Добро,седни и разговарај со свекрва ти. Па најнакрај кажете и дека сакате да излегувате и дека ќе треба да ви го чуваат детето шо да кажам веќе не знам,а и не ме разбираш очигледно,излегувањето ти е само битно..
Само ќе ти кажам дека џабе се нервираш, и јас се нервирав, затоа си заработив тоа што си заработив. Си имаш дете за гледање, посвети си се на детето.
Мене не,одамна сфатив дека сите си го ценат времето,и дека нема потреба да ги просвелтувам некои луѓе кои немаат свест и разбирање. Ако ми кажат да ги однесам ги носам,ги чуваат,ако не никому ништо. Ни молам ни колам. Ќе пораснат и тие еден ден. До тој ден ќе се борам за нив,освен тие не ми е битно ни дали имам време за себе ни дали ќе ми ги чува свекрва ми или мајка ми,ни дали сум искочила со мм некаде.
Во овие 7 години дали 7 пати сме излезеле со мм сами. Иако има кој да ги чува без преговор, не сакам да искористувам. Тоа е. Тешеме се дека кога ќе пораснат повеќе ќе шетаме и излегуваме.
Ако не одиш на работа, детето у градинка и секој ден имаш 8 саати за себе. На кафе со маж ти можете и со бебе. Не знам па што толку мерак за одење на кафе, никогаш не сфатив.
Не очекувај дека свекрва ти, ќе се грижи да си ти избањата или кафе испиена. Чест на исклучоци се тие. Ама што си ставаш при срце што кажала? Ти пишале, имаш очекувања , затоа и си разочарана. И мм работи и тоа во смени, али молим лепо, детево е и негово, не го донесов јас од кај моите. Имаме договор и тоа он сам го склопи. Денови кога не е прва смена, он е тој што станува навечер за млеко, за да одморам, бидејќи цел ден после тоа сум јас со неа и обврските околу дома. Она станува 6 и јас со неа, а мм доспива уште саат два. Кога е прва, јас станувам навечер за да биде одморен, бидејќи во неговата работа, една грешка, 10000000 животи може да загрози. Малата е на АД, па не е проблем кој и да ја нахрани. Остатокот сум сама со неа. Количка во тоалет, количка во кујна, количка каде и да се движам низ дома. Во една рака ја држам, со друга мешам ручек, собирам алишта. Маж ти ако се вклучи повеќе во делот семејство, ништо што рекла свекрва ти, нема да те допре. Свекрва ми ќе се качи на 15 минути демек да ја занимава малата, јас да сум завршела работа ако имам. Освен што ја расплакува, друго не прави. А коментира и она, ама ич не и се замарам. Првиот месец кога ни беше најтешко, каде по втор пат имав интервенција и морав да лежам недела дена, не се понуди еден ручек да донесе, туку ме прашуваше што ќе правам јас за ручек, тука мм ја среди убаво. Кога маж ти ќе е до тебе и со тебе и ќе сфати дека е семејство со вас двајца, тогаш златна, нема да ти чуе за ништо.
Немав ни јас коментар, ама мм имаше. Од жена со мозок на пиле, не очекувам ништо паметно да каже, освен дека бебе плаче од што сум ЈА шетала и ја гледале луѓе. Па некои глупи ретардирани совети од минатиот век. Она пустата мисли дека јас сум поранешната снаа на другиот син, која на 20 години дошла кај нив и што се правеле заедно, зошто син и не се свртел дома како и сега. Е кај нас е друго, мм е постојано со нас и пред да се роди бебе, секаде заедно сме биле. И она тоа неможе да го свари. Алииии…боли ме уво за се.
Ama nema nisto loso ,bas e ubavo i majkite da odmorat i da prosetaat so maz,ama ako nikoj ne se nafaka ,samo nervozi gratis ke si ima pokraj bebe.Zena ke si platis za nekolku casa ako treba i ako imas paricki.
Те читам и да бидам искрена запрепастена сум од твоите одговори. Прво си ослабела 40 кила. Тоа воопшто не е здраво до тој степен да се истоштиш. Ако никој не ја видел таа драстична трансформација, а притоа како што опишуваш е затоа што си немала помош, се прашувам зошто никој не се понудил да ти помогне воопшто. Не е тоа за фалење, повеќе е за сожалување. И тоа најискрено ти го кажувам. За конкретниов одговор што си го дала. Со бебе немаш време за себе. Како е имање на време за себе, ако треба да одиш во вц со бебе, ако треба да јадеш со бебе во раце, ако треба да се бањаш со бебе во транспортер, ако треба секое излегување да ти биде со бебе во раце или количка. Притоа плаче, негодува, кенка. Тоа не е време за себе, по ниту никакви прописи. Јас не видов ништо лошо во барањето на членката. И многу ме нервираат старите кога ќе речат, ајде кога внуци, да чуваме, помагаме, после се кријат како глувци. Па некогаш и самите идни родители се одлучуваат полесно на таков чекор, баш поради помошта што им е понудена. Затоа што сите вие што сте мајки и сте без помош, само вие си знаете како е и како се снаоѓате. И не може никој нормален родител да ми каже дека не му треба помош понекогаш. Мене конкретно ми треба баш за тоа сопствено време. Што го немам од кога сум породена. А очајно ми треба. Ќе праша некој каде е маж ми, и по стоти пат ќе кажам, и на него му треба. Факт е дека децата се наша должност. Но, поголем факт е дека и ние сме нечиви деца. Да се работи за чување внуци секој ден, разбирам. Но, за очаен крик за време за себе, да му се плукнам у бабите и дедовците што не можат неколку саати понекогаш да анимираат внуче. Тури му пепел на таквите. И сега советот. Што не е ни совет. Знам како ти е и те сфаќам. Освен за делот со маж ти. Немој да го жалиш многу. Чувањето дете е потешко од било која работа. Прво си физички, а потоа и максимално психички истоштен. А притоа немаш време ни да се одмориш. Штом бабата и дедото се прават наудрени, дојде викенд, давај го бебето на маж ти. Па ти не се омажи за спермо донатор, туку за маж кој сака да биде родител. Немој да се чувствуваш дека помалку придонесуваш затоа што тој го носи финансиите. Епа ти, целиот дом на грб го носиш. Малку ли е? Мани го таму, не го жали, дај му бебе во раце, и излези. Кај се откажуваш од работа, кај бабата утепана, овој не ти помага, па уште го жалиш. Ич да не го жалиш. Тебе коа никој не те жали.
Кога ќе имаш дете, веќе не си дете. И видоа дека ослабев, ама бев 100 кога се породив, па 60 е океј тежина. Маж ми имаше две работи а детето бараше да биде во раце. Моите не се од Ск, свекор немам, свекрва ми имаше нејзини обврски. Не очекував од никој, јас го правев детето, јас го раѓав, јас го чував. Маж ми идеше и тогаш се бањав и јадев. Куферот и кај свекрва ми, немаше кај мене тоа, па уште да ја озборувам по форуми. А тие што раѓаат и чекаат друг да им думка, не пораснале ни они. Кој се прцал, тој да се кози. Не бабите.
Никој не чека друг да му го думка. Туку како мој родител или негов да рече, деца ви треба ли помош и како можам да помогнам. Демек тоа нешто криминал е? Поддршка на жени? Што е тоа? Самите вие давате стандарди дека жена е расплодна кобила и ништо друго не треба да ја занима, ниту пак ја бива. А мажот ако работи, доста му е. Три работи ако сака нека работи. Тоа е и негово дете. Тој има пауза на работа. Таа нема пауза за ништо.
Расплодни крави?! Не, мајка е таа што го чува, а крава за располд е таа што раѓа и не прави друго. Маж и жена чуваат дете. И јас кога отидов на работа, и маж ми сам чуваше дете, па и он се баањаше со транспортер у веце. И он јадеше кога можеше. Имало денови кога можел да ја чува додека се бањам, ама кога ќе ме поврати у 9 сабајле нема да чекам да си дојде вечер у 8, ЗИМАМ бебе и се бањам. Не сфаќам зошто друг д а е должен да чува бебе. Кога сте биле деца ве чувале. Сега вие чувате. Крај. И членката може да оди на работа, ама дала отказ да чува дете, а сеа бара и тоа да не го прави за викенд. Да не сака и годишен одмор од дете? Тоа е 24/7 обврска. Баба да алапачиш по форуми за твое дете... Очигледно и треба работа.
На многу погрешно место си дошла за совет и разбирање. Овде жени на жени очи си вадат и мноогу поверојатно е дека ќе бидеш осудена и нападната отколку разбрана, иако голем дел од нив се снаи и мајки и поминале низ слични ситуации.
Види, ако сака некој да ја потапша, а да не и ја каже вистината, ако. Кажете и: срамота свекрвата, таа не е баба, зло жена, како може да не помага, утре она ќе се посира, ти да не ја бришеш, ти треба секој ден за себе да имаш време, дава одиш на кафе, да се видиш со маж ти, да правите секс сеанси, ти го уништила животот, мајка ли е таа, баба ли е...а реално, сам си кажа: нема кој да ме пофали. Многу е друг проблемот, ама ај ќе ја лажеме у нејзината замисла дека она е совршена.
