Луѓе како спомнувате кирија ко синкир не знаеме ние настрана живеење е најубаво. Денешно време некои фамилии не можат да си дозволат кирија секој месец, 10.000 денари е месечна кирија за стан и тоа едвај двособен да најдеш, за Битола зборам, верувам Скопје е дупло. Ами сметките кај се, други трошоци ? Секој рачуницата си ја знај дома најубаво. По*рана држава сме речете и тоа е тоа, зависиме станбено од родителите и цел живот има некои за нос ќе те држат оти нели ти овозможиле покрив над главата. Каматните стапки за кредит се нереални а платите мизерија. И во странство се изгор кириите ама можиш да си дозволиш нормален живот со просечна плата, тука ќе мизерваш. Пример во Баварија ако имате минимални трошоци и не ти стигаат за живот државата ти дава субвенција месечно за киријата, ти даваат месечно детски додаток за секое дете до 18/21 година, тука социјалната помош не стига за една сметка да платиш. Нема полошо од живеење во заедница, ама познавам свекрви кои не застанале да се мешаат и кога не живеат заедно, тука проблемот е во мажот и никој друг. Фрапантно е колку бракови годишно се растураат баш поради овој проблем, ми се чини дека единствена држава сме во светот со тој податок. Абе не можат да се помират дека синот со друга жена живее, друга жена прегрнува, од друга жена зависи сега и ќе пукнат од љубомора, жива болест, језиво дури.
Види, проблемот се вика очекувања. Очекувања и тоа нереални, дека возрасен човек ќе превоспиташ. Нит свекрвата ќе се смени, нит синот, нит снаата, ни нејзините родители. Може да сменат динамика на контакт, карактер не. Не се "менува" мажот и свекрвата после свадба, исти си биле секогаш. Ама 99,99% од проблемиве во темава се решаваат со - мажот.
Затоа викам, проблемот е во мажот. Ако со сопругот се има слога и разбирање, свекрвата нема што да бара, небитна е во случајот. Проблемот настанува ако сопругот застани на страната на мајката, тука или ќе трпиш и ќе се споболиш од нерви или развод е неизбежен, за жал. Порано нашите мајки и баби трпеле, сега поретко
Па и не треба никој да трпи, за што да трпи? За кого? Ако мажот уште од мама сукњата не е одвоен, за што ми е? И живејте (сите) со мажите пред да се мажите. Ќе ви се расветлат многу работи.
Добро, знаеме. Во секоја можна прилика посебно на темиве постојано го нагласуваш тоа. Камо да беше киријата решение на сите проблеми во бракот... Има свекрви што на децата во странство што се им прават збрки дури од Македонија. Што ако отидеш под кирија во исти град, ќе и забраниш да доаѓа да ги гледа внуците? Ако е некоја без трошка осет, ќе доаѓа и таму пак ќе им зборува на децата против мајката па и ќе ти чепка по гаките. Има и друг начин да се решаваат проблемите во бракот но само кога се има воља и единство помеѓу партнерите. Се останато е само ветер и магла. Не знаат сите жени дека нема поголем благодет од живот без свекрва, па за среќа постои темава за да научат. А тоа, земи си ги децата и трк сама со нив под кирија може да изгледа како лесно решение само за некој што не бил ни блиску до таа ситуација.
Не и сум адвокат на Ками ама не го нагласува само таа тоа. Сите што сме повозрасни, па и доста од помладите како што читам, упорно го вергламе тоа. Зашто сме виделе, чуле или доживеале повеќе. Сигурно не одиме со глава во ѕид ако нема потреба... Како да не, ќе ме нервирале оддалеку ако живеам во странство : ќе ме нервираат и досаѓаат само ако им дозволам, нема да кревам слушалка, ќе блокирам број, ај нека ме добие да видам. Мада мојата свекрва се слуша со маж ми еднаш неделно, јас само културно се поздравувам ако се затекнам во собата а не мора ни тоа нели ако не сакам.. Жената не е досадна и најважно, знае до каде може со мене. А и јас го почитувам нејзиниот терен. Мајка ми на пример беше друга : напорна со јавувањата, драма ако не не добие на телефон, а кога живеевме близу, значи не заедно, туку во иста зграда, одкога се роди ќерка ми, си наминуваше ненајавена, мада не забранував, не беше многу обзирна. Да ја прашаше нејзе, сигурно ќе речеше : сакам да им помогнам. Пеки, но приватност, нула. Или внуци ќе морала да гледа свекрва, нека ги гледа, ама без мене. Ништо не мора, освен да умре човек еден ден. А за мажот дали бил крив или не, тој е одгледан од своите родители, ако е различен од нив ќе знае како да им стави граница, жената со детето барем за мене се поблиски од мајка, исто како мене што ми бил маж ми и бебето во споредба со моите. А ако е ист како нив, се е џабе, и кирија и спрат и на месечина да се преселите, пак ке се најде некоја закачка и нервоза. Финансиските проблеми се и македонска и светска реалност, никаде не е сјајно- бајно, ама ако САМО финансиите се изговор, тогаш можеби решението е : учи нешто друго, што носи повеќе пари. Или мажот нека учи. Здравјето е секако на прво место и таму не се штеди, но нервозите и кавгите носат болест понекогаш, а не здравје.
Мене ставот у животот ми е дека ако јас не успеам да дојдам до добра плата со која ќе основам фамилија, ондак јас ќе си ги трпам последиците. Ќе сум останала немажена, без деца, несреќна? Добро, нека останам. Јбг, живот. Ако јас не сум крива пошто биле високи кириите и каматите свекрвата па ич не е па да отидам возрасна магарица да ѝ цмиздрам дека не можам да си платам кирија и да ме прими. Многу добро увидов што значи да бараш работа што ја сакаш, да работиш за минималец, ама затоа досега не ми дојде на памет да се мажам. За дете па уште помалце. И затоа у целава врска од неколку години, односи исклучиво со кондом. И ќе биде така све дур не се одлучам дека стварно сакам дете, а не да сме се осетеле или ама се знаеме, ама уживај ќе извадам на време. Јок. Па и никогаш нека немам, пак јас ќе си ги трпам последиците, не золви и свекрви. И кога викате па не знаеш што те чека утре. Да, може и вас утре ќе ви покаже врата свекрвата, никад се не зна. И после шо? Ако некој и преку океан ве вознемирува 24/7 ондак си има тежок психички проблем и партнерот ваш може или да проба да им помогне или да прекине контакт. Ако неќе ниедно, со него имате проблем.
Те поддржувам за муабетот само што за дете не секогаш одлучуваш ти. Кога ќе сакаш можеби да е касно, дај Боже сите да си се остварат кои сакаат да бидат родители. И ние бевме со истиот став пред да ни се случат некои работи. Среќа што работите почнаа да си се редат во вистински тајминг и сега е се во ред, чекаме детенце и моментално сме во постапка за иселување во Германија, па здравје Боже ако од оваа држава некогаш биди нешто ќе се вратиме тука
Да, ама тука кога пишуваа дека и преку океан ќе им се тупне свекрвата неколку месеци, скокнаа "како така ќе се тупнала па таа му е мајка, ќе дошла кај синот", а снаата кој ја прашува. Значи според некои тука ако некои живеат одделно никако свекрвата не треба да дојде.
Добро нека е касно. Кажав, што биде, ќе сносам последици. Ама друг не повлекувам со мене. Јас сум одлучила така, не друг. И за дете може не одлучуваш кога биолошки можеш да имаш. Ама на крај на ден, деца не паѓаат од небо. Апсолутно не влијаеш на тоа дали ќе бидеш со неплодност, ама дали имаш ризични односи, ти влијаеш.
Гостин каниш ако ти е мил, нели? Ради реда ниту одам некаде ниту канам некого, па уште со месеци... Свекрва ми живееше кај нас неколку месеци да ни помогне со новородено, а мајка ми беше во истата зграда но ради здравствени проблеми, не можеше Свекрва ми си остави дома маж и друго помало дете зашто ја замоливме за помош. Ако речеше не, нема да ја теравме со сила. Не сака, не сака. Кога беше кај нас, се дружеше и со нас и со бебе и со млите кога ќе дојдеа. Кога посака да си замине, а во меѓувреме си одеше дома неколку пати дека во друг град живееше, и се заблагодаривме и јас уште и ја спомнувам и и ја памтам таа добрина и услуга што реално ни ја направи, јас и маж ми презедовме се околу бебето и станот потоа, ама битно беше имавме човек кога јас бев премалена од неспиење, хормонална и плус рано почнав на работа, не искористив цело породилно. Да беше некоја нападна, неотесана и буцкало, да правеше кавги или мрчеше, ниту ќе ја викневме, ниту ќе дојдеше. Чист рачун, дуга љубав. Цел живот ќе и го паметам дека ми помогнала во многу ранлив период кога плачев од умор и неспиење, а морав релативно брзо и на работа иако во свое. Луге, не мораме никого НЕОГРАНИЧЕНО да трпиме, не мајка, шајка, брат, сестра, маж,шеф, колеги никого освен дете сопствено не сме должни да го поднесуваме.
Па и јас сум за тоа никој да не трпиме, ни мајки, ни шајки. Мајка ми ако направи нешто јас и' кажувам и не се лути, ама на свекрва ако кажеш ќе се налути (ама и за тоа гајле ми е). Твојава свекрва разбрана.
Па не те цитирав тебе, со друга членка разговарав на тема "влагање на газда кога си под кирија". Искрено не те препознавам, не знам дали сме дискутирале било кога. За решение на сите проблеми во бракот не знам кое е, ама почетно решение за немање проблеми со ничии родители е - неживеење со истите. За сè останато - или се наоѓа разговор и решение, или се трпи и кука, или секој по свој пат. Темава ничиј проблем нема да реши, ниту има решено. Решиле само тие што фатиле џаде или мажите им се освестиле.
Pomoss ve molam!!! So decko mi sme 9 meseci. Ziveeme zaedno 3 meseci.Ja zapoznav majka mu,imam tamu ideno spieno,sedeno.Ostanav bremena, decko mi i se javi da i ja kaze radosnata vest, taa mu veli da napravil dnk test uste deteto dodeka e vo stomakot. Ni cestita ni nisto. Iako pravevme dete planski 3 meseci. Decko mi bese tolku pod nejzino vlijanije i jas pred 2 dena dobiv spontan od nervozi. Sega sakam da go ostavam. Inace da pojasnam toj zivee vo moj stan,jas zarabotuvam povece,taa nema nisto da mu pruzi i bara DNK.Jas rekov ok ali koga ke se rodi deteto. Ne toa bea kavgi i jas nervozna pobaciv.inace jas imam 37 god decko mi 27. Pred mene imam brak isto imav slicen problem okolu trudnocata. Mnogu mi e tesko ne mozam da go gledam. Ve molam vasi mislenja.
Замисли сега ти е дечко и е под влијание на мајка му, ако стапите во брак бетер ќе биде, барем уште сега се покажал каков е, не ти треба таков, остави го, па уште мајка му ќе бара днк.
