Мора да ја однесете на доктор, сакала или не ќе и помогне, ќе му пишат лекарства, вака и вас ве вознемирува на вечер, зборни со мт.да видиш шо мисли.
Тотално небитно кои се и чиви се! Земи детето и оди во парк, таму има други мајки. Денес муабет со една, утре со друга, ќе почете да си ширите круг и ем времето ќе ви помине на сите, ем децата прошетани и смирени. За во парк не ти треба ниту пари да трошиш се од дома можеш да си земеш. Не се будали да седиш дома да ја чекаш свекрва ти на гости. Не се плаши за пари, колку имаш толку, некој период повеќе некој помалку, штом имаш кров над глава не е страшно. Важно е да почнеш да шеташ за свекрва ти да нема кога да ти се тупне по дома.
Јас од дома да бегам,од сопствен дом за да не ми се тупне свекрвата??? Ќе шетам кога јас сакам ,сакам мир во сопствен дом некогаш и не ми се шета ќе си седам на тераса со бебуш и ќе си уживкаме. Треба во страв да живеам од таква непрокопцана? Само клучот и бришењето му е мајката. Избриш на такви личности психопати .
Фала ви на сите. Свесна сум дека ќе биде или џа или бу. Да се прашував само јас одамна ќе расчистев со неа. Кога престанавме да контактираме два месеци пред да забременам, му отиде на маж ми со свекор ми на работа, тој бубачка, не сака пред колеги расправии. Тие глумеа, тој ја прифати играта. И оп, се смирија. Јас заради него попуштив тогаш, но џабе. Проблемот е што тој не може да го прекине контактот во целост. И не може да им каже да не доаѓаат. Срце не му дава. А не сакам да го одвојам од нив, бидејќи јас пораснав без мајка и татко. Баба ми ме исчува. А она опасна е, пак ќе најде начин да се протне. Единствен спас од неа е да избегаме од државава. Друго решение не гледам.
Тоа не е бегање од дома, туку ќе ем таа ќе си прошета како физичка активност после пораѓај, ем нејзе мозокот ќе и се одмори како ментален мир, ем детето прошетано, најадено и смирено. Жал ми е за мајка ти, оваа затоа те притиска знае кај те боли душата. Кога бев мала мајка ми не носеше во парк или на кеј, ќе постелеше кебенце и ние денот така си го поминувавме. Најубави спомени од детство! Имаш дете, надвор времето е убаво и ништо друго не ти треба. Нема што да бегаш од државата, ќе и кажеш дека границата е помината и нема повеќе да се дружите. Твојот мир е пред се. Толку. Не си виновна за ништо, само не си ставај грижа на себе.
Јасно, и убаво е пешачење ,дружење со мајки ,муабет ,релаксација и за нејзе и за бебуш . Ама муабетот ми беше дека има дено кога едноставно сакам дома да си седам на тераса или во двор да си пуштам музика и да си уживаме со бебуш ,а треба да бегам за да не дојде свекрва.Епа не!
Двете дали сте нормални? Ти како мајка како лавица ќе се бориш да не и дава каша на 2 месеца. Колку сака нека е наметлива. Воа ти е причина плус да и речеш иди у пм и не се враќај веќе. Не знам шо да ти кажам друго, ти си знаеш како ти е во кожата.
Спас ќе ви биди само кажување отворено дека не сакаш секој ден гости, сакаш да се одмориш, вие ќе ја викните ко ќе сте слободни и така. Не мора да и ќутиш, кажи и дека немаш време за гости, како сака нека свати. Не смее да дава кашички то не е нејзина работа, како ти ќе одлучиш за детето така ќе биди, не е тоа нејзино бебе, зошто и дозволуваш, не мора ни да и се објаснуваш, ќе и кажеш јас знам како шо треба за мое дете.
Нема сопругот што да не сака @PinkStar Со вакви личности само дистанца. Клуч на врата и нема отварање. На телефон нема кревање. На работа ако му отидат ќе си голтне гордост и може комотно да ги прати дома. Бебе од 2 месеца кашички? Ти тоа како родител не смееш да го дозволиш. Тоа бебе нема развиен желудник за храна. Знаеш колку компликации здравствени може да има во иднина? Решението е поедноставно од што си мислите. Клуч на врата и нема одговарање на повици. Толку.
Сама бев со нив кога почна со кашичките. И кажав со убаво неколку пати да престане. Не ме есапи. Пак прави по свое. И на крај ја сокрив кашичката. На што ми се нафрли свекор ми (нејзиниот адвокат), бидејќи она нема храброст да се соочи. А јас нејзе и се нафрлив. Од тој момент престана со кашичките, затоа што на барање на маж ми доаѓаат само да ја видат внуката и чао пријатно. Ама ова е привремено и ќе биде вака додека она не смисли нешто.
Еве ако не сака да се расправа има и културен начин да избрка некој. Или преку сопругот некако да се постават граници.
Види, ја имам дома. Одредено време немавме баш никаков муабет зошто ме нападна мене, очекуваше дека мм ќе го сврти против мене (какви сељачки глупости трпам), ама мм и' покажа кај и' е местото, па плачеше, па не знам што и пак со разговор и глумење се "смиривме", зошто виде жената дека така не и' успева, па ај сега смени тактика. Ама џабе и е се'. Привидно сме ок, мм повеќе нели, зборам за нешто што треба и мора, син и е, ама јас ич ич ич не можам да ја гледам и не сакам. Мора некои граници да се има. И нејзе и поставивме јасни граници, па ај да видиме. Знам дека ќе проба да се врати на старо, ама затоа јас сум аждаја што и' го "смени" синот. Мораш некакви граници колку толку да поставиш. Да не се лажеме, сите имаме потреба од помош, поготово деца кога ќе почнат во градинка, па настинки, па распусти, све разбирам и сите кога тогаш мора да ги оставиме децата со некој што не го сакаме, ама ќе гледаш да е што помалку и пократко. Деца растат, после полесно ќе ни е. Друга работа, ти и да отидеш во најдалечната земја, ќе ти се тропне колку што може да седи. Нема бегање, дур се живи. После полесно ќе е.
Нит треба нит мора!!! Кога ќе и кажам Мрш и повеќе да не си поминала од оваа улица а камоли да ти текне на врата да тропнеш ! Клуч на врата и блокирај и број на телефон.
Убаво ти вика @Yowannty. Клуч на врата. Блокирај и го телефонот и кога ќе те праша зошто не си достапна, ќе и кажеш дека ти е исклучен кога спиеш или спие детето за да не се разбуди. Ќе пољуби врата неколку пати, ќе и стане јасно колку е саат. Исто ако случајно те начека, количката под тебе и "еее на излегување не начека". А со сопругот ќе зборнеш за да не одите вие кај нив. Кога ќе сакаат да дојдат нема да сте тука и готово.
Сопругот им кажа дека веќе јас и бебето не стапнуваме кај нив, а он како сака. Тој одлучи без мене да не оди затоа што ние сме едно. Но, маж ми не може да им забрани да доаѓаат да го гледаат внучето. И сега за сега е вака. Многу ми значеше поддршка од сите и кураж да бидам похрабра.
Ма ти си супер, штом си го уклучила мозокот за црвен аларм значи си супер. Не се плаши дека ќе останеш сама. Знам дека ти е тешко бидејќи мајка ти е почината и посакуваш сите работи да се поинакви, ама животот е срање што не можеме да го контролираме. Тоа со мајка ти е стварно неизмерна болка, ова со свекрва ти е спротивно, ич да не те замара. Накриви капата и терај во животот со крената глава. Ти си му мајка на тоа дете и никој и ништо не ти може понатаму во животот. Не е твоја вина таа што е шлакната. Си има маж нека си ја трпи.
Може, зошто да не може. Кога она може каша да му бута на детето а тоа нема систем да ја разгради таа храна зошто да не може. И тоа баш така треба да и каже, дека со тоа што го направила му наштетила на бебето. Или ќе се научи да постапува како што треба или нема да го гледа. А ако те уценува за пари кажи и дека и онака не си планирала за пари да и земаш. Со финансии нема некој од твое семејство што може да ти помогне?
