Δ Ах. Дилема. После што ќе правиме со темава? Извинување до дежурната невеста што мете на темава. Несакајки излегоа офтопиците лажам
Јас мислам Имелда кога ќе ви ги испрати во скап и елитен старечки дом ниедна нема да сака да ви се врати, има сите да ви ги ќари на пара, ќе се каете, а можеби и она. Така да, размената може скапо да ве чини
Ааааа чекајте малце сега да се извадам Реков дајте ми ги да ги изулавеам, оти очигледно имам искуство после тоа не е моја одговорност Terms and conditions ставам нареден пат
Море баба ми кога ќе умре журка ќе првам за се што и правеше на мајка ми. Има некои не зсслужуваат да ги жалиш.
Со мојата свекрва имаме коректен однос, како што им доликува на образовани, цивилизирани луѓе. Не за џабе велат "договор куќа гради". Се договараме, се прашуваме, кога нешто треба заеднички да правиме, се консултираме (доколку сакаме) кога треба нешто одделно да правиме, не се инаетиме, не си замеруваме за ситници. Од друга страна, не се именуваме со "мајко"/"ќерко", не си правиме лице со купување на поклони, со слаткоречиви зборови (кои не ги мислиме) пред други луѓе.
а колку време ти е свекрва ако не е тајна?инаку и со мојава на почетокот беше така добри 6тина или така некако месеци,така да никогаш не се знае каква ќе се претвори свекрвата по извесно време . е сега од старт се викавме мамо/сине мое-женче на син ми и се уште се викаме така,иако јас гледам да ја ословувам поретко со мама бидејќи по се што ми приредила и по тоа што претпоставувам дека ме очекува не заслужува ни м од тој свет збор .
Дури сме кај старечкиве домој има во Неготино многу елитен ЖАНА СЕ вика преубо име сна старците таму,ги вардат ги пазат ги мазат сега дури и пиперки лупат прероден си немам коментар бев пред некој ден на посета кај моја баба таму Некој дури и маж си најдуваат
Аман мор Виши. А видиш некоја дека има нормален однос со свекрвата, одма испитуваш колку време се заедно и гаташ дека свекрвите знаеле да го сменат односот кон снаите по некое време. Не се сите како твојата свекрва, face it.
фала боже што не се.и мојава беше суперррр до пред година и пол.имам право да бидам скептична од лични причини.сепак мило ми е што не се сите како мојава .
Здраво феминки. Значи како и половината од вас и кај мене проблемите кулминираа. 12 години сум во брак и сеуште не можам никако да и угодам на свекрва ми. Живееме заедно, значи се дома правам јас, таа од досада ке поможи нешто. Денес после направен преубав ручек се запна за една пиперка што по грешка ја најдов дома а таа си ја имала за себе тргнато. Ми се изнавика, а јас само ја одминав. Пак усте ми вика дека и лај... да ми дадес ке јадам, земи си ги и другиве пиперки сто ги скрив. После ова веке не знам сто да правам. Се разочарав а никаква потреба нема за караници, самата си ги прави. не разговарам за ништо со неа, после се со прај ана ова веќе не можи вака.Дајте ми совет.
Господе Боже во заедница живеете и крие јадење. Ај да крие пари, некои лични ствари разбирам ама пиперки бе. Што ли нема да прочитам на темава. Речи и ти следниот пат „што јадиш од манџава скриена ми беше за мене и за мм„
ич не и возвраќај намерно ти го прави тоа,ќе те скрене на крајот.браво штом ја трпиш 12години. .продолжи си да си имаш убав,нормален живот со мм и децата ако ги имате.а свекрвати не ја рецкај.и јас имам многу проблеми од свеки со многу полиња од животов.ама се надевам има господ гледа се,ги гледа моите маки/навреди итн....
Со тоа што на темава дежураат едни исти членки кои се вечито незадоволни од своите свекрви и секоја ситница ја земаат како инспирација да напишат пост во темава, а со оставаат впечаток дека не постои снаа која имаа коректен однос со својата свекрва (не мора да се сакаат како ќерка и мајка, туку едноставно да постои една меѓусебна почит), не е значи дека не постојат снаи, односно свекрви кои се задоволни едни од други. Не дека и ние не сме имале кавги, несогласувања, ама луѓе сме, па јас и со моите сум се расправала додека сум била немажена. Како што ќе се скараме, така и ќе се простиме
ќе простам на тој што искрено се покајува и не ги повторува грешките а на сатаната не извини ама навистина не. заради нејзините провокации како зачеток на сите караници и пасивноста/неодговорноста/несвесноста што е брачна заедница и меѓу кој се основа на сопругот бракот ако воопшто и бил бракот ваков како мојов како институција ама чисто се сомневам наскоро и ќе се оконча.и на крај мама му ќе биде најсреќната личност на свет .само мама да е среќна и да и простувам???
Незнам дали ова е за тука, но сепак се однесува за свекрва Не живееме заедно, посебно сме со маж ми (фала Богу за тоа, инаку на психијатар ќе завршев), ама и покрај тоа јас неможам да ги смислам ни свекорот ни свекрвата толку многу се нервирам, ги мразам. Се нервирам на секое нивно јавување, на секое наше одење кај нив, на секое нивно доаѓање кај нас, се нервирам на било што што има врска со нив воопшто. Само се испоразболев од нервози. На почетокот дур не се снајдеме живеевме со нив некој месец, незнам ни јас како и преживеав тогаш најверојатно зошто знаев дека ни се реновира станот кај што живееме па набрзо си одиме. Јас сум таква од секогаш, ако некој ми згреши еднаш за цел живот е мој непријател, поготово ако го чепне моето семејство. Е тоа се случи, не е важно што ама ужасно ги навредија моите родители и од тогаш тие се мртви за мене ...ама ете маж ми..родители му се па морам да се прилагодувам на него..а тој ми се инаети знае колку се нервирам во нивна близина и знае дека заради здравствени причини несмеам да се нервирам и пак ме тера да одам кај нив.На секое мое/наше одење кај моите мора да се отиде и кај неговите кога моите ќе дојдат на гости одма другиот ден ги вика и неговите и тие за минута нацртани на врата а јас во себе вријам Незнам веќе како да му објаснам, на секаков начин пробав да разговараме за тоа џабе, некое време ок па после пак истото. Всушност ние во брак само заради неговите се караме, за ништо друго. А за нив незнам што да кажам каков родител е тој што цело време гледа само да земе од синот, да се пофали дека има повеќе, секој ден ни ја земаат колата а нивната му ја даваат на другиот син да шета по кафани се сомневам и дека го сакаат (сега може ќе речете како можам така да кажам родители му се, ама кој родител својот долг би му го префрлил на синот да го плаќа што по цел ден се црнчи да земе една бедна плата) Незнам вака до кај ќе стигнам од нервози само дополнителни проблеми си создавам, а маж ми иако знам дека потсвесно знае какви се од инает не попушта, а знае дека секоја моја нервоза ни штети на нашата иднина и нашето планирано семејсвто Стварно незнам веќе што да правам, мислам дека уште малку на психијатар ќе завршам
Реченицата над твојот пост и за тебе важи, на дваесет и кусур години толку омраза во тебе да нечиј глас не можеш да поднесуваш и те излудува, не знам. Чисто се сомневам дека навредата кон тебе од нив била толку огромна да ни за живи веќе не ги сметаш, да било толку страшно не верувам дека сопругот во толку добри односи со нив ќе е и ќе те тера да одиш кај нив. Во ред е да не ти се по ќеиф и да не сакаш многу дружба со нив, ама не се пријатели со кои можеш лесно да раскрстиш заради кавга и лош збор, родители се на сопругот, и единствено што можеш е да ги игнорираш колку можеш повеќе и ако не сакаш да одиш кај нив најди си други изговори, не кажувај пред сопругот како не можеш да ги смислиш или дека не сакаш да доаѓаат кај вас. И мене вака да ми речат за инат ќе ги викам што е можно почесто, кој е тој што ќе ми забранува родителите на гости да си ги викнам?? И ова за долговите, веќе секоја втора тука кажува како сопругот плаќа долгови на родителите што ми е чудно малку повеќе, па се прашувам да не се тоа долгови на сопругот/ваши ама некако очекувате дека треба старите да ги плаќаат?