Свекрвите и снаите – проблеми

[/quote]
Тогаш не знаеш, јас имам брат и не ја оправдувам мајка ми во однесувањето со снаа ми.
Мајка ми е вештерка во односот со неа, иако ми е мајка не ја оправдувам, грозна е.

 

битно се средиле пеперутче овер анд аут

 

Kако се средиле? Живо ме интересира. Се разведе?

 

Хехехе да бе разведена е и се е средено.

 

?

 

Не знам бе се шалам само

 

Да ве прашам само едн работа?!
Дали вака размислувате за вашите мајки?
Немојте Ве молам, сите сме нечии чеда. Ставете ја вашата мајка на место на свекрва, уффф ама таа е МАМА не е свекрва. ама и свекрвата е нечија мајка Ве молам почитувајте.[/quote]


Па нели нашите родители не воспитале на свој начин. Ние сме до некаде нивен производ. И оп се мажиме за принцот од соништата и тој има приколка. Е мама не ја гледаме секој ден или ако ја гледаме, ќе дојде жената ќе се напие едно кафе и ајт чао. А другата мама е се уште газдарица во куќата каде живее синот. Иако не е нејзина куќата, ама ти си жена на нејзиниот син, така да таа е Величенствената. Треба ем да се почитува ем грбот да ти го врти. Така е бидејќи ти си тука „дојдена“. Иако не и си дома таа е таа единствената чие презиме го носиш ти.
Како ли воопшто смеам да помислам дека јас сум поголема домаќинка или родител од неа? Никако. Молчи си и трпи си. Кога мм ќе и каже на мајка ми дека јас поубаво готвам од неа, таа се гордее. Ама ако тоа и го каже на својата мама, таа ке го ископа Југословенскиот кувар и ќе го чита секоја вечер пред заспивање. Тоа можеби е краен случај ама првенствено доаѓа муртење, негодување или некој одговор како „таа фурни леб треба да изеде додека ме стигне“.
Снашката е неспособна бидејќи ќерка и е поспособна. Ама снашката секоја вечер си го капи бебето сама без ничива помош а таа трча кај ќерката бидејќи не можела сама да ја крева водата. Била породена со царски рез. Леле, мајко мила, па зарем на снашката и правеа специјален царски рез кој не боли???????
Керката била глупава што ја трпела свекрвата. А зарем јас не сум нечива ќерка. А зарем ти не си нечива свекрва. Шуш буш со ќеркица како да го превоспитаат зетот а снашката крива оти се карала за своите пари. Снашката крива е што синот се искарал со неа ама кога зетот ќе се искара со мама е тоа не е лошо. Убаво и се стори на сваќата.
„Тој е мој син, јас сум го израснала сум го школовала па не е страшно да земам нешто што е негово“. А мене ѓубреџиите ме раснеа??? Е ај сега јас на мама и тато ќе давам пари. Ама не чини така. Ако се дадат пари кај мама и тато тогаш срам да им е, од внучињата лебот го земаат. А ако се дадат пари кај Величенствената, тогаш се плаќа данок. Обврска е.
Ако мене ме боли раката неа мора во истиот момент да ја боли главата. Кутрата таа. А мајка ми ќе ми даде Аналгин
Ако јас се пожалам дека денар немам, таа нема ни леб да јаде. А мајка ми ке ми ги даде последните 500 денари.
Ако јас одам на одмор, не чини бре. Не знам зошто ама не чини. „Некој на одмор, некој пари за леб нема“. Ама ако оди ќеркица тогаш со полна уста „На одмор ќе одат. Ако нека шетаат додека се млади“
Ако немам пари не сум домаќинка, ако имам па не дај Боже, зошто таа да нема.
Ако ми е кујната лом цел комшилук ќе ме разбера а мајка ми ќе ги измие кришум никој да не види.
Ако јас не сум спиеле три ноќи со детето ќе дојде мајка ми додека е мм на работа за да преспијам некој саат. А ни на памет не ми паѓа да и се пожалам неа, бидејќи 3 саати ќе слушам колку таа се мачела со децата.

Немам брат за да ја видам мајка ми како свекрва ама ова е само капка во морето со име Свекрва. Ова се само дел од тие работи кои ги делат свекрвите од мајките. Таа е моја МАЈКА како што свекрва ми е мајка на својата ќерка.

 

^ Истото што мајка ти го прави за тебе, свекрва ти го прави за ќерка и.
Не знам зошто се чувствуваш обесправена и запоставена, кога си свесна дека свекрва ти не ти е мајка, па да ти ги удоволува сите работи кои и ги прави на ќерка и!
Просто и едноставно

 

Јас не се жалам . Сакам само го да објаснам она што често го читам на оваа тема „Дали вака зборувате и за својата мајка“ или „Не зборувајте за свекрвите и таа е нечива мајка“. Да и таа е мајка ама не моја. Ете тоа е целиот муабет.
Со мајката и да се искараме, ќе помине како на куте. За 5 минути забораваме. Ама со свеки, не се заборава. Цел живот се памети.
И јас имам и син и ќерка. И мене можеби дома ќе ми дојде снашка која е спротивна на мене. Мене на живци ми оди валкан под. Некогаш смукам и прашина бришам и по два пати во ден. Може цел мијалник да е полн со чинии ама јас да се нервирам за две трошки на тепихот. Е ако ми дојде снашка која го занемарува подот а се друго е цакум пакум, тогаш ќе се давиме А ќерка ми ќе е најдобра бидејќи мама ја научила дека е најважно да нема прашина, пајажина или влакна по тепихот. А чинии, алишта, пеглање, готвење - кога како ќе се стигне .
Инаку јас често се жалам на други особини на свекрва ми а не на нејзиниот однос со золва ми.
Најбитно е свекрвите да не ја изгубат човечноста. Сепак и снашката е нечиво дете и е човечко суштество на кое треба од време на време да му се пружи рака. Не сме ние, само, дојдени. Со самото газење на снаите ги газат и сопствените синови. Не знам колку им е тоа јасно на овие Балкански свекрви а не знам колку ќе ми биде и мене јасно, кога ќе станам свекрва.
Сепак свекрва не може да се сака. Зошто би ја сакала? Ниту пак мојата снаа ќе ме сака. Ама и почитта не доаѓа туку така. Ниту мојата ниту нејзината. Се се плаќа, се се враќа
Делба на внучиња, мешање во бракот на синот, не чување деца, не помагање кога е потребна најголема помош, губење на чуваството за родителство спрема синот, искористување на децата, поделба на финансиска помош измеѓу децата - е од тоа ми се Тоа не го одобрувам ни како мајка, ни како снаа, ни како свекрва. Инаку секој збор е речен за себе во одреден момент. И се ќе биде и помине. Најбитна е човечноста.

 

Не треба да се генерализира. Секој си е приказна за себе, и мајка и свекрва.
Јас да сум и снаа на мајка ми ќе ја решам за 3 секунди, гледајќи го нејзиниот однос спрема снаа ми, иако не живеат заедно.
Да се разбереме, разлика во генерации, 3 генерации под еден кров не бива, секој си тегне на своја страна, затоа најдобро е подалеку и од мајки и од свекрви, па к.. ми е двор ми е.

 

јас не знам зашто толку Делерон се најде во мојот коментар. Било да е мајка ми свекрва или моја свекрва нема право да тестира, да формира, да се однесува како да е снаата опитен глушец опитен глушец. Привикнување на едни и други трае повеќе време, кај некој ќе клине за месец дена кај некој за година дена, ама психички тортури не прифаќам и точка. Тоа примитивното да се навикне снаата на нас не поминува кај мене. Умре тоа. Нека се навикнат и они на неа, она доаѓа во друга куќа, неа се и е ново. Треба да ја прифатат со арно а не да ја тестираат.

 

???????????

 

не реплицирав да тоа она што го пишала , дека се одвоеле.
пишува во претходните постови.

 

М?

 

Разговарала со мажот и се договориле за преселба во другиот спрат.

 

Со останатото се согласувам ама со ова не.

Зошто да не може да се сака свекрвата? Само затоа што го носи називот "свекрва"? Зошто тоа како правило го кажувате? Секој човек можеш да го засакаш ако заслужил, небитно каква улога, назив или роднинска врска има во нашиот живот. Ако на темава читаме секакви сценарија и свекрви излезени од пеколот не значи дека секаде е така. Има луѓе и нелуѓе. А и не заборавајте дека овде ја читаме само едната страна.

Како и да е, јас никогаш не би влегла во односот снаа-свекрва со мислата дека јас неа нема никогаш да ја сакам, тоа е невозможно и толку. Ако се однесува добро со мене, ако ме почитува, ако не ми се меша во бракот, ми нуди помош, ме гледа како ќерка итн.? Зошто да не ја сакам? А верувајте дека ова го има, сум гледала и слушала снаи кои зборат за свекрвите подобро отколку за сопствените мајки. Има луѓе кои знаат за човечност, не секаде е вака како на темава. Би ја сакала како мајка на мојот маж, како жена која ме почитува, ми помогнала некогаш за нешто или се понудила (пример), како личност чии гени се во моите деца... Ако можам комшиката да ја сакам, ако можам колешката на работа да ја засакам, ако можам другарка да засакам зошто да не можам свекрвата? Тоа сакање не е туку-така, секако дека би било заслужено. Јас со никој не се ограничувам на ваков начин дека не можам да засакам некого. Зборам за било која личност во мојот живот.

Никој не е совршен, секој може да згреши. И јас ќе и' згрешам може некогаш на неа. Ама доколку се' тоа е без злобна намера и е несвесно, а притоа секој си ја признае грешката и се извини зошто да и' мерам на кантар. Кога некоја друга личност во вашиот живот ќе ви згреши нешто одма мерите на кантар и викате дека никогаш повеќе не сакате да ја видите и дека никогаш нема да ја сакате? Сигурна сум дека не. Ама овде е свекрва во прашање па мора да биде лоша, злобна, подмукла... И најмала ситница чекате да ја ставите во редот на вообичаени свекрви од Балканот кои знаат само да се мешаат. Јас повеќе држам до она дека мажот е секогаш кривец за се', а не свекрвите, ама тоа е веќе друг муабет.
Да напоменам, зборам за нормални човечки грешки кои сите ги правиме и кои повеќе се несвесно направени. Не зборам за злобни постапки, буцкање, двоење на деца, внуци и многу приказни што сме ги прочитале во темава. Зборам за еден нормален човечки однос помеѓу две возрасни, зрели личности кои се почитуваат меѓусебно и си помагаат.

 

Ма што е битно! Битно е е дека „преку ноќ“ ништо не се решава.
Дека судирот на генереции како и обидите „жената да газдари“ у куќа, секогаш водат кон кавги и недоразбирања.
Како што реков и претходно, двете се во право.
Тоа го реков затоа што, на крајот од краиштата, свекрва и е домаќинката и газдарицата на таа куќа и става некаков ред.Е сега, друг е муабетото што редот и правилата на свекрвата се премногу крути, од типот на временски ограничување на служење појадок и ред други работи.тоа со ќерка и што доаѓа да јаде дома кај нив, тоа е нејзино право, бидејќи тоа е домот од кај што е излезена.
Од друга страна и снашката е во право. Сепак таму се готви за многу повеќе луѓе и секој треба финансиски да придонесува кон јадењето, а не само едната страна и тие некои налудничави временски ограничувања се доказ дека се осеќа неприфатено и тешко и е сигурно. Плус за делење на сметките и трошоците заеднички со свеки, муабет се прави уште пред да влезеш у куќа.Тој муабет ќе и го каже маж и, тој ќе и каже кој колку од совите пари ќе двои за да го поддржи животот во заедница.

 

Сигурна сум дека не си мажена и немаш свекрва.
Не знам зошто во темава пишуваат немажени кои не осетиле ништо на своја кожа- тогаш лесно е да советуваш ,ќе ве читаме во иднина но со поинакво мислење

 

А од каде знаеш дека не сум мажена?

Знаев дека мојот пост ќе се изврти на ваков начин. Џабе внимавав на зборовите. Суштината не ми е сфатена. Ок. Секој со можностите.