шо сака да јади.
И не дека многу се смени, пак не пречекува со цели пакети храна, ама сега барем знае дека смее да понуди само една работа после ручек и тоа само со наша дозвола.
Остатокот ни го тупка в кола, со цели пакети си одиме ко да немаме дома јадење.

 

Znaes mila ako sakas da ne se mrdnes ke moras da tocno dopira ama za brzo pominuva.Se e navika I sekogas covek gleda polesen nacin kako da se spravuva so sopstvenite problemi.Plus soprugot moj raboti sezonska rabota nema sekogas raboti so klumi leto ima ama zimo retko.Nemozes bas taka lesno da iskocis od "komfor"zosto imam 15 god dete kako raste taka poveke bara.Pomali deca pomali problemi.Zayoa I pisav preeska na nikogo nemozes da znaes kako mu e doma I kakvi problemi ima a veruvaj do sega sme barale million nacini ama ne e taka lesno

 

Џабе е и сериозни разговори и карање за јадењето.
Се' е пробано, па пак од 6 месеци беше со прстите во шеќер да лиже, после да лиже сол, не било ништо - колку може да излиже? Пециво со салама на 7 месеци, а знаеја дека воведувам полека намирница по намирница. Кога ќе му го земеш и ќе им кажеш - ааа не му даваш? А знаат дека не му давам. Цел свеж морков на 6 месеци. Ааа не му даваш? А може да касне, запчиња има? (знаат дека има запчиња, а и без разлика). Свежо јаболко, круша, краставица, баш тоа што сум рекла дека е опасно, чекаа 5 минути да ме снема да му дадат.
Цело грозје упорно се даваше иако сто пати било речено не, и покажано како да се сече. Изгледале деца, знаат, ние не сме изгледале, не знаеме.
Од моите други проблеми, исто со благото.
Нерви искинав. И не најдов начин да се справам ни со едните ни со другите. Кога беше мал ми беше страв 5 минути да го оставам, преживував панични напади дур се искапам од страв да не се удави со нешто. Доаѓа друго бебе, од старт знам дека ќе биде иста приказна.

Ќе кажам, ќе речат добро, после тераат по свое. Ќе го оставиш 10 минути и обавезно ќе дадат нешто што не треба и знаат добро дека сум рекла не.

 

Не дека е лично кон тебе наменето ама на таков начин си ги учиме децата дека е во ред да трпат работи шо не се нормални.
Затоа треба малце по храбро да се чекори низ животот.
Јас кажувам мое мислење дека за ни еден комфор на свететот не би трпела тортура од 5мин а не со години.
Страшно и тешко е да успееш сам во оваа дупка од држава ама не е невозможно. Па на крајот од денот има излез и од тука.

 

Јака ти душа, јас не бев вака толерантна. Не разбирам што е со старциве, а и со луѓево општо, љубов и нежност кон дете (и кон сите) да се покажува само со купување глупости за јадење, глупи играчки, глупа облека, не знам психоза ли е некоја. Живееме за храна. Особено на пример за Нова Година, кога ќе преброиш дека си добила 30 чоколади, ужас. Гледај некако да си децидирана, затоа што колку се поголеми, толку е потешко да ги одвикнеш од некои работи што на дете ам ич не му се потребни, како чоколади, смоки и други глупости, кој ги смисли да ми је да знам

 

Има луѓе ни со инка да им ставиш не разбираат буквално. Еве на пример свекрва ми милион пати маж ми има зборено со неа не прифаќа и не си тера по свое. И друго чаре нема освен на игнор целосен, јас ја разбирам членката. Со некој луѓе просто нема разбирачка и на глава да стоиш.