Ако нејќеш нагло да пресечеш, смислувај изговори “ај ми ѕвонат од на работа”, “ај треба да лупам компири” “извини некој ѕвони на врата”. Поретко почни да креваш. Ќе се одвикне.
Звони само што он ја откачува по безобразно ќе се издере и чао ..осет нема жената сериозно..не знам што паметно да кажам..јас сум по интровертен тип не сакам зближувања многу сакам дистанца и почит не досаѓање..одбивност ми ствара дури..не ти остава простор да посакаш да и се јавиш..
Маж ти треба да ѝ каже да не те замара, дека е досадна и дека те става во незгодна ситуација, дека не можеш да ѝ кажеш нешто бидејќи ќе се навреди. Со пасивно агресивно однесување од типот некревање и лажење може само да се налути а нема баш простор за толку искрен однос, затоа тој нека преземе.
Пошто иначе така нема да се налути, ќе се просветли од кажаното од синот и ќе рече “леле стварно бе, сум била без осет”.
За таквите џабе и синот да им каже, таквите не се разбираат од збор и од НЕ. Најдобро само дистанца. Ама ако мажот е од нејзина страна треба само да си свирка. Кажувам од искуство, за жал многу доцна го сфатив тоа, џабе толку нервози кога со такви не се излегува на крај.
Нека си звони она нека е упорна а ти биди уште поупорна и не и кревај,штом и маж ти не ја ферма многу многу можеш да и исклучуваш, упорно таа звони ти исклучи таа упорно звони ти упорно исклучи.Секој си има обврски,стресови,думачки па осет да се немало.Кога ќе дојдиме од работа секој сакаме да си одмориме,да си јадеме раат,да си гледаме филм,читаме книга,излеземе или да одмориме свекрва ти е човек без работа и без осет.По пишаново имаш среќа што не живеете заедно па да ви доаѓа секој ден после работа да имате надзор.Вака е лесно маж ти не ти се противи и не ја брани,не сте заедно т.е во иста куќа и лекот е само нејавување или исклучување па нека си звони таа дури не е текне да се откаже.
Голема работа ако и се налути на снаата, сонцето ќе престане да грее. Па сами ако ти е налутена мирот ти е загарантиран
Денеска ми се сповратило од сопствениот маж и од мајка му. Требаше да оди на интернист (заради работата некаква потврда, не здравствено), и и' се јавил на мајка му да се јави кај матичната, па таа дала упат за една приватна ординација. И завршува со прегледот, ме зема мене од работа и му ѕвони мајка му да го праша како поминал. Овој кажува како поминал, и таа на тоа му вели: ,,Еее гледаш без мама немаше да се снајдеш". Значи фуј, и тој на 33 години не знае сам да сврти телефон. Бљак, бљак, бљак. Мислам дека ми прекипува од овој однос веќе и дека ако ставам крај ќе биде заради ова Едип-Јокаста комплекс.