Свекрвите и снаите – проблеми

Да така мора, со молчење. Мајками не прашува воопшто, не да ја бранам за свеки да нападнам...не сум правела никогаш така...јас не бев свесна дека таа изнесува се, секоја информација од дома се додека не ја сретнав сестра и па ме праша нешто и оп си поврзав, дојдов дома му кажав на мм тој вика " да јасно ми е на сите се им кажува" тој ја чита како букварче . И од тогаш си почнавме да планираме насамо, да се караме насамо и никогаш од тогаш не и се доверив...тое е..еден ден и јас ќе бидам свекрва се надевам дека ќе бидам подобра му реков еднаш на мм " ако сум ваква врзи ми еден шамар да се сетам"

 

Мене искрено ми е прекриво што повеќе муабет можам да направам со свеки одколку со мајка ми. Ама тоа е. Треба да сфатиме дека никој не е битен колку нас и нашето дете. Тој мал круг да си го чуваме, другите ако не ни одговараат, кој ги врти.

 

Точно, никој не е поважен од вас. Јас и со мајками не разговарам многу за проблемите со свеки...мислам дека ако и кажам се таа немаше да и премолчи па ќе настанеше поголема збрка...сама се справив со неа така што научив да ја игнорирам и зборовите нејзини да не ме допираат. Она што имам порано пишувано на форумов е само мал дел од тоа што поминав со неа... но разбрав дека нејзините зборови не ме опишуваат мене туку нејзе, тоа е нејзиниот поглед кон се и секого и тоа не ме дефинира мене. Ја викав "мамо" за да во еден момент зажалам што сум ја викала така...толку ме навреди и повреди што неможев веќе да и се обратам така. Со текот на годините научив како да ја игнорирам до тој степен што кога ќе влезе во собата како да имам некој прекидач во мозокот што се исклучува кога таа зборува некогаш ми се случува да ми каже што да купам за дома но да не ја слушнам поради прекидачот и и се јавувам да ја прашам што требело. Така си го најдов мирот, ја вратив насмевката и љубовта кон домот во кој влегов со многу љубов но таа како да се имаше заколнато дека ќе ја уништи. ја почитувам поради мажми и поради моето воспитување но толку...без многу комуникација.

Многу се распишав денес уште нешто имам да кажам. За да дојдам до оваа состојба денес, до овој мир поминав низ многу препирки со неа...нешто на што не сум баш горда но беспомошноста некогаш ќе направи да постапите некако како што не сте воспитани. Имавме кавги големи...тоа беше нешто што почна да влијае и на мојот брак, ги преиспитував моите чувства...некогаш толку сакав да избегам од тој хаос...но мажми беше многу трпелив, грижлив, полн со љубов и разбирање. Кога видов дека сето тоа ни штети нам застанав и убаво размислив...ја сакав назад таа 20 годишна девојка полна со љубов кон се и секого, сакав повторно да се смеам тоа нешто го изгубив со сите тие нејзини сопки, кавги и што знам уште што. И коначно расчистив со неа... месеци не разговарав со неа, почнав да вежбам, да се негувам, да излегувам со другарки...полека но сигурно се враќав во нормала...денес можам да се смеам на глас, да уживам во секој момент...уживам додека шетам, пазарам, готвам, пијам кафе...во се...некои работи ќе ги паметам дури сум жива но ако, тоа значи дека сум била силна и сум поминала се. Важно е да се воспостават здрави граници кои никој не смее да ги помине...јас касно ги воспоставив но битно ги воспоставив. Кога реков " до тука, доста ти е" почна мојот нов живот. Почнав да слушам музика повторно, почнав да танцувам повторно...колку може една личност да ти влијае на животот тоа е чудо...ако дозволиш нормално...јас дозволив но немојте вие... во овој дом вложив се...мојата љубов, мојата младост најубавите години... неможам да ја опишам љубовта која ме донесе тука...му велам на син ми "ако влезе некоја девојка во нашиот дом со пола од таа љубов јас лично ќе ја чувам како кралица" тој е мал но времето чудесно минува поставете граници...никој да не ви се меша во ништо. Ни во воспитувањето на децата, ни во бракот, ни во тоа што ќе јадете денес...во ништо. Тоа е клучот...до тука смееш, понатака никако... толку...можеби ќе се сетам на уште нешто но засега доста е

 

Majka mi I svekrva mi znaat da kjutat, no jas skoro nisto ne im kazuvam od ona so ne im pravi razlika da go znaat ili ne. Ednostavno takva sum, ne sakam da me znae nekoj so planiram ili so mislam duri nekogas. Vaka nekoj pa da mi drdori naokolu za finansii I zdravje, ima da gi oteram da ne im tekne veke da zucnat za mene Na drugi.
Kaj nas maz mi e podrdoliv da zbori na moite, negovite, no ajde pak nekako vo granica e, dodeka jas sum apla samo ona so sakam da go znaat.

 

Таков е генот најверојатно. И мојата раскажува на нејзината сестра, ќерка, внука.. Буквално они знаат јас и маж што имаме зготвено, кај сме биле, што сме купиле, колку.. Доста долг период ми сметаше, сега држам дистанца, пазам што споделувам и пораат сум.

 

Мене полесно би ми било овој проблем да го имам со свекрва ми, ќе ми е полесно да ја осудам.
Ама ми е криво што е мајка ми, итоа упорна е. Ти нешто и кажуваш она по свое си тера, итоа не после некое време (ко свеки), туку после 1 минути. итоа ја имам приметено дека како старее, се' полоша е. А не е престара, 60 сега ќе полни.
Ескалираше кога пола фамилија сфатив дека знае колку пари имавме на страна еднаш и слушнав муабет од тетка ми "ајде, ајде вие имате толку пари на страна, а ти не работиш, не е работава за жалење". итоа да беше од свеки, ќе си речам, толку е ограничена, не е излезена од дворов, толку и сече, ама не, ова од две школовани, прошетани, начитани жени.
А па мене место red flag да ми е кај свеки, тоа што одма чим дозна дека сум трудна и не требаше да знае никој сеуште зошто и мајка ми не знаеше, она отишла кај најголемата оговарачка што ја знам (и она ја знае многу добро) и "само нејзе и кажала", а таа "на никого", затоа за 2 дена пола од луѓето што ги знам ми честитаа, а мајка ми појма немаше. И будала ја си продолжив да кажувам работи што не се за кажување. И за овие работи ептен се расправавме со мм, па ми дојде памет. Сега сум ептен таинствена, не им е јасно што ми е.

 

Исто потполно...секој детал а јас глупава и верував и и се доверував...сега ретко пијам кафе со неа но и да го испијам не зборувам многу...пијам кафенце молчам и уживам...колку изгубени нерви ми требаа за да стигнам до таа точка, колку солзи и непроспиени ноќи прашувајќи се со што и згрешив на женава...беше очигледно дека ме мрази или јас така мислев. Подоцна сконтав дека таа се сака само себеси...класичен нарцис...ми требаа години за да ја разберам, нзс да и најдам. Еден период мажми велеше дека сум опседната со неа...и да...бев...што ќе мисли таа, како ќе реагира...за секоја ситуација се преиспитував србеси и никогаш не разбрав што правам погрешно и зошто таа никако да ме засака. Еден ден една колешка ми рече вака: " таа лечи комплекси на тебе, тоа што таа не направила сака ти дупло да го направиш" ова до негде ми ги отвори очите. Толку бев во очајна состојба што повеќе не напишав за неа на форумов зашто веќе не ми олеснуваше туку се што беше со неа поврзано ме гушеше. Дојде период кога од нервоза рацете ми се тресеа, неможев здив да земам...тогаш почнав да вежбам тоа ми дојде како терапија...оставав се во салата за вежбање и полека станував старата јас, дома се враќав исцрпена од сите негативни чувства што ми ги предизвикуваше таа... не дозволувајте до толку да ви влијаат свекрвите...хас дозволив но кога конечно сватив со каква личност имам работа ја баталив скрос. Сега би и помогнала ако има здравствен проблем, ако и треба апче но за друг не...секако јас готвам, чистам итн.

Еден период неможев да делам ни совети на темава...кога другарка ќе ме прашаше нешто поврзано со проблем со свекрва и велев незнам, никогаш не дознав. Но сега знам...лечат комплекси тоа е факт, башка ако имаш работа со нарцис...тоа е страшно

Уште ова колку пати мажми велеше: "остави ги сите, ние сме битни, игнорирај, мене слушај ме" оф кога ќе се сетам, дозворва човекот ме молеше да ја игнорирам. Се додека не дојде ден тој прекидачот да си го направи своето...сега кога таа зборува не ја слушам, незнам, можеби тоа стана одбранбен механизам...што и да е барем сега имам мир а тоа со пари не се купува.

 

Леле женче, се што напиша, исто ко за себеси да читам. Значи се' исто. Ми се плаче колку негативно ми влијае. Ние не сме заедно, они се под нас, ама секојпат кога ќе излезе од куќава мене ми олеснува. Имало моменти кога не сум знаела дека не се дома, сум се осеќала многу олеснето, кога ќе излезам на тераса пример да земам дрва, гледам дека колата не им е тука и јасно ми станува. Жената зрачи со негатива. И јас скоро сфатив уствари дека ги лечат комплексите на нас. Пак дојде периодот на слави и ланскиот муабет го добив демек ајде сега знаеш што како спремам, од другата година ти ќе спремаш. А славата наша е само за сестра и, и внуците од брат и и свекор ми. Значи 10 души идат и тие ради неа идат. Јас и реков демек "уште слава ми фали, твоја си е, јас си имам именден за син ми, ако сакаш славава да ја спремам, не е проблем, ќе ја спремам, ама ти ќе идеш кај мене на гости и толку, никој друг, денот ќе си го обележиме ние, фамилијарно, башка што слава се префрла од татко на син, а дур е жив свекор ми, не треба да ми ја префрлиш, верник си голем, прашај го попот мене ако не ми веруваш", жената го крена носот, подиве буквално очи и искреа, ми вика "не знам, мене, кога дојдов во куќава, на 20 години све ми префрлија мене, никој не ме праша дали сакам или не". Јас си преќутев, зошто го постигнав моето, јас ја изнервирав неа, немав намера да се објаснувам дека не е веќе времето од пред 40 години, џабе е, они се заглавени, ама ми беше делче од сложувалката, да сфатам со колку искомплексирана личност си имам работа. Порано и јас не разбирав, ама сега сфаќам. Место да прават поинаку, они сакаат да ни го прават истото што нив им е правено.
Децата не си ги гледала, свекрва и и ги чувала од бебиња, така требало и јас, она чекаше внуче за да лечи комплекси на него - и го одземав тоа "право".
Требало да ја служам и да и чистам, она веќе да не чисти ни ден - И го одземав и тоа, замисли има 60 години и си се пере сама, која трагедија.
Син и ме сака повеќе од неа, мајка била една, морала да се почитува - Мало сутра.
Комшиите ради мене ја оговараат, ем работам, ем дете си чувам, ем си готвам - Не чинам.

Ама полека идам до некоја состојба, т. е. до твојава состојба. Многу, многу ми е криво што дозволувам вака да ми влијае.
Некому му е смешно, си вика со што се замаарат овие, ама среќа нивна што немаат болесници во фамилија, па не виделе што се проблеми и анксиозност ради една личност. Често мм знае да рече - Зар можевме да се родиме во полоши семејства.
Тоа е.

 

Ко за мајка ми да збориш! Буквално се знаат тетките мои, се! Они се такви, на едната ноктот ако и падне крај е, ќе се збори за тоа со денови. Јас и кажував порано се, сега ќутам. Дека е кај мене моментално со мм на вибер се договараме сега. Ме боли што ми тарашка по фиоки, ми ги раскажува проблемите по тетки метки, со сестра ми ми го коментира бракот (а нивните и двете имаа ужасни бракови, татко ми алкохоличар, сестра ми разведена за 4г), не слуша што ќе и кажам си праи по нејзино а реално штета ми праи... Со свекрва ми да ја имав оваа мака немаше криво да ми е волку мислам.

 

Ова. Болдираново. Истото го мислам.
Од какви токсични средини доаѓаме, арно што сме и вакви какви што сме.
Работата е што кај мене никој ништо не знае за другите. На пример јас не знам дали братучет ми и братучетка ми имале девојка/дечко во животот. За мене бре све знаат. За мм тетка ми и дедо ми знаат детали што воопшто нема потреба да ги знаат. Другарка на мајка ми све знае. Работи што свекрва ми не ги знае, а живее под мене нели, ги знае комшиката на мајка ми, на 200 км од мене што е. и сега немаме многу разговор, па уште ми вика ти мене ништо не ми кажуваш. Па не ти кажувам, пред сите све тропаш, како да ти кажам. Па уште ми вика "добро еве сега кажи ми, меѓу нас ќе остане". И ја си ќутам.
Значи само со мм и никој друг.


Едит: Кога ќе е тука, едвај чекам да си оди. Ко без осет почната е да се понаша. Знам како ти е ваков некој да ти е нонстоп тука. Секоја чест, јака ти душа.
Со мм си викаме саможивници дека сме па може затоа сите ни сметаат, ама јас сум таква направена ради нив. Да беа поинакви и јас ќе бев. Така пола живот ми помина, во бегање од нив и нивните проблеми и урлања, побогу каква да сум??

 

Тоа, тоа. Се исто. Тетка ми стигнала пред развод ние дознаваме дека 10г се мачела со тетин ми и тоа 2г откако се средила ситуацијата, 12г појма сме немале. Братучетка ми има сменето 4ца дечковци откако е разведена, они немаат појма а ја знам од инста што се вика, што сум собрала 2 и 2, они не знаат и на сестра ми и мрчат за секој еден човек што ќе го видат на стори кај неа или што ќе и пише коментар, а ваму мукла. И само мајка ми е таа што кажува за нас, другите молчат, за нив меѓу нив си коментираат само али тоа е Велико вече, тоа за едно бело влакно на Вибер се собираат и си коментираат едни на други, се објаснуваат, со денови се коментира. Мајка ми дека медицинско лице задолжена е за здравјето и здравјето на цело едно село од кај што е тетка ми, сите болести им ги знае. Не сфаќаат дека со ваков однос на нас ни прават проблем, каква слика оставаме за нас?!

 

Никако, да се оградиме од нив.
еве постариот брат бега од цела фамилија. Јас дека сум на страна само со едната тетка (по татко) имам често контакт и фала Богу што е за нијанса поинаква од овие другиве. И тоа ти е. Уште мајка ми е љубоморна зошто сум личела повеќе на тетка ми. На кого да личев? Ако имав од нив ген, еве на 31 година скрената ќе бев. Фала Богу што не сум.

 

Тарај си го кејфот твој...нека ја прави славата додека е жив маж и ти ако сакаш можеш да и помогниш но мој совет е да не се нудиш. Немало ништо поубо од "незнам, неможам, не разбирам" толку се трудев се правев и ништо не и чинеше. Ќе исчистев, не беше исчостено па чистев дупло, ќе зготвев не беше добро па готвев со страв, дали ќе и се погоди на мадам... се што таа велеше дека не правам како што треба правев дупло...да ми ја земи човек глава и од ѕид да ми ја искрши...што се правев да бидам доволно добра а и ден денес не и сум ниту ќе и бидам. Само сега не се трудам туку се правам со уживање готвам, чистам, шетам, спијам, пишувам домашни со децата...се...ама сега уживам во тоа. Обавезно посветувам на себе време за пешачење, вежби, нега на лице, тело и коса. Порано какво време за себе...гледав само да и угодам а притоа се губев себеси...ми ја снема насмевката, косата правев врзи ја во пунџа и трај така никаква, ја изгубив ведрината...жената беше на добар пат да ме уништи а зошто никогаш не дознав. Освен што го сакав и уште го сакам син и друго не сум и згрешила...можеби затоа толку ме напаѓаше...незнам. се надевам јас нема да сум таква. Му реков еднаш на син ми зашто веќе е голем и знае се а е и доста паметен. " мама еден ден ако ти правам вака подсетиме колку плачев и колку се нервирав јас" ама би требало сама да знам зашто тешко дека ќе заборавам што чувствував.

Мора да им покажете на луѓето до каде им е дозволено, до каде е границата. Неможе да дозволите да ве газат. Почитувајте се себеси за да ве почитуваат исто. Бев млада и никогаш не соочена со кавги и сплетки но сега веќе знам, животот го учи човекот на се. Ќе посветите време за себе, ќе го најдите тоа време, ќе го измислите ако треба. Децата си растат и заминуваат по својот пат, ќе оформат свои семејства, мажите се тука но да бидиме искрени не сакаат пропаднати жени...затоа прво грижа за себе па се друго. Здравјето на прво место. Луѓето што ве исцрпуваат на кој било начин на игнор.

 

Pa da, poloso e koga so majka ti ne mozete da si pomuabetite so mislis I pravis, negoli svekrvata.
Jas ne deka porasnav vo odlicni odnosi so majka mi, naprotiv, si bese ona zivcana celo vreme duri rastev, kup stravovi I anksioznosti iam radi nea. Tek sega koga jas sum povozrasna, a ona se potsmiri iame kakva takva ponormalna komunikacija. I toa vlijae so I zboram, znae da lomoti za neso naokolu, ama ne drdori bitni stvari, bar mislam. Isto I svekrvata, pogotovo ako I napomenis, ova samo ti znajs I ona gotovo, ne kazuva niso.
A vaka za zdravje, pa I finansii da mi znae nekoj, toa ne e vo red, poso jas niti znam, niti me zanima koj so imal. Apla glupo e, ete posle ke ti lomoti nekoj ne e losa rabotata, ste imale zastedeno. Jas iskreno ne znam kako toa moze da spodelis, aj ogovaranja I gluposti da razberam, ama za pari ljugeto se bukvalno da mu umre na komsijata kozata, a ne pak da imas neso poise od niv, ke si puknat od maka.

 

Па демек сестра и' е, само нејзе и' кажала. А сестра му на мм пример или брат ми не знаат вакви работи, не па тетка ми.
Она не сфаќа зошто да не сподели, па со кого ќе споделела. Па не се тоа бре работи за споделување. Ама не можеш да се разбереш. А иначе и свеки за одредени работи има изненадено, еве да не биде дека стално ја кудам, ама вистина има работи кои и' се кажани и е речено да си ќути и буквално нигде не ги има кажано. Е сега и она е блиска со сестра и и си има кажано дека скоро све си кажуваат и затоа повеќето работи не ги ни знае. Нема потреба тетки, стрини све да знаат.

 

Пак ми се замешаа и тоа сега свекрвата ги пуштила брат и и татко и да му солат памет на маж ми. Немале цела фамилија да дојдат на име на син ни затоа што ќе оделе кај свекорот и ние таму да сме биле. А фино лепо ги поканивме. Која почит е бре таа? И по слави и по се сум идела, за сега јас и мојот син да не не испочитуваат, а со тоа и маж ми не го почитуваат ама кога ќе разбере… Си го растуривме бракот со вакви мешања за ситници. Сама сум си крива што дозволувам да ме газат, маж ми молчи гајле му е, ама барем јас да си кажев… Да имам некоја сила да пресечам. Затоа што ќе биде или да пресечам со нив или со маж ми.

 

Отерај се кај што не треба. И јас трпев. И трпев. Ама веќе не се трпеше. Кога маж ми виде дека сум сериозна во намерата да си заминам, сфати колку е саатот. Го натерав да бира.. Или јас и детето.. Или мајка му... Сега сме ок. Јас со неа само формално комуницирам, заради маж ми. Се обидува да се упика, ама се и е џабе. Со маж ми се гледаат на камера. Јас само ќе се поздравам и ако нешто ме праша ќе и одговорам. И толку. Со неа не може муабет да се прави.

 

Епа ако одите кај нив однесувај се како гостинка, и да ти кажат нешто да направиш, кажи си дека си гостинка, ако сакале ќе дојдат кај вас. А и да си славите дома да не ти е грижа што нема да дојде цела фамилија, твојата фамилија нека дојде и да не се замараш со нив.

 

И? Покани си ја твојата фамилија, другари и другарки и поминете си најубаво. Зошто се нервираш за глупости? Услуга ти направиле.

 

Прочитав дека живеете кај твоите. Што мајка ќе барате да славите именден на син ти кај свекрва ти кога не живеете таму. Нека не доаѓаат цела фамилија што те гајле, мавни ги таму. Стој си на своето дека нема да славите по други куќи именден на вашето дете па колку сакат нека се лутат и ич да не ви идат