Види сега. Тазе пример од утрово. Надвор на патов работи мм, со него е детево, во пролет од треви се исфрла, по лицето, сабајле го мачкав, лом е од вчера и сега свекор ми оди во бавча, син ми му вика идам и јас, а сабајле мм пред свекор ми му рече "ти денес овде ќе седиш, по треви да не се пикаш" и свекор ми не да му рече не, туку си го зема со него. И нормално мм почна да урла, свекрва ми почна да се кара како детето сме им го бранеле, нигде не го носеле. И што е ова? Јас ко човек отидов да и' објаснам, уште ми вика па ене го надвор со татко му е, вие нејќете дете со нас да оди нигде, ти и викаш не е во треви напикан, без потреба да го шлапам со кортико и да пие сирупи, оваа не, по свое. Јас и викам не може да се рамните со родител, толку ли е тешко да се почитува збор и да му се рече еднаш "не" на детево?Зошто да му речел не, тоа само тргнало по него. И сега од нивниов проблем што го имаат во главите дека се еднакви со нас, не можат да разберат што им се збори, она нигде не можела да оди со детето. И реков зошто сте вакви, затоа нигде не оди и си заминав. Еве ти најпрост пример за случувањава редовно во нашава фамилија. Сега нема да го видат асално некое време и после ќе ни помине нас ова, ќе не' пече совест и пак на старо. Класично токсично семејство. А да и уште ми се рече "вие двајца сте исти, лоши". И што е подобро, овде да се испукам или по пола фамилија? Ќе нагласам, ни двор не делиме.
Денес тука и керките нејзини таа само мене ми кажува му се спие,му се јаде,само што јадеше благо таа ме гледа ама види ти бара детево. А ќерките супер се тие се знаат сами за децата и и реков многу се мешате Пред некој ден му дале к.млеко и шлака цела маса лом и му вика играј само не плачи,и јас му го земам тој почнува да плаче и свекор ми вика како ќе де справите со детево и му реков вие гоо размазувате и нека ви прави лом јас горе вака не му дозволувам. Тие деца по комшии растеле а за моето се знаат од раѓање да коментираат
Само едно добро и поучно можам да извлечам од темава а тоа е да ни биде потсетник како да НЕ се однесуваме ако сме еден ден свекрви. Без мешање, без дофрлање безвеза коментари, без глупости и да не сме во заедница со снаа и син - ако е можно.
Баш така! Одамна пишувам дека треба да се гледаат работите малку подолгорочно и од контекст и на другата страна. А верувајте, многу бргу ќе се најдете и на таа друга страна. Додека трепнеш ќе станат тинејџери, ќе донесат дома дечко или девојка, ќе почнат полека посериозните врски. Без разлика што не се во брак, сепак односот се гради од почеток со нивниот партнер и бара адаптација и на родителот кон нив. Нивниот дечко или девојка може твоите зборови поинаку да ги разбере од твоето дете, некои навики или вашиот стил на живот му се чудни и сл.. Ако имаш бар малку емпатија, цело време потсвесно во главата ти е мислата дека и тие се нечии ќерки и синови, со свој карактер и со свои навики од дома. Како што сакаш твоето дете да е прифатено во неговото/нејзиното семејство, така и другите родители сакаат нивното дете да биде прифатено кај нас. Транзицијата е бавна и постепена. Ама во еден момент доаѓаш до сознанието дека на твоето дете врската со партнерот му е побитна од таа со тебе, без разлика што секогаш ќе му бидеш мајка или татко, без разлика колку се сакате и колку сте во добри односи. И тоа ќе мора да го почитуваш ако сакаш да ти биде среќно детето.
Мојава уште на месец дена бебе ни вика абе да ни го оставите бебето, да спие со нас. И јас и мм се смееме и им викаме за саат време би не барале да си ја земеме. И двајцата со свекор ми викаат као како да не, една вечер не е проблем да не спиеме, и им објаснивме дека не е за не спиење туку дека многу плаче и не се смирува, а секако на крај памет не ми е да оставам толку мало бебе на спиење ксј било која баба. Небитно тоа, после месец дена идеме на гости кај нив и ја шета во раце малата, и збори, и гуга, беббе мирно си седи и едно време и вика " јас си ја сакам баба, јас кај неа ќе си седам, што ќе ми е мама,не ми треба мене мама " и јас само и се изнасмеав иронично и и викам ааа да да сигурно. Си се пресмеа слатко ко да кажав виц почна да и плаче по кратко време а ја во кујна мијам садови и ете ја носи и и вика еве ја мама бе еве ја и и реков не и треба мама, баба и треба, смири ја сега. Не се меша многу, претежно кај маж ми се јавува, он па не регистрира многу ама кога ќе се видиме некои такви коментари знае да одлепи и да ми се одмили што сме се виделе Исто еден период нејкеше малата кај мајка ми бидејќи ја немаше видено месец дена, болна беше и се слушнале со свекрва ми и и кажала дека плаче кај неа, нејќе да седи и ете ја на секое гледање муабети како неа ја сака, кај неа седи мирна, знае кој е добар човек и кој ја сака
За вакви работи и коментари верувам дека 80 посто се исти. Затоа и пак ќе пишам проблемот е во мажите, секој озбилен проблем тие можат да го решат. Ама кога е се како мама каже, е тука нема помош. Вакви буцкала, само во едно уво влегло на друго излегло. А и да сум на твое место, остави и го бебето една ноќ и наспиј се . Нека видат како е .
Хаха истоооо, исто. Се мислам и јас истото ко шо пишала @dushiche да ја оставам ама вака ко што ми се буди на секој саат, па да видат мака малку. Ама би сакала да сум негде тука да гледам и да слушам хаха.
Така ќе те вика брзо, остави го и не се јавувај хахахаха. Кај мене свекор ми е секогаш расположен за муабети околу чување а без свекрва ми не чува 4 годишно дете.
Нема да се жали, сигурна сум. Го сака бебето и ќе ја чува сигурно без проблем, коментарите и се бидејќи сака малце да се почувствува дека нешто прави, дека ни е битна, дека ни треба, им смета малце тоа што сме самостојни, што ни еднаш никој не дошол ниту да ни помогне ниту да ни ја чува ама споредување со мајка е ту мач. Сите несолени шеги и боцкања ми влагаа од едно а од друго ми излагаа ама мама не ми треба мене, со баба сум, ми падна ептен тешко некако.
Ехеее што се се изнаслушав за 5 месеци. На почетокот се нервирав ама сега си вртам на шала, плескам на шала. Ако е доволно паметна ке се свесне. Пошо живееме во друг град побара на 8-9 месеци да сум и ја оставела на поседок хахаха. Ќе викала бебка: Баба ајде да седам со тебе не сакам со мама во ск. Сака да ја гледа по нејзни убедувања и неа да ја сака повеќе од мене што секако не е можно ниту природно.
Да му даде цицка на моето бебе мислам дека тоа ќе и биде последен пат што ќе го види. Не би сакала детето да ми расте со психопатка и да го учи дека тоа е нормално.
Ние уште сп цицката сме запнати. Беше пред неколку дена, и го држи му вели "шо гледаш мило, мама, мама цицка дава, нема баба". Вака се враќам на темава да не заборам зошто поретко го гледа е од вакви коментари. А сакам и давам шанси на жената. Ама одлепува со коментарите забегани. А ќе заборавев, го игра со играчки само таа шо му ги купува, му купува не дека не. Ама се шо купува е за повозрасно и пластика, и не мора да купува имаме тропалки плишани мечиња ама не таа е запната по пластика шо свири.
Ова со цицкава мене траума ми остана. Ми раскажуваше еднаш како мајка и додека го чувала внукот му дала "да цица" бидејќи многу плачел и не можела да го смири. Кога требаше конци да вадам морав да и го оставам а се задржав малку повеќе цело време тоа ми се вртеше во глава. Еве и после 5 години сеуште мислам што ли правела за тоа време додека се вратам.
Постпородилниот период е еден од најтешките за една жена. Факт е дека сме преплавени со хормони, се ни е ново, не знаеме веќе кои сме, ни се плаче, ни се смее, ни се вришти, милион емоции кои ни создаваат чувство на нервоза, нетолеранција, безпомошност. Зошто го пишувам ова? Затоа што кај некои, од пишувањето, не забележувам никакви проблеми со свекрвата, освен оние што сакате сами да си ги направите. Не гледам ни ништо лошо во реченицата што ја кажала свекрва ти, освен точна констатација. Треба да се има и толеранција према нив, не секогаш имаат задна намера во нивните коментари. Не се тука некои свекрви да ви ги земат бебињата, свесни се дека, ти во случајов, си му мајка на тоа бебе. Но, и доаѓањето на внучето на свет и за нив е посебен момент. Свекрва ти купува играчки што мисли дека ќе му бидат интересни на твоето дете. Ако толку ти пречи пластика, кажи и, наместо да троши пари на тоа, да земе нешто плишано, гумено, дрвено. Ако купуваат, зошто купуваат, ако не купуваат, зошто не купуваат. Извини, не ме сфаќај погрешно. Но, прво сфати дека мајка ти не е само баба, туку и мајката на маж ти. Како што ти си ги сакаш твоите баба и дедо и сметаш дека они ти мислат добро, остави и таа баба да гради однос на детето. Има лоши свекрви, се и сешто има на темава. Но, твојата, ни малку не ми личи на лоша свекрва, барем од напишаното. Сакам да кажам, не си расипувај односи, гледај малку потрезвено, кога нема простор за тоа. Твое е бебето и секогаш ќе биде твое. Но, тоа е и нејзино внуче од син. Уште поголема радост е за една жена да има внучиња од своите деца.
Во право си за хормони и помешани емоции. А дека не е лоша, па и не е. Ама и не е нормално некогаш тоа што го прави. Има нарцисоидни тенденции жената. Да не спомнувам проблеми со алкохол, и испади во тие моменти. Не дека јас не сфаќам некои работи, јас сакам моето дете да има здрав однос со двете баби. Ама треба сите да се потрудат. Како би му верувал на човек што то рекол, "па можеш скришно да му дадеш чоколадо мајка му нема да знае" ова мене ми го кажа зборуваше за пријателка и внучето нејзино мајката не дозволувала чоколадо и како тоа било погрешно (детево имало алергија на лактоза и испадна дека не е за џабе мајката шо забранувала). Со играчките исто јас не велам да купува не мора, но нека не форсира нешто шо бебето не го сака ни го разбира. Смета оти ако нешто шо ќе купи друг не чини, а ако таа го купи на гла ти се качува. Имам пишувано поназад да не се повторувам. Иначе дека е мајка и баба и дека сака да се радува тоа во право си пак, ама треба одговорбост, а алкохол и одговорност не одат заедно.
Ова е хорор приказна искрено. Јас не знаев дрка тоа било "нормално" за некои забегани. Значи шо нема по светов
Алкохоличар е, или се напива кога има повод некаков за нешто? Тоа за чоколадото, знам дека сите баби го прават. Без разлика од која страна се. Само на сопствената мајка може да и кажеш со било каков речник, па пак да се сакате и да има толеранција. Кога е свекрва, не ја чувствуваш доволно блиска за реакција и затоа се нервираш, затоа што не можеш да ја изразиш посакуваната реакција. Очекувам и на моето исто да го прават. Баба ми ми давала чоколадо мене. Нормално, освен ако има некоја вистинска пречка да не се дава, како алергија. Всушност се лутиш за трач разговор, а не за дело направено врз твоето дете. Јас кога ќе дојдам во МК, секакви благи носам за децата на роднини. Како дете едвај чекав некој благо да ми донесе. Никој нема да го гледа твоето дете како ти, ниту пак да се грижи исто. И да не даваш свекрва ти да го гледа, во градинка ќе ти пречат други работи. Знам дека ти пак ќе се нервираш, само помогни си на себе и не си ги ставај нејзините коментари при срце. Колку пати само ти си дала на некој непосакуван совет? Сигурно и ти си била причина некој од такт да го извадиш со твои бисери и мудрости. Никој не те ни тера да примениш туѓ совет, на крај ти си 24 часа со твоето дете, што може лошо да му се случи од свекрвино мелење на празна слама. Зборови се, не ги прави дела.