Свекрвите и снаите – проблеми

Токму тоа ми беше поентата.
Кај некои свекрвите не се промениле преку ноќ, како што снаиве мислат, туку снаите или верувале во тоа што им чинело, или биле премногу наивни.
Не значи дека ако немам маж не можам да знам, ниту вие сте свекрви па ,знаете, какви свекрви ќе бидете Не сте сите ни золви, па золвите се зборат. Не е важна ,титулата, важно е колку реално, искрено и приземно размислуваш.

Просто е, повеќето имате деца, па и поголеми. Можеби ги храните само здраво, и пешкирите им ги пеглате. Ако утре синот е во брак со некоја што не готви и не пегла пешкири, ако живеат под ваш кров и вие ќе се дрзнете, затоа што ве боли за детето кое толку сте го пазеле. Ако не живеат со вас, помалку ќе гледате и помалку боли она што не се знае.
Не го сфаќајте ова буквално, нема тука крив и прав, само различни гледишта за истите работи.

Е добро де, јас помагам и се грижам за луѓе кои не знам ни како се викаат, ама човечноста и солидарноста на другите не смеам да дозволам мене да ме тишти. Не можеш со сила некого да натераш да биде човечен, и ок, да не ти е сеедно разбиеам, ама жената страда и мене ми е тоа чудно - не заслужила старата толку секирации.

Многу мои познанички се омажија млади и се во вакви ситуации, поучена од нив си го трасирам патот

Како читате само што ви се чита
Не би го оставила поради мајка му, туку поради неговиот однос со мене кога е во прашање кој било, мајка, татко, брат.
Не прифаќам второ место, ама ајде нели ќе видиме, каква јас снаа ќе бидам, а какви вие свекрви.

 

Znaci temava e svekrvite i snaite,a ne kakvi svekrvi ke bidete

 

а ти тоа ли се засекира, какви свекрви ние ќе бидеме?.....па за едно 20 и кусур години ако постои форумов кога ќе ми порасне синот дојди ќе ти кажам

@RainBow нека ти ги среди мислењава зошто ја полниш темава едно по друго, очигледно не ги знаеш правилата на форумов......

 

Па реков дека од моб. Не знам како да ги спојам

Ако се навратиш на мојот прв пост (а и стотина страни наназад) многу коментираат какви свекрви би биле. Ако ти не коментираш, тоа не важи и за другите.
Башка темата е снаи и свекрви, а и едното и другото во денешно време, како што заклучивме веќе, немаат врска со пемпеле.

Од комп. Ќе цитирам неколку мислења кои воопшто и ме наведоа да се зачленам.

 

Какви свекрви ќе бидеме неможе да знаеме, може само да кажам Господ да ми го чува паметот да не си ги лечам комплексите во иднина на мојата снаа, како што свекрва ми си ги лечеше на мене затоа што таа имала будала свекрва. Толку

 

@CameliaMiller koga go procitav tvojot prv post,znaev kade ke odi diskusijata.
Donekade se soglasiv so tvojot
post,i jas za nekoi raboti razmisluvav taka,za nekoi seuste.
No veruvaj.Djabe si ja krois trasata pred vreme.
Pred brak i vo brak ne e isto,site ke se promenat,pa duri i ti.Da da,i ti.
Djabe ke se nategame ovde,za toa ke mozeme da zboruvame posle nekade vtorata godina odkako ke ste vo brak.
I jas ne se omaziv do svoi 35 od tie pricini.Si obezbediv se sama,da sama,ne zaedno so mm,pa se omaziv.No i toa ne e dovolno.
Brakot donekade e kompromis.Sto veli tatko mi"partija shah".

No edno ke prizaam,za se sto i "zameruvam"na svekrva mi e vinoven maz mi.Na momenti toa me pravi uste poluta.
Oci gledale,oci zemale.No odnapred si znaev deka ne postoi idealen pa ne go ni barav.Pa si pravev kompromis so samata sebe si.Zosto go sakam i se sto mozam da podnesam zaradi nego.

Za razlika od anina jas ne kutam.Se vo oci i na lice mesto.Nit zavisam od nea,do nekade ni od mm.Zavisam samo od negovata ljubov i toa sto e tatko na mojot sin.Znaci go sakam,ama na velicestvenata nema da i kutam.Ja postuvam kako majka na mm,moze me povreduva za nekoi raboti,no sigurno i jas ne i se pogodiv kako kapace na tendjere.
E sega sto taa baska zavisi od sin i,ne od mene,od sin i,vo toj pogled ne zameruvam.Roditel mu e.Od sto ne zameruvam stignavme do deredje da go ubedi,za ovie dve godini brak vtor kredit da podigne.
Mi smeta zaradi toa sto ke bide na nas grb ako e na nejzino ime,ama nemozam da se tepam ili da go ostavam.
Tuka lezi kompromisot.Za ova mozev da dadam mislenje,ne uspeav so sudni maki da go ubedam,ama vremeto ke mu pokaze se.Daj boze da gresam.
Primerov go napisav cisto zaradi muabetot na Camelia koga prasuvase "kako moze majka,svekrva da odmogne na sin za pravenje kuka".Ete kako.Namesto da zememe nie za nase pogolemo zaednicko zivealiste,nie ke pokrivame roditelski hirovi i zelbi koi gi nemala pred sin i da se ozeni.Ama donekade ja razbiram.Se plasi zenata snaata da ne gi potrosi parite na sin i badijala. pa daj taa da si sredi so vreme.
Fala bogu imam dve race i pamet koj od svoi 18 me izdrzuvaat,pa nema valjda sega da me izneverat.
Znaci vo slucajov ostavam mm sam da si uvidi,mada ke ima steta,ama nemoze nisto da se napravi i zatoa se ponervirav vo najteskite momenti dur bev na dvorata operacija za dva meseci(idejata mu ja dade pred da se porodam a ja izrealizira,odkako ja predlozi po vtor pat,na dva dena posle operacija dur bev vo bolnica,a pritoa voopsto da ne se zagrizi kako e vnuk i doma bez majka mu).Odnosno,me pogodi sto barem ne poceka da izlezeme so sin i od bolnica,sto ne go postedi barem sin i od dopolnitelni nervozi(koj prethodno bese protiv kreditot).

Zatoa i ja sovetuvav anina da ne brza,site gresime vo zivotot,nekoj pravi i necovecni greski,ama ne smeeme da dozvolime toa da ni go poremeti cel zivot,dokolku postoi ljubov a postoelo i raziranje vo eden brak.

Za pojasna slika za svekrva mi,koga veke pocnav,da dopolnam.Zivee na drugo mesto daleku od nas no vo izto dvor so drugiot sin i snaata so koi ne zboruva.Gi skara i sinovite megu sebe,ne ni pokusiva da gi smiri.
Taa e zrtvata vo celiot slucaj,no drugiot sin so vreme se povlece.Taa gi ozboruva nasekade(duri i toa i go kazuvam vo lice deka ne i cini),znaci bukvalno nasekade.Taa e vo situacija sinot da si go napadne pred luge koi i se samo poznanici,samo i samo da se spijateli so niv.
Moram da ja sporedam so majka mi a znam deka ne treba.Koga nekoj ke i kaze loso za brat mi,taa vednas bara nacin da go opravda ako e kriv ili im dolazuva deka ne e vistina ako ne e,ne se grebe za necie prijatelstvo.Koga jas i brat mi znaevme da se skarame,taa vednas bara nacin da ne pomiri.Nikogas ne dozvolia radi nea dase skarame.

 

Дечко и сопруг не е исто, неспоредливо е.
Ултиматум никој не поставува така од никаде, од чиста мира, не е тоа покажување на непочитување, со тоа ти укажува дека нешто во бракот не штима, не се трпи веќе, неподнослива е ситуацијата.
И да родителите се едни и единствени меѓутоа каде е нивното почитување за синот/ќерката кога си дозволуваат со нивниот однос и постапки да им го растураат бракот, тоа им е дозволено само затоа што се родители а не се како сопругот/сопругата менливи?

Не знам каква свекрва ќе бидам ама сум сигурна дека нема на снаата ако има син да и викам гушкај го сега, кога ќе порасне ќе дојде некоја да ти го украде од тебе.
За децата сакам само да бидаат среќни, другото се си зависи од нив, дали ќе се мажат/женат и со кого и како се си е тоа нивно право, ниту јас сум го прашала татко ми кога се мажев за сопругот, ниту пак очекувам утре децата да ми угодуваат мене со нивните избраници.

 

Можеби не се доискажав, сепак се трудев да сублимирам
Само промените се вечни, тоа е факт.

Секако дека сите се менуваат, така и јас. Можеби самиот брак како таков нема нешто премногу да ме смени (а мислам дека никого самиот брак не сменил драстично) туку имањето деца и доживотната посветеност и одговорност кон нив.

Искрено, кога знам од мајка ми што ме родила што да очекувам, а што не (одамна никој ни сметки ми платил, ни гаќи ми купил) не знам како да очекувам од некој друг. Секако, тука не зборувам за дм, тоа е посебна врска и многу поразлична од онаа со родителите мои или негови.
Тоа е, според мене, партнер кој сама си го бирам за пред се да биде тука за мене, за децата кои ние ќе ги создадеме, а второстепено за моите родители или неговите родители, брат негов, сестра моја итн.
И денес е така, а не живееме заедно. Се трудиме да ги испочитуваме правилата на моите во нивната куќа, и правилата на неговите во нивната куќа.

И моите и неговите не се за жалење, финансиски добро стојат, ама ние 4 години не бевме на одмор зошто ние не стоевме добро финансиски. Мислам дека ме разбираш, не дека мајка му нема да му даде на него или моите на мене, двајцата сме со ставот дека не треба да зависиме ама за ништо од нив.

Мајка му е доста болна и тоа подолго време, многу пати кога тој бил службено надвор од земјава јас сум и помогнала, не затоа што морам,не затоа што тој ми кажал, туку жената не ми згрешила па да ја игнорирам.

Да, ми има преречено (или превртено очи) за новата тетоважа, бојата на косата, мојот ручек никогаш нема месо (јас не јадам), сама отидов на друг континент 1 година и неа тоа и е нејасно, ама јас (а и дм) и кај него и кај мене сме децидни дека ич не треба гајле да им биде како ние си ја уредуваме врската.

Никогаш не ми се случило да одам кај неа да мијам садови, да средувам соби, и не знам да глумам домаќинлук, нејзин е домот и што сака нека прави. Можам да направам некое јадење (кое не е ручек, туку ете е некој ,рецепт, кој сакам да го испробам) или ептен некое кафе.

Во мојот дом, каде што сум родена и живеам, само сопствената соба си ја уредувам, ништо друго. Ни мајка ми не сака да и ,,се мешам во штипки,, зошто па свекрвата би сакала?

Јас уште на почетокот кажав дека треба да се направи разлика помеѓу физичко и психичко малтретирање, навредување и понижување, и оговарање по комшии и превртување очи. Не е снашка угнетена ако свекрвата ја оговара по комшии. На крајот, и снашките тука оговараат свекрви

Не е угнетена ако свекрва и и каже како да го дои детето, не дека е тоа работа на свекрвата, ама не е ни толку трагично колку што е тука претставено, тоа не е проблем едноставно, макар 15 пати кажала. Па мајка ми мене за некои работи 25 години ми кажува како да ги правам, па пак ги правам по мое. Ни се расправам, ни се потресувам, она збори, јас по мое. Ако не сакам да ја слушам, можам да се иселам и да не ја слушам

Мене не ми се нејасни свекрвите, тоа е разлика во години и сфаќања, во сосема друг свет, друго општествено уредување, многу помалку образование се тие растени за разлика од нас.
Мене ми се чудни снаиве, божем еманципирани, што потпаѓаат на толку прости провокации, од типот на солена ти е манџата, лошо ти се пружени алиштата, тенок ти е јорганот.... де бре, де

Пак ќе кажам, не е се црно и бело, постојат нијанси, да, животот во општество е компромис, а не пак во заедница, ама да се притресувално на секој збор или поглед, не сфаќам.

Мене секогаш кога будуќа ќе ми тресне нешто си помислувам што би направила ако е мајка ми тоа, и сфаќам дека за глупости од типот ,,ее, баш тука тетоважа најде да ставаш,, и ,,уште една ли мачка ќе чуваш, раѓај деца ајде,, испод ниво ми е да се занимавам и да се објаснувам. Она може да збори колку сака, нит јас ќе престанам да се тетовирам, нит па ќе родам утре дете зошто она така ми рекла...

А што се однесува до дм, или будуќи мм, мене ми е важно тој да е сосема свесен дека ова семејство што сега го создава е приоритетно. Тоа не значи дека не треба да си ги гледа родителите, секако, туку значи дека јас и децата (посебно децата) сме најважен сегмент сега.

Од тој аспект и би го оставила, ако приметам дека на сметка на децата туѓи кеифи тера.
За мене барем децата се света работа, ако сум се нафатила да ги родам, има очи да копам на сите за децата среќни и заштитени да ми бидат.

Затоа и реков дека нема да ме повреди толку ако не ми се јави во болница, ако таа секој ден не ги сака и не ги гледа и не се јавува да ги чуе, уште подобро, него да живеат во илузија дека имаат супер бабичка, а уствари не е така. Мене таа не ми е крв, ама на децата би им била, и секако повеќе боли ако своја крв те гази.

Поздрав и се извинувам на огромниов пост, се надевам дека бар нешто разјаснивме.

Битер, мене ми викате оти не сум била снаа, ама сите овде по малце (некои и по повеќе) размислуваат што би било кад би било.
Тоа не е лошо, да си планираш иднина, полошо е без компас да тераш од денес за утре

 

@CameliaMiller кај мене нема што би било кога би било, реално ако сум здрава и жива ќе бидам дупла свекрва и еднаш баба, ќе видиме за понатаму може и три пати свекрва.

Море јас ќе бидам од оние свекрви што ккога ќе прашаат за ќерка ми ќе викам - лелеее колку и е убаво, маж и во кревет кафе и носи, чисти, пере, готви а за снааите ќе викам -лелееееееее ми ги изедоа синчињата, кафе во кревет им носат на змиите, чистат, перат, готват.

Сега за сега се ставам во позицијата на која некогаш ќе бидам и не можам да разберам што ги тера тие жени така да реагираат на снаите, толку ли не си ги сакаат децата па да не сакаат и тие да си имаат семејство, како и тие што си имаат, не знам мене ми делуваат пола и више од свекрвите тука надлудничави.

Грешка голема си дека со тоа ако ти кажува свекрвата за како да доиш дека не е малтретирање, колку има само тука млади мајки на кои животот им го загорчувале со тоа дека немаат млеко, давале вештачко млеко, не е баш толку лесно да игнорираш некој што ти виси над главата и те убедува дека не си добра мајка, бебето ти е гладно, се со цел да го одбиеш од доење за таа да може да го храни со шише........убаво си кажав надлудничави.

Кај мене татко ми реагира на секоја нова тетоважа со превртување на очите, свекрва ми само ќе искоментира дека и се допаѓа а што да ми каже кога син и е целиот тетовиран, бессмислено би било да реагира на моите тетоважи.

@galapce како бре така кредит да подигне маж ти со штотуку родено бебе, жена во болница.................жими се не се нормални жениве.
Разбирам помош, разбирам потреба ама подигање на кредит за к*рташак кога се има бебе. Јас лично да бев немаше да дозволам да земе кредит за мајка му барем не во тој момент, за не дај боже, лекови, болници, се тоа ок ама за глупости не, би му се налутила и на сопругот кој во тој момент треба да си мисли за синот и жената а не за глупостите на мајка му.

 

Konecno nesto od nesto pametno da napises no nesto od nesto.Da bi bila vo brak ke dojde red kaj svekrvati i jadenje da praves,i sadevi da mies a nedaj boze ako nema dr snaa ili kerka i da padne vpostela i peleni ke i stavas tuka veke nema tvoj moj dom,poveketo sto se ovde msm na ovaa tema se mazeni a i ti toa go zabeleza denes.Nemozes da si ja krois idninata koga neznaes sto te ceka,isto i jas bev aha vaka ke bide da taa ke bide na kraj od seto toa nis ne ispadna znaci site od iskustvo ti kazuvaat no ti edno si stavila vo glava i dr nis ne prifakas,zatoa koga ke se omazis togas pisi ovde ne samo jas skoro site ti go kazaa toa.Vsusnost nez ni kako si se osudila ovde da pisuvas a nemazena,ne ti e ni zapoznaen odnosot snaa i svekrva pozz

 

@bittersweet ne si me razbrala,majka mu podigna kredit.No primanjata i se tolku kolku ratata ke i bide edna tretina od niv.A tie sega ne i stigaat a ne pak koga ke treba da se plaka kreditot.Navodno taa ke go plaka,no toa ke bide dur se ima nekoj denar od kreditot spored mene,ili ete da receme edna godina da se izdrzi.Nie pred toa ja pomagavme koga i trebase a ne pak sega koga ke se potrosi kreditot.

 

@bittersweet па мислам дека бев доволно јасна кога зборував околу ултиматумот кога,зошто и како.
За да дојде до ултиматум за каков некои од феминките зборуваа треба бракот дефинитивно да не функционира, да не се познавате со сопругот, да не ги познавате сопствените родители и едноставно да не знаете што ви се случува или да дозволите вашата суета и каприциозноста да преовладеат во моментот. Моето мислење имаше друга порака, некогаш ние жените знаеме да изговориме работи за кои не мислиме за последиците кои би ги предизвикале, а последиците може да бидат многу лоши и непосакувани. За да дојде до таков ултиматум мислам дека објаснив во кој случај единствено го оправдувам во екстремни случаи ако моите скроз откачат па го загрозуваат неговото здравје, го малтретираат физички и ред други незамисливи работи и во тој случај не би чекала ултиматум туку едноставно јас би презела нешто. Се останато според мене се обични хирови.
Во брак во кој постои љубов, пријателство и довреба нема место за ултиматуми од кој и да е вид зашто и во случај моите родители да се неподносливи тоа нема да се случи преку ноќ така што за проблемте се зборува и се решаваат пред да дојде ситуацијата до точка на вриење.
Тоа е мое мислење.

 

Децата сеуште не ти се женети/мажени, нивниот иден брачен живот е што би било кога би било, како и твоето битисување свекрва

Друго, не е лесно, ама каде е сопругот во ситуацијава? Таа каква сака нека е, сопругот е крив што не ги брани. Пак ќе кажам, нема толку лоша свекрва, колку што има лош маж, а тоа е сосема друга тема.

И последен болд, жената нормална или не, си успеала во тоа што го сакала, ама сопругот е крив и јас мислам како тебе, дека не би поминала толку лесно преку тоа. Ама, секој со своите ставови, секој со својот карактер и размислување, и на крајот, секој со своите граници на толеранција

 

Вака, знам дека сум паметна, фала на потврдата
А дали ќе дојде ред или не, тоа си е мое, ако ти мислиш дека е нешто исправно прави го, а дали ќе менувам пелени или нема, тоа зависи пак од мене и моите сфаќања.
Да не објаснувам многу, и кај дечко ми, и кај мене, старите кои немале веќе способност сами да си го одржуваат домот, не биле на терет на младите, свекрвата на свекрва ми беше во дом, свекрвата на мајка ми беше во дом, а веројатно ќе биде така и со моите и неговите, ама живи били па видели

 

Еве и јас како тазе мажена да прокоментирам на темава. Не живеам во заедница, во иста куќа, ама на различен спрат, различен влез, дворот е сепак ист.
Проблеми поголеми немам. А и неможам да речам дека не ми помага жената, поготово сега кога сум трудна. Не можам да се пожалам, ќе ме викне на ручек, на кафе, на било што.
Не ме остаила садови јас да измијам.
Не дека нема што да ми каже. Има милион совети како да правам, дали сега, дали кога ќе се роди бебето и ми ги кажува по сто пати.
Има и некои забелешки како погоре што кажуваат некои форумџики што повеќе или помалку ме навредиле ( сум била мрзлива, подалеку од книгата дека не сум знаела, греота синот гладен ќе останел ).
Некогаш нормално ми здосадува, ама мислам дека не вреди за тоа да се расправам. Едноставно или ја игнорирам, ја оставам да ми каже како што мисли (иако знам дека не е во право) или ќе и кажам: Не, јас несакам така. И секако си терам по свое.
Ретко и се мешам во кујна во готвењето и чистењето, од причина што јас да сум на нејзино место би ми сметало некоја да ми се тртка во моја кујна и да ми смета. Си рачунам моја територија дека е мојата кујна. Може пак она сака обратно, незнам.
Највероватно поради таа моја пракса и она не ми се меша во мојата кујна и средување на мојот спрат. Секој газда на своето нели? Мир во куќа.

 

Што убаво време дојде. Родителите да не се замараат со децата. Наполни ли 18 нека се снаоѓаат сами.
Децата не се замараат со родителите, остарат ли ајт во дом . Чиста смека долга љубов. Себичлок владее ненормален.

 

@CameliaMiller , еве и јас сум од телефон па не можам да ти цитирам повеќе мислења, ќе се обидам да парафразирам. Прво велиш дека можеш да имаш 3 деца со партнерот и таа да не ти биде свекрва, па дека не се менуваат свекрвите, него снаите или не ги познавале доволно или биле наивни на крај да потврдиш дека само промените се вечни и секој се менува дури и ти иако сметаш дека не би те променил бракот туку децата. Ете сама се демантираш. Сите се менуваме и сите не го познаваме партнерот 100 % зашто во бракот доаѓаат ситуации каде не знаеш ти како ќе реагираш, а не пак партнерот. Можеш однапред да правиш планови како, што ама не биди сигурна дека секогаш ќе ги реализираш. Имавме и ние планови, животот ни беше смислен однапред, ама доволно е една работа да се случи и да поремети сѐ. И знаеш што, тогаш мораш да се адаптираш.
Многу е кажано во темава па да не разглобувам уште повеќе. Ќе ти посакам само сѐ што си планирала да ти се оствари од свој дом, семејство па и односите со свекрвата. Ете можеби си доволно паметна, ќе знаеш од почеток да се поставиш со неа, ама не знам зошто не можеш да прифатиш дека постојат и такви луѓе што се пречувствителни, ги здоболува секоја ситници, очекуваат човечност. Да, сами се виновни за тоа, всушност нивната пречувствителност е виновна, лично за мене сметам дека ми е хендикеп, ама и ние треба да живееме нели? Ако некој човек без нога се качува по скали ќе гледаш да му помогнеш, а не да го бутнеш. Така и ние, пречувствителните, очекуваме нашите блиски да не разберат, да научат што е тоа што не повредува. Можеш на некој да простиш еднаш, двапати ама ако тој постојано прави исти грешки,сметаш дека не му е гајле за твоите чувства и тогаш настануваат и кавги и дистанцирање и ред други работи.
И уште нешто, неколку пати мм не реагирал соодветно во случај кога јс сум била повредена од страна на неговите. ( да му кажам на некој за какви работи се чувствував повредена, ќе рече ајде не претерувај, не ја тупи, па дури и тој). И не го оставив. Не оставаш некој со кој имаш љубов, семејство, тек така, туку гледаш да му ги отвориш очите, да сфати. Сѐ во животот се решава со дијалог.

 

Тоа се убаво што велиш луничка, НО, многупати образложено на темава и дикутирано.
Во странство е тој така наречен модерен свет, каде луѓето имаат пред се пара и друг менталитет на самосталност врз основ на парата, друга религија и карактер.
Во македонијава да не должам и образложувам што како е, и оваа замисла е научна фантастика за жал.

 

Па не ли можам? Бракот е факултативна институција, односите меѓу луѓето не се детерминирани од пемпелиња. Секако дека свекрвата не можеш да ја смениш, ама ако мажот не може да балансира, он може да се смени. И да, наивни се сите оние кои претходно пишувале како ,,се надевале дека ќе живеат како мајка и ќерка“. Жити се.

Јас разбирам дека постојат пречувствителни луѓе, ама не сфаќам луѓе што себе се гледаат како жртви, а не како борци. Луѓе што тажат над својата ,,судбина,, наместо луѓе кои стискаат заби и прават се за своето семејство. Не сфаќам, ете, ако мајка ви дома ви се развика зошто пр. не сте си ја средиле собата (фигуративно) тоа ќе го преболите за пола саат, ама ако свекрвата се пожали од ручекот, еее никаква е, бесчувствителна.

Јас реков, ако живеете под ист покрив, наивни сте дека нешто ќе биде во ред. Скоро ништо нема да биде во ред.
Ако не сте кадарни сами да создадете свој дом, ќе си потрпите криви погледи и паметување, секако, никој не смее да ве пцуе, навредува или физички повредува.

А твојот случај е друг. Еднаш, двапати, ајде де.
Ама ако секогаш е мама во право, ако мама е пред сите и пред се, ќе се прашаме дали ќе останам.
Колку и да го сакам, никого не сакам повеќе од себеси. Не гледам зошто па дм би го сакала повеќе од себе си.

А заклучокот дека сум бесчувствителна ти е погрешен. Психијатарот ми вика премногу емотивна сум била
Шала на страна, и јас порано (како помала) патев од се и сешто, ама ете, патот не ми бил до сега нешто розев, ваљда научив само одбрани луѓе да се замарам, и прво да поставам штит па после да дозволам некој да се приближи.
Неговите стварно ништо не ми згрешиле, ама ќе ми згрешат ако живеам со нив, затоа ете, нема да се мажам и нема да живеам со дм додека не успееме да се осамосталиме.

Впрочем, не сте требале да се мажите во заедница ако сте толку емотивни.
Може партнерот не го знаете сто посто, ама бар себе се знаете.