Свекрвите и снаите – проблеми

Еднаш веке кажав и пак ке кажам, во однос со тоа синот и внуците. Јас секогаш викам немора да ме сакаат каква сум таква сум нивниот син ме сака и ме одбрал, ама таа бре ни него не му помага, ниту го има прашано дали му треба нешто ко ке сум кај мојте дали е јаден перен и сл. ( мада јас немам проблем со тоа сам си средува се некогаш ), а внучето не го има видено, ниту му се има доближано, ниту го има пофатено, ко ке излезам во дворот таа бега внатре или воопшто не излегува, или ако ја имам вратата отворено од собата кај нас, таа нивната ја затвара. И после да ја почитувам не фала.
Совети за снаите

- Почитувајте ги нејзините години.

- Понудете и помош околу купување, средување на куќата, подготвување на слава...

- Не реагирајте на замерките и прозивањето.

- Телефонирајте и често за да ја прашате како е. Повикајте ја кај вас дома на кафе/ручек, во град, без присуство на нејзиниот син.

- Запрашајте ја за совет, или некоја помош, дури и кога не ви е неопходна, нека се почувствува корисно.

- Таа сепак го родила човекот кој вие го сакате.
Сето ова го почитував несто повеќе нешто помалку ама се беше залудно, ко таа сака така така нека биде.

 

Јас од случајот на sloboda123 го забележав спротивното. Од маж и` ја нема поддршката која и` е потребна.
Кога и` пукнал филмот и си заминала откако била наклеветена дека децата нејзини не се и од сопругот, тој рекол дека не можел и тој да доаѓа со неа, што ќе помислеле луѓето, па стопати се предомислувал. Ја многу би се навредила. Не толку од клеветата на свекрвата, туку од неговото благо реагирање на истата. Си седи дома ко ништо да не било, а тебе те става во небрано за да не речат нешто луѓето. Мажиште.

А тоа што различно се понашаат со неа во негово присуство/отсуство пак е негова вина.
Доколку тој им покажал на своите родители дека е сигурен во својот избор, дека доволно ја познава и дека има целосна доверба во својата жена, не би им ни текнало на таква стратегија.

 

Според мене доаѓа до судир на генерации, различни сфаќања. Снаата кога влегува во куќата сигурно ќе донесе некои свои навики од дома. Тие навики доколку не се во склад со навиките кои си ги поставила свекрвата во својот дом, ќе се појави нетрпение... Секако дека е тешко, не знам кому му било лесно на почетокот, но со тек на време работите се местат како што треба, секако со многу труд, жртва и посветеност. Мојава на пример мрчатор невиден е. На почеток многу ме нервираше тоа што наместо мене, ќе му рече на мм нешто што и пречи. Па си викав што и е на оваа нека ми рече во лице што има. Отсекогаш сум сакала во лице да ми се рече што и да е. И одма мм како расипан телефон ќе ми рече онака да не ме повреди пополека, а јас веќе знаев или сум начула нешто или ЗНАЕВ дека нејзино масло е тоа кажаното. Сега, ма око не ми трепнува отрпната сум. Што се вика во куќа уште не сум и влегла. Со мм скоро 8 месеци сме во брак, а лани во јули се вселив кај нив се веривме тогаш. Што значи скоро цела година сум таму. Во принцип сум многу чувствителна личност, имам трпение иако сум нервозна, нервозата ми трае пола саат, а во тој пола саат бегај од мене. И толку, ќе ми помине. Гледам дека мрчи за глупости. Еве пример сега тазе што се задеси ќе ви пишам. Јас по потекло сум од друг град. Викендов бидејќи не се работеше во петокот си зедов за слобода да си појдам на гости кај моите да си ги видам. Со мм си се договорив рече уживај нема проблем. Е добро, бев и се вратив во неделата. Свекрва ми само што се вратив да ја поздравам гледам ладно се однесува, јас од култура влегов во дневна добро вечер и толку. И му викам на мм што и е на мајка ти не ни прави муабет не е арна нешто (бидејќи свеки моја е жив хипохондрик секогаш се нешто ја боли и се плаши од болести и затоа прашувам) и тој вика не ништо не и е што знам. ФАЛА БОГУ имаме спрат посебен (имам пишано во темава за тоа) ќе се тргниме од нив за некој месец, и реков да зачистам горе да досредам нешто да избришам прозори и други работи. Оваа се качува горе абе А да не рече дај снао да помогнам нешто, пуста уста да рече само. Не дека јас сакам да ми помогне МА ЈОК сама ќе си исчистам СЕ (после да ја слушам да труе да зборува како госпоѓата ми чистела). Муабетот ми е, само да речеше НЕ ништо не рече туку застана над мене ова вака, ова така, овде ќе ви стои ова, и јас ахам добро ахам добро. Ај, реков да не и се с'снам немам намера да се расправам на нејзино ниво да се спуштам. Бидејќи жената нема друга работа не работи и НИКОГАШ не работела, цел живот легачела и по цели денови си седи дома и досадно и е, си викам со умот ајде пушти ја нека си зборува нека се занимава нешто. Али така тоа страшно некогаш ме нервира, ај еднаш, ај двапати ама секој ден да зборува те едно исто па АМАН бе !!! Си викам како не и се смачи да дрдља те едно исто. Ама ај ја трпам за уште малку. Знам дека овие се некои банални работи, но ситиниците си се собираат едно по едно (капка по капка и чашата може да се прелее). Секогаш си викам ајде не се замарај, ама како да не се замарам !? Па ситница е ќе си речам нека прави што сака, нека зборува, ама и тоа потсвесно ме нервира. А верувам и вие така си викате некогаш ајде батали ја ситница е, ама пак ве копка. Колку и да се трудиме тоа пак некако има некое чувство неубаво. Тоа е тоа, не заслужува да си ја валкам устава т.е прстињава да си ги мачам да пишувам за неа. Велам, што ќе си посее, тоа ќе си жнее. Ќерка има немажена Господ гледа ќе врати. Ќе падне на г'з*т нема вечно да е млада, дај Боже нека си поживее до 100ка на никој лошо такво не му мислам, ама тие одат надолу, ние накај нив и кога ќе видеш се врти тркалцето.
И за на крај во спојлер зошто роман напишав Еве нешто што го прочитав на boza.mk (може некој го прочитал) ама ако за потсетување убаво е за сите свеКРИВИ ако има на темава да прочитаат.

Спојлер

Драги свекрви!

Не заборавајте дека вашата снаа е жената на вашиот син. Дали ви се допаѓа или не, тој ја сака и ја избрал токму неа. Критикувајќи ја ќе ги повредите неговите чувства, создавате реална опасност да ги влошите односите со својот син и да создадете лоша слика за себе како личност. Помирете се со фактот дека веќе не сте единствената жена во неговиот живот. Централното место веќе го завзема неговата сопруга и не обидувајте се да ја тргнете од местото што и припаѓа!

Конфликтот помеѓу снаите и свекрвите се задлабочува со појавата на внуците. Основниот проблем овде е вродениот инстикт за контрола над најважните работи – грижата за семејството. За една свекрва е тешко да престане да биде родител и улогата ја префрла на внуците. За младата мајка која учи нови и непознати родителски обврски е неопходно да биде авторитетот што решава и треба да биде почитувана. Тоа е нејзино семејство и се разбира дека таа е диригентот што ќе раководи.

Првото правило за создавање нормални односи со снаата и нејзините деца е да научите да играте по нејзините правила. Респектот кон нејзиниот родителски стил е особено важен за да создадете нормална релација свекрва – снаа.

Помнете: Воздржете се да не се наметнувате и да нудите решение кога вашето мислење никој не го бара.

Децата се на прво место. Секоја од двете страни е согласна со тоа, но концепцијата понекогаш се губи во безсмислените проблеми. Децата ги совладуваат моралните вредности од родителите, бабите и дедовците. Уверете се дека вие сте пример што вашето дете треба да го следи.

За снаите:

Покажете и дека разбирате дека таа се обидува да помогне, но истовремено укажете и на разликата помеѓу помош и мешање во вашиот приватен живот. Обидете се да не го критикувате она што го прави, но уште на самиот почеток кажете и како ќе бидат поставени работите во иднина.

 

Има 2 вида на свекрви. Едните се со модерни сфаќања, а другите со старомодни сфаќања. Со првите ќе се разбереш, ама со вторите тешко да се случи тоа. Јас имам таков пример. Мојата свекрва има старомодни сфаќања. Со неа муабет не се прави. Кога и да почнам некаков муабет со неа, таа почнува да кажува - вака треба, онака треба, зошто не ме слушаш, и сл. Таа не знае да направи муабет како што треба. И цело време се жали. На неа се нешто и фали. Заради тоа со неа контактирам само по поводи. И подобро е што ретко ја гледам. Не е злобна, ама многу сака да команда. А јас тоа не можам да го трпам.

 

Теси
Tака треба да постапи секој сопруг кога има несогласувања.Затоа реков дека слобода има подршка.Може првиот пат згрешил ,но после баш постапил како вистински маж.

 

SummerGirl во описов за твојава свеки ја опиша комплетно и мојата.
И мојата иста како твојата СКРОЗ. Не е лоша ама сака да си заповеда да команда ТАА да се слуша. И јас некогаш така ќе почнам муабет и таа се знае, јас што ќе речам не е така. И оваа се нешто не е арна, се жали жртва глуми нешто пред мм и пред свекор ми и ќерка е.
Вака на едно место прочитав "две лавици во ист кафез не седат"

 

Многу пати сум се обидела да направам муабет со мојата свекрва, ама таа одма почнува да команда. Многу пати и се спротивставувам и одма се лути. За да не се расправам, се повлекувам. Ја оставам да збори што сака, иако вријам од внатре. Не знам како може да таква да биде. Да не знае саглам муабет да направи. Освен што команда, многу е љубопитна. Се ја интересира. А се прави некој муабет, а она не е присутна, кога ќе дојде вика - за што зборувате вие? Си го пика носот кај што не и е местото. Се прави дека само она се знае, а другите ништо не знаат. И претерува со нејзиното кукање - ова ми фали, она ми фали, вака требаше да направам, и сл. Како јас да направам муабет со таква жена. И многу е штедлива. Последниот пат кога бевме таму, ми рече - ај свари кафе. Сварив кафе и после ми вика - многу кафе ставаш. А јас ставив кафе колку што треба. Ми дојде да се насмеам, ама се воздржав. Подобро е што не живееме заедно. Инаку, тешко мене ќе беше.

 

Ова болдираново да не се повторувам ИСТ случај значи е. Да ти кажам со душа чекам да се качиме на спратот раат да си бидеме уште еден месец и крај на тортурата. И на мм ми се качува горе знае дека пеколно може да биде кога сме сите заедно. Една година ја истрпив ама доста е веќе. Знам дека нема да е крај на некои ситнурии и препукувања, но барем ќе си имам свој дом, своја спална соба, дневна и што е најважно од се кујна Нема да ми се меша во кујната. Интересно е тоа што и оваа кука нема пари дрн-мрн, ништо денар ни немаат дадено да ни помогнат со мм за спратот како родители да речат еве синко од нас нешто. Ма јок ништо. Свекор ми зема пензија и таа му ја зема, таа раководи со парите Моите колку имаат помагаат, ние со мм сме земале кредити и заглавени сме ама што да правиме. Му викав да одиме под кирија да седиме, ама рековме на крај се договоривме кога имаме спрат од мм е препишан спратот ќе си седиме таму нема да плаќаме кирија ќе ги вложиме парите во спратот. И мојава штедлива е од пусто штедење па денар не видовме. Барем да "штедеше" да ја покажеше заштедата. Искрено да ти кажам, не ми ни требаат нејзините пари. Си работиме со мм ќе си купиме пополека се што треба, ќе си се средиме. Само муабетот ми е, барем да рече еве дајте деца да помогнеме нешто што можеме. Сега и свадба не чека на есен, регистрирани сме со мм, но си решивме свадба да си правиме од кога ќе си го направиме спратот. И сега госпоѓата мрчи немала пари на син е да му плати за свадба тој сам да си плаќал Абе... уфффф ако пишувам до утре ќе пишувам. Само си викам Господе дај ми трпение уште малку.

 

мојана малку легна на брашно од ко скрцка мм ,сеа дали сакаш ова дали она , јас и велам не фала имам продолжува да си кажува по свое,ја му реков вака он не ме свати, и ништо не и одговарам нек се носи ... немам живци да се расправам со бебуш во стомак ама ко ке се роди , ако не ми е сакано бебчето мажот, парталот, бебушот и си одам . Сега не се нервирам ради малечково ,златото не ми е ништо криво да е вознемирено во мешето

 

а мојана е отсутна неколку дена и се е прекрасно, се осеќа свеж воздух во куќава. иначе престанав да пишувам за нејзе за да не се нарвирам непотребно, ама на женава и треба психијатар. како и да е се надевам дека нема за брзо да се врати, да поуживаме малце, да се одмориме од неа. уште се расправа за се и сешто но ја ставам на игноре и не се замарам. разговарав со мм пред некој ден за нејзините очекуванја во врска со мене ( да се миеле пајнци веднаш после јадење, значи веднаш нема чекање ни минута, да се бришело прашина секој ден иако нема потреба) и ред други работи. значи јас имам работа, дете и несакам да бришам прашина секој ден ( ако има потреба секако дека ке избришам и јас несакам да ми е гнасно) без потреба. нормално е дека сакам да се дотерам, да излезам а ако ме види дотерана абе ко очите да и ги бодам, луда работа. мм ми рече да си трам ко досега зашто нему и на детево не им фали ништо, и дека тој е задоволен од тоа како го организирам моето време. таа ако сака нека пукни.

 

Морав ова да го цитирам. Значи, свекрвите ни се исти. Само што, во мојот случај, свекор ми работи. Кога ќе земе плата, таа му ги зема парите и кажува што треба да се прави со парите. Свекор ми не смее да и писне. Мојава свекрва дава пари, ама многу ретко. Не само што штеди на кафе, штеди и на сол, шеќер, и сл. Многу и се чудам. Кога дојде да ми помага за малиот, цело време ми викаше дека треба да штедам. Еднаш требаше да ја пуштам машината да ги испере алиштата и ставав прашок. Женава ме гледа и ми вика - многу прашок ставаш. А јас ставив колку што треба. Ама, за неа тоа беше премногу прашок. Дома постојано телевизорот беше вклучен. Ќе појдев до WC и кога ќе се вратев, теелвизорот беше исклучен. И викав - зошто го исклучи телевизорот? Таа ми вика - за да не ви троши струја. Јас си преќутев. Колку ќе заштедиш на струја ако го исклучиш телевизорот на 1 минута. И кај неа дома е така. Премногу е штедлива.

 

уххууу и тоа како се осеќа отсуството од свекрвата јас 1 месец без неа сум а бе уживанција со мм немаме никакви проблеми а кога се тие тука поради нив и ние се карафме и слично
иначе и јас имав слични проблеми како твоите ама сега воопшто не ја баталам кога мм е со мене она ако каже нешто јас ахам и чао не вреди девојки да се нервирате да свекрвите затоа што нашиот живот е пред нас уживајте со мм,затоа што годините не се враќат

 

здраво на сите па совет ако може?! млада мајка сум имам бебенце од 3 месеци,проблемот е во тоа што секој ден се преиспитувам да не сум јас во грешка,да не гледам јас криво на работите?јас и сопругот живееме сами но во ист град со неговите родители...Малку бев растргната работа ,факултет па бебенце..страшно но вредеше..бебчево направи месец ден и одмаа го земаа за да можам да учам и тоа е ок помош ајде ,но секоја ден одев да го видам неможам да издржам станува збор за 1 недела,,и што се случува таман го зимам од раце и свекрвата или ке му даде млеко или чај или ке го пресоблече мене не ми дава демек јас не сум знаела пелената убаво да му ја наместам и ред др работи..а за бањање не иде у предвит она се тоа пошто срцево мое е малечко да не го повредам така вика..ох секоја вечер си плачам...
ке му запеам некоја песничка и она иронично ми се смее,декем оно ништо не ме разбирало бидејќи брзо сум му пеела..и кога го родив имав млеко и се и она упорно малку му е дај ми прихрана..и почнавме и со тоа.После ми викаше дека не влечело убаво од градата пошто му дававме прихрана па ми вика индиректно да се исцедам па тоа во шишето и нормално шишето во нејзината рака и како она да му е мајка не јас.
почнав да слабеам нагло од нервози мислам се уништив...ајде помина тоа после 1 недела и идам да си го земам на 100 илјади начини не убедуваше да онстане бебулето наше кај нив,демек јас требало да одам до работа а си зимам породилно се знае кога треба да одам,после демек да се одморам,па надвор врне,(јас нема во раце пешки да го носам дома леле)па дома не е средено а нашава куќа со 6 соби нека 1 не е средена па не можам се да стигнам.И најново одиме на вакцина и она со нас го зема и јас и викам дај да влезам со него ми го дава дали го држев 1 мин и па ми го зима од раце а јас си го држам само за рачето кабил дозвола треба да барам а она го гуснала и на 2 мин го бакнува.Знам дека го сака но и другата баба го сака ама ова е претеризам,јас морам да прашам да го изнесам а они го носат сегде КОЈА сум јас никоја само таа што го створила...Инаку иде секоја секоја ден кај нас да ни помага и јас неможам да го гушнам на раат,кога она си заминува јас славам неможам да му се изнарадувам по цела ноќ и другата ден сум како депресивна,ненаспана...И за сето ова му каживам на сопругот и он ми вика па ти сакаш помош,,а јас да ама вака не...и ми вика ти си љубоморна ти се причинува,,а јас се аназирам постојано јас да не сум грешка да не сум љубоморна или пак сверкрвава не е баба сака мајка да му биде на златово мое свашта леле...ќе полудам..и да се надоврзам значи после таа 1 недела што моево бебуле сеедеше кај нив кога го земавме домче кај нас,одма истата вечер дојде за неколку часа го терала свекорот он ми кажа...и беа кај нас до доцна нема 1 ден раат сами да бидеме сами јас сопругот и бебчево мое.и млекото почна да ми го снемува од нервоза оти му даваше прихрана и ми вика свекрвата тоа не го заситува нема потрреба од тоа леле ке полудам кажете ми како совет ,,несакам дома да ги нервирам а нема на кој да му се обратам..

 

здраво на сите па совет ако може?! млада мајка сум имам бебенце од 3 месеци,проблемот е во тоа што секој ден се преиспитувам да не сум јас во грешка,да не гледам јас криво на работите?јас и сопругот живееме сами но во ист град со неговите родители...Малку бев растргната работа ,факултет па бебенце..страшно но вредеше..бебчево направи некој месец и одмаа го земаа за да можам да учам и тоа е ок помош ајде ,но секоја ден одев да го видам неможам да издржам станува збор за 1 недела,,и што се случува таман го зимам од раце и свекрвата или ке му даде млеко или чај или ке го пресоблече мене не ми дава демек јас не сум знаела пелената убаво да му ја наместам и ред др работи..а за бањање не иде у предвит она се тоа пошто срцево мое е малечко да не го повредам така вика..ох секоја вечер си плачам...
ке му запеам некоја песничка и она иронично ми се смее,декем оно ништо не ме разбирало бидејќи брзо сум му пеела..и кога го родив имав млеко и се и она упорно малку му е дај ми прихрана..и почнавме и со тоа.После ми викаше дека не влечело убаво од градата пошто му дававме прихрана па ми вика индиректно да се исцедам па тоа во шишето и нормално шишето во нејзината рака и како она да му е мајка не јас.
почнав да слабеам нагло од нервози мислам се уништив...ајде помина тоа после 1 недела и идам да си го земам на 100 илјади начини не убедуваше да онстане бебулето наше кај нив,демек јас требало да одам до работа а си зимам породилно се знае кога треба да одам,после демек да се одморам,па надвор врне,(јас нема во раце пешки да го носам дома леле)па дома не е средено а нашава куќа со 6 соби нека 1 не е средена па не можам се да стигнам.И најново одиме на вакцина и она со нас го зема и јас и викам дај да влезам со него ми го дава дали го држев 1 мин и па ми го зима од раце а јас си го држам само за рачето кабил дозвола треба да барам а она го гуснала и на 2 мин го бакнува.Знам дека го сака но и другата баба го сака ама ова е претеризам,јас морам да прашам да го изнесам а они го носат сегде КОЈА сум јас никоја само таа што го створила...Инаку иде секоја секоја ден кај нас да ни помага и јас неможам да го гушнам на раат,кога она си заминува јас славам неможам да му се изнарадувам по цела ноќ и другата ден сум како депресивна,ненаспана...И за сето ова му каживам на сопругот и он ми вика па ти сакаш помош,,а јас да ама вака не...и ми вика ти си љубоморна ти се причинува,,а јас се аназирам постојано јас да не сум грешка да не сум љубоморна или пак сверкрвава не е баба сака мајка да му биде на златово мое свашта леле...ќе полудам..и да се надоврзам значи после таа 1 недела што моево бебуле сеедеше кај нив кога го земавме домче кај нас,одма истата вечер дојде за неколку часа го терала свекорот он ми кажа...и беа кај нас до доцна нема 1 ден раат сами да бидеме сами јас сопругот и бебчево мое.и млекото почна да ми го снемува од нервоза оти му даваше прихрана и ми вика свекрвата тоа не го заситува нема потрреба од тоа леле ке полудам кажете ми како совет ,,несакам дома да ги нервирам а нема на кој да му се обратам..

 

Lele josifovik i mojana taka mi pravi ama jas ne i go davam.i go grabam deteto od race!ne se davaj namerno taka ti pravi i da nemas mleko za da ne e maloto zavisno od tebe .jas da sum na tvoe mesto ke si go zemam deteto i ke si se zatvoram vo soba i nedavam nikoj da pripari.toa e tvoe dete i nikoj nema pravoda ti go zeme.bidi malce poostra pa ako treba i skaraj se.kako to ti go zele deteto da ucis?zeno zemaj si go deteto toa tebe te saka a ne baba mu.pazi na zdravjeto nemoj da se nerviras i jadi da imas mleko.bidi itra.ti koristi ja nejze da se najades ako gotvi za da imas mleko i deteto zemaj si go.jas razbiram bab e go saka ama nemoj da dozvolis toa da prerasne vo manijakalna opsesija.zemaj si go i guskaj si go.toa e tvoe.ako treba i od race iscupaj i go i bidi gruba za da svati.taka ti pravi mnogu si i dozvolila.aj so sreka i bori se za sebe i maloto i nikako ne dozvoluvaj mleko da ti snema.doenjeto e najjakata vrska megu deteto i majkata.

 

Оф леле душичке па ти си имале проблем со тоа свекрвиштето. Како тоа ти го зема бебулето
Ти треба сериозно да правиш муабет со маж ти. И ако тој не те разбере тогаш повиши тон малку и ќе му кажеш ЈАС СУМ МАЈКА !!! И на таа свекрва ти истото ќе и го речеш, знам дека е тешко јас ти викам туку-така и јас мака со мојата си имам (само што немам бебуле се' уште, а кога ќе имам здравје Боже ќе видам и мојава каква ќе биде тогаш). Гледај ова да си го средиш, бидејќи ти само се нервираш самата. Нема да смениш ништо додека така молчиш. Ок, во ред е да ти помогне, но се до граница на нормалата. Еве, и јас не викам НЕ утре др. ден доколку побарам од свеки помош ќе ми помогне тоа е ок. Но, пак ќе речам граница треба да се има на тоа. Ти додека е вака тазе ситуацијава мора да ставиш граница да и покажеш дека ти си мајка. Многу е битно пред се, маж ти да ти е потпора и да те послуша и да ти помогне околу тоа да направи муабет со неа, ако немаш ти храброст нека го направи тој тоа нека и рече. А, убаво би било ти ако немаш храброст да собереш и да и речеш убаво да и покажеш кај и е местото. А тоа што не ти дава да го преслечеш детето убаво ќе и речеш ок во ред еве ми покажа чекај сега јас сум на ред да се научам да си го преслечам МОЕТО ДЕТЕ, и неа некој ја учел с с с синки да не од роџење се научила да им менува пелени на децата свашта. Мораш душо мораш да си ги земеш работите во свои раце, ќе си собереш сила. Еве колку што прочитав си работиш си зела породилно и сигурно не одиш на работа. Па што правиш дома без бебулето сама ?! Да си го земеш детето и да си се мазиш со него да си го чуваш. А госпоѓата ако сака ќе дојде на гости и ќе и речеш кога ќе дојде да си поседи ама со поусул, и одма барај си рачка имам работа ќе пеглам ќе чистам сакам да одморам сакам да легнам ми пречат луѓе ќе ми извиниш.... и ајт чао така нешто.
Гледај да не се нервираш поради бебулето, не и давај простор да се однесува како мајка, значи таа му а БАБА, се си има граница. Знам дека и е ќеиф ама и по 100 пат ќе пишам се со границата. Мораш мила моооораш ради бебулето да си цврста и силна да издржиш и да и дадеш по капата што викаат. Се надевам маааалку од малку бев од помош. Па, ти посакувам се најубаво само без нервози. Се да се среди во најбрз временски период. И ќе ти речам немој да молчиш ако знаеш дека ти си во право. Се се се најубаво ти посакувам и да ти е здраво и живо бебулето големо да расте.

 

ааа ова не бидува вака .постави се како што треба па макар да и кажеш убаво се и пред маж ти и пред свекор ти ... од помош до ова твоето многу разлика има . земи си бебчето и прашај ја дали му е баба или мајка онака арогантно ... и јас ќе си имам сега бебе мислам дека нема да имам вакви проблеми ама се договоривме со свеки да го чува малиот само до дека сум на предавање највеќе 2 часа бидејќи и јас имам уште малце од факултетот . другото време бебето ќе си е со мене . нормално доколку сака да биде со нас може , но да ми прави вака како тебе и плус тоа психички проблеми да ми се стварат нема да дозволам сигурно . секако ке се нервираш , вака барем кажи си се , може ќе ти олесни не чувај ништо во себе , бидејќи така повеќе и повеќе проблеми ке ти прават .

 

ОХ ЛЕЛЕ фала многу на советот јас па се преиспитувам да не забегувам да не е љубомора ова моево,,ама еве гледам не мислам само така јас, знам дека сум во право ако сопругот ми вика дека ми се причинива и слично.Што правам по дома,учам но се разбира тоа не е цел ден,, а свеки ми вика ти неможеш ако бебето е со тебе да постигниш да но за неколку дена а не цело време,,и јас додека бев бремена со неа се ок супер како 2 мајка и ми рече ке ти помагам и се ама ова е надвор од контрола,јас сум многу добро воспитана и гледам и нејзе да не ја повредам ама она осет нема за мене ,,она нема што да прави млада е не оди на работа и главна преокупација и е моето злато бидејки нејзините деца многу не ја фермаат а јас се осекам како невредно суштество а колку го сакав бебето уште пред да се роди сонував секој ден за него а откако се роди сега би ја дала душата за него,ке се потрудам да земам храброст ,,размислував и да заминам и кај моите ама неможам пошто имааат свои проблеми,,,а иначе јас сум во своја кука сопругот е дојден кај мене а се осекам како гостин дека треба јас да прашувам а не она ее во своее..и почнав и со него да се карам а не ми е крив он но сепак он е онака лајт не се замара....многу ми значи твојот совет сакав да се консултирам ми требаше поддршка за да знам дали сум во право или не..фала многу..и пак индирекно свекрвава ми вика оди ти до работа има кој да го гледа не сме туѓинци оди шетај а јас ако сакав сама да шетам немаше да се мажам а најмалку да зимам надуша некое душиче...

 

се надевам благица дека нема да ги имаш овие мои проблеми пошто јас мислам ке се мрднам жими се!а не сакам на мајка ми да и кажувам пошто не е добра со здравјето,уште јас капак да и бидам не а жената и куќа ми купи и се само за да биде се во ред еднаш малку нешто и спомнав и она ако де ти помага незнаеш како е без помош, пошто за мене она се сама ама не знае до каде е работава

 

Како прво, остави го малку факултетот и посвети му се на бебето. Можеш сама, помош од никого не ти треба. Нека потпорасне малку, па ќе имаш време за учење, без гајле. Ти си му мајка, ти треба да бидеш со него, а не баба му или некој трет. Си згрешила што си дозволила да ти го чуваат за да можеш да учиш, со нервирање нема ништо да постигнеш. Земи си го детето, кажи им на сите јасно и гласно дека ти си му мајка, дека твојот сопруг му е татко, и вие двајца можете да си го чувате сами. Тоа да го кажеш пред сите, а не само на твојот сопруг, па тој да им пренесува на старите. Факултетот остави го во мирување некој месец, ваква помош дефинитивно не ти треба. Кога ќе си го земеш детето дома, посвети му се нему и на мажот. Вие тројца сте семејство, и тука нема кој да ви се меша.
Мораш да покажеш заби. Тоа дете ти си го носела, си го родила, ти и мажот ти сте му родители, а некој друг да ти го гледа, не е во ред. Тоа е ваша обврска. Си згрешила на почетокот, имаш време таа грешка да ја поправиш и да си ги скратиш нервозите. Факултетот нема да ти избега.