Свекрвите и снаите – проблеми

Мислам дека реакцијата ти е на место, се меша во работи кои не му се во негов опфат на реакција, а и во право си, секој тажи различно. Јас исто како тебе тажам, си функционирам нормално, душата боли ама подобро ми е ако сум окупирана отколку дома затворена и без никаква позитива. 40 дена да не се пушта тв е жива глупост ама ај, дојдовме дома, пуштивме на татко ми омилената музика и се смеевме на сеќавањата.

 

И јас исто би реагирала. Тоа што ти го рекол е толку остро и без тронка осет. Особено реченицава: ,,добро, ќе чекам твоите кога ќе починат да видам како ќе тажиш" Сте дискутирале за начинот на жалење, различно мислење имате, тоа е океј, неможе сите исто да размислуваат, ама конкретно ова што ти го кажал во афект е многу дрско и може инстантно да те повреди.

 

Вистински постапување не знам како го дефинираш, ама помудро е мислам ако не се фаќаш на јадиците што ги пушта. И од еден пример се чита дека е ограничен, суеверен, конзервативен и прост и некултурен.
Да се нервираш ради тоа, не се исплаќа. Ако живееш во негова куќа, кога тогаш ќе треба пак да му прозбориш. Работата е да не влегуваш со "свиња" да се прпелкаш во кал пошто свињата ужива во тоа, а ти ќе се валкаш и нервираш.

 

Ти добро си се однесувала јас ќе му речев ,,а ако ти починеш пред нив шо праиме ? "
Не дека е најправилно туку дека немаше да се воздржам... инаку поголема глупост од непуштање тв нема... ама то е не можиш да му докажиш на постарите. Баш исто тато кога шочина и јас уклучив тв негде 2-3 дена беа поминати пошо веќе почна да ме јаде депресијата кога тргна да плаче мајка ми абе то не знам да објаснам ,на живо не го почитуваше толку колку шо и падна тешко тв дека сме пуштиле... го изгасив и не пуштив веќе не знам ни јас колку оттогаш ама депресијата ме проголта... не дека којзнае шо ќе видев на тв тогаш ама ете можеби ќе си олеснев.

 

Реакцијата ти е била дури и смирена. Оправдана. Ама си требала да му кажеш: баш ќе чекам да видам вие кога ќе починете син ви како ќе ве жали.

 

Браво за вас, како се воздржувате да не пукнете во таков момент кога некој ви навредува родител или го вика тоа шо свекорот и го кажал на членката.
Ама стварно браво за членката.
Јас да бев, незнам шо ќе напраев. Ќе му речев "ти можеби ќе ја дочекаш смртта на моите, ама јас на твојата ќе викнам свирачи и трубачи и ќе славам 40 дена".

 

Татко ми кога почина си пуштивме тв.
Исто и мајка ми си пушти, и свекрва ми искоментира "како тако пуштате тв", па сигурно таа не го жали татко ми повеќе од мене.
Јас да сум била на местото на членката не би му правела муабет.

 

Ne vredi da se karate i ne zborite poradi tamu nekoi si tugji luge. Dušata žali po druga duša. I se računa od počit prema taa osoba so si ima pominato da ne se pusta muzika na tv vo taa kuka 40 dena, onaka može da se gleda tv. Pomirete se i prostete si

 

Како тоа туѓи луѓе? Нејзините родители се други луѓе? Дали воопшто прочита зашто се налутила членката и не му збори? Или само нешто да се пише

 

Ti dali pročita ubavo jas so napisav? I bidi po kulturna a ne kako svekor i,ista si kako nego a maana mu naogas, vednas na vrv srce ste site majkata. Pod tugji luge mislev na toj poznanikot so izleguval i ne ja žalel smrtta na dedo mu(tatkoto na negovata sopruga) neli poradi nego nastanala i raspravijata kaj členkata. Ke i se izvine i svekorot na nea i ona na nego i gotovo ke si prostat i mora da prodolžat pak da se složuvat ako veke živeat vo ista kuka.

 

Па не знам како по културно да ти се каже. Ај прочитај уште еднаш зашто се налутила. Еве да ти скратам прича: свекор и рекол дека ќе чека нејзините родители да умреле па да видел како ќе жалела она. И ова не е вредно да се налути и да не му збори? Епа за тебе ако ова е ништо што да ти кажам браво.

 

A pred toa kako dosle do toj muabet? Poradi toj poznanikot!

 

Е добро де си правеле муабет ништо страшно. Секој си кажал што мисли. И не се налутила за тоа и таа тема што ја разврзале

 

Да, ама не се налутив за тој муабет. Се налутив на коментарот за родителите.
Ако тебе ти е сеедно и можеш да простиш таков муабет за твоите родители, еве ти скидам капа.

Инаку живееме во иста куќа, на одделни спратови. Ама еве менњ ми е мака што не зборувам, не сум конфликтна личност, ама некако не можам да прејдам преку ова.

 

Sigurno mu e krivo i na nego sega taka sto e rekol, neka razgovara tvojot soprug so nego i ke ti se izvine sigurno, i ke se smirite. Toj poznanikot ke si seta vie poradi nego ke pravete kavga i nema da zboruvate doma eden so drug ae molim te

 

Ама зашто се факаш за познаникот? Еве и самата членка ти објасни зашто се налутила. Лутината нејзина допирна точка нема со познаникот. Толку ли е тешко да се сфати.
Башка што ќе му рече на сопругот? Иди кажи му на татко ти да ми се извини. Која е поентата на такво изнудено извонување кое не е од срце?

Да сум на твое место не би зборела едино само ептен формален одговор ако треба да дадам. Па со време ако помине лутината можеби би прозборела, ама тешко

 

Според мене дури и малце е што си само ладнокрвна. Не доликува на 60+ години човек да збори на снаа си за кога нејзините ќе починат. Срамота е.

 

Јас те поддржувам. И јас жалам на таков начин, исто и кај мене од двете страни баби и дедовци починаа па уклучувавме тв. Не жали тв, човекот жали. Свекор ти претерал и тоа стои, не си ставај на срце, нормално си изреагирала.

 

Што ти е гајле за свекорот (не знам зошто се фаќаш здраво за готово кога и така сите стари се брзи на јазик и се кладам дека не е ни свесен што зборува), гледај си го мажот. Чим твојот има ум да појде и да ти рече дека е стварно без осет, значи добро си избрала.