Свекрвите и снаите – проблеми

И ја give up. Така сум сталожена по природа, ама ми кренавте притисокот

 

да си жива ме изнасмеа хХа

 

Муабетов левел колешката -немажена и без деца : ми иде родам и јас вака дете за да земам боледување ,во момент кога ќерка ми беше во болница со бронхит и ниска сатурација.
Истото шо ќе го напишам и го кажав и неа :
Дај боже да си имате и да земате боледување за тоа што сте замислиле дека ние го праиме ко сме на боледување а не за тоа шо стварно се случува !

 

Знам дека има и злоупотреба на боледувања,кај и да одиш да работиш ќе има неправда,trust me,утре ќе ти шефува швалерката на газдата,карикирам....и слично.
Цела поента на муабетот се изгуби кога сите мајки се ставија во ист кош и почнаа да се генерализираат работите.

 

Ама јас не ве ставив. Ако читаш, само се објаснувам на мајки у коментари

 

Жал ми е, навистина. Дај боже да си оствариш тоа што ќе те направи најсреќна

 

Темава отиде офф топик.
Има поболежливи деца, еве пример брат ми бил многу поболежлив од мене, ако имал температура морал со инекции, па лежел по болници, за разлика од мене за 1 ден ми поминувала температурата и тоа во домашни услови со бабински лекови.

 

Ајде да не се правиме дека работиме од љубов, работиме за пари! Сите сакаме да си работиме на струка и да зимаме максимално највисока плата, но за жал не секој ја има таа среќа. Ако работиме од љубов кон работата нема да не интересира колку не плаќаат нели?! Па од љубов рмбам за џабе и минимално може. Не се ударајте во гради, сите имаме преоритети но за жал не се редат успесите по список и по замислени наши желби.
Ете, работам по струка, среќна и благодарам сум што успеав во оваа држава да го работам тоа што завршив и што го сакам. Не бев мајка, но зимав боледување да идам по болници за ивф, значи не бев целосна само со работата ми фалеше бебе (веќе кога бев и сакав мажена), и не работата не трпеше за моето боледување имам колеги, што секој и секогаш е заменлив.
Ете мајка сум година и нешто, ме дарува Господ со две бебиња, но свесна дека за доброто на сите на бебињата мене и мм јас ги запишав и пуштив у градинка на неполни 10 месеци. Срце ме боли што толку време ги чекав а мора да одат во градинка, но тоа е тркалото на животот. Одам на работа за пари, раѓам за да си го наполнам срцето и душата.
Секој има право на избор, но никој нема право да осудува туѓи постапки и животи.
Оладете малку со недолични коментари, секогаш скокни па речи оп!
И, мислам време е да не се полни темата со работни фрустрации!

 

Може и да ти речат ајде чао, ако се подскараш така малку за тоа што по закон ти следува.

 

Ај, моите 5 центи за денес.
Прво-работи додека е на боледување. Значи, или работи, или е на боледување. Не може да работи, ако е формално на боледување, сигурна сум дека е противзаконски. И ова како такво е проблем на фирмата и менаџментот, јер никакви прописи не се следат.
Второ- ти веќе си влегла во игранката. Прво, пошто желба за докажување, па ај ќе сработиш и туѓа работа, и ќе ја покриеш /излажеш. И сега, кога се случува почесто веќе ти е терет, ама како да кажеш, абе јас лажев, она редовно ништо не сработува. А проблемот е уствари во пасосот погоре. И сиот овој муабет ти е за во подфорум, ,работа,, проблеми на работно место, не за овде.

 

Да пуштам CV, сакам да ми работи друг јас бонуси да земам. Поидеално работно место нема. Ни на државно не е така.

Патем, зошто би работела туѓа работа ако немаш финансиски бенефит и ако фирмата ти е топ?

 

Уште ли ќе се објаснувате со една членка? Таа работи и за други, а сите земаат иста плата, бонуси, не сака да ги кодоши нив , но газдата сирот не е виновен ништо. Или не зеза или не знам веќе. Каква фирма е таа, плус сега колку е тешко да се најде добро работно место, па уште и други да работат за мене. Да видам, да не верувам.

 

Не ,она е само многу гневна дека трудниците и мајките имаат некои поволности ,што е нормално ,а она тоа не го разбира . И јасно е дека не го разбира ,зашто не е мајка.
Јас да земам боледување за дете болно ( не дај боже) и некоја вака да ме оговара дека лажам и да се жала дека ми ја работи работата ,додека јас дома незнам кај да фатам и трескам глава од ѕид ,ке ја напраам големата. ( нема да кажам што ,за да не бидам безобразна) .
Ги претера сите граници со сите твои коментари "очајни мамички " и " седете си дома" .
Ај поздрав , работи си и имај си кариера јер у живот само тоа е битно .
Едит - имаше една на работа кај мене ,додека бев трудна 8ми месец ,едвај се движев и дишев ,па се жалеше и ме оговараше без срам кај директорот ,дека сум забушавала,Ама среќа па директорот човек на место ,со жена дома ,кој знае што е трудна у 8ми месец на работа на пеколот ,па ја отера кај што не треба. И не само тоа,ми дозволи да си земам боледување од 8ми месец,па после чавката СТВАРНО ја работеше цела моја работа.

 

Јас реков дека мојата конкретна за која најдобро знам, иста беше и пред да роди, кога роди само повеќе простор за забушавање доби

Некои луѓе се мрзи невидени, и како немајки и кога ќе станат мајки.

 

Муабетов не ви е за тука. Повелете во темата која ја отворив пред неколку месеци баш за ова.
https://forum.femina.mk/threads/Жените-откако-ќе-станат-мајки.33926/

Дискриминацијата кон жените-мајки ја дискутирате. Баш жалосно што жени кон жени искажуваат вакви зборови.

 

Не дека не разбира оти не е мајка, до карактерот е. Така е научена, само она е најдобра и само за себе да гледа. Многу не има што уште не сме мајки, ама не сме себични и не оговараме колешки на боледувања во тема за свекрви и снаи. На жена што се бори за дете и вика чувај си го дома. Што се не држи земјава.

@A94 мислам дека е време да олабавиш. На одмор си, најди си некоја занимација, прочитај некоја книга, прошетај, собери сила за новите проекти, лечи фрустрации на друго место. Доволно беше...

 

Ти кажав јас тебе, од кој не не бива како жени. И дека не дискутирам. И супер исто ви кажав ако не ви се работи да си чувате дома деца, и да си најдете друг извор на приходи.

 

И ни се работи и ни се чуваат деца. И кога ке треба ако треба ке си земаме боледување зашто имаме законско право .
Толку е јасно и едноставно.

 

Не ми се секирај, јас за се си наоѓам време. И вежбав, и бев у кафана, и бев на шопинг и филм си гледав и за вас најдов време

 

Ај вака. Да ти доловам нешто.

Знам дека имаш проблеми со детенцето, не знам што е точно, не е ни важно.

Значи во колектив од 1000+ луѓе работев.

Зборувам само за 2 колешки, има уште многу, ама само на 2 се фокусирам.

Сите сме иста возраст, во 10те години додека работев, двете деца родија.

Е сега. Еднава и кога немаше дете забушаваше страшно. Толку страшно што не можеа да најдат човек со неа да работи, никој не сакаше. Пре бираа да работат на понеубави позиции, него со неа. Ама, пошто државно, "нечија е". И државно за да добиеш отказ треба сериозно нешто да заебеш, ама баш сериозно. Неа, како и други, ја толерираа "од горе". Ја пееа, не дека не, ама ете. Роди едно, па друго дете. Сега не знам оти не работам таму, ама 2те деца сега веќе се 5+ годишни, за тие 5 години и онака тоа што беше крајно неколегијална, уште толку се амплифицираше. Точно бираше да земе боледување кога некој ќе е на одмор, ама апсолутно истиот ден зимаше, секако за дете оти не и' кратеа. Може еднаш да ти се разболе дете дента кога ќе одам на одмор, ама континуирано 5 години?
Тие што работеа директно со неа ги враќаа од одмор (имаат право на тоа во здравство) затоа што немаше кој да ја работи работата. И таман ќе си се вратеше, исунчана Сите договараат одмори, она јбг, нема што да договара, како си сака така После секој, ама СЕКОЈ одмор одеше на боледување.

Едноставно ужасен човек, а потоа колега е. Имањето деца не ја направи подобра личност. Никого не прават. Или си гомно или не си, независно од деца.

Другата, што ми беше поблиска во смисла непосреден соработник, второто го роди со пп. Не знам колку операции помина. Детето си е со мака, таа е со мака. Неброено пати немаше земено ни ден, ни боледување, излегуваше од работа и ја покривав без никој да дознае. И кога одеше на боледувања никому не се жалев јер јбг, ни она нејќе така.
Се деси што се деси, рамно 2 години (комисиски) не одеше на работа, не ни земаше плата и не знам како функционира тоа, вработена е ама поради болеста на детето и операции едноставно не оди, дали социјално нешто и' плаќа не знам.

Е тогаш на повеќе пати барав од надредените да најдат замена, на што рамно 2 години ме заебаваа. Тоа што немам деца не значи дека треба да ме утепаш со работа, не значи дека немам живот и јас.

На крај кога дадов отказ и нормално, ме прашаа зошто, меѓу другите причини ја наведов и оваа. Не брнаут, ќе умрев веќе, озбилно се разболев.

Првата е многу крива, втората не е.
И двете се мајки. Ама едната е лош човек, едната е човек кој го задесија многу недајбоже ситуации.

Не е кошот за сите. Да, има ѓубриња луѓе, и без деца, кога ќе родат не се помалку ѓубриња.