Свекрвите и снаите – проблеми

Јас не ја сакам, ама не посакувам да ја нема. Он нека комуницира со неа. Таа завршила со мене.

 

По лошотилукот се познава Бриџо. Одма се познава кој човек те сака, на кој човек не му е гајле за тебе.

 

Од лично искуство, кога почина татко ми, не поминаа ниту 40 дена, а маж ми беше поканет на две свадби, и тоа кај подалечни соработници. Отиде и на двете свадби, јас уште не бев ниту помирена со ситуацијата, цело време плачев. Се врати потпивнат по првата свадба и само му реков: ,,Алал да ти е, уште и пијан, развеселен, а јас овде се гушам". Одговорот што ми го врати беше еден од поболните коментари што сум ги добила во животов: ,,Па, што ако сум пиел и сум се веселел, мене сопствената мајка ми има кажано таа ако умре јас да си продоложам со живот, а не па...", и тука прекина знаејќи дека тоа што следува е многу лошо да се каже. Горки солзи проголтав, ама нему нека му се суди. Да напоменам дека ние живеевме во заедница со моите, значи починатиот му беше во домот во којшто тој престојува со мене и со детето. Инаку, се согласувам со тоа дека не треба да се мешаме во начинот на којшто некој тажи, и да не се суди ако пуштил музика. Но, се согласувам и со свекорот што прокоментирал дека треба партнерот да има почит кон својата половина ако се има случено трагедија. Исто така, ја оправдувам членката што се налутила, бидејќи сè до моментот кога ги зел нејзините родители во уста, бил во ред муабетот, но потоа веќе не. Еве пример, свекрва ми му ги носеше на хемиско чистење костумите на маж ми за да оди на свадбите. И јас сум мајка на машко дете, пример да има ваква ситуација, прво би му рекла да си види со жената, како таа се чувствува, сепак мал период е да нема поминато 40 дена, и тоа го сметам за почит. Не секогаш животот е ,,удри бригу на весеље", а особено кога си во врска или во брак, сметам дека треба да се уважуваат на прво место емоциите на партнерот.

 

Ама свекорот или свекрвата да починат и снаата да отиде на свадба ќе се збори на големо како немала срам, немала почит, ама кога се работи за зетот тогаш оправдано е.
Снаата "мора" да има почит кон свекорот и свекрвата, а зетот кон нејзините родители не.
Тоа е почит према партнерите.
Секој има начин како жали, никој не треба да наметнува нешто, ама па и пред 40 дена да се оди баш на свадба и не мора, зависи и колку блиски се.
Ние сме оделе на свадба и пред една година да направи татко ми, ама не сме играле, порано и многу сакав да одам по свадби, како поминува времето воопшто не ми се оди.

 

Епа да, целосно се согласувам. Зетот нека ужива, животот продолжува, ама снаата ако го направи истото ќе биде невоспитана, лоша, едвај чекала да умрат, итн. Но, по претрпени неправди, велам има кој да суди.

 

Има лоши, полоши и никакви. Ја арно не сум видела. Која од која забетер. Една ја имам, исто ко да ја немам.