Свекрвите и снаите – проблеми

За жал вакви не се опоравуваат. Тие цел живот такви ќе си бидат и ќе си мислат дека така треба.
Кога не им е жал за сопствено дете, што очркувсш друго од вакви?

 

Свекор ми за 150-200 ден. за црево во кујната, поплава направил, го чистел дека судоперот се затнал, и не го наместил убаво, си пуштил вода и лом.
А за по доктори и овие за било што и да е итно не одат по приватниве, а мене свеки ми велеше за крвна слика да одам приватно, а зошто приватно кога се завршува брзо, а и Авицена и Синлаб имаат договор со Фондот.
Кога е итно тогаш мора приватно, ама не и за крвна слика кога резултатите се истиот ден и државно.

 

Ние живееме во заедница. Јас и мм ѓи плаќаме сметките и не гледаме колку пати пазариме за храна. Свекорот и свекрвата заедно земаат едвај 300 евра пензија. На свекрвата пола пензија и оди за терапии и пола ја троши за дома за се што треба. И свекорот исто. Луѓето навистина немаат. Што имаат нешто на страна од кириите од станот сега треба да го подсредат и да се вселат таму. И мм ќе продолжи да им помага како и девер ми. Тука не се мешам. Родители му се, го извадиле на прав пат колку можеле, куќа ни оставаат за која се измачиле да ја направат. Свекрва ми малтер мешала и тули кревала, копала за темели, глетувала после, уште шо не за да си ја направат и сега нас ни ја оставаат. На тоа не можам да бидам слепа и неблагодарна и никогаш нема да го сопрам мм да им помага.
Јас сум за да се помага колку се може. Ама тој муабет дека децата се должни тоа да го прават, епа не се.
А муабетот цела плата да се дава тоа пак е тотална глупост. Некој друг да ми располага со парите не. Ќе даваме и повеќе од пола ама да не ни се бара на тој идиотски начин.

 

Пола плата ли е тоа?

 

Можам само да ти посакам трпение за тоа што имаш мало дете.
И што побргу да си најдете ваш дом. Тоа што го прават тие луѓе не е нормално.

 

Да, ама во цела ситуација тие мислат дека така е правилно. Не гледаат поинаку на работите. И според нив еве моето твоето или трето мислење различно од нивното не е правилно не го перципираат. Ние ќе се одделиме од нив, не планирам да живеам со вакви луѓе. Тажното е што тие упорно си сметаат дека тоа е ок, па дури и децата ги имале убедено во тоа.
Или и ден денес кога се отвара таква тема за финансии дури да ти биде незгодно да присуствуваш и да слушаш.

 

Не знаеме колку трошкови имаат дома и за колкава плата се работи. Ова го кажав, не за членката да ни кажува до детал, него на пример ако пола плата е 20 000,еве кај мене да живееме со некој 20 000 на зима плаќаме струја, тој што ќе дели со нас струја 10 000 да плате, плус храна, а тешко дека со 20 000 петчлено семејство за храна месечно поминуваат.
Секој знае колку му се трошковите дома.

 

Жал ми е многу. И јас сум со мали деца. Трошоците се огромни.
Трпение само. И гледај да си одите од таму.

 

Кога купуваа свиња, нас ни бараа пола пари, а ние не сме многу по месо, и јас си купувам од месара чисто месо, не јадеме такво мрсно.
Зошто да даваме пари за тие да си јадат, и се јадат, и црева, и кожинки, со остатокот прават пача, што има ние да даваме пари.

Еве сега седиме во Скопје, лани се јавија дали ќе дадеме пари.
А имаат, ај да немаат, па и да немаат, нема да купуваат свиња.
Како божем немаат за леб па бараат.

 

Колку и да е. Жално е со мало дете да очекуваат пари од нив. Без разлика колку јаделе и пиеле.

 

Се, се ама овие твоиве им нема рамни. Навистина напорни

 

Децата не се должни да ги финансираат родителите. Може да им се помогне ако имаат потреба. За лекови, за терапии, за храна..... Ама за тоа треба родителите да си заслужат. Ако цел живот ме третираат како 13то прасе, од мене нема да видат денар. Свекрвата мисли дека сите тројца синови треба да ја финансираат. Ама само еден ќе наследи. Другите двајца останаа со прстот во уста.

 

Изгледа затоа раѓале деца, за да ги финансираат, децата не решиле да се родат.
Ќе родат деца, ќе ги исчуваат, и откако ќе пораснат децата очекуваат да им возвратат.

 

Па не знам колку е просечна потрошувачка кошница во мк. За некого е и повеќе од пола.

 

Шо дека ми дава пари кога од неа човек не бидува, џабе ми се, ич не ми требаат и велам стално не треба абре упорно ти ги става во чанта, одвратни ми се дури и парите, не сакам некој да ми мачка очи со пари.
Јас давам многу но нив не би му дала ама никогаш не па да ги финансирам, не заслужиле...

 

Се е тоа океј, тогаш ти давај на твооте пари исто така, па со што ќе живеете ти и маж ти? Мислам дека е во ред со намирници да се помогне некогаш, ама да се финансираат нема потреба, посебно деца кога имате, па јас не можам ни вака да постигнам, се трудиме и работиме и по 12 часа на ден, за на крај да давам на било кого нема шанси, не ми дале ни 5 денари на страна, и нема ни да дадам.

 

Скроз си во право. Родителите треба да си заслужат за некој да плаќа. Ама сето е веќе ненормално, порано-покасно се влечи на едната страна да падне товарот. Многу родители има што си ги користат децата и им плаќаат нивни долгови. Е тука цврсто не треба. На крај жените страдаат, а мажите ќутат и даваат пари.

 

Да ти кажам многу зависи и дома како биле/сме воспитувани.
Абе еднаш не се случило моите или брат ми да ми побара денар, па макар и на заем. Веруваш еднаш се нема случено.
Што мислиш моите не можат и они да бидат во криза, разбирам да се случи исклучок еднаш два пати да се случи. Ама нон стоп да се биде во криза. Не бе, така се научени. Ќе ги поебам парите и ќе ми дадат нема да ме одбијат. Е на таквите треба некогаш без разлика родители да им завртиш грб. Па да видиш како ќе им стигаат после парите. Возрасни луѓе, седни направи математика за месецот да го поминеш не нон стоп да спиеш на тоа уво ако не стигне имам џокер на располагање.
Ајде претходно добивале цели плати, кажав и погоре не планиравме да живееме со нив. После тоа почна пола, а сега веќе одреден износ. Значи можело и со толку пари да се поминува месецот нели. И колку пати без срам бараше свеки 1000 денари замислете ама се опамети мојот и не и даде еднаш, два пати. Веќе не бара а богами и гледам значи може да се функционира и вака.
Како бе кога ќе погледнам на мојава фамилија нема ова барање пари секој си заработува и си раководи со своите пари рационално, а како бе од мм фамилијата нон стоп се врти околу парите. Кај моите парите не се ни тема на разговор воопшто.
Му реков и на мм како бе нон стоп они немаат они не им стига месецот, ај еднаш во годината ама нон стоп нешто да се случува како кај моите не е вака. Се плашиш да застанеш да не ти побараат пари или тумнат нешто. Кај моите слободно одам ниту Денар ми немаат префрлено. Дури кога сум таму со ќерка ми ако ми треба нешто они плаќаат и не ме оставаат денар да платам. Ама и никогаш нема да ми го презборат тоа. Овиее бог да чува. Мм и кажува еднаш дека не му стигаат пари и дека нормално тоа е најголем проблем. И таа лаком газ пак за себе, вика па и мене ми требаат пари. А верувајте месечно имаат добра сума на пари не дека се за жалење. Ама тоа нарцисоидност пак ама јас јас и мене не ми стига а не гледа реалноста за синот.

 

Ако имам и ако им требаат ќе давам. Ни двете страни не бараат тоа ми е муабетот. Ако имаме ние да одвоиме ќе даваме и колку можеме. Сепак прво нашата ќука па после колку ќе има толку да им се помогне. Мм дур не се зедовме денар не оставаше дома. Чак и тел му го плаќаа. Ама тогаш свеќрвата уште работеше и далеку имаа повеќе пари. Епа глупо ќе биде кога има можност мм да им помогне да не им помогне сега. Ама пак ќе потенцирам сето тоа е наша добра воља, тие никогаш нема да побараат.
Секако прво си го согледуваме буџетот па се прави што се прави. Фала богу за сега за ништо не сме се скратиле. Дај боже да продолжи тоа така па да има да помагаме на нашите ако затреба.

 

Работата кога имаш дете е малку по друга. И да имам сакам да тргнам настрана за детето.
Да се во ептен тешка ситуација па да им помогнам, да. Ама не постојано. Имам обврски спрема детето. И не оправдувам што само вие ги плаќате сметките. Верувај со 300 е можат да платат дел од сметките.
Кога сме сами без деца е едно.