Свекрвите и снаите – проблеми

Се

Секогаш е тој крив, ама полесно е таа да се окриви.

 

@CameliaMiller еве и јас живеев сама, надвор од родителскиот дом пред да се мажам, а и немам живеено со свекрва еден ден.

Не станува збор секогаш за материјална работа кога има зборови како мешање. На крај свет биди, ако и двајцата имате живи родители и пошироки фамилии, некаков однос треба да се воспостави. Па пукаат зупчаници. Не секогаш на сите им е погодено. Колку поблиска релацијата толку пожестока војната. Не пали тоа, аааа јас си го знам каков човек е. Верувај ми, никој не го знаеш 100 посто кој е. И после 15 години брак маж ми ќе ме изненади. Веројатно и јас него, не веројатно, туку ми рекол не знаев дека така би направила (не мора да важи само во негативна насока). Ама во ред е и да не ме чуеш, оти и сама ќе научиш.

Во врска со тоа врска версус брак, сме имале по темава девојки, еве живи примери, јас со свекрвата идна вака и така, сега сме газ и гаќи, срце над срцињата, мила најмила. Рипне во тавчето и дојде на темата по некој месец, јас не знаев дека е ваква таа жена.

ПС. Не праќај мислења едно по друго, ќе те опомени модераторот.

 

Јас не верувам во пишанки, можеби тука се разликуваме најмногу.

 

TREBALO DA MISLIME NA VREME?Od kade si tolku ubedena deka toj sto go vodis pod raka ne e mamina maza?Od kade znaes deka majkami nema da ti se mesa?Od kade znaes deka se ke bide mad i mleko?

 

Во контекст на муабетов
Ова ненајавено доаѓање многу ме вадеше од такт, им требаше 3 години да ги научам да се најават.
Ти ѕвонат на врата - ти на сред секс со маж ти,
Што попрво да праиш, дали да се бањам, дали да се облакам, дали дома да средувам
Згора на тоа ќе ги оставиш пред врата да седат па што чекале малку и некултурен ќе испаднеш ти

 

Јас и ти не размислуваме толку различно
јас кажав дека сум коректна а не блиска и намерно ја држам дистанцата за утре ден да не ме заболи екоја постапка

 

Ne ne se razlikuvame vo toa sudbina e edna,dodeka ne ti go stavat prstenot na raka nema da znaes.I neli gledas mazenite edno isto zboruvaat a ti sosem 3zboruvas,znaci ima nesto

Aj koga ke ti dade gospot decinja da vidam kakva korist ke imas od distancava

 

Тоа и ми е муабетот, кога некој сака нешто, наоѓа начин. Снаите се нервираат, свекрвите си тераат по своето, а машките во приказната се на никаде: дали да биде маж или син. Одлуката и не е баш лесна. Тенка е линијата меѓу непочитувањето на родителот, дрскоста и рационалното размислување и решавање на проблемот, оти не секогаш снаата е цвеќе за мирисање, а свекрвата толку лоша.

Не знам дали јас сум таков карактер, па не ставам се при срце. Може дека си ги знам мааните, знам дека не баш сите ме сфаќаат онака како што сум кажала и како што мислам, па така би ја гледала и таа друга жена- свекрвата.


Како што велите, после толку години брак, знаете скоро се едни за другите, а пред се каков карактер имате, па несфатливо ми е како сеуште не можете да најдете решение за одредени проблеми и недоразбирања.
Но, ако од почеток повлечете некоја линија, кој до каде може, смее или не, сигурна сум дека не би имало толку караници.

 

Галапче, мое мислење е дека на нашите балкански простори мажите ги мешаат термините почит и страхопочит, па несоодветно реагираат. Од тука и многубројните проблеми. Кога синот би имал храброст да им каже на родителите до каде смеат да одат не би имало ни вакви проблеми.

 

Ете ќе одиме по твоите „математички пресметки„. Два и два се секогаш четири. Така?
Ако секој може да си прави што си сака тогаш ете јас не сакам никогаш да ми стапне дома.
Дали е во ред?
Дали е возможно?
Не е возможно затоа што е родител на мојот сопруг.
А ако и забранам таа треба да го прифати тоа најнормално бидејќи мојот дом е мој и нема ништо трагично во тоа да не примам непожелни личности (ова според тебе).
Ова го кажувам само како споредба.
Тоа е тоа што го пишав претходно за границите.
До кога таа ќе се третира како баба а моите деца треба да ги побара само ако има желба за тоа.
И јас имам многу желби ама сепак има граница до каде се може.

 

Oh bre dusicki sto koga povlece drugarka mi,svekrva i pak po nejzino a od inaet i fatila klucot si go preslikala od nivnata brava msm na drugarka mi i sto taa 50god ne se smenila pa nekoe picleme ke ja smene

 

Ме насмеа
Мојот со арно и го дал

 

Јас може и не сум толку, што би рекле, компетентна да зборам на темава, зашто свекрва ми почина 7 месеци по нашата свадба. Но, низ животов научив една работа дека луѓето околу нас не можеме да ги менуваме, па затоа е најдобро да се менуваме себе си.
Исто научив никогаш да не велам никогаш, но за едно сум сигурна, ако маж ми ми каже ,,јас или твоите“ сигурна сум дека ќе ги изберам моите. Затоа пред да поставувате услови прашајте се себе си до каде може да одите.
Во животот е најважно човек да биде трпелив и да научи да простува, себеси и на другите. Најчесто простувањето е заради нас самите заради нашиот мир.
Понекогаш самите правиме нешта за кои не сме свесни и после кога ќе дојдат последиците ни е малку чудно и неочекувано.
Јас не верувам дека постои жена која не си ги сака своите внуци(освен во екстремни случаи на некое растројство или психичко пореметување). Е сега секој од нас љубовта поинаку ја покажува и докажува.
Кога станува збор за мали деца родителите се тие кои дозволуваат како кон тие деца ќе биде покажана таа љубов. Ќе дадам пример кој нема врска со свекрва и снаа, но мислам дека ќе го доловам она што сакам да го кажам.
Јас сум голема дечарка и обожавам деца. Бидејќи се уште немам свои цела љубов ја давам на моите внуци, и на децата на родинините и пријателите. Е сега имам една многу блиска другарка која има девојче од 5 години и девојчето го сакам премногу, но тоа не ми е дозволено да го покажам. Како? Па откако се роди малата кога и да ја видев, што и да направев муабетот на другарка ми беше: не и давај чоколадо не смее, не да ја седнеш на стол ќе се искриви, не и давај вода не знаеш како, не ја допирај ќе поцрвени...итн.
Е сега тоа мало девојче кога ќе го видам замислете и пуштам рака и прашувам како е наместо да го стопам од гушкање, а другарка ми понекогаш се прашува зашто нејзиното девојче не сака никој да и го почува, прошета или забавува.
Животот секогаш на различни начини ни ја дава истата лекција се додека не ја научиме.
@anina повторно биди поголем човек, прости и, не за неа за себе за да бидеш спокојна и не им скратувај на децата еден дел од детството кој остава траги во животот заради нив самите. Сепак таа им е баба, каква и да е.

 

@butterfly* претпоставувам дека во тој случај само другарка ти е таа која ја повлекла линијата, но не и маж и. Мене ми е јасно се, и јас живеам на овие простори, еден куп примери околу мене.

Дали има некој машки форум, па вака и мажите да се жалат од бабите нивни, дека такви подмолни работи прават?
Генерално, мажите се тие кои, иако гледаат каква е ситуацијата, немаат стискавец да ја поддржат жена им, бидејќи до вчера биле во скутот на мама.

 

I mazi i ja povlece linijata zato ovaa od inaet go preslikala klucot,pa od maka sto snaata polozila a sinot ne i kazal na mamicka i raka krena na devojceto

 

@butterfly* еве јас на вакви примери се чудам. Некој од мака рекол- со откачени да не се расправаш, ама има примери кои ги преминуваат сите мери и граници.

Она го пресликала, ама како успеала е прашањето?
Нека сменат брава, нека стават уште еден клуч, што да речам друго...

Двајца кога се расправаат, вака или онака ќе дојдат до некакво решение. Ама, кога ќе се замеша некој трет, е тогаш настанува вистинската збрка.

 

А што тине крива свекрвата што е тој лигуш?

 

Заедничкиот живот пред и по брак не е ист. Самиот себе си се спознаваш цел живот и не знаеш што можеш да очекуваш за 10 години, не пак партнерот ко шо вика Имелда. Да, ако сте паметни, доаѓа и таа фаза отрпнување на глупости. Но, да стигнеш до тоа ниво треба да се помачиш. Најладен на светот да си, треба да живееш со таа личност и сакал-нејќел, допираат некои работи.
А, тоа што не сите имале среќа да створат свое (што во никој случај не треба да се поистоветува со да се биде неспособен), не значи дека не треба да се оствари на љубовен и семеен план. Не е брак само за имотните.
Не напаѓам никого и јас така знаев се` за животот и другите. И еден убав сончев ден снемав појма. Викаат растење се викало тоа.

 

О жено, јас ти викам во судбини и господи не верувам ти пак истото. Секој со своето убедување. Ти чекај си од Господ, јас од себе, секој е слободен да живее како што сака, кога и ако сака да се мажи, со кого сака да живее, кога и ако сака да раѓа итн.

ПС Од телефон пишувам и не знам од тука како да си спојувам мислења.

 

Ако се дрзне да не ме почитува во мој дом, кој сама сум го створила, нема да ја почитувам ради никого, а ако избраникот не е кадарен да ја спречи и и допушти да не ме почитува, има и за него решение. Никого, освен свое дете, не е нормално повеќе да сакаш од себе.