Глеј, ако ти се тешиш за твојот живот, со некоја колешка која оти не може деца да има, па збори против деца поради истото, тоа е твој проблем, и збори повеќе за тебе, него ли за неа. Исто као и твоите претпоставки за мене дека сум, или ќе бидам ко твојата колешка, само оти мислењето дека ако немам пари, нема да раѓам деца,и да ги мачам. Ако ти си среќна што ни досадна, по цена децата да ти се мачат, баш ми е мило за тебе, и ти посакувам се најубаво. У животот најбитно е ние да сме среќни, за другите небитно. Поздрав и до тебе.
Не реков дека не може. Не сака, не и било средено. Немала пари. Немала стан. Не сакала да се откаже за нешто што ја исполнува ради дете и еден куп изговори. А сето ова веруј можело да се оствари. Ама прва прилика ко и рекоа дека има проблем дека може да извади матка, ааа не ќе раѓам може. Што на 50,60 год ќе спечали и ќе роди? Исто ко те читав ко неа да ја слушав. А, ако сакаш да си извртуваш муабет не те спречувам. Повели.
Тебе ли да те праша кога ке роди? Можеш за себе да одлучиш дека нема да родиш на 50. И толку. Ограничена ти е моќта само над твоето тело. Легитимно е да не сакаш дете додека не си спремен. Нормално за разлика од штанцање деца и надеж дека нешто ке се нареди.
А не ви текнало дека можда затоа не се у брак? Брак и деца најлесно е да сториш, ој најди добар муж, па тие деца да ги имаш. Или па да им дадеш нормален живот. Нит па ве напаѓаме тие кои немаат,или имаат помалку, а деца имаат, туку фората е на туѓо искуство да се учи. Да, се дешава животот, али да не се лажеме многу од нас зависи. Коа ќе успееме, ние сме победници, али коа ќе усереме, одма нисам знајала. Ни една не кажа да, еве ја да правам се од ново, може другачие би постапила, би почекала, него се жени мајки краљици, да не ни падне чинот. И после прикаски животот не бил совршен, а тука филмови праење. И вие сте тие кои одма скокаат кога некоја ќе каже демек пари требале за деца. Па одма тужни причи, болни деца, болести... Никој не кажал ако имаш, него ако немаш. Него вие се препознаваате оти и со просечни примања тешко е деца да се гледаат, па се рамните со тие ние шо ги збориме, шо немаат ни соба една, шо едвај за леб имаат, чекаат да умрат старите да им се пикнат у куќата, или па спијат на тоа уво ај ќути има полошо, ќе даде Бог, има време. И ние сме биле нечии деца. Ние знаеме како сме живееле, и дали сакаме нашите деца да живеат како нас. А ако вашиот страв е децата ваши да не мислат утре како нас, тоа ваш проблем.
Генерациски трауми се влечат од вакви застарени размислување. Цели генерации емотивно осакатени. Ама муабетот, деца, деца децааа. Тешко нив.
Гош ,за многу мислења знаеш дека се слагам со тебе ,ама со ова не баш,т.е не целосно,само во некои делови. Точно е дека треба во овие тешки времиња да се размислува добро и да се види дали сме спремни со примањата да гледаме деца ,меѓутоа не секогаш се излегува по план. Повеќето од нас со просечни плати никад не би биле добро спремни за деца зашто добро ги знаеме трошоците кои се.
Да, не излегува по план, тоа да. Јбг, живот. Али 99 посто истиве понатака продолжуваат и со второ дете. Е тука веќе не проаѓа муабетов. Да.
Toa se stoi no eve na primer jas odgovoriv radi edna stvar: imam kuka od moite,imam od maz mi... imame nas stan vo Avstrija,nitu ziveam so stari,nitu sum na minimalec... fala Bogu ljubov ima pari ima...no deca nemam.... Eto spored tebe sto mislis koj e posrekjen: jas so site materijalni sretstva,so ljubov no i borba za dete....ili nekoj so solidno primanja i dete? Moe mislenje e drugata clenka.... Veruvajte nekogas zivotot udara taka silno sto dzabe se i pari i se... A ne doticnata gore sto povikuva demek sme Klise patetitki...pa i demek lesno e da se vleze vo brak i rodi dete....
Не може ништо да се мери со среќа за дете нормално. Ама од друга страна па,ако го имаш а немаш да му дадеш солиден живот пак е несреќа.
Da da seto toa stoi,jas samo si zboram od moja strana ...niti osuduvam nekoj sto rodil,niti nekoj sto ne rodil... Ama sepak site vo eden kos nemoze da ne stavi
Не ме знаеш. Не сум за сакање. Трошоци од дете до деца се различни. Додека се мали да, алишта едно од друго ке носат, во иста количка ке се возат. И што потоа? Не е реално да кажеш за некој што живее во реалноста, не се занесувај.
Јас нели сум на став дека не сакам деца сега, а не знам ни дали ќе сакам, ама мое право секако. Ама за да ги откачам и викам едно ќе имам само, така да имам време да раѓам. И одма тука, себична една, па срамота, па како едно ќе го оставиш. Ако е од млади муабетот, тоа се најчесто тазе родители што освен кукање што од маж, што од деца, што од свекрва ништо арно и друго не кажале. Сега последно кукањето е дека нема да идат на одмор, оти нели со деца тешко е, ај да потпораснат па ќе ги водиме, сега и онака не разбираат. Тебе лесно ти е, само за тебе си гледаш.ДА И УБАВО МИ Е, не ве терав две да ги склапате за две години нели?! А ако муабетот иде од стари, тогаш е тотално па смешен зашто иде од некој што за една нива си има очи извадено со брат/сестра, ама битно ти раѓај ќерко, и никако само да го оставиш детето.
Среќен човек е оној што сака да биде среќен, ги прифаќа картите што му ги доделил животот и игра најдобро со нив. Не мора да значи дека на секој еден извор на среќа му е дете и само дете. Помеѓу два случаи, да имаш солидни примања и да имаш дете и да имаш многу пари, да сакаш дете а да немаш, ондак подобар е првиот случај. Ама да немаш скршен денар и дете, и ова другото, сепак ќе изберам да имам пари
Еве јас ќе ти кажам, да правам се одново ич ама ич не би чекала. Туку не сте се нашле на тој пат, и ви посакувам никогаш и да не се најдете. Се да ви тече по план. @Corika се согласувам тотално со тебе.
Што не би чекала? Ќе правиш деца у било која ситуација со надеж за подобро утре? Ја искрено би сакала моите да почекале кога решиле да ме имаат, да не морав низ мизеријата да поминувам што поминував, а па и сестра ми да ја имаат за да морам да слушам како па сега ич нема ништо да добијам зашто не сум била само јас
Која генерација си? 90ти? Сите мизерувавме тоа време. Да чекале до 50-60 години можеби? Со надеж за подобро утре не правиш ништо, туку ќе си плукнеш на рачињата, ќе си засукаш ракавите за утре и твоите деца да не посакаат да сте причекале уште малце. И ок е, ако мислиш дека треба да ги имаш на 50, твое право е. Ама не скокај веднаш со тоа што јас не би или би чекала, оти тоа, пак, е мое право. Научете да почитувате туѓи избори, не ги наметнувајте своите мислења.
Прашав јас како би постапила нели? Не ти наметнав ништо. Не мораш да ме читаш, ама пишав, јас можам да си дозволам деца, нејќам во моментот. А дали и кога ќе сакам не знам ни самата. Не планирам, не чекам, едноставно знам дека сега не сакам. Туку зборам од аспект на дете што освен нема пари друг збор нема слушнато до сега у животот, па зашто некој да си ги малтретира децата така или ќе ги учиме скромни да бидат хаха
Секој не сака деца. И да сака, не е тоа по цена да се откаже од секоја своја потреба. Сосема разумно е некој најпрво да сака да обезбеди услови. Според мене, најглупаво поставуваат тие кои брзаат да склучат брак по секоја цена со првиот кој ќе им дојде на пат само затоа што соседите им рекле дека им е време за деца. Помеѓу опцијата да бидам во несреќен брак, да живеам во сиромаштија и да имам деца или опцијата да водам среќен и богат живот но без деца, без двоумење ја бирам втората. Сите не се радуваат на исти работи и имаат различни очекувања во животот.
