Свекрвите и снаите – проблеми

Се согласувам со вас. Но и некад си мислам како е и на неа да изгубе син. Затоа на почетокот многу и ги објаснуваше одлуките (што беа заеднички со сопругот) и да и докажувам да не се осеќа дека не ги слушам нејзините совети (пошто сопругот ништо не и објаснува -сега рабирам зашто). Но после сватив дека треба синот да и објасне некој работи, а не јас. Оти она нема никаф да мисле лошо за него, и ако се скарат. Ама ако јас почнам да се расправам оти не прифаќа граници, тогаш јас секад ќе бидам ‘некултурна’. Тоа е моја грешка од почетокот на бракот оти она ми викаше “ако имаш проблем не иди преку син ми него директно кажи ми” и јас мислев дека правам добро… но неможат две жени од други генерации да се разберат. Неможам некад и со мајка ми да се разберам, а не па со друг.

 

Ама никој не губи ништо. Он пак и' е син, само што синот веќе не е дете, независен станал, си формирал свое примарно семејство и тоа е тоа.

Почитта секогаш се очекува да се има, од сите страни. Клучна е за добар однос.

Не размислувај на овој начин, не барај да ги разбереш овие мајки зашто реагираат така ко што реагираат.

Ако вистина си го сака своето дете, ќе ги остаи да бидат среќни и на раат да си живеат со жената и децата, доколку имаат.

Со правење сплетки само докажуваат колку се злобни и себични, ниту нивниот син не го сакаат.

 

Многу мажи немаат капацитет да разграничат што е мајка, а што (потенцијална идна) жена. @Mrs. right

Ама и старите општо не се цвеќиња за мирисање. Ќе сотрат нешто за инает.

 

Како зборите, ко да умрел па изгубила син, господи боже

 

Тоа е омилена активност на типичната македонска свекрва. Да имаше како, би провериле и што всушност има под таа долна облека. Мора да се знае сè, на крај краева за доброто на синчето се работи.

 

Зборувам фигуративно, бидејќи така се чувствуваат они и многи пати го имам овоа прочитано.

 

Зошто би се осеќала така?
Што да кажеме за мајките на девојките?
Син и живее во иста зграда со неа. Да ќе ја почитува, ќе и помогне мајка му е, ама не може таа да го поседува цел живо.
Го изгубила сопругот, тешко и сигурно, секогаш сум за да се помогне да не се осеќа осамено некој, ама не е синот виновен што починал и него сигурно не му е сеедно... Не може така да се однесува..
Не го изгубила синот, треба секој родител да разбе дека тоа дете нема постојано да е со нив и еден ден ќе замине и ќе има свое семејство и тоа семејство ќе му дојде пред семејството од кое потекнува..